Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18405 przypisów.
Por.Brücknera Mikołaj Rej, Kraków 1905. str. 93; tegoż: Dzieje języka polskiego (wyd. II), str. 120. Dzięki badaniom Brücknera cała ta epoka w nowem przedstawia się świetle. [przypis autorski]
Por. Caligarii epistulae, wyd. Boratyński, str. 256, 3 i n., 386. Powodowski w Contiones aliquae piae et eruditae z r. 1578 (Poznań) powiada, że jedne z tych kazań zastosował do uszu króla w języku łacińskim; inne przemowy miał wobec królowej Anny po polsku, lecz z powodu „ubóstwa języka polskiego i braku czytelników” kazania te przełożył na łacinę. [przypis autorski]
porcelanka — rodzaj muszli. [przypis autorski]
porcelanki — ślimaki morskie, charakteryzujące się muszlami przypominającymi porcelanowy wyrób; wbrew pozorom nazwa nie pochodzi od porcelany, a wywodzi się od słowa porceletta (mała świnka), gdyż wygląd głowy ślimaka przypomina świński ryjek; porcelana wzięła nazwę od porcelanek. [przypis edytorski]
porcenela (gw.) — porcelana. [przypis edytorski]
porcenela (gw.) — porcelana; tu: nocnik. [przypis edytorski]
porcenele (gw.) — porcelana; porcelanowa zastawa. [przypis edytorski]
porcenelki — porcelanki, porcelanowe figurki. [przypis autorski]
porcenelowy (gw.) — porcelanowy. [przypis edytorski]
Por. Ch. May, S. K. Sell, Intellectual property rights. A critical history, London 2006, s. 121. [przypis autorski]
Por. Chrzanowskiego: Wśród zagadnień, książek i ludzi, str. 107 i nast. [przypis autorski]
Porcja — córka Katona z Utyki, która zadała sobie śmierć, dowiedziawszy się o śmierci męża. [przypis tłumacza]
Porcja (ok. 70–ok. 43 p.n.e.) — córka Katona Młodszego, żona Brutusa, a wcześniej Marka Kalpurniusza Bibulusa. [przypis edytorski]
Porcja (ok. 70–ok. 43 p.n.e.) — córka Katona Młodszego, żona Marka Brutusa, jednego z przywódców spisku przeciwko Juliuszowi Cezarowi; przez Plutarcha opisywana jako młoda i piękna; Szekspir sportretował ją w tragedii Juliusz Cezar, napisanej kilka lat po Kupcu weneckim. [przypis edytorski]
Porcja — postać kobieca z Kupca weneckiego Szekspira, bogata dziedziczka, o której rękę ubiegają się zalotnicy przybywający z różnych krajów. [przypis edytorski]
Porcja — żona Brutusa. [przypis edytorski]
porcje — u Cylkowa: 'upominki'; uzasadnienie korekty: uniknięcie nieporozumienia i śmieszności, słowo 'upominek' oznacza obecnie coś innego, tu chodzi o porcje jedzenia, przysmaki. [przypis edytorski]
porco (wł.) — wieprz. [przypis edytorski]
porcygar (z fr.) — papierośnica. [przypis edytorski]
Porcynkuły a. Porcjunkuła — odpust zakonów franciszkańskich i związanych z nimi bernardynów obchodzony 2 lipca; od nazwy kościoła w Asyżu będącego kolebką zakonu. [przypis edytorski]
Por.: Czas się stowarzyszyć. [przypis autorski]
Pordenone (1484–1539) — malarz włoski. [przypis redakcyjny]
Por Dios (hiszp.) — Na Boga. [przypis autorski]
Por Dios! (hiszp.) — Na Boga! [przypis edytorski]
por Dios (hiszp.) — na Boga. [przypis edytorski]
poręba (gw.) — obszar, na którym wycięto drzewa w lesie. [przypis edytorski]
poręba — obszar, na którym wycięto drzewa w lesie. [przypis edytorski]
poręba — obszar w lesie powstały po wycince drzew. [przypis edytorski]
poręb (daw.) — miejsce wycinki drzew. [przypis edytorski]
Porębowicz, Edward (1862–1937) — poeta i znakomity tłumacz, przełożył m. in. Don Juana Byrona i Boską Komedię Dantego. [przypis edytorski]
poręcze (daw.) — r.n. [tj. to poręcze]. [przypis redakcyjny]
poręczem — dziś r.ż., forma N. lp: poręczą. [przypis edytorski]
poręcz fotelu — dziś: (…) fotela. [przypis edytorski]
poręcznik — dziś popr.: poręczyciel. [przypis edytorski]
poręka (daw.) — poręczenie, gwarancja. [przypis edytorski]
poręka — gwarancja. [przypis edytorski]
porękawiczne — opłata dla pośrednika, przez którego ręce (stąd nazwa) przechodzi transakcja między dwiema innymi osobami. [przypis edytorski]
porękawiczne — tu: wynagrodzenie dla pośrednika. [przypis redakcyjny]
poreda (gw.) — porada; tu: rozmowa. [przypis edytorski]
poredzać (gw.) — rozmawiać, gwarzyć. [przypis edytorski]
poredzać (gw.) — rozmawiać. [przypis edytorski]
poredzę (gw.) — poradzę. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — dać radę. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — dać radę, zdołać. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — poradzić; dać radę. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — poradzić, dać radę, zdołać. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — poradzić. [przypis edytorski]
Porewit — bóg o pięciu twarzach czczony na Rugii. [przypis edytorski]
Po rewolucji rosyjskiej, gdy zamajaczył cień wolności… — mowa o rewolucji rosyjskiej 1905 roku, serii wystąpień robotniczych w Rosji i w Królestwie Polskim skierowanych przeciwko absolutyzmowi carskiemu oraz uciskowi przemysłowców. W wyniku rewolucji Mikołaj II powołał pierwszy parlament rosyjski (Dumę Państwową), zezwolił ma działanie partii politycznych i stowarzyszeń, przyznał autonomię Wielkiemu Księstwu Finlandii. [przypis edytorski]
po rewolucji — tj. po powstaniu listopadowym 1830 roku. [przypis edytorski]
Porfir a. Porfiriusz (233–305) — gr. filozof i astrolog, komentator i propagator filozofii Platona. [przypis edytorski]
porfir — gatunek skały wulkanicznej, której najbardziej znana odmiana posiada barwę czerwonawą; na dworze cesarzy bizantyjskich wykonywano z porfiru naczynia, a także wyłożono nim komnatę, w której przychodzili na świat prawowici następcy panującego władcy (tzw. porfirogeneci). [przypis redakcyjny]
Porfirion, dziś: Porfyrion (gr.) — imię męskie pochodzenia greckiego (od porphyra: purpura); w mit. greckiej jeden z gigantów, którzy walczyli z bogami olimpijskimi; został zabity przez Heraklesa i Zeusa, kiedy usiłował zgwałcić Herę; w literaturze polskiej wymienia go m.in. Jan Kochanowski w swoim programowym wierszu Muza (w. 44); nazwisko Porfyrio nosił antyczny komentator dzieł Horacego; pokrewne imię Porfyrios (pol. Porfiriusz) nosił m.in. neoplatoński filozof oraz jeden ze staroż. świętych chrześcijańskich. [przypis edytorski]
Porfiriusz, Porphyrios — ur. 232/233 w Batanea w Syrii lub Tyrze, uczeń i zwolennik Plotyna, um. 304 r. w Rzymie. Opisał on życie mistrza swego w Plotini vita i ujął w system jego poglądy w dziele Ἀφορμαὶ πρός τὰ νοητά. Porfiriusz rozpoczyna szereg neoplatońskich komentatorów Arystotelesa, głównie przez swoją Εἰσαγωγὴ εἰς τὰς Ἀριστοτέλους κατηγορίας, czyli też Περὶ τῶν πέντε φωνῶν (Περὶ γένους καὶ εἴδους καὶ διαφορἅς καὶ ὶδίου καὶ συμβεβηκότος); owych 5 pojęć — quinque voces — stanowi 5 najogólniejszych punktów widzenia, pod którymi wszystkie rzeczy muszą się zjawić i być pomyślane. [przypis autorski]
Porfiriusz z Tyru, gr. Porphyrios (ok. 234–ok. 305) — filozof neoplatoński, uczeń Plotyna; autor dzieła Isagoge, standardowego podręcznika logiki Arystotelesa przez całe średniowiecze; polemizował z chrześcijaństwem. [przypis edytorski]
porfirogeneta (z gr. porphýra: purpura oraz gennētós: urodzony) — tytuł w greckojęzycznym Cesarstwie Wschodniorzymskim (ze stolicą w Konstantynopolu), nadawany synowi urodzonemu po wstąpieniu ojca na tron. [przypis edytorski]
porfir — rodzaj skały zawierającej kryształy. [przypis edytorski]
porfir — rodzaj twardej skały wulkanicznej. [przypis edytorski]
porfir — serpentyn, marmur czarny w zielone cętki. [przypis redakcyjny]
