Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 431 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 5250 przypisów.
Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus (łac.) — Trudzą się góry, a zrodzą śmieszną mysz (Horacy). [przypis edytorski]
partycypować (z łac.) — mieć swój udział we wspólnych zyskach z jakiegoś przedsięwzięcia lub ponosić część wspólnych kosztów; uczestniczyć w czymś. [przypis edytorski]
partyka (daw., z łac.) — cząstka, tu: kawałek. [przypis edytorski]
partykularny (z łac.) — jednostkowy, osobisty, stronniczy. [przypis edytorski]
partykularny (z łac.) — osobny, poszczególny. [przypis edytorski]
partykularny (z łac.) — osobny. [przypis edytorski]
parva regina (łac.) — mała królowa. [przypis edytorski]
passim (łac.) — w różnych miejscach; używane gł. przy odesłaniach do książki, w której o danej rzeczy mowa w wielu miejscach. [przypis edytorski]
Pastor Corydon formosum (łac.) — piękny pasterz Korydon. [przypis edytorski]
pastor quum traheret (łac.) — gdy pasterz wiódł (Helenę); początek ody mitologicznej Horacego o porwaniu Heleny przez Parysa do Troi (Pieśni I 15, 1). [przypis edytorski]
pastorum convenarumque plebs transfuga ex suis populis (łac.) — tłum pasterzy i przybyszów, zbiegów ze swoich plemion. [przypis edytorski]
pater extaticus (łac. ) — dosłownie: ojciec ekstatyczny (od słowa ekstaza, tj. zachwycenie); tytuł ten i następne oznaczają różne, coraz wyższe stopnie mistycznej pobożności; powtarzają też tytuły Ojców Kościoła. [przypis edytorski]
pater familias (łac.) — ojciec, głowa rodziny. [przypis edytorski]
pater familias (łac.) — ojciec rodziny. [przypis edytorski]
pater (łac.) — ojciec. [przypis edytorski]
pater (łac.) — ojciec; wyraz dziś raczej nieużywany w polszczyźnie w przypadkach zależnych. [przypis edytorski]
paternam (…) potestatem (łac.) — władzę ojcowską. [przypis edytorski]
Pater noster (łac.) — dosł. Ojcze nasz, tu: kazanie. [przypis edytorski]
pater noster (łac.) — ojcze nasz; daw. pot. również nazwa kary, połajania. [przypis edytorski]
Pater noster (łac.) — Ojcze nasz. [przypis edytorski]
Pater Noster (łac.) — Ojcze nasz. [przypis edytorski]
Pater Noster (łac.) — Ojcze Nasz. [przypis edytorski]
Pater noster (łac.) — Ojcze nasz. [przypis edytorski]
pater noster (łac.) — ojcze nasz; tu: pokuta. [przypis edytorski]
Pater noster, qui es in coelis, sanctificetur nomen Tuum (łac.) — Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje. [przypis edytorski]
Pater noster qui es (łac.) — Ojcze nasz, któryś jest. [przypis edytorski]
paternoster (z łac. pater noster: ojcze nasz) — tu: codzienna wymówka, kazanie wychowawcze. [przypis edytorski]
pater, peccavi (łac.) — ojcze, zgrzeszyłem. [przypis edytorski]
Pater profundus (łac.) — „ojciec głęboki” (w wierze); tytuł św. Bernarda z Clairveaux. [przypis edytorski]
pater seraphicus (łac.) — ojciec seraficzny, tj. podobny serafinom, aniołom z jednego z wyższych chórów; tytuł św. Franciszka z Asyżu. [przypis edytorski]
pater spiritualis (łac.) — ojciec duchowny. [przypis edytorski]
patientia (łac.) — cierpliwość. [przypis edytorski]
Patria (łac.) — Ojczyzna. [przypis edytorski]
patricios (łac.) — patrycjusze; w staroż. Rzymie uprzywilejowana, najwyższa warstwa społeczna, sprawująca władzę i mająca największe przywileje; patricios zhasał: prześcignął, pokonał starszą i najbardziej zasłużoną szlachtę. [przypis edytorski]
patrii sermonis egestas (łac.) — ubóstwo mowy ojczystej. [przypis edytorski]
patri patriae (łac.) — ojcu ojczyzny. [przypis edytorski]
pauca verba (łac.) — kilka słów. [przypis edytorski]
Pauca verba (łac.) — krótkie słowa. [przypis edytorski]
pauci [autem] sunt sapientes qui huiusmodi passionibus resistunt (łac.) — niewielu [jednak] jest mądrych, którzy w ten sposób przeciwstawiają się emocjom (namiętnościom). [przypis edytorski]
paucorum hominum (łac.) — dla niewielu osób. [przypis edytorski]
paulo majora (łac.) — rzeczy nieco bardziej wzniosłe. [przypis edytorski]
pauper (łac.) — biedak, ubogi. [przypis edytorski]
pauper (łac.) — chłopak, urwis. [przypis edytorski]
pauper studiosus (łac.) — biedny uczony, uczony biedak, biedny student. [przypis edytorski]
pauper (z łac.) — biedak, ubogi chłopiec utrzymujący się z jałmużny, ulicznik. [przypis edytorski]
pauper (z łac.) — tu: ubogi uczeń. [przypis edytorski]
paveant illi, ego non pavebo (łac.) — niech się trwożą się inni, ja się nie zatrwożę (nieco niedokładny cytat z Wulgaty, łacińskiego tłumaczenia Biblii, Jer 17, 18). [przypis edytorski]
Pax huic domui (łac.) — pokój temu domowi. [przypis edytorski]
pax (łac.) — pokój; pacem — B. lp: pokój. [przypis edytorski]
pax (łac.) — pokój. [przypis edytorski]
pax (łac.) — pokój; tu: proszę o pokój, pogódźmy się. [przypis edytorski]
pax (łac.) — pokój, tu: „Spokój!”. [przypis edytorski]
pax romana (łac.) — pokój rzymski; pokój narzucony podbitym ludom i utrzymywany zbrojnie. [przypis edytorski]
Pax tecum! Pax, pax! (łac.) — Pokój z tobą! Pokój, pokój! [przypis edytorski]
Pax tibi! (łac.) — Pokój tobie! [przypis edytorski]
pax vobiscum (łac.) — pokój z tobą. [przypis edytorski]
Pax vobiscum! (łac.) — Pokój z wami! [przypis edytorski]
Pax vobiscum! (łac.) — pokój z wami. [przypis edytorski]
pax vobiscum (łac.) — pokój z wami. [przypis edytorski]
Pax vobiscum (łac.) — pokój z wami. [przypis edytorski]
pax vobiscum, nihil amplius (łac.) — pokój z wami, nic więcej. [przypis edytorski]
pax vobis (łac.) — pokój wam. [przypis edytorski]
pecalium (łac.) — część majątku wydzielona niewolnikowi. [przypis edytorski]
peccator (łac.) — grzesznik. [przypis edytorski]
Peccatumque oculos est habuisse meum (łac.) — w moich oczach można zobaczyć wszystkie grzechy. [przypis edytorski]
peccavi (łac.) — zgrzeszyłem. [przypis edytorski]
peculatus (łac.) — przestępstwo finansowe, defraudacja, malwersacja. [przypis edytorski]
pedagogus (łac.) — nauczyciel. [przypis edytorski]
pedały (z łac. pes, pedes) — stopy; nogi. [przypis edytorski]
pede claudo, właśc. pede Poena claudo (łac.) — Kara o kulawej nodze (Horacy, Pieśni III 2, 32); w starożytnym Rzymie Poena (personifikacja kary) wyobrażana była jako kulawa, ponieważ nadchodziła powoli, ale nieuchronnie. [przypis edytorski]
pedel (z łac.) — woźny w zakładach naukowych. [przypis edytorski]
pedes (z łac.) — stopa; tu: staroż. miara rytmiczna wiersza. [przypis edytorski]
pede titubante (łac.) — na chwiejnych nogach. [przypis edytorski]
pedisequus (łac.) — niewolnik idący za lub przed lektyką. [przypis edytorski]
pedum (łac.) — laska na kształt pastorału. [przypis edytorski]
pekuniarna (z łac. pecunia: pieniądz) — pieniężna; finansowa. [przypis edytorski]
pendent (z łac.) — pas zakładany przez ramię służący do noszenia szabli. [przypis edytorski]
pendent (z łac.) — pas zakładany przez ramię, służący do noszenia szpady, szabli itp. [przypis edytorski]
penitent (z łac.) — osoba przystępująca do spowiedzi. [przypis edytorski]
pensum (łac.) — praca, zadanie do wykonania w określonym czasie, zwykle jednego dnia. [przypis edytorski]
pensum (łac., przest.) — materiał do odrobienia, przyswojenia. [przypis edytorski]
pensum (łac.) — tu: ćwiczenie szkolne zadane do domu. [przypis edytorski]
pensum (łac.) — tu: obowiązek, zadanie. [przypis edytorski]
pensum (z łac.) — określona (np. poprzez liczbę godzin roboczych) ilość dziennej pracy do wykonania. [przypis edytorski]
pensum (z łac.) — praca domowa; zadanie wyznaczone do wykonania. [przypis edytorski]
penuria (z łac. pēnūrĭă) — niedostatek; brak, nędza. [przypis edytorski]
peplum (łac.) — szata kobieca, długi prostokątny pas materiału spięty na barkach klamrami, na biodrach ściągnięty pasem. [przypis edytorski]
per absurdum (łac.) — przez absurd. [przypis edytorski]
peractum est! (łac.) — dokonało się! [przypis edytorski]
per amicitiam (łac.) — przez przyjaźń. [przypis edytorski]
per amicitiam nostram (łac.) — ze względu na naszą przyjaźń. [przypis edytorski]
Per aspera ad astra (łac.) — przez ciernie do gwiazd. [przypis edytorski]
per Bacco (łac.) — na Bachusa. [przypis edytorski]
Percussit Saul mille, et David decem millia (łac.) — pobił Saul tysiąc, a Dawid dziesięć tysięcy. [przypis edytorski]
Perdidit antiquum littera prima sonum (łac.) — straciła pierwsza litera dawne brzmienie (Owidiusz, Fasti V 536); jest to kontynuacja zdania z poprzedniego wersu: „Tak zrodzonego Hyrieus nazwał Urionem”. [przypis edytorski]
perduellionem (łac.) — forma Acc.: obrazę majestatu. [przypis edytorski]
Pereant qui crastina curant! (łac.) — Niech przepadną ci, co się troszczą o jutro! (cytat z Wergiliusza). [przypis edytorski]
Pereat! (łac.) — Niech przepadnie! [przypis edytorski]
pereat (łac.) — niech zginie. [przypis edytorski]
pereat mundus, dum ego salvus sim (łac.) — niech świat przepadnie, bylem tylko ja ocalał. [przypis edytorski]
