Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 11084 przypisów.
krasnych czapek sława — krasnych: czerwonych (z czarnym barankiem) [właśc. sława noszących takie czapki kozaków; Red. WL]. [przypis redakcyjny]
krasny — czerwony. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — czerwony; barwny; ładny, piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — czerwony, jaskrawy; ładny, piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — czerwony. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony a. piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony; piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony; piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — rumiany, czerwony; ładny, piękny. [przypis edytorski]
krasny — jaskrawoczerwony. [przypis edytorski]
krasny — piękny, urodziwy. [przypis edytorski]
krasny — piękny; w innym wyd.: kraśna. [przypis edytorski]
krasny (starop.) — piękny. [przypis edytorski]
krasny (starop.) — piękny, urodziwy. [przypis edytorski]
Krasnystaw — miasto nad rzeką Wieprz, położone 53 km na południowy wschód od Lublina. [przypis redakcyjny]
krasny — tu: piękny. [przypis edytorski]
krasny (z daw. rus. красный: czerwony a. ładny) — piękny. [przypis edytorski]
krasomówca — człowiek potrafiący pięknie przemawiać. [przypis edytorski]
krasota i krasnota (z ros.) — piękno i czerwień. [przypis edytorski]
krasota — uroda. [przypis edytorski]
Kras — płaskowyż w płd.-zach. Słowenii, zbudowany ze skał wapiennych, z silnie rozwiniętymi formami krasowymi: powstałymi wskutek rozpuszczania skał przez wodę głębokimi żłobami, lejami, kotlinami i jaskiniami. [przypis edytorski]
Krassus, Marek Licyniusz (114–53 p.n.e.) — rzym. dowódca wojskowy i polityk, najbogatszy człowiek w historii Rzymu; stłumił powstanie Spartakusa, razem z Cezarem i Pompejuszem w 60 p.n.e. zawarł I triumwirat: tajne, nieoficjalne przymierze polityczne, którego celem było wspólne sprawowanie rządów w republice rzymskiej. [przypis edytorski]
Krassus — triumwir, który z Pompejuszem i Cezarem dzielił jakiś czas władztwo świata. [przypis tłumacza]
Krassus, właśc. Marek Licyniusz Krassus (114–53 p.n.e.) — rzymski dowódca wojskowy i polityk, najbogatszy człowiek w historii Rzymu; stłumił powstanie Spartakusa, razem z Cezarem i Pompejuszem w 60 p.n.e. zawarł I triumwirat: tajne, nieoficjalne przymierze polityczne, którego celem było wspólne sprawowanie rządów w republice rzymskiej; jako zarządca Syrii (od 54 p.n.e.) prowadził wojnę z Partami; pokonany w bitwie pod Karrami, został zabity podczas próby negocjacji. [przypis edytorski]
Krassus, właśc. Marek Licyniusz Krassus (114–53 p.n.e.) — rzymski dowódca wojskowy i polityk, najbogatszy człowiek w historii Rzymu; stłumił powstanie Spartakusa, razem z Cezarem i Pompejuszem w 60 p.n.e. zawarł I triumwirat: tajne, nieoficjalne przymierze polityczne, którego celem było wspólne sprawowanie rządów w republice rzymskiej. [przypis edytorski]
Krassus, właśc. Marek Licyniusz Krassus (114–53 p.n.e.) — rzymski polityk i wódz; stronnik Sulli; w 71 p.n.e. stłumił powstanie Spartakusa; członek I triumwiratu (60 p.n.e.); w 53 p.n.e. przedsięwziął wyprawę na Partów, jednak jego licząca ok. 40 tys. żołnierzy armia została całkowicie zniszczona w bitwie pod Karrami (Carrhae) przez czterokrotnie mniej liczne siły partyjskie, złożone głównie z konnych łuczników; został zabity podczas próby negocjacji, wskutek jego śmierci triumwirat rozpadł się. [przypis edytorski]
Kraswa — utwór dramatyczny Cezarego Jellenty (1861–1935), krytyka, publicysty, prozaika, dramaturga i poety; próba realizacji własnego apelu autora do pisarzy o uzupełnienie literatury o nowe mity, ponieważ dawne zamierają i dezaktualizują się, a ich treści nie mogą wystarczać odbiorcom w XX w.; pełen tytuł utworu to: Kraswa. Poemat dramatyczny z cyklu Mity, Kraków 1902. [przypis edytorski]
