Przypisy

Jest to piecząteczka mała z Homerem, którą ci w wanience posyłam. [przypis autorski]

jest to realizm dawny (…) malowanie stanów duszy jednostek wśród takiej lub innej masy społecznej na gruncie rzeczywistości — P. Chmielowski, Dramat polski doby najnowszej, s. 60. [przypis autorski]

jest to termin mistyczny, określający duszę wyzwoloną (…) pojęła istotę absolutnego bytu i sama stała się absolutem — K. Czachowski, Syn ziemi kujawskiej i poeta pozaziemskiej tęsknoty, Stanisław Przybyszewski. Księga pamiątkowa, Poznań 1932, s. 25. [przypis autorski]

jest tylko sumą poszczególnych woli; lecz jeżeli się odtrąci od tych samych woli te plus i minus, które się wzajemnie znoszą — markiz d'Argenson powiada: „Każdy interes ma odmienne podstawy. Pogodzenie dwóch poszczególnych interesów następuje na skutek przeciwstawienia się interesom trzeciego”. Mógł był dodać, że pogodzenie wszystkich interesów tworzy się przez przeciwstawienie do każdego z jednostkowych interesów. Gdyby nie było różnych interesów, zaledwie czułoby się interes powszechny, który nigdy by nie natrafiał na przeszkodę; wszystko szłoby samo przez się, i polityka przestałaby być sztuką. [przypis autorski]

Jest więc w nas czynna władza syntezy owych rozmaitych szczegółów, zwana przez nas wyobraźnią; jej działania dokonywane bezpośrednio na spostrzeżeniach, nazywam ujęciem — że wyobraźnia jest koniecznym składnikiem samego spostrzegania, nie wspomniał jeszcze o tym żaden psycholog. Pochodzi to stąd, że władzę tę już to ograniczano jedynie do odtwarzania, już to, że sądzono, jakoby zmysły nie tylko nam dostarczały wrażeń, ale nawet składały je z sobą, i wytwarzały obrazy przedmiotów, do czego przecie niewątpliwie prócz uzdolnienia do przyjmowania wrażeń, potrzeba czegoś więcej jeszcze, mianowicie czynności zsyntezowania tychże. [przypis autorski]

Jest wieść, że na brzegach Świtezi pokazują się Ondiny, czyli Nimfy wodne, które gmin nazywa Świteziankami [przyp. poety]. [przypis autorski]

Je suis trop vieux marin pour cela! — Jestem na to za starym marynarzem (franc.). [przypis autorski]

jeszcze mi dwóch rzeczy nie dostaje na prawego monarchę Sarmatów: nie nauczyłem się polskiego tańca i nie polubiłem dotąd piwa — A. Grabowski, Wspominki ojczyste. [przypis autorski]

Jeszcze nie słyszano o Leninie i Trockim, gdy z litewskich, podlaskich i podolsko-wołyńskich osiedli żydowskich… — Edward Paszkowski, Żydzi w rewolucji rosyjskiej, „Czas” (1927). [przypis autorski]

Jeszcze nie tak dawno… — ustęp ten, od „Jeszcze nie tak dawno” do „tego wyrazu?” został wyrzucony przez cenzora. [przypis autorski]

jeszcze wiosną 1903 r. modernizm jest dlań [dla Brzozowskiego] „wiosną naszego ducha — S. Brzozowski, Próba samopoznania, „Głos” 1903, nr 13. [przypis autorski]

Jeżeli cośkolwiek istnieje, to musi także istnieć wręcz konieczne jestestwo. (…) Przesłanka mniejsza zawiera w sobie doświadczenie, przesłanka większa wnioskowanie z doświadczenia w ogóle o istnieniu czynnika koniecznego — to wnioskowanie jest zbyt znane, żeby potrzeba było szeroko je tutaj wykładać. Polega ono na rzekomo transcendentalnym przyrodzonym prawie przyczynowości, że wszelka przypadkowość ma swoją przyczynę, która, jeśli znowuż jest przypadkową, musi mieć również przyczynę, dopóki szereg wzajem sobie podporządkowanych przyczyn nie skończy się na wręcz koniecznej przyczynie, bez której by nie osiągnął swojej zupełności. [przypis autorski]

