Przypisy

electus ante robustos (łac.) — wybrany przed silnymi. [przypis edytorski]

electus a ratione (łac.) — wybrany ze względu na rozum. [przypis edytorski]

electus armiger (łac.) — tu raczej „wybrany szlachcic” niż „wybrany giermek”. [przypis edytorski]

electus armis (łac.) — wyborny z uwagi na broń. [przypis edytorski]

elegantiae arbiter (łac.) — znawca, autorytet w sprawach dobrego gustu. [przypis edytorski]

elegia in obitum (łac.) — elegia na odejście (na śmierć). [przypis edytorski]

elephantiasis (łac., med.) — słoniowacizna, choroba polegająca na patologicznym zgrubieniu kończyn, głównie nóg. [przypis edytorski]

eliberować się (z łac.) — uwolnić się. [przypis edytorski]

emulacja (daw., z łac.) — rywalizacja. [przypis edytorski]

emulacja (z łac.) — konkurowanie z czyimiś osiągnięciami poprzez ich twórcze naśladownictwo. [przypis edytorski]

emulacja (z łac.) — naśladownictwo. [przypis edytorski]

emulacja (z łac.) — rywalizacja. [przypis edytorski]

emul (daw., z łac.) — współzawodnik, konkurent. [przypis edytorski]

emul (daw., z łac.) — współzawodnik, przeciwnik. [przypis edytorski]

emulować (daw., z łac.) — rywalizować, współzawodniczyć. [przypis edytorski]

emulować (z łac.) — rywalizować. [przypis edytorski]

ens realissimum (łac.) — byt najbardziej realny; kantowskie określenie Boga. [przypis edytorski]

ens realissimum (łac.) — byt najbardziej realny (termin zaczerpnięty z filozofii Kanta). [przypis edytorski]

entia praeter necessitatem non esse minuenda (łac.) — byty wykraczające poza to, co potrzebne, nie powinny być redukowane. [przypis edytorski]

eodem libro (łac.) — w tej samej księdze. [przypis edytorski]

eo instante (łac.) — w tej chwili. [przypis edytorski]

eo ipso (łac.) — tym samym. [przypis edytorski]

eo modo (łac.) — na swój sposób. [przypis edytorski]

eo modo (łac.) — w ten sposób. [przypis edytorski]

epilator (z łac.) — niewolnik usuwający zbędne owłosienie, wykonujący depilację. [przypis edytorski]

epinicium (łac.) — pieśń pochwalna ku czci zwycięzcy. [przypis edytorski]

epistoła (daw., z łac. epistola) — list; dziś: długi, nudny list. [przypis edytorski]

epistolarny (łac.) — dotyczący listów, utworów w formie listów. [przypis edytorski]

epithalamium (łac.) — ślubna piosenka lub wiersz. [przypis edytorski]

epitheton ornans (łac.) — epitet stały, powtarzający się zawsze przy tym samym rzeczowniku. [przypis edytorski]

e pluribus unum (łac.) — jedno uczynione z wielu; motto na pieczęci USA. [przypis edytorski]

Eques polonus sum (łac.) — jestem polskim rycerzem. [przypis edytorski]

erectioris ingenii (erectius ingenium, łac.) — gwałtowniejszego charakteru, żywszej inteligencji. [przypis edytorski]

ergastulum (łac.) — starożytne więzienie, umieszczone w posiadłościach zamożnych Rzymian. [przypis edytorski]

