Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 9060 przypisów.
kontent (z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
konterfekt (daw., z łac.) — wizerunek, obraz, portret. [przypis edytorski]
kontorsja (z łac.) — skręcenie, wykrzywienie. [przypis edytorski]
kontorsja (z łac.) — wykrzywienie, skręcenie; skręt. [przypis edytorski]
kontradykcja (z łac. contradictio) — sprzeciw. [przypis edytorski]
kontradykować (z łac.) — sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
kontrawencja (łac.) — przekroczenie jakiegoś prawa, ustawy, umowy; termin najczęściej używany w odniesieniu do łamania praw celnych i podatkowych. [przypis edytorski]
kontrować (przestarz., z łac.) — sprzeciwiać się, zaprzeczać. [przypis edytorski]
kontrować (z łac.) — sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
kontrowersja (z łac.) — spór, sprzeczka, nieporozumienie. [przypis redakcyjny]
kontrowersja (z łac.) — tutaj: opis sprawy, składany przez strony po wyroku pisarzowi sądu. [przypis redakcyjny]
kontrowers (z łac.) — sprzeczka, różnica zdań. [przypis edytorski]
kontrybucja (z łac. contributio: składka) — pieniądze, które zwyciężeni muszą zapłacić zwycięzcy; podatek wojenny. [przypis edytorski]
kontumelia (z łac.) — zniewaga. [przypis edytorski]
konwikcja (daw., z łac.) — przekonanie. [przypis edytorski]
konwikcja (daw., z łac.) — wykazanie, udowodnienie komuś winy; pewność, przekonanie co do czegoś. [przypis edytorski]
kordiał (daw.; z łac. cor, cordis: serce) — mocny trunek; niegdyś: przyrządzana na ziołach nalewka uważana za lek wzmacniający serce. [przypis edytorski]
kordialnie (z łac. cor, D. cordis: serce, cordialis: serdeczny) — serdecznie, przyjaźnie. [przypis edytorski]
kordialnie (z łac.) — serdecznie. [przypis edytorski]
kordialny (z łac.) — serdeczny. [przypis edytorski]
kornalina (z łac.) — krwawnik, roślina o właściwościach leczniczych. [przypis redakcyjny]
korporał (z łac.) — biały, lniany obrusik, na którym kładzie się hostię w czasie mszy. [przypis redakcyjny]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kredo a. credo (z łac. credo: wierzę) — wyznanie wiary, tekst odmawiany w liturgii katolickiej w niedziele i święta; Piłat w kredzie: mowa o fragmencie wyznania wiary, gdzie mówi się o Jezusie Chrystusie, że został „umęczon pod Ponckim Piłatem”, tj. był sądzony i skazany na tortury i śmierć przez rzymskiego prefekta Poncjusza Piłata. Poza Bogiem Ojcem, Duchem Św., Jezusem i jego matką Maryją, Poncjusz Piłat jest jedyną osobą z innego porządku wymienioną z imienia w tekście Credo. [przypis edytorski]
kredytować (z łac. credo: wierzę, ufam) — tu: dawać wiarę, uważać za prawdę. [przypis edytorski]
kredyt (z łac.) — zaufanie. [przypis redakcyjny]
krement (z łac. crementum: przyrost, narastanie) — prawdopodobnie chodzi o akcent wyrazowy. [przypis redakcyjny]
krescencja (z łac.) — dosł. wzrost; tu: oprocentowana lokata. [przypis edytorski]
krescencja (z łac.) — plon, urodzaj. [przypis edytorski]
krezus (z łac.) — bogacz. [przypis edytorski]
Krucygier (z łac.) — krzyżak. [przypis edytorski]
Krukis suum est deus qui religiose colitur ab Budraicis hoc est fabris ferrariis (łac.) — Kurkus jest bogiem świń, który jest wiernie czczony przez Budraicis, to jest kowali żelaza. [przypis edytorski]
kryminał (z łac. crimen: zbrodnia, criminalis: zbrodniczy) — czyn występny, przestępstwo, zbrodnia. [przypis edytorski]
krzyżmo (z łac. chrisma) — mieszanka oliwy i wonnego balsamu, używana do symbolicznego namaszczania podczas sakramentów: chrztu, bierzmowania, święceń kapłańskich, ślubów wieczystych, konsekracji biskupów, a także przy konsekracji kościołów i ołtarzy. [przypis edytorski]
któremu… (łac.) — tu przechodzi Potocki od króla Michała do Cezara. [przypis redakcyjny]
kunktatorstwo (łac.) — ociąganie się. [przypis edytorski]
kunktatorstwo (z łac.) — umyślne zwlekanie. [przypis edytorski]
kunktatorstwo (z łac.) — zwlekanie, opieszałość. [przypis edytorski]
kunktatorstwo (z łac.) — zwlekanie. [przypis edytorski]
kunktator (z łac.) — zwlekający, człowiek z rozmysłem odwlekający działanie. [przypis edytorski]
kunktator (z łac.) — zwlekający, osoba z rozmysłem opóźniająca rozwój wydarzeń. [przypis edytorski]
kunktować (z łac.) — zwlekać. [przypis edytorski]
kupres (z łac. cupressus) — drzewo cyprysowe; tu: przen. kres życia (cyprys był uznawany za drzewo żałobne, cmentarne). [przypis edytorski]
kustodium (łac.) — naczynie do przechowywania konsekrowanej hostii. [przypis redakcyjny]
kustosz (z łac.) — przełożony nad kilkoma klasztorami. [przypis edytorski]
kwadryga (łac.) — dwukołowy rydwan zaprzężony w cztery konie, używany do wyścigów i uroczystych pochodów. [przypis edytorski]