Jeżeli do liczby cesarzowych i królowych dodamy regentki i rządzące prowincjami, szereg kobiet, które świetnie ludźmi rządziły, stanie się bardzo długi — uwaga ta stanie się jeszcze prawdziwsza, jeżeli spostrzeżenia nasze rozciągniemy na Azję, tak samo jak na Europę. Jeżeli w pewnej prowincji w Indiach rząd jest energiczny, przezorny, oszczędny, jeżeli panuje w niej porządek bez ucisku, jeśli się rozszerza rolnictwo, a lud jest szczęśliwszy, to w trzech na cztery przypadkach rządzi tam kobieta. Fakt ten, któregom wcale nie przewidywał, stał się dla mnie jasny dzięki długiej praktyce w interesach tyczących się Indii. Przykładów podobnych jest dużo, bo chociaż prawa indyjskie wyłączają kobiety od rządów, dają im regencję podczas małoletności następcy, a przypadki małoletności bywają częste w kraju, w którym książęta stają się wcześnie ofiarami próżniactwa i rozpusty. Gdy zważymy jeszcze, że księżniczki te nie pokazują się nigdy publicznie, że nie przemawiają do żadnego mężczyzny, który by nie należał do rodziny, chyba ukryte za firanką, że nie czytają, a gdyby czytały, nie znalazłyby w swoim języku książki mogącej dać im choćby najsłabsze pojęcie o sprawach publicznych, przekonamy się, że przedstawiają one uderzający dowód naturalnych zdolności kobiet do rządów. [przypis autorski]

jeżeli działaiące powinno się stykać z biernym, czy też działać może z daleka — Utrum agens debeat esse immediatum posso, an vero agere possit indistans. [przypis autorski]

Jeżeli najnowsze środki komunikacji… — ustęp ten od „Jeżeli najnowsze środki komunikacji” do „podtrzymywania dzikości”, cenzor wyrzucił. [przypis autorski]

Jeżeli nas poznaki nie mylą, a wskazują na nie zewsząd mężowie, przenikający czas rozumem i natchnieniem, to nowa idea się rodzi i wstępuje w świat — zob. Ojcze Nasz Augusta Cieszkowskiego. [przypis autorski]

jeżeli preparat radonośny umieścimy w bliskości powieki zamkniętej lub na skroni, to w oku powstanie wrażenie światła (…) — [por.] Giesel, „Naturvorscherversammlung”, Monachium, 1899. [przypis autorski]

jeżeli przedmiot duchowny może zostawać w podpadniku cielesnym; albo przeciwnie przymiot cielesny w podpadniku duchownym — Utrum accidens spirituale possit inherere subiecto corporeo, vel e contra accidens corporeum subiecto spirituali. [przypis autorski]

„Jeżeli przy naznaczaniu dziedzica po sierocie, powiadają Kajus i Justynian, testator lęka się, aby wyznaczony dziedzic nie knuł na szkodę pupila, może ujawnić substytucję pospolitą, pupilarną zaś pomieścić w części testamentu, którą będzie można otworzyć dopiero po jakimś czasie” — Substytucja pospolita jest: Jeżeli ten a ten nie przyjmie dziedzictwa, naznaczam w jego miejsce etc. Pupilarna jest: Jeżeli ten a ten umrze przed pełnoletnością, naznaczam w jego miejsce etc. [przypis autorski]

Jeżeli roztwór radonośny zamknięty jest w przestrzeni ograniczonej (…) promieniowanie soli osiąga zatem wartość wyższą — [por.] Curie, „Comptes rendus”, 6 stycznia 1903. [przypis autorski]

Jeżeli to państwo ma jeszcze kredyt, który nie został naruszony, może uczynić to, co tak szczęśliwie wykonano w jednym z państw Europy — w Anglii. [przypis autorski]

jeżeli zaś rzecz zmyślona jest z natury swej prawdziwa, to gdy umysł ku niej się zwraca, aby ją zrozumieć i zaczyna wywodzić z niej w porządku właściwym to, co z niej wynika, to będzie rozwijać się pomyślnie, bez wszelkiej przerwy — Wnioskuję to jakoby z doświadczenia, więc może ktoś orzec, że nie ma to znaczenia, gdyż brak dowodu, podaję go więc, jeśli go ktoś żąda, tutaj. Ponieważ nie może być dane w naturze nic takiego, co by się sprzeciwiało jej prawom, lecz wszystko dzieje się według pewnych jej praw w ten sposób, że wytwarzają się pewne skutki według pewnych praw w zogniwieniu nierozerwalnym, więc wynika stąd, że umysł, gdy rzecz prawdziwie pojmuje, tworzy w dalszym ciągu te same skutki przedmiotowo. Obacz poniżej, gdzie mówię o idei mylnej. [przypis autorski]