Ergo bibamus (łac.) — więc pijmy. [przypis edytorski]

ergo Deus non est (łac.) — zatem Boga nie ma. [przypis edytorski]

ergo excludatur (łac.) — więc niech będzie wykluczony. [przypis edytorski]

ergo (łac.) — a więc. [przypis edytorski]

ergo (łac.) — więc, a zatem. [przypis edytorski]

ergo (łac.) — więc, a zatem. [przypis edytorski]

ergo (łac.) — więc, a zatem; z powodu. [przypis edytorski]

ergo (łac.) — więc. [przypis edytorski]

ergo (łac.) — więc; spójnik używany tradycyjnie przy budowaniu dowodu logicznego, np. w filozofii lub w prawie. [przypis edytorski]

ergo (łac.) — więc; spójnik używany tradycyjnie przy budowaniu dowodu logicznego. [przypis edytorski]

ergo (łac.) — więc, zatem. [przypis edytorski]

ergo (łac.) — zatem, więc. [przypis edytorski]

ergo moriendum (łac.) — a więc trzeba umierać. [przypis edytorski]

Erigens de stercore pauperem ut collocet eum cum principibus populi sui. (łac.) — podnosi ubogiego z rynsztoka, aby postawić go pomiędzy pierwszymi w jego narodzie. [przypis edytorski]

Eritis sicut Deus, scientes bonum et malum (łac.) — bądźcie jak Bóg, znający dobro i zło (kwestia diabła wypowiadana w biblijnej Księdze Rodzaju). [przypis edytorski]

eroticissimus (łac.) — najbardziej erotyczny (końcówka -issimus tworzy w łacinie stopnień najwyższy przymiotnika). [przypis edytorski]

errare humanum est (łac.) — błądzenie jest rzeczą ludzką. [przypis edytorski]

error (łac.) — błąd. [przypis edytorski]

error (z łac.) — błąd. [przypis edytorski]

erygować (z łac.) — ufundować. [przypis edytorski]

erygować (z łac.) — wznieść, wybudować. [przypis edytorski]

erygować (z łac.) — wznosić. [przypis edytorski]

Esse est percipi et percipere (łac.) — być (istnieć) to być postrzeganym i postrzegać. [przypis edytorski]

essentia involvit existentiam (łac.) — istota obejmuje istnienie; w: Spinoza, Baruch Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, t. I. tw. VII (dowód), Warszawa 1954, s. 9. [przypis edytorski]

esse (…) operari (łac.) — być, działać. [przypis edytorski]

est finitus (łac.) — jest skończony. [przypis edytorski]

Est itaque quod gratias agamus Machiavello… (łac.) — Mamy zatem za co dziękować Machiavellemu i tego rodzaju pisarzom, którzy otwarcie i bez osłonek przedstawiają, co ludzie zazwyczaj czynią, a nie co powinni. [przypis edytorski]

Est modus in rebus… (łac.) — Jest miara we wszystkim (Horacy, Satyry, I, 1, w. 106). [przypis edytorski]

Est modus in rebus (łac.) — na wszystko jest sposób. [przypis edytorski]

estote perfecti (łac.) — bądźcie doskonali (Mt 5, 48). [przypis edytorski]

estyma (z łac.) — szacunek, poważanie. [przypis edytorski]

estymować (daw., z łac.) — darzyć estymą, szacunkiem; cenić, poważać. [przypis edytorski]

et altra (łac.) — i inne. [przypis edytorski]

et caetera a. et caetera (łac.) — i tak dalej. [przypis edytorski]

et caetera (łac.) — i tak dalej. [przypis edytorski]

et caetera (łac.) — i tak dalej; znak &, oznaczający skrócone „et caetera”: w rzeczywistości „&” jest połączeniem liter łac. spójnika et, wyrażenie et caetera zapisuje się skrótowo jako „etc.” lub jako „&c.”. [przypis edytorski]

et cetera a. et caetera (łac.) — i tak dalej. [przypis edytorski]

et cetera (łac.) — i tak dalej. [przypis edytorski]

etc. (łac.) — et caetera: i inne, i tak dalej. [przypis edytorski]

etc. (łac.) — i tak dalej (skrót od et cetera). [przypis edytorski]

etc. (łac.) — skrót od et caetera: i tak dalej, i tym podobnie. [przypis edytorski]

