Przypisy

ekspediować (z łac.) — wyprawiać, wysyłać. [przypis edytorski]

ekspediować (z łac.) — wysyłać, wyprawiać. [przypis edytorski]

ekspedite a. expedite (lac.) — biegle, doskonale. [przypis edytorski]

ekspedite (z łac.) — wyśmienicie. [przypis edytorski]

ekspedycja (daw.) — przesyłka, coś wysłanego. [przypis edytorski]

ekspedycja — tu: wysłanie listu, przesyłki. [przypis edytorski]

ekspedycja — wyprawa podjęta w określonym celu. [przypis edytorski]

ekspektatywa (z łac.) — oczekiwanie. [przypis edytorski]

ekspensa (z łac. expensus: wyceniony; zapłacony) — wydatek. [przypis edytorski]

ekspens (daw.) — wydatek, koszt. [przypis edytorski]

ekspens (daw.) — wydatek. [przypis edytorski]

ekspens (daw.) — wydatek (tu również w sensie: wydatek energii). [przypis edytorski]

ekspensować (daw.) — wydawać. [przypis edytorski]

ekspensować (daw., z łac.) — wydawać. [przypis edytorski]

ekspensować (daw., z łac.) — zużywać; wydawać pieniądze. [przypis edytorski]

ekspensować — daw. zużywać, wydawać (pieniądze). [przypis edytorski]

ekspensować się (daw., z łac.) — robić znaczne wydatki. [przypis edytorski]

ekspens (starop.) — wydatek, koszt. [przypis edytorski]

ekspens — wydatek. [przypis edytorski]

ekspensy (daw., z łac.) — wydatki. [przypis edytorski]

ekspens (z łac. expensus) — wydatek. [przypis edytorski]

ekspens (z łac.) — koszt. [przypis edytorski]

ekspens (z łac.) — wydatek. [przypis edytorski]

ekspens (z łac.) — wydatek (tu w r.ż.). [przypis edytorski]

ekspens (z łac.) — wydatek; tu: wydatki. [przypis edytorski]

eksperiencja (daw.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja (daw., z łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja (łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja (z łac., daw.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja (z łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja (z łac.) — doświedczenie. [przypis edytorski]

eksperymentacja — eksperymentowanie. [przypis edytorski]

ekspiacja (łac.) — oczyszczenie; też: żal za grzechy. [przypis edytorski]

ekspiacja — okupienie winy, pokuta. [przypis edytorski]

ekspiacja — pokuta, zadośćuczynienie, odkupienie winy. [przypis edytorski]

ekspiacja — zadośćuczynienie. [przypis edytorski]

ekspiacja (z łac.) — pokuta za popełnioną winę; przebłaganie ofiarą. [przypis edytorski]

eksplikacja (z łac.) — wyjaśnienie, wytłumaczenie. [przypis edytorski]

eksplikacje (z łac.) — wytłumaczenie, wyjaśnienia. [przypis edytorski]

eksplikować (daw.) — tłumaczyć. [przypis edytorski]

eksplikować (daw.) — wyjaśniać. [przypis edytorski]

eksplikować (daw.) — wytłumaczyć. [przypis edytorski]

eksplikować (daw., z łac.) — tłumaczyć, wyjaśniać. [przypis edytorski]

eksploator — właśc. eksploatator, wyzyskiwacz. [przypis edytorski]

eksplorator — badacz (szczególnie nieznanych dotąd rejonów) i odkrywca. [przypis edytorski]

eksportacja — uroczyste wyprowadzenie zwłok do kościoła lub kaplicy przed pogrzebem. [przypis edytorski]

eksporta — uroczyste wyprowadzenie zwłok. [przypis edytorski]

eksportować — tu: wyprowadzić zwłoki na cmentarz. [przypis edytorski]

ekspozycja — tu: naświetlenie. [przypis edytorski]

ekspozycja — wstęp, w którym zawiązuje się intryga sztuki. [przypis edytorski]

ekspozycja (z łac.) — tu: sposób przedstawienia, ukazania rzeczy. [przypis edytorski]

ekspres (daw.) — posłaniec, goniec. [przypis edytorski]

ekspresja (daw., z łac.) — wyrażenie. [przypis edytorski]

ekspresjonizm (z łac. expressio: wyraz, wyrażenie) — kierunek w sztuce i w literaturze, zakładający gwałtowne oddziaływanie na emocje odbiorcy, operujący dynamiczną i zniekształcona formą. [przypis edytorski]

ekspres — tu: posłaniec, kurier dostarczający przesyłki ekspresowo. [przypis edytorski]

