Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15644 przypisów.
szklniący (daw.) — lśniący, błyszczący jak szkło. [przypis edytorski]
szkodny (daw.) — przynoszący szkodę, szkodliwy. [przypis edytorski]
szkodować (daw.) — ponosić szkodę, stratę. [przypis edytorski]
szkodować (daw.) — ponosić szkodę, tracić. [przypis edytorski]
szkojca (daw.) — szkodnik. [przypis redakcyjny]
szkuta (daw.) — niewielki jednomasztowy statek. [przypis edytorski]
szłom (daw.) — hełm. [przypis edytorski]
szłyk (daw.) — czapka z futra. [przypis edytorski]
szłyk (daw.) — futrzana czapka. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
szłyk (daw.) — rodzaj wysokiej czapki. [przypis redakcyjny]
szłyk (daw.) — rodzaj wysokiej skórzanej czapki. [przypis edytorski]
szłyk (daw.) — wysoka czapka. [przypis edytorski]
szłyk (daw.) — wysoka