Jeżeli ze śmiercią śp. Marii Czaplickiej ubył pracownik naukowy europejskiej miary… — „Kurier Polski”, 10 czerwca 1921 r. [przypis autorski]

jezuici, nieraz wybitni jako pojedynczy ludzie, a niweczący narody jako Zakon — Swym rymowanym Alwarem i bizunem jezuici wytępili wszelkie zakusy samodzielnego myślenia. Byli oni w Polsce tyle winni, ile Inkwizycja gdzie indziej. Oni to swego wymarzonego króla Filipa II chcieli zrobić Panem Chrześcijaństwa, a Hiszpanii poddać cały katolicyzm. Zrywając maski, po rzezi św. Bartłomieja, papież Grzegorz XIII zanucił radosne Te Deum u św. Marka. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting, Berlin (1793), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), wyd. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, ch. 1 p. 18. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting, Berlin (1793), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), wyd. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, ch. 1 p. 5. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting, Berlin (1793), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), wyd. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, ch. 1 p. 8. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting, Berlin (1793), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), wyd. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, ch. 1 p. 27. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 10. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 12. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 13. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 15. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting… ch. 1 p. 17. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 18. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 18. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 26. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 26. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 2. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 3. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 4. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting… ch. 1 p. 5. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 5. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 5. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…,ch. 1 p. 6. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 7. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 8. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 9. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 9. [przypis autorski]

J. Fichte, Proof of the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 9. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Right…, s. 99, B. Fitzgerald Atkinson, B. Fitzgerald, A Short History of Copyright, The Genie of Information, 2014, s. 57, Akt berliński konwencji berneńskiej, http://global.oup.com/booksites/content/9780198259466/15550017, (dostęp 11.12.2013), artykuł 13. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights…, s. 99. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 50. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 49. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 43–44, P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 10. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 48. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 23. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 77. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 32. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 22. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 21–22. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 35. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 21. [przypis autorski]

J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 51. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego…, s. 45, M. Glückberg, Prawa autorów i artystów, „Gazeta Sądowa Warszawska” 1875, nr 33, s. 259. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego …, s. 58. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego…, s. 60. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 45. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 47. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 48, F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai and the Reprinting Sections of the Prussian Statute Book of 1794, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, 207. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 48, przypis 7. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 48. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 49. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 50, J. Kostylo (2008), Commentary on the Venetian decree of 1545 regarding author/printer relations, [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 54. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 57. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 58, D. Saunders, Authorship and copyright…, s. 117. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 59. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 60. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym…, s. 46. [przypis autorski]

J. Górski, Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym…, s. 47. [przypis autorski]

jhopree — mała szopa, służąca jogom do rozmyślań i do nauczania wiernych. [przypis autorski]

J. Hughes, Copyright and incomplete historiographies of piracy, propertization and Thomas Jefferson, dostęp pod adresem http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=934869, s. 1026. [przypis autorski]

J. Hughes, Copyright and incomplete historiographies of piracy, propertization and Thomas Jefferson, dostęp pod adresem http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=934869, s. 1029. [przypis autorski]

J. Hughes, The Philosophy of Intellectual Property, „Georgetown Law Journal” 77 (1988): 287, s. 29; N. Elkin-Koren, E. M. Salzenberger, The Law and Economics of Intellectual Property in the Digital Age. The Limits of Analysis, New York 2013, s. 47. [przypis autorski]