etc. (łac.) — skrót od et caetera: i tak dalej. [przypis edytorski]

etc. (łac.) — skrót od et caetera: i tak dalej. [przypis edytorski]

etc. (łac.) — skrót od: et caetera, i tym podobne; odpowiednik pol. itp. [przypis edytorski]

etc. (łac.) — skrót od et caetera odpowiadający polskiemu: itd. lub i in. [przypis edytorski]

etc. (łac.) — skrót od et caetera odpowiadający polskiemu: „itd.” lub „i in.”. [przypis edytorski]

etc. (łac.) — skrót od et caetera odpowiadający polskiemu: itd. lub i in. [przypis edytorski]

et consortes (łac.) — i towarzysze, i wspólnicy (ci, którzy dzielą z nim los). [przypis edytorski]

et consortes (łac.) — i towarzysze; i wspólnicy. [przypis edytorski]

et continuando recens crimen ob fugam illorum, unius ex vinculis: Joannis Popiel, alterius ex civitate: Joachimi Popiel factam (łac.) — i aby kontynuować niedawny zarzut (crimen) ich ucieczki, jednego, Jana Popiela, z więzów (tj. więzienia), a drugiego, Joachima Popiela, z miasta. [przypis edytorski]

et cum spiritu tuo (łac.) — i z duchem twoim; zwyczajowa odpowiedź na błogosławieństwo a. powitanie: „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. [przypis edytorski]

Et cuncta terrarum subacta (łac.) — i cała ziemia podbita; pełniejszy cytat dotyczy podbojów Cezara i brzmi: „Et cuncta terrarum subacta, / Praeter atrocem animum Catonis”, tj.: i całą ziemię podbije oprócz surowej duszy Katona („Choć okrąg ziemski Cezar pokona,/ Nie zmoże hardej duszy Katona!”, Horacy, Ody, Ks. II, Pieśń I, w. 23–24 w tłum. Edmunda Cięglewicza). [przypis edytorski]

et de profundis (łac.) — i z głębin. [przypis edytorski]

et dissipatae sunt omnes cogitationes eius (łac.) — i unicestwione są wszystkie jej zamiary. [przypis edytorski]

et ecce plus quam Salomon hic (łac.) — a tu oto więcej [jest mądrości] niż [miał] Salomon (Mt 12, 42). [przypis edytorski]

et e contra (łac.) — i przeciwnie. [przypis edytorski]

Et ego in Arcadia vixi (łac.) — a ja żyłem w Arkadii (tj. beztrosko). [przypis edytorski]

Et ego rogabo Patrem et alium Paraclitum dabit vobis, ut maneat vobiscum in aeternum spiritum veritatis (łac.) — fragment Ewangelii wg św. Jana: „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze, Ducha Prawdy (…)” J 14, 16-17. [przypis edytorski]

Et fit voluntas tua (łac.) — bądź wola twoja. [przypis edytorski]

et haec facienda, et haec non omittenda (łac.) — i to trzeba zrobić, i tamtego nie zaniedbać. [przypis edytorski]

Et hinc illae irae! (łac.) — i stąd te gniewy; parafraza cytatu „hinc illae lacrimae” (stąd te łzy), z komedii Terencjusza Andria (I 1), używanego do wskazania wykrytej nieoczywistej przyczyny czyjegoś zachowania. [przypis edytorski]

et id genus omne (łac.) — i cały ten rodzaj (Horacy, Satyry I, I, 2; lekceważąco o osobach niepoważanych). [przypis edytorski]

et in Arcadia ego (łac.) — i w Arkadii przebywam. [przypis edytorski]

et in variis manebit invarius usque ad finem (łac.) — i w zmiennych kolejach pozostanie niezmienny aż do końca. [przypis edytorski]

et (łac.) — i. [przypis edytorski]

Et nunc et semper et in secula seculorum (łac.) — i teraz, i zawsze, i na wieki wieków. [przypis edytorski]