Przypisy

widomy (daw.) — widoczny; dostrzegalny. [przypis edytorski]

widomy (daw.) — widoczny. [przypis edytorski]

widzęcy (daw.) — widząc. [przypis edytorski]

Widzę, iż go k'domu teszno (daw.) — widzę, że mu tęskno do domu. [przypis edytorski]

widział się (daw., gw.) — wyglądał. [przypis edytorski]

widziałżeś (daw.) — konstrukcja z partykułą -że-; znaczenie: czyś widział, czy widziałeś. [przypis edytorski]

widzi się (daw.) — wydaje się. [przypis edytorski]

więcéj (daw.; wym.: więcy) — obecność é tzw. pochylonego zmienia brzmienie wyrazu, przez co rymuje się on z wcześniej użytym słowem „tysięcy”. [przypis edytorski]

więcejśmy nie warci (daw.) — nie jesteśmy więcej warci. [przypis edytorski]

więcej tysiąca (daw.) — więcej niż tysiąc. [przypis edytorski]

więcem jej nawet nie podał (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: „więc jej nawet nie podałem”. [przypis edytorski]

więcem się ułakomił (daw.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: więc się ułakomiłem (połakomiłem). [przypis edytorski]

więcierz (daw.) — rodzaj sieci rybackiej. [przypis edytorski]

więciorka a. więciorek (daw.) — mały więcierz, drewniana lub wiklinowa pułapka na ryby. [przypis edytorski]

wiém (daw.) — z rzecz. w D.: znam. [przypis edytorski]

więtszą (daw.) — większą. [przypis edytorski]

więtsze (daw.) — większe. [przypis edytorski]

więź (daw.) — wiązka, pęk, związane razem przedmioty. [przypis edytorski]

wiecha (daw.) — karczma (od znaku na szyldzie). [przypis edytorski]

wieczerzać (daw.) — spozywać wieczorny posiłek. [przypis edytorski]

wieczerza (daw.) — kolacja. [przypis edytorski]

wieczorek tańcujący (daw.) — wieczorek taneczny, zabawa taneczna. [przypis edytorski]

wiedzieć (daw., reg.) — tu: znać. [przypis edytorski]

wiedzieć (daw.) — tu: znać. [przypis edytorski]

wiedzieć (daw.) — znać. [przypis edytorski]

wiejba (daw.) — wichura. [przypis edytorski]

wiekować (daw.) — długo gdzieś pozostawać. [przypis edytorski]

wiekować (daw.) — długo gdzieś pozostawać. [przypis edytorski]

wiekować (daw., gw.) — trwać wiek; tu: żyć wiecznie. [przypis edytorski]

wiekować (daw., pot.) — pozostawać gdzieś bardzo długo (względnie: zbyt długo). [przypis edytorski]

wiela (daw.) — wiele. [przypis edytorski]

wiele Bóg prze nie czynił (daw.) — wiele Bóg przez nich uczynił. [przypis edytorski]

wiele (daw.) — dziś: ile. [przypis edytorski]

wiele (daw., gw.) — tu: ile. [przypis edytorski]

wiele (daw.) — ile, jak wiele. [przypis edytorski]

wiele (daw.) — ile. [przypis edytorski]

wiele mamy (daw.) — ile mamy. [przypis edytorski]

wielem nabroił (daw.) — wiele nabroiłem, zrobiłem wiele złego. [przypis edytorski]

wiele (…) można tam zarobić (daw.) — dziś: ile można tam zarobić. [przypis edytorski]

wiele o sobie rozumiejący (daw.) — zarozumiały. [przypis edytorski]

wiele razy (daw.) — dziś: ile razy. [przypis edytorski]

wiele razy (daw.) — ile razy; ilekroć. [przypis edytorski]

wiele razy (daw.) — ile razy. [przypis edytorski]

wieleż (daw.) — konstrukcja z partykułą -że skróconą do -ż i występującą w funkcji wzmacniającej; inaczej: jakże wiele, ileż. [przypis edytorski]

wieli Bóg o tym (daw.) — konstrukcja z partykułą -li: czy Bóg wie o tym. [przypis edytorski]

wielka choroba (daw.) — epilepsja, padaczka. [przypis edytorski]

wielkie mecyje (daw., pot.) — też mi coś! [przypis edytorski]

wielkie mecyje (daw., pot.) — też mi coś. [przypis edytorski]

wielkiemi dobrodziejstwy (daw.) — dziś: wielkimi dobrodziejstwami. [przypis edytorski]

wielmi (daw.) — bardzo. [przypis edytorski]

wielmożny (daw.) — przemożny, potężny. [przypis edytorski]

wiera (daw.) — wierzę, że… [przypis edytorski]

wierdunki (daw.) — lm od: wiardunk: podatek, czwarta część grzywny. [przypis edytorski]