J. Hughes, The Philosophy of Intellectual Property, „Georgetown Law Journal 77” (1988): 287, s. 39. [przypis autorski]

J. Hughes, The Philosophy of Intellectual Property, „Georgetown Law Journal” 77 (1988): 287, s. 7. [przypis autorski]

J. Hughes, The Philosophy of Intellectual Property…, s. 7. [przypis autorski]

Jįjį, nelyginant antrą Mindaugą,/ Garbina puotose mūs’ vaidilučiai. — Vaidilučiais vadinosi kunigai, kurių priderystė [priderystė — priedermė, pareiga. red. WL.] buvo apsakinėti arba apgiedoti visokių apeigų metu, o ypatingai rudens laiku šventės ožio, prosenių dejas [deja — pareiga, vargas. red. WL.]. Kad senovės lietuviai ir prūsai mėgo poeziją ir lavinosi dainininkystėje, apie tai gali liudyti senobiškos dainos, kurių didelė daugybė iki šio laik užsiliko žmonių tarpe, o taipgi liudija senoviški raštininkai. Strijkovksis rašo, kad kunigaikščių laidotuvių metu, kunigas apdainuodavo jų garbius darbus, ir, kad laikais Miechovitos žinoma buvo daina apie kunigaikštį Zigmantą, kurį užmušė rusų kunigaikščiai. Bet žingeidžiausią [žingeidžiausias — įdomiausias. red. WL.] apie tai žinią randame vokiškame rašte Versuch einer Geschichte der Hochmeister. Berlin 1798. Autorius tos brangios knygelės Beckeris cituoja seną kroniką Vincento iš Mogunto, kurs buvo kapelioniu [kapelionios — kapelionas, kunigas, tikybos mokytojas. red. WL.] didžiojo mistro Dusener’o von Arfberg, ir rašė savo laikų nusidavimus (nuo m. 1346). Tarp kita ko ten skaitome, kad didelės puotos metu, atsibuvusios [atsibuvusi (lenk.) — įvykusi. red. WL.] iš priežasties išrinkimo didžio mistro Winrich von Kriprode, vokiškas Minesingeris giedojo ir buvo apdovanotas pagyrais ir auksine taure. Tokis priėmimas dainiaus užukvatijo [užkvatijo — čia: sužavėjo. red. WL.] ir ten b’esantį prūsą, vardu Rizelius; prašė jis, kad ir jam būtų daleista dainuoti prigimta lietuviška kalba, apdainavo jis dejas pirmutinio Lietuvos karaliaus Veidavučio. Didis mistras ir kryžiokai, nesuprasdami lietuviškos kalbos, išjuokė dainių ir davė jam dovanų pilną torielką [torielka — lėkštė. red. WL.] riešutų lukštų. Kotzobue rods primena apie tą atsitikimą, bet abejoja apie rainkraštį Vincento. Vienog bibliotekoj Ščersove, surinkime straipsnių, rašytų Gdansko studentų, yra raštelis nekurio Taschke nuo 1735 m., kur autorius cituoja Vincento kroniką, būk spausdintą Frankfurte ir darodo [darodyti — čia: įrodinėja. red. WL.], kad minėtas Vincentas nepaėjo iš Moguncijos, tik iš Gdansko. (przyp. autorski)] Todėl ne dyvai, jog Kotzebue ir Bogušis tvirtina, kad lietuviška literatūra kitados buvo turtinga karžygiškomis ir istorinėmis dainomis, nors iš tų menkai kas užsiliko iki mūsų dienų. Prūsuose mat kryžiokai buvo uždraudę po bausme nugalabinimo urėdininkams ir visiems, kurie buvo arti dvaro, kalbėti lietuviškai; išvijo iš tėvynės, kartu su žydais ir čigonais, visus vaidilučius, lietuviškus bardus [bardas — perk. poetas. red. WL.], kurie tik vieni žinojo tautiškas dejas ir jas mokėjo apdainuoti. Didžiojoj vėl Lietuvoj, po įvedimo krikščioniško tikėjimo ir lenkiškos kalbos, senovės kunigai ir tėvyniška kalba liko paniekinti ir užmesti; nuo to laiko žmonės — prastūnai, pajungti po baudžiava ir prikalti vien prie žagrės, užmetę ginklą, užmiršo taipgi ir apie karžygiškas giesmes, bedainuodami labiaus jų padėjimui atsakančias [atsakanti (lenk.) — tinkanti. red. WL.] liūdnas daineles, išreiškiančias jų kaimišką gyvenimą. Jei kas iš senoviškų dejų ir kariškos poezijos užsiliko, tai vien tik prie naminio kudmento [kudamentas — išmūryta vieta prie krosnies, priemūris. red. WL.]; arba apeigų metu, iš seno sujungtų su visokiais burtais, jas slaptomis žinovai prastūnėliams apreiškia. Simonas Grunau 16 amžiuje kartą netyčiomis Prūsuose užėjo į ožio puotą, ir led [led — trump. nuo ledva (lenk.) - vos. red wL.] atsiprašė nuo myrio [myris — myrimas, mirtis. red. WL.], prisiekdamas kiemionims, kad niekam *) neišduos to, ką patėmys [patėmyti — pastebėti. red. WL.] arba išgirs. Tada, sudėjęs auka, senas vaidila apgiedojo senovės Lietuvos didvyrius, pridedamas prie to morališkus pamokslus ir maldas. Grunau, kurs gerai suprato lietuviškai, pripažįsta, kad niekaip neįtikėjo ką panašaus išgirsti iš lūpų lietuvio, taip jis gražiai ir pamokslingai kalbėjęs. [przypis autorski]

J. Ignatowicz, K. Stefaniuk, Prawo rzeczowe, Warszawa 2006, s. 44. [przypis autorski]

J. Ignatowicz, K. Stefaniuk, Prawo rzeczowe, Warszawa 2006, s. 67. [przypis autorski]

Jivatma — dusza ludzka. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Ustawodawstwo autorskie…, s. 10. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Ustawodawstwo autorskie…, s. 12. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Ustawodawstwo autorskie…, s. 9. Ze strony 8 tej pozycji pochodzą natomiast informacje podane wcześniej w niniejszym akapicie. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Uwagi nad projektem ustawy autorskiej referenta prof. Zolla, Komisja Kodyfikacji Rzeczypospolitej Polskiej. Sekcja prawa cywilnego, s. 9. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Uwagi nad projektem ustawy autorskiej…, s. 10. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Uwagi nad projektem ustawy autorskiej…, s. 11. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Uwagi nad projektem ustawy autorskiej…, s. 11. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Uwagi nad projektem ustawy autorskiej…, s. 12. [przypis autorski]

J. J. Litauer, Zasady prawa autorskiego…, s. 43. [przypis autorski]