Przypisy

sztywle (z niem.) — buty. [przypis redakcyjny]

szubieńca (daw. forma) — szubienica. [przypis redakcyjny]

szufelka — łopatka wklęsła. [przypis redakcyjny]

szumi — szumem głosi ich chwałę. [przypis redakcyjny]

szumny — wystawny, efektowny, bogaty. [przypis redakcyjny]

szurgota — popychadła, wycierucha. [przypis redakcyjny]

szuruj (gw.) — idź, wynoś się. [przypis redakcyjny]

szust (daw.) — szelest. [przypis redakcyjny]

szuwaksem — czernidłem na buty. [przypis redakcyjny]

szwadronami — w rękopisie: szwadranami. [przypis redakcyjny]

szwagier (…) dla Władysława — Kwietniewskiego. [przypis redakcyjny]

szwagier — Jan, książę Exeter, brat Ryszarda II, mąż Elżbiety, siostry Bolingbroke'a. [przypis redakcyjny]

szwajcar — odźwierny, portier. [przypis redakcyjny]

szwajca — szydło; złota szwajca — przekupstwo. [przypis redakcyjny]

szwarc — czernidło. [przypis redakcyjny]

szwarcgelber (z niem.) — „czarno-żółty”, Austriak (od dawnych barw państwowych Austrii). [przypis redakcyjny]

szwatrać — szwargotać, mówić niezrozumiale w obcym a nieprzyjemnie brzmiącym języku. [przypis redakcyjny]

Szwecja od gwałtu despotów Moskiewskich inaczej uwolnić się nie mogąc, postanowiła nad sobą własnego despotę — zamach stanu Gustawa III r. 1772, który Szwecję wyzwolił spod przemocy rosyjskiej. [przypis redakcyjny]

szyb (daw.) — lot, spadek. [przypis redakcyjny]

Szybkiej konia w wyskoku przychylił się woli — tj. pozwolił się ponieść rwącemu się koniowi. [przypis redakcyjny]

Szybko na górę pobiegła Maryja — W niższych kręgach tej góry objawiają się obrazy cnót przeciwnych występkom, jakie w nich się czyszczą, przez obrazy, płaskorzeźby, sny i głosy. W tym kręgu są ci, którzy za życia ziemskiego przez lenistwo duchowe na przykłady tych cnót nie dawali żadnego baczenia: dlatego tu swoim przyśpieszonym biegiem oznaczają duchową żarliwość do prędszego oczyszczenia skaz grzechowych, z jakimi po śmierci tu przyszli. Maryja według Ewangelii św. Łukasza po zwiastowaniu wstała i śpiesznie poszła w góry. [przypis redakcyjny]

szybkość lub leniwość kazały sądzić, jaka ich szczęśliwość — Według większej lub mniejszej szybkości obrotu świateł poeta wnioskuje o większej lub mniejszej szczęśliwości duchów błogosławionych. [przypis redakcyjny]

szyb — orzeł klejony z papieru. [przypis redakcyjny]

szyc — gatunek psa, wspominany także u innych autorów XVII w. „Tak szyc szalony, kiedy się więc wścieka”. (ks. Walenty Odymalski, Oblężenie Jasnej Góry Częstochowskiej, VII, 25). [przypis redakcyjny]

szydersko — dziś: szyderczo. [przypis redakcyjny]

szyfonier (fr.) — zbieracz gałganów. [przypis redakcyjny]

Szyję zrób (…) Batyla — obraz Batylosa [w:] Anakreont, Pieśni, Lwów, „Księgarnia Polska” 1900, nr 55, s. 78. [przypis redakcyjny]

Szyk przestawny pod wpływem składni łacińskiej: w której nie psowała (nie psuła się). [przypis redakcyjny]

szyldwach (daw.) — żołnierz stojący na warcie. [przypis redakcyjny]

szyldwach — wartownik. [przypis redakcyjny]

szyldwachy — straże, warty. [przypis redakcyjny]

szylkretowe — szyldkretowe, ze skorupy żółwia. [przypis redakcyjny]

Szymanowski Wacław (1821–1886) — literat i dziennikarz, redaktor zachowawczego „Kuriera Warszawskiego”, przeciwnik pozytywizmu. [przypis redakcyjny]

szynel — płaszcz wojskowego kroju. [przypis redakcyjny]

szynkiel — koniec osi koła, szyjka. [przypis redakcyjny]

szynkiem — dostarczając „na rękę” (tak, jak się płaci). [przypis redakcyjny]

szynkować (starop.) — wydać. [przypis redakcyjny]

szynkuje im — dostarcza [im, zaopatruje ich]. [przypis redakcyjny]

szyper (z niem.) — dozorca statku, tratwy. [przypis redakcyjny]

szyposz (daw.) — trębacz. [przypis redakcyjny]

szyrmem (starop.) — stylem, układem, od szermowania, składania się pałaszem. [przypis redakcyjny]

szyrmować (starop.) — po rycersku bronią robić. [przypis redakcyjny]

szyrmować (starop.) — wojować. [przypis redakcyjny]

szyszak — ochronne okrycie głowy. [przypis redakcyjny]

szywebucher — uczeń wyższej szkoły religijnej. [przypis redakcyjny]