eksprobracja (daw., z łac.) — zarzut. [przypis edytorski]

ekspropriacja (z łac.) — wywłaszczenie; przymusowe pozbawienie własności. [przypis edytorski]

ekspulsja (z łac.) — wypędzenie; odebranie wioski. [przypis edytorski]

ekspulsyja — ekspulsja; tu: wypędzenie z majątku. [przypis edytorski]

eksrejentka — dziś: eksregentka. [przypis edytorski]

ekstazów — dziś popr.: ekstaz. [przypis edytorski]

ekstemporalia (daw.) — ćwiczenie z tłumaczenia w szkole (np. na lekcjach łaciny, greki). [przypis edytorski]

eksterioryzacja (z łac.) — doświadczenie przebywania duszy poza ciałem. [przypis edytorski]

ekstern — osoba ucząca się samodzielnie, która w szkole zdaje tylko egzaminy. [przypis edytorski]

ekstern (z łac. externus: zewnętrzny) — osoba ucząca się samodzielnie, która w szkole zdaje tylko egzaminy. [przypis edytorski]

ekstracug (niem. Zug: pociąg) — pociąg ekspresowy, jadący poza rozkładem jazdy. [przypis edytorski]

ekstracug (od ekstra i niem. Zug: pociąg) — pociąg nadzwyczajny, pospieszny, ekspres. [przypis edytorski]

ekstrafain (z ang. fine: wspaniały, świetny) — szczególnie wysokiej jakości, najlepszy. [przypis edytorski]

ekstra — gra w piłkę. [przypis edytorski]

ekstrameta (daw.) — gra w piłkę studentów i żaków, podobna do dzisiejszego baseballu. [przypis edytorski]

ekstraordynaryjny (daw., z łac.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]

ekstraordynaryjny — nadzwyczajny. [przypis edytorski]

ekstraordynaryjny (z łac., daw.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]

ekstraordynaryjny (z łac.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]

ekstraordynaryjny (z łac.) — niezwykły, nadzwyczajny. [przypis edytorski]

ekstrapoczta (daw.) — bryczka pocztowa specjalnie wynajęta za droższą opłatę, jadąca szybciej niż zwykła. [przypis edytorski]

ekstrapoczta (daw.)— specjalna bryczka pocztowa jadąca szybciej niż zwykła. [przypis edytorski]

ekstrapoczta (daw.) — specjalna bryczka pocztowa jadąca szybciej niż zwykła. [przypis edytorski]

ekstra, własc. ekstrameta (daw.) — gra w piłkę studentów i żaków, podobna do dzisiejszego baseballu. [przypis edytorski]

ekstrem — dziś: ekstremum; skrajność. [przypis edytorski]

ekstrem — dziś: ekstremum; tj. skrajność. [przypis edytorski]

ekstrem — dziś raczej z oryg. końcówką łac. r.n.: ekstremum. [przypis edytorski]

ekstyrpacja (med.) — zabieg operacyjny polegający na usunięciu narządu w całości. [przypis edytorski]

ekstyrpować (z łac.: extirpare) — wycinać. [przypis edytorski]

eksulować a. egzulować (daw., z łac.exulere) — iść na wygnanie, wyjechać z kraju; tu: wygnać. [przypis edytorski]

ektoplazma — substancja pojawiająca się w przy zjawiskach paranormalnych, np. wydzielana przez duchy. [przypis edytorski]

ektoplazma — tu: substancja wydobywająca się z ust medium w czasie seansu hipnotycznego. [przypis edytorski]

ektoplazma — wg spirytystów galaretowata substancja wydzielana przez uśpione medium. [przypis edytorski]

ektoplazma — w parapsychologii nazwa substancji, którą miały jakoby wydzielać media, by materializować duchy. [przypis edytorski]

ekueński — pochodzący z Ecouen, miasta w pobliżu Paryża. [przypis edytorski]

ekwadorska stolica — Quito. [przypis edytorski]

ekwator (daw.) — równik. [przypis edytorski]

ekwator (daw., z łac.) — równik. [przypis edytorski]

ekwatorialny — równikowy. [przypis edytorski]

ekwatorialny (rzad.) — równikowy. [przypis edytorski]

ekwator — równik. [przypis edytorski]

ekwilibrysta — akrobata. [przypis edytorski]

ekwilibrystyka — zachowywanie równowagi ciała w trudnych warunkach. [przypis edytorski]

ekwilibrystyka (z łac. aequilibrium: równowaga) — zachowywanie równowagi ciała w trudnych warunkach. [przypis edytorski]