Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3509 przypisów.
inklinacja — skłonność. [przypis redakcyjny]
inkogruencja — niezgodność, niestosowność. [przypis edytorski]
inkolat (z łac. incolatus) — mieszkający w cudzym kraju; cudzoziemiec wpisany do ksiąg miejscowych. [przypis edytorski]
inkomodować — niepokoić, denerwować. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac., daw.) — sprawiać komuś kłopot. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac. incommodum: niedogodność) — narażać na niewygody. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac. incommodum: niedogodność, nieprzyjemność) — narażać na niewygody. [przypis redakcyjny]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, męczyć, sprawiać kłopot. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, męczyć, sprawiać kłopot. [przypis redakcyjny]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, pozbawiać wygody, sprawiać kłopot. [przypis redakcyjny]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, przeszkadzać. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — sprawiać kłopot. [przypis edytorski]
inkongruencja — niezgodność. [przypis edytorski]
inkonweniencja — niedogodność. [przypis redakcyjny]
inkorporować (z łac.; daw.) — wcielać, uosabiać. [przypis edytorski]
inkrement — wzrost. [przypis redakcyjny]
inkrement (z łac.) — wzrost. [przypis edytorski]
inkrement (z łac.) — wzrost. [przypis redakcyjny]
In Kressendorf nichts neues (niem.) — W Kressendorfie nic nowego. [przypis edytorski]
inkrustacja — dekoracja umieszczana na powierzchni przedmiotu dekoracji, wykonywana z innego niż on materiału. [przypis edytorski]
inkrustacja — rodzaj umieszczanej na powierzchni przedmiotu dekoracji, wykonywanej z innego materiału niż ozdabiany przedmiot. [przypis edytorski]
inkrustowany — dekorowany poprzez układanie na powierzchni wzoru, zwykle z wyrafinowanych materiałów w rodzaju masy perłowej czy rzadkich odmian drewna. [przypis edytorski]
inkrustowany — ozdobiony wzorami z metalu, kości słoniowej lub masy perłowej. [przypis edytorski]
inkrustowany — ozdobiony wzorem wyłożonym np. z masy perłowej. [przypis edytorski]
inkrustowany — zdobiony. [przypis edytorski]
inkrustowany — zdobiony techniką inkrustacji, polegającą na wydrążaniu wgłębień w drewnie i wypełnianiu ich drewnem innego gatunku i koloru, względnie kością słoniową, metalem itp. [przypis edytorski]
inkrustowany — zdobiony techniką inkrustacji, polegającą na wydrążaniu wgłębień w drewnie i wypełnianiu ich drewnem innego gatunku i koloru, względnie kością słoniową, metalem itp. [przypis edytorski]
inkrustowany — zdobiony techniką inkrustacji, polegającą wykładaniu powierzchni przedmiotu układanymi we wzory płytkami z innych materiałów, np. masy perłowej, metalu, rzadkiego rodzaju drewna. [przypis edytorski]
inkryminowany — posądzany o coś. [przypis edytorski]
inksi (gw.) — inni. [przypis autorski]
inksi (gw.) — inni. [przypis edytorski]
inksze (gw.) — inne. [przypis edytorski]
inkszy (gw.) — inny. [przypis edytorski]
inkubacja (z łac.) — spanie w świątyniach w celu otrzymania od bogów wskazówek. [przypis edytorski]
inkuby i sukkuby — uwodzicielskie demony, odpowiednio płci męskiej i żeńskiej. [przypis edytorski]
inkuby i sukuby — uwodzicielskie demony, odpowiednio płci męskiej i żeńskiej. [przypis edytorski]
inkunabuły (z łac.) — najwcześniejsze wytwory sztuki drukarskiej. [przypis edytorski]
inkursja (daw.) — napad. [przypis edytorski]
inkursja (z łac.) — najazd, napad. [przypis edytorski]
inkursja (z łac.) — najazd, napad. [przypis redakcyjny]
inkursja (z łac.) — najazd. [przypis edytorski]
inkursja (z łac.) — najazd. [przypis redakcyjny]
inkwietować (łac.) — niepokoić. [przypis redakcyjny]
inkwietować — niepokoić. [przypis edytorski]
inkwirować — badać, przesłuchiwać, wypytywać. [przypis redakcyjny]
inkwizycja — badanie, dochodzenie. [przypis redakcyjny]
inkwizycja (daw., z łac.) — dochodzenie sądowe, śledztwo, badanie. [przypis edytorski]
inkwizycja — instytucja policyjno–sądowa, ustanowiona przez Kościół katolicki w w. XIII w celu walki z herezjami. Posługiwała się szpiegostwem i torturami, wydawała bardzo surowe wyroki. Zniesiona dopiero w XIX w. [przypis redakcyjny]
inkwizycja — śledztwo sądowe. [przypis redakcyjny]
inkwizycja — tu: śledztwo. [przypis redakcyjny]
inkwizycja — tu: sąd. [przypis edytorski]
inkwizycja — wybadywanie, śledztwo. [przypis redakcyjny]
inkwizycja (z łac.) — badanie, dochodzenie. [przypis edytorski]
Inkwizycja (z łac. inquisitio: śledztwo, badanie) — instytucja śledczo-sądownicza Kościoła katolickiego działająca od XIII do XIX wieku; pełna nazwa łac. Inquisitio haereticae pravitatis, Sanctum officium. W skład inkwizycji wchodziły trybunały biskupie i urzędy inkwizytorów mianowanych bezpośrednio przez papieża oraz współpracujące z nimi władze świeckie. Celem powstania inkwizycji (zw. też Świętym Oficjum) było śledzenie, przymusowe nawracanie i karania heretyków w oparciu o postanowienia ujęte w dokumentach soborowych, synodalnych oraz bullach papieskich. [przypis edytorski]
inkwizycja (z łac.) — tu: jurysdykcja, prawo. [przypis edytorski]
inkwizycje — badanie sądowe, dochodzenie. [przypis redakcyjny]
Inkwizycji, która (…) tego badacza przyrody uwięziła i na śmierć skazała — współcześni biografowie na ogół kwestionują prawdziwość różnych wariantów opowieści o fatalnej sekcji, wykonanej przez Vesaliusa na faktycznie wciąż żyjącej osobie, co miało pociągnąć za sobą rzekomy wyrok Inkwizycji, którego złagodzenie miałoby być przyczyną opuszczenia Hiszpanii i udania się na pielgrzymkę. [przypis edytorski]
inkwizytor — członek sądu inkwizycji; o osobie przesadnie podejrzliwej; tu: nauczyciele rosyjscy. [przypis edytorski]
in (łac.) — w. [przypis edytorski]
in lancem considerationis (łac.) — na szalę rozwag. [przypis redakcyjny]
in laudem dominicae Nativitatis (łac.) — na uroczysty obchód Bożego Narodzenia. [przypis redakcyjny]
in legem perpetuam et irrevocabilem (łac.) — za wieczne i nieodwołalne prawo. [przypis redakcyjny]
in liberis suffragiis (łac. suffragium: tabliczka do głosowania, głos w wyborach, wolność wyboru) — w wolnych wyborach. [przypis redakcyjny]
in liberis suffragiis (łac.) — w wolnych wyborach. [przypis edytorski]
in liberis suffragiis (łac.) — w wolnych wyborach. [przypis redakcyjny]
in libris amoris (łac.) — w księgach miłości. [przypis edytorski]
in loco delicti — w miejscu przestępstwa. [przypis edytorski]
in loco (łac.) — w miejscu. [przypis edytorski]
in loco parentis (łac.) — na miejscu rodziców, w zastępstwie rodziców. [przypis edytorski]
in luctu (łac.) — w smutku. [przypis edytorski]
in Maio (łac.) — w maju. [przypis redakcyjny]
in maiori (łac.) — w większej. [przypis redakcyjny]
in malam partem (łac.) — na złą stronę. [przypis redakcyjny]
in manibus bene meritorum (łac.) — w ręku dobrze zasłużonych. [przypis redakcyjny]
In manicis (…) rerum est (łac.) — „W kajdankach i na rączkach i na nóżkach obu,/ Dam cię więzić, a przy tym i straż bezlitosną!”/ „To mnie sam Bóg, gdy zechcę, uwolni”. Ja sądzę,/ Że chciał rzec: „Umrę” — bo śmierć wszystko tutaj kończy! (Horatius, Epistulae, I, 16, 76; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Inman Line — jedna z trzech największych XIX-wiecznych spółek brytyjskich zajmujących się przewozem pasażerów przez Atlantyk; zał. w 1850, w 1893 została wchłonięta przez American Line. [przypis edytorski]
in manuali opere (łac.) — w dziełach ręcznych; w rękodziele. [przypis edytorski]
in manus (łac.) — dosł.: w rękę; początkowe słowa formuły: in manus tuas, Domine, commendo spiritum meum, tj. „w ręce twoje, Panie, oddaję ducha mego” (Łk, 23:46). [przypis edytorski]
in mari Baltico (łac.) — na morzu Bałtyckim. [przypis redakcyjny]
in materia status (łac.) — o sprawach państwowych; o polityce. [przypis redakcyjny]
in medias res (łac.) — do rzeczy, do sedna sprawy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — do rzeczy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.). — do sedna sprawy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — od środka, bez zbędnych wstępów. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środek opowieści. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środek rzeczy; w sedno sprawy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środek rzeczy (zwykle określenie sposobu opowiadania historii, w którym rezygnuje się z długiego przedstawiania wydarzeń poprzedzających akcję). [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środku spraw. [przypis edytorski]
in medias res (…) przepisu Horacego — in medias res (łac.: w środku spraw), termin wprowadzony przez Horacego w Ars poetica: sposób narracji, w którym opowiadanie historii zaczyna się w środku wydarzeń, w przeciwieństwie do opowiadania od najwcześniejszego ze zdarzeń. [przypis edytorski]
in medzijas res (zniekszt. łac. in medias res) — do sedna sprawy. [przypis edytorski]
In meinen Armen (…) Staub bewegt (niem.) — W moich ramionach była zupełnie jak martwa, (…) tak wstrząsana wewnętrznym mrozem, wydawała się aniołem, co swych skrzydeł parą broni się przed ziemskim kurzem [tłum. WL]. [przypis edytorski]
in memoriam (łac.) — na pamiątkę. [przypis redakcyjny]
In memoriam Tadeusza Micińskiego — przemówienie to, wygłoszone na uroczystej akademji w teatrze im. Bogusławskiego w Warszawie, dn. 6 marca 1925 r. (przed przedstawieniem dramatu Micińskiego Kniaź Patiomkin), drukowane było potem w „Wiadomościach Literackich” 22 marca 1925 r. (Nr. 12). [przypis redakcyjny]
in mente (łac.) — w pamięci, w myśli. [przypis edytorski]
in mente Reipublicae (łac.) — z woli Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
in me omnis spes est mihi — por. Terentius, Adelphoe, III, 5, 9. [przypis tłumacza]
In mezz'ora! (wł.) — Pół godziny! [przypis edytorski]
in (…) — miejsce uszkodzone w rękopisie. [przypis redakcyjny]
in minus (łac.) — na niekorzyść; na zniżkę. [przypis edytorski]
in modo — co do sposobu (a. ilości). [przypis edytorski]