porfir — skała magmowa składająca się z drobnoziarnistego ciasta skalnego, w którym są osadzone wykrystalizowane wcześniej duże kryształy. [przypis edytorski]
porfir — skała magmowa zawierająca wcześniej wykrystalizowane kryształy. [przypis edytorski]
porfir (z gr. porphyra: purpura) — efektowna skała magmowa składająca się z jednorodnej lub drobnoziarnistej masy (ciasta skalnego), w której tkwią powstałe wcześniej prakryształy. [przypis edytorski]
Por.: Fryzjer kontra… czyli odbiór publiczny jest publicznym wykonaniem?. [przypis autorski]
Por. jednak S. Grzybowski, Prawo autorskie w systemie prawa, [w:] S. Grzybowski, A. Kopff, J. Serda [red.], Zagadnienia prawa autorskiego, Warszawa 1973, s. 53. [przypis autorski]
Por. jednak S. M. Grzybowski, Ochrona osobista stosunku do dzieła po śmierci twórcy, Kraków 1933, s. 54, gdzie zawarta została krytyka podziału na prawa osobiste i majątkowe. [przypis autorski]
Por. jednak Starcie pierwsze: Bitwa księgarzy. [przypis autorski]
Por. jednak W. Wołodkiewicz, M. Zabłocka, Prawo rzymskie. Instytucje, Warszawa 2005, s. 127; autorów bardziej przekonuje „hipoteza oparta na przekazie Gaiusa, mówiąca o tym, że własność była w Rzymie pierwotnie prawem jednolitym, a dopiero później wyłoniło się z niej pojęcie własności kwirynalnej i bonitarnej”. Należy jednocześnie pamiętać, iż Justynian zniósł podział na własność bonitarną i kwirynalną. K. Kolańczyk, Prawo rzymskie, wydanie V, Warszawa 2001, s. 305. [przypis autorski]
porka (wulg.) — kurwa, cholera. [przypis edytorski]
Por. Kochanowskiego Dzieła, wyd. warsz., I, str. 354. [przypis autorski]
Por. krytycznie na ten temat: L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich, od starożytności do II wojny światowej, Wrocław 2013. [przypis autorski]
Por. ks. dr. Warmińskiego: Andrzej Samuel i Jan Seklucjan, Poznań 1906, str. 199. [przypis autorski]
por (łac. porruni) — rodzaj czosnku. [przypis redakcyjny]
Por. Lecoy de la Marche: La chaire franc. au moyen âge, Paris 1886, str. 263, i moją Historję Uniw. krak. I, 285 i nast. [przypis autorski]
Por. L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich…, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2006, zeszyt 3, s. 734, oraz M. du Vall, Prawo patentowe, Warszawa 2008, s. 24. Zdaniem tego autora początków okresu globalizacji ochrony patentowej można dopatrywać się już w momencie utworzenia Światowej Organizacji Praw Własności Intelektualnej (WIPO), tj. od roku 1970. W moim przekonaniu jednak dopiero wejście w życie porozumienia TRIPS zmieniło dotychczasową sytuację prawną, wywołując szereg negatywnych konsekwencji, por. http://conasuwiera.pl/wp-content/uploads/2012/09/Gliscinski-Prawa-niezgody-intelektualnej.pdf s. 3. [przypis autorski]
Por. list z 10 maja. Jak pierwej, Werter odczuwający w pełni piękno przyrody, nie zdołał odmalować go w obrazie, tak nie potrafi teraz spotkania z parobczakiem oddać w słowach. [przypis redakcyjny]
Por. list z 16 lipca 1771. [przypis redakcyjny]
Por. list z 17 maja 1771. [przypis redakcyjny]
Por. list z 26 maja. [przypis redakcyjny]
Por. list z 27 maja 1771. [przypis redakcyjny]
Por. m.in. Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, sekcja 1…, s. 501; P. Ślęzak, Umowy w zakresie współczesnych sztuk wizualnych, Warszawa 2012, s. 29. [przypis autorski]
Por. m.in. Ch. Geiger The influence (past and present) of the Statute of Anne in France, [w:] L. Bently, U. Suthersanem, P. Torremas, Global Copyright. Three hundred years since the Statute of Anne, from 1709 to cyberspace, s. 128; M. Rose, Authors and Owners. The invention of copyright, London 1994, s. 88. [przypis autorski]