Wieręć (daw.) — zaprawdę, tak więc, prawdę mówiąc. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — doprawdy, zaprawdę. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — jestem przekonany; z pewnością. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — rzeczywiście, tak więc; zaprawdę. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — tu: doprawdy. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — zaiste, prawdziwie. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — zaiste. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — zaiste, zaprawdę; także rodzaj wykrzyknika a. wtrącenia: więc tak. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — zaprawdę, a więc. [przypis edytorski]

Wierę (daw.) — zaprawdę, a więc. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — zaprawdę, doprawdy. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — zaprawdę; więc tak. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — zaprawdę, zaiste, niewątpliwie. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — zaprawdę, zaiste. [przypis edytorski]

wierę (daw.) — zaprawdę, zaiste; tak więc. [przypis edytorski]

Wieręm (…) ja nie tuszył (daw.) — doprawdy, nie spodziewałem się. [przypis edytorski]

wieręśmy odpust zyskali (daw.) — tak więc uzyskaliśmy odpust. [przypis edytorski]

wiernek (daw.) — powiernik. [przypis edytorski]

wierszchołek (daw.) — dziś popr. wierzchołek; autor stosuje zmienną pisownię. [przypis edytorski]

wierutny (daw.) — istny; odznaczający się jakąś ujemną cechą rozwiniętą w najwyższym stopniu. [przypis edytorski]

wierutny (daw.) — tu: prawdziwy, istotny. [przypis edytorski]

wierzajcie (daw.) — wierzcie. [przypis edytorski]

wierzeje (daw.) — wrota. [przypis edytorski]

wierzyszli (daw.) — czy uwierzysz. [przypis edytorski]

wierzyszli (daw.) — konstrukcja z partykułą -li w funkcji wzmacniającej i pytającej; znaczenie: czy wierzysz. [przypis edytorski]

wieść (daw.) — prowadzić. [przypis edytorski]

wieśniactwo (daw.) — wieśniacy jako zbiorowość; chłopstwo. [przypis edytorski]

wieśny (daw.) — wiejski. [przypis edytorski]

wiesza a śmieje się, a szumi, a szczebiocze (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: wiesza i śmieje się, i szumi, i szczebiocze. [przypis edytorski]

wieszadło (daw.) — wieszak, mebel z kołkami a. haczykami do zawieszania ubrań. [przypis edytorski]

wieszczba (daw.) — proroctwo, wróżba. [przypis edytorski]

wiesz (daw.) — tu: znasz. [przypis edytorski]

wieszli (daw.) — czy wiesz. [przypis edytorski]

wietrznica (daw.) — kobieta lekkomyślna i niestała. [przypis edytorski]

wietrznica (daw.) — kobieta niestała, lekkoduszna. [przypis edytorski]

wietrznica (daw.) — kobieta zmienna w uczuciach. [przypis edytorski]

wietrznica (daw.) — lekkomyślna, płocha dziewczyna. [przypis edytorski]

wietrznik (daw.) — człowiek lekkomyślny i niestały. [przypis edytorski]

wietrznik (daw.) — mężczyzna niestały w uczuciach. [przypis edytorski]

wietrznik (daw.) — osoba niestała. [przypis edytorski]

wietrznik (daw.) — osoba niestała w uczuciach. [przypis edytorski]

wietrznik (daw.) — osoba zmienna w uczuciach. [przypis edytorski]

wietrzny (daw.) — o osobie: płochy, lekkomyślny, niestały. [przypis edytorski]

wieża (daw.) — więzienie. [przypis edytorski]

wieże a iglice (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego; dziś: wieże i iglice. [przypis edytorski]

wieże (daw.) — dziś forma D.lp r.ż.: wieży; tu: więzienie. [przypis edytorski]

wigilia (daw.) — dzień poprzedzający; w wigilię: w przeddzień. [przypis edytorski]