Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Bolesław Leśmian
W lesie
Tyle w gęstwinie cisz błądzi i tyle
Słoneczniejących między pniami czasów,
Że nasilone barwami motyle...
Bolesław Leśmian
W pałacu królewny śpiącej
Szerzy się snu zaraza!… Śmierć drzemie u płotu…
Drzewa, jawą parując, posnęły zielono.
Motyl zawisł...
Bolesław Leśmian
Wyruszyła dusza w drogę
Wyruszyła dusza w drogę… Dzwonią we dzwony.
«Gdzie są teraz moje sady? Gdzie moje schrony...
Bolesław Leśmian
Zwiewność
Chód po ziemi człowieka, co na widnokresie,
Malejąc, łatwo zwiewną gęstwę ciała niesie
I w...
Hadassa Estera Weiss
Dwie Żydówki
Jak te ćmy po nocach
Błądzą dwie postacie,
Skulone, zmęczone,
Które dobrze znacie.
Żyją one...
Motyw: Motyl
Istotną cechą egzystencji tego owada, która skłania do interpretacji metaforycznych, jest proces przemiany jaki przechodzi — z robaka w istotę skrzydlatą, cechującą się delikatnością i pięknem. Z tego powodu motyl bywa porównywany z duszą wykluwającą się z ciała. Specjalnym rodzajem jest nocny motyl — ćma. Ta, mając nieszczęsną predylekcję do lotu w kierunku księżyca, wpada często w pułapkę fałszywych księżyców — świec i ginie w ich płomieniach. O ćmach jako duszach grzeszników daje dłuższy wykład Gustaw w Dziadach Mickiewicza.