Por. m.in. D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 150; O. Bracha (2008), Commentary on the Intellectual Property Constitutional Clause 1789, [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), wyd. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org. [przypis autorski]
Por. m.in. D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 56, Ch. Geiger The influence (past and present) of the Statute of Anne in France, [w:] L. Bently, U. Suthersanem, P. Torremas, Global Copyright…, s. 130. [przypis autorski]
Por. m.in. D. Saunders, Authorship and copyright…, s. 80; L. Pfister, Author and Work in the French Print Privileges System: Some Milestones, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, s. 119, L. Pfister, Author and Work in the French Print Privileges System: Some Milestones, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, s. 117. [przypis autorski]
Por. m.in. I. Kant, On the Unlawfulness of Reprinting…, ch. 1 p. 14; D. Saunders, Authorship and copyright…, s. 112. [przypis autorski]
Por. m.in. L. Lessig, Wolna Kultura, Warszawa 2005, s. 159, oraz Stanowisko ekonomistów, występujących jako przyjaciele sądu w sprawie Eldred v. Ashcroft, 537 U.S. 186 (2003), dostęp pod adresem http://cyber.law.harvard.edu/openlaw/eldredvashcroft/supct/amici/economists.pdf (18.03.2012). [przypis autorski]
Por. m.in. L. Pfister, Author and Work in the French Print Privileges System: Some Milestones, [w:] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, red. R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently, s. 131. [przypis autorski]
Por. m.in. L. Pfister, Author and Work…, s. 84. [przypis autorski]
Por. m.in. M. Barczewski, Traktatowa ochrona praw autorskich i praw pokrewnych, Warszawa 2007, s. 22; G. Petri, Transition from guild regulation to modern copyright law (Sweden), [w:] L. Bently, U. Suthersanem, P. Torremas, Global Copyright. Three hundred years since the Statute of Anne, from 1709 to cyberspace, s. 108. [przypis autorski]
Por. m.in. M. Jankowska, Autor i prawo do autorstwa, Warszawa 2011, s. 63. [przypis autorski]
Por. m.in. M. Jankowska, Autor i prawo do autorstwa, Warszawa 2011, s. 67; L. Pfister, Author and Work in the French Print Privileges System…, s. 119. [przypis autorski]
por. m.in. Morillot on the author's right…, ch. 1, p. 24–25. [przypis autorski]
Por. m.in. M. Rose, The Public Sphere and the Emergence of Copyright: Areopagitica, the Stationers' Company, and the Statute of Anne, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, s. 77 i n.; G. Petri, Transition from guild regulation…, s. 110, G. Petri, Transition from guild regulation…, s. 110. [przypis autorski]
Por. m.in. P. E. Geller, Must copyright be for ever caught between marketplace and authorship norms?, [w:] B. Sherman, A. Strowel, Of authors and origins. Essays on copyright law, Oxford 1994, s. 169, S. van Gompel, Copyright Formalities and the Reasons for their Decline in Nineteenth Century Europe, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.], Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, s. 158. [przypis autorski]
Por.: Mój dialog o Nietzschem (Staudacher, Stanisławów 1907). [przypis redakcyjny]
Por. moją monografję o Nideckim, str. 377. [przypis autorski]
Por. Montaigne, Próby II. 20. [przypis tłumacza]
Por. M. S. Grzybowski, Orzecznictwo Sądów Polskich w zakresie prawa autorskiego, „Gazeta Sądowa Warszawska” 1932, nr 23, s. 299. [przypis autorski]
Por. M. S. Grzybowski, Orzecznictwo Sądów Polskich w zakresie prawa autorskiego…, s. 299. [przypis autorski]
Por. Mt 19:14: „Lecz Jezus rzeki im: Zaniechajcie dziatek, a nie zabraniajcie im przychodzić do mnie, albowiem takowych jest królestwo niebieskie”. [przypis redakcyjny]