Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 2955 przypisów.
five o'clock (ang.) — brytyjski zwyczaj podawania podwieczorku o 17.00. [przypis edytorski]
five o'clock (ang.) — dosł. godzina piąta; określenie oznaczające niewielki popołudniowy posiłek towarzyszący piciu herbaty, spożywany tradycyjnie o piątej po południu; podwieczorek. [przypis edytorski]
five o'clock (ang. dosł.: : godzina piąta) — spotkanie towarzyskie o piątej po południu, połączone z piciem herbaty; podwieczorek. [przypis edytorski]
five o'clock (ang.: godzina piąta) — spotkanie towarzyskie o piątej po południu; podwieczorek. [przypis edytorski]
five o'clock tea (ang.) — herbatka o piątej. [przypis edytorski]
Five Points — XIX-wieczna dzielnica na Manhattanie w Nowym Jorku, znana jako gęsto zaludnione, nękane chorobami i przestępczością slumsy, które istniały przez ponad 70 lat. [przypis edytorski]
fix — przyjęcie. [przypis edytorski]
fiżon — brazylijska potrawa z czarnej fasoli. [przypis edytorski]
Fizes, Antoine (1690–1765) — ceniony lekarz i profesor na wydziale medycyny w Montpellier. [przypis edytorski]
fizjognomia (a. fizjonomia) — twarz. [przypis edytorski]
fizjognomia — daw. fizjonomia. [przypis edytorski]
fizjognomia (daw.) — fizjonomia, twarz. [przypis edytorski]
fizjognomia (daw.) — twarz. [przypis edytorski]
fizjognomia (daw.) — wygląd twarzy, ciała. [przypis edytorski]
fizjognomia — dziś: fizjonomia; tj. twarz, oblicze. [przypis edytorski]
fizjognomia — dziś raczej: fizjonomia, twarz. [przypis edytorski]
fizjognomia — wygląd twarzy, ciała. [przypis edytorski]
fizjografia (daw., z gr.: opis natury) — ogólny opis warunków przyrodniczych danego obszaru, obejmujący jego budowę geologiczną, rzeźbę terenu, stosunki wodne, klimat, gleby, roślinność i świat zwierzęcy. [przypis edytorski]
fizjokrata — przedstawiciel fizjokratyzmu, francuskiej szkoły ekonomicznej z drugiej połowy XVIII w., której filozoficzną podstawą była idea porządku naturalnego. [przypis edytorski]
fizjokrata — zwolennik fizjokratyzmu, koncepcji ekonomicznej z drugiej połowy XVIII w., opartej na idei porządku naturalnego, zgodnie z którą jedyne źródła bogactwa stanowią praca, rolnictwo i ziemia, zaś człowiekowi przysługują przyrodzone prawa wolności osobistej, nienaruszalnej własności prywatnej oraz swobody działalności gospodarczej. [przypis edytorski]
Fizjologia małżeństwa — pierwszy utwór cyklu Komedia ludzka Honoré de Balzaca z 1829 r. [przypis edytorski]
Fizjologia małżeństwa — pierwszy utwór cyklu Komedia ludzka Honoré de Balzaca z 1829 r. [przypis edytorski]
fizjonomia (daw.) — twarz. [przypis edytorski]
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
fizjonomia (daw.) — twarz, wygląd. [przypis edytorski]
fizjonomia (fr. physionomie: twarz, wyraz twarzy, cecha znamienna; z gr. physiognomía) — wygląd, oblicze, postać czegoś, cechy charakterystyczne; twarz. [przypis edytorski]
fizjonomia — rysy twarzy, wygląd. [przypis edytorski]
fizjonomia — tu: twarz. [przypis edytorski]
fizjonomia — tu: wygląd. [przypis edytorski]
fizjonomia — twarz, oblicze. [przypis edytorski]
fizjonomia — twarz. [przypis edytorski]
fizjonomia — twarz, rysy twarzy; tu: wygląd. [przypis edytorski]
fizjonomia — twarz; wygląd. [przypis edytorski]
fizjonomia — twarz, wygląd. [przypis edytorski]
fizjonomia — twarz, wyraz twarzy; tu: wygląd. [przypis edytorski]
fizjonomia — wyraz twarzy. [przypis edytorski]
fizjonomia (z łac.) — tu: wygląd. [przypis edytorski]
fizjonomika — metoda rozpoznawania właściwości umysłowych i postaw uczuciowych człowieka z wyglądu jego twarzy i całego ciała. [przypis edytorski]
fizjonomika (z fr. physionomie: twarz, wyraz twarzy, cecha znamienna) — umiejętność rozpoznawania właściwości umysłowych i postaw uczuciowych człowieka z wyglądu jego twarzy i całego ciała. [przypis edytorski]
fizjonomista — osoba odczytująca charakter osoby z jej twarzy. [przypis edytorski]
fizjonomista — osoba odczytująca charakter osoby z jej twarzy. [przypis edytorski]
fizjonomistka — osoba odczytująca charakter osoby z jej twarzy. [przypis edytorski]
fizycy jońscy — przedstawiciele jońskiej filozofii przyrody, pierwszego nurtu filozofii greckiej, rozwijającego się w greckich koloniach w Azji Mniejszej, m.in. Tales, Anaksymander, Anaksymenes, Heraklit. [przypis edytorski]
fizyk — tu: lekarz. [przypis edytorski]
fizys (daw., dziś żart.) — twarz. [przypis edytorski]
fizys (daw.) — twarz. [przypis edytorski]
fizys (z łac.) — twarz. [przypis edytorski]
F. J. I. — Franciszek Józef I. [przypis edytorski]
FKL — efkael, skrót od niem. Frauenkonzetrationslager: kobiecy obóz koncentracyjny. [przypis edytorski]
FKL właśc. FKL Birkenau — (niem.) Frauenkonzentrationslager Birkenau, kobiecy obóz koncentracyjny Birkenau w Brzezince. [przypis edytorski]
flabeliny — rodzaj wielobarwnych ślimaków morskich. [przypis edytorski]
fladra — sznur z czerwonymi chorągiewkami, używany przy polowaniu na wilki; tu nawiązanie do trójkątnego kształtu tych chorągiewek. [przypis edytorski]
fladra — sztuczny rysunek słojów na drewnie. [przypis edytorski]
flaga (starop.) — burza. [przypis edytorski]
flaga (starop.) — fala. [przypis edytorski]
flaga — tu: poryw. [przypis edytorski]
flagelancki — związany z flagelantami, czyli biczownikami, członkami bractw religijnych, istniejących w XIII–XV w., praktykujących publiczne biczowanie się jako formę pokuty. [przypis edytorski]
flagrante delicto (łac.) — na gorącym uczynku. [przypis edytorski]
Flakkus — Horacy oferuje się tu jako chętny do krytyki nieopublikowanego dzieła. [przypis edytorski]
flakon z solami — z solami trzeźwiącymi, popularnym w XVIII–XIX w. środkiem o silnej woni, złożonym głównie z amoniaku, stosowanym przy omdleniach i zasłabnięciach. [przypis edytorski]
flama (daw.) — kochanka. [przypis edytorski]
Flamandia a. Flandria — kraina historyczna, obecnie część Belgii. [przypis edytorski]
Flamandowie — ludność zamieszkująca głównie belgijską część szeroko rozumianej Flandrii, mówiąca językiem niderlandzkim oraz jego odmianą określaną jako język flamandzki. [przypis edytorski]
flamandzka twarz — okrągła, pełna twarz, jaką często przedstawiali malarze flamandzcy. [przypis edytorski]
flamandzki — pochodzący z Flamandii, dziś w Belgii, a częściowo w Holandii; malarstwo holenderskie skądinąd lubowało się w przedstawianiu scen pijackich. [przypis edytorski]
flamandzki — pochodzący z Flandrii, krainy hist. w ob. płn. Francji, Belgii i Holandii. [przypis edytorski]
flama (przestarz., z łac. flamma: płomień) — kobieta będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]
flama (przestarz., z łac. flamma: płomień) — osoba (zwłaszcza kobieta) będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]
flamen, lm. flaminowie (z łac.) — kapłan w starożytnym Rzymie służący jednemu z bogów oficjalnego panteonu państwowego; najważniejszych trzech flaminów zajmowało się kultem Trójcy Kapitolińskiej: Jowisza, Marsa i Kwiryna. [przypis edytorski]