kwadryga (z łac.) — rydwan zaprzężony w cztery konie „w poręcz”, tj. jeden przy drugim. [przypis redakcyjny]
kwerele (daw., z łac.) — skargi. [przypis redakcyjny]
kwerenda (z łac.) — dochodzenie, śledztwo. [przypis edytorski]
kweres (z łac.) — badanie, rwetes. [przypis redakcyjny]
kwesta (z łac.) — zbiórka pieniędzy na rzecz klasztoru lub dla ubogich. [przypis edytorski]
kwesta (z łac.) — zbiórka pieniędzy. [przypis edytorski]
kwestura (z łac.) — tu: policja. [przypis edytorski]
kwietyw (z łac.) — środek uspokajający. [przypis edytorski]
kwietyzm (z łac. quietus: spokojny) — nurt mistyczny w Kościele katolickim pod koniec XVII w., kładący nacisk na osiągnięcie mistycznie pojętego spokoju wewnętrznego przez modlitwę, kontemplację, brak zaangażowania wobec świata, spraw życiowych i starań o własne zbawienie, zależące jedynie od łaski Boga; w 1687 potępiony jako herezja. [przypis edytorski]
kwietyzm (z łac. quietus: spokojny) — postawa beznamiętności i braku zaangażowania wobec świata i spraw życiowych. [przypis edytorski]
Kyrie eleison (gr.), Porta inferi (łac.), Requiem aeternam (łac.) — tu: pierwsze słowa łacińskich modlitw za zmarłych. [przypis redakcyjny]
łagiew (daw.; z łac. lagena, gr. lagynos) — naczynie do przechowywania i transportowania płynów; mogło być ceramiczne, drewniane, metalowe lub skórzane; rzemieślnik wyrabiający takie naczynia zwany był łagiewnikiem. [przypis redakcyjny]
łono (z łac. sinus) — zatoka. [przypis redakcyjny]
labefactari (łac.) — osłabnąć. [przypis redakcyjny]
labefactata (łac.) — nadwerężona. [przypis redakcyjny]
labilność (z łac.) — zmienność, chwiejność. [przypis edytorski]
laborant (łac.) — pracują. [przypis redakcyjny]
laboremus (łac.) — pracujmy. [przypis edytorski]
Labor mendacii (łac.) — praca kłamstwa. [przypis edytorski]
labor omnia vincit improbus (łac.) — ciężka praca przezwycięża wszystko. [przypis edytorski]
Labor omnia vincit improbus (łac.) — ustawiczna praca zwycięża wszystko; cytat z Georgik (I, 145–146) Wergiliusza. [przypis edytorski]
Labor vincit omnia (łac.) — Praca zwycięża wszystko. [przypis edytorski]
Lacaenae (łac.) — Spartanki. [przypis redakcyjny]
lacerna (z łac.) — szeroki płaszcz z kapturem, noszony jako wierzchnie okrycie przez wszystkie warstwy społeczne. [przypis edytorski]
laconice (łac.) — lakonicznie, krótko. [przypis redakcyjny]
laconicum (łac.) — łaźnia parowa. [przypis edytorski]
lacrima Christi (łac.) — dosł. łza Chrystusa; także: nazwa wina z winorośli hodowanych u podnóża Wezuwiusza. [przypis edytorski]
lacrima Christi (łac.) — łza Chrystusa. [przypis edytorski]
lacrimis (łac.) — łzami. [przypis edytorski]
laesio (łac.) — ujma. [przypis redakcyjny]
laesionem (łac.) — obrazę. [przypis redakcyjny]
laesivis verbis (łac.) — obraźliwymi słowami. [przypis edytorski]
Laetius (…) honestum (łac.) — „Dobry czyn cieszy więcej, im nasz trud był większy” (Lucanus, Pharsalia, IX, 404; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Laetus (…) curare (łac.) — „Serce me rade temu, co dziś widzę:/ Co przyszłość kryje, wstręt mi śledzić za tym!” (Horatius, Odae, II, 16, 25; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Lalage (łac.) — szczebiotać, szemrać, Lalagen — szczebiotka. [przypis redakcyjny]
lana caprina (łac.) — o kozią wełnę, tj. o głupstwo. [przypis redakcyjny]
lapathium acutum (łac.) — szczaw tępolistny. [przypis edytorski]
lapis (łac.) — kamień, bryła. [przypis edytorski]
lapis (łac.) — kamień. [przypis edytorski]
lapis Lydius (łac.) — kamień lidyjski, tj. kamień probierczy. [przypis redakcyjny]
lapis Lydius (łac.) — kamień lidyjski, tj. probierczy. [przypis redakcyjny]
lapsus calami (łac.) — błąd pióra. [przypis edytorski]
lapsus linguae (łac.) — błąd językowy. [przypis edytorski]
lapsus (z łac.) — błąd, pomyłka. [przypis edytorski]
lapsus (z łac.) — pomyłka, błąd, zwłaszcza popełniony przez roztargnienie. [przypis edytorski]
largitionibus, officiis (łac.) — szczodrobliwością, przysługami. [przypis redakcyjny]
largiuntur privatim, ut avidius de publico consumant (łac.) — są hojni prywatnie, ażeby tym łakomiej z publicznego dobra trwonić. [przypis redakcyjny]
Largus (…) lumen (łac.) — „Bogate źródło światła powszechnego, słońce,/ Zasila nieustannie całe niebo blaskiem./ Śląc fale za falami ognistych promieni” (Lucretius, De rerum natura, V, 282; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
larum (łac.) — alarm. [przypis edytorski]
larum (z łac.) — alarm. [przypis edytorski]
larum (z łac.) — krzyk, alarm. [przypis edytorski]
larvatus prodeo (łac.) — kroczę zamaskowany. [przypis edytorski]