krasy (daw., gw.) — kolorowy; piękny. [przypis edytorski]
krasy (daw., gw.) — tu: piękny. [przypis edytorski]
krasy (gw.) — o zwierzęciu gospodarskim: o sierści czarno-białej, łaciate. [przypis edytorski]
krasy — piękny, ozdobny a. czerwony. [przypis edytorski]
krasy — piękny. [przypis edytorski]
kraszanka (reg.) — pisanka o jednolitym kolorze, bez dodatkowych wzorów i ozdób. [przypis edytorski]
kraszanka (z rus.) — pisanka wielkanocna. [przypis edytorski]
Kraszewski, Józef Ignacy (1812–1887) — polski pisarz, działacz społeczny i polityczny; autor licznych, popularnych powieści historycznych. [przypis edytorski]
Kraszewski, Józef Ignacy (1812–1887) — polski pisarz, działacz społeczny i polityczny. [przypis edytorski]
Kraszewski, Józef Ignacy (1812–1887) — polski pisarz, publicysta, historyk i działacz społeczny. [przypis edytorski]
Kraszewski, Józef Ignacy (1812–1887) — przedstawiciel pozytywizmu, pisarz, dziennikarz i działacz społeczny, autor licznych powieści historycznych. [przypis edytorski]
Kraszewski, Józef Ignacy — urodził się 1812, umarł 1887 roku. [przypis autorski]
Kraszewski, Rodziewiczówna, Dygasiński, Reymont — poczytni powieściopisarze polscy przełomu XIX i XX w. [przypis edytorski]
kraszszej (starop.) — [forma stopnia wyższego przym. r.ż.] lepszej, liczniejszej. [przypis redakcyjny]
kraszuarka (z fr.) — spluwaczka. [przypis edytorski]
krater — dzban do rozcieńczania wina wodą, jak było w zwyczaju staroż. Greków. [przypis edytorski]
krater (tu daw.) — puchar, kielich. [przypis edytorski]
krater — tu: naczynie do mieszania wody z winem. [przypis edytorski]
Krates (ok. 365–ok. 285 p.n.e.) — tebańczyk, sławny filozof ze szkoły cyników i uczeń Diogenesa. [przypis tłumacza]
Krates powiadał o pismach Heraklita (…) — wedle Diogenesa Laertiosa (por. Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, II, 22) nie Krates, lecz Sokrates. [przypis tłumacza]
Krates powiadał (…) postronkiem — Diogenes Laertios, Życie Krates z Teb, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, VI, 86. [przypis tłumacza]
Krates — współczesny z komediopisarzem Kratinosem (520–423 p.n.e.), wspomniany przez Arystotelesa dlatego, że pierwszy porzucił wyszydzanie osób znanych, wyśmiewając w komediach ułomności całych klas i stanów, a to właśnie uznaje Arystoteles za zadanie komedii. [przypis tłumacza]
Krates z Teb (ok. 365–ok. 285 p.n.e.) — grecki filozof, przedstawiciel nurtu cynickiego, uczeń Diogenesa z Synopy. [przypis edytorski]
kratów — dziś popr. D. lm: krat. [przypis edytorski]
kratówka — tu: siostra żyjąca „za kratami” w klasztorze zamkniętym lub osoba często spowiadająca się przed kratami konfesjonału. Wszystkie wymienione określenia obrażają przesadną pobożność siostry. [przypis edytorski]
Kratos, Bia (mit. gr.) — dzieci bogini-rzeki Styks i tytana Pallasa; pełnią funkcję bóstw-alegorii Siły i Przemocy; ich rodzeństwem byli: Zelos (bóg-alegoria Współzawodnictwa), Nike (bogini-alegoria Zwycięstwa). [przypis edytorski]
Kratyles a. Kratylos — jeden z dialogów filozoficznych Platona, dotyczący zagadnień językoznawczych. [przypis edytorski]
„Kratyl” Platona — Dialog poświęcony cały znaczeniu imion. [przypis tłumacza]
Kratyn — jeden z najstarszych znakomitych komików z czasów Peryklesa, za dytyramby, na cześć Bacchusa, otrzymał nieraz pierwszą nagrodę, którą był młody byk: stąd „łowca byków”. [przypis tłumacza]
Krause, Ernst (1839–1903) — niemiecki biolog i pisarz popularnonaukowy, wybitny propagator darwinizmu w Niemczech. [przypis edytorski]
Kraus, Karol, właśc. Kraus, Karl (1874–1936) — austriacki pisarz, publicysta, w latach 1899–1936 wydawca polityczno-literackiego czasopisma „Die Fackel” (pochodnia). [przypis edytorski]
Krauszów — wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. [przypis edytorski]
Krauze, Franciszek — polski oficer, w 1812 kapitan 5 pułku piechoty liniowej. [przypis edytorski]
krawa (daw.) — dziś: kroi. [przypis edytorski]
krawat — dziś popr. forma D.lm: krawatów. [przypis edytorski]
krawczycy (starop.) — czeladnicy krawieccy. [przypis redakcyjny]
krawczyk (przestarz.) — czeladnik w zakładzie krawieckim. [przypis edytorski]
krawczyk — zwany tkaczem, ptak żyjący w Indiach i sporządzający sobie gniazdka z pozszywanych liści. [przypis tłumacza]
Krawczynski, Siergiej Michajłowicz, pseud. Stiepniak (1851–1895) — rosyjski pisarz i rewolucjonista związany z ruchem narodnickim. [przypis edytorski]
krawędziak — drewniany element budowlany, rodzaj tarcicy o przekroju zbliżonym do kwadratu i grubości mniejszej niż belka. [przypis edytorski]
kręcijan — człowiek zdążający kręta drogą. [przypis autorski]
kręcił się (…) koło swej pięknej kuzynki, pani d'Aiglemont — [por.] Kobieta trzydziestoletnia. [przypis tłumacza]
Kręci się Rambald, nieborak, y ciało / Prędkością kradnie y tarczą zawiera (starop.) — szybkością usuwa (domyślne: spod ciosów) i tarczą zasłania. [przypis redakcyjny]
kręga — dziś D.lp: kręgu. [przypis edytorski]
Kręgi ciał widzisz (…) większe i mniejsze, stosownie do siły — Kręgi niebieskie im są bliższe Boga, tym większa ich siła. Jeśli ta siła przez organa świata wyraża się w przestrzeni, tym większa jest ich objętość. A im są wyższe, bieg ich jest rozleglejszy i ruch szybszy. [przypis redakcyjny]
kręgielnie — ogólnie: pomieszczenia, w których gra się w gry (w oryginale wspomniany Nine Men's Morris, czyli młynek). [przypis edytorski]
kręgi zbrojnymi — okutymi kołami. [przypis redakcyjny]
Krępak — góra w Tatrach; w oryginale: Appenino. [przypis redakcyjny]
Krępak — także: Krempak a. Krapak; nazwa używana dawniej na określenie szczytu Łomnicy (2634 m n.p.m.), ale także Karpat lub Tatr. [przypis redakcyjny]
krępowanie Chinkom stóp — chodzi o bandażowanie (a niekiedy i miażdzenie) stóp małym dziewczynkom; ten chiński zwyczaj, kultywowany od X do początków XX wieku, miał na celu deformację, prowadzącą do oczekiwanego efektu estetycznego (mała stopka). [przypis edytorski]
Krępowiecki, Tadeusz (1798–1847) — pisarz i publicysta, uczestnik powstania listopadowego. Współzałożyciel Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, z którego wystąpił oraz Gromad Ludu Polskiego; obarczał szlachtę winą za upadek powstania i wyzysk chłopów. [przypis edytorski]
krępy — niewysoki, mocno zbudowany. [przypis edytorski]
krępy — niski a mocno zbudowany. [przypis edytorski]
krępy — niski i mocno zbudowany. [przypis edytorski]
krésa — kreska; tu: szrama, rysa. [przypis edytorski]
krętacz — w oryginale jest Rabulist, tzn. człowiek, który kręci i przekręca paragrafy i ustawy, byle tylko wyprowadzić z nich wnioski, [jakie są] właśnie mu potrzebne. Wyraz pochodzi z łaciny. [przypis tłumacza]
krętanina (daw.) — krzątanina, gorączkowy ruch, zamieszanie. [przypis edytorski]
krętanina (daw.) — krzątanina. [przypis edytorski]
krętanina (daw.) — zamieszanie, zamęt. [przypis edytorski]
krętanina — krzątanina, zamieszanie. [przypis edytorski]
krętarz większy, trochanter major (med.) — duża wyniosłość między szyjką a trzonem kości udowej. [przypis edytorski]
kręta — [tu:] kreda. [przypis redakcyjny]
krętoruny (daw.) — o kręconych włosach. [przypis edytorski]
krętowłosy bożek leśny — satyr, jedna z istot wchodzących w skład orszaku Dionizosa, greckiego boga wina i dzikiej natury; satyrowie byli przedstawiani jako ludzie ze zmierzwionymi włosami, z koźlimi nogami i uszami, kojarzono ich z pożądaniem i lubieżnością. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kreatura — tu daw., z łac. creatura: stworzenie, istota; dziś: osoba podła, budząca wstręt swoim postępowaniem. [przypis edytorski]
kreatura — tu: osoba budząca wstręt i obrzydzenie. [przypis edytorski]
kreatura — tu: to, co stworzone. [przypis edytorski]
kreatury — twory. [przypis redakcyjny]
kreca — świerzb, typowa choroba oświęcimska. [przypis edytorski]