flamiński gościniec — Via Flaminia, droga rzymska, prowadząca z Rzymu do Ariminum (Rimini). [przypis edytorski]
flamin (z gr.) — kapłan. [przypis edytorski]
Flammarion, Camille (1842-1925) — francuski astronom i popularyzator astronomii. [przypis edytorski]
Flammarion, Camille (1842–1925) — fr. astronom, badacz m.in. atmosfery. [przypis edytorski]
Flammarion, Camille (1842–1925) — fr. astronom. Po polsku jego książka o światach zamieszkałych ukazała się pod tytułem: Wielość światów zamieszkiwanych: studyjum w którem wykładają się warunki zamieszkalności ziem niebieskich, roztrząsane ze stanowiska astronomii, fizyjologii i filozofii naturalnej przez Kamille Flammariona, przeł. J. Waga, Warszawa 1868. [przypis edytorski]
flamski (daw.) — dziś: flamandzi, pochodzący z Flandrii, krainy hist. w ob. płn. Francji, Belgii i Holandii. [przypis edytorski]
flamski (daw.) — flamandzki, tj. holenderski. [przypis edytorski]
flanca — młoda roślina przeznaczona do przesadzenia. [przypis edytorski]
flanca — sadzonka. [przypis edytorski]
Flandria — historyczny region, obecnie wchodzący w skład Belgii, Holandii i Francji. [przypis edytorski]
Flandria — kraina historyczna i geograficzna, rozciągająca się wzdłuż wybrzeża Morza Północnego, na terenach dzisiejszej Belgii, Francji i Holandii; podczas I wojny światowej Flandria była terenem walk między wojskami niemieckimi i państwami Ententy, w czasie których poległo lub zaginęło w akcji milion żołnierzy z kilkudziesięciu państw, m.in. w szeregu bitew pod Ypres (Ieper). [przypis edytorski]
Flandria — kraina historyczna, obecnie na terenie Francji, Belgii i Holandii. [przypis edytorski]
Flandria — kraina historyczna położona na terenie Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]
Flandria — kraina historyczna, położona na terenie Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]
Flandria — kraina historyczna rozciągająca się wzdłuż wybrzeży Morza Północnego na terenie ob. Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]
Flandria — kraina historyczna rozciągająca się wzdłuż wybrzeży Morza Północnego na terenie ob. Belgii, Francji i Holandii; pierwotnie nazwa terenów wokół Brugii, po raz pierwszy wspomniana w żywocie Eligiusza z Noyon (Vita sancti Eligii), powstałym w VII w. [przypis edytorski]
Flandria — region rozciągający się wzdłuż wybrzeży Morza Północnego na terenie Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]
flandryjski — pochodzący z Flandrii, krainy hist. w ob. płn. Belgii. [przypis edytorski]
flandryjski — pochodzący z krainy historycznej położonej na terenie dzisiejszej Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]
flanka — skrzydło. [przypis edytorski]
flanka (wojsk.) — skrzydło szyku wojskowego. [przypis edytorski]
flankier — żołnierz konny z grupy ubezpieczającej bok kolumny wojska. [przypis edytorski]
flankier — żołnierz konny z grupy ubezpieczającej z boku oddział kawalerii. [przypis edytorski]
flankowany — oskrzydlony. [przypis edytorski]
flanować (z fr.) — przechadzać się bez określonego celu. [przypis edytorski]
flanować (z fr.) — przechadzać się. [przypis edytorski]
flashlight (ang.) — latarka. [przypis edytorski]
flaszka — tu: buteleczka. [przypis edytorski]
flatus vocis (łac.) — nazwa bez odpowiednika w rzeczywistości. [przypis edytorski]
Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874). [przypis edytorski]
Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. [przypis edytorski]
Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski powieściopisarz. [przypis edytorski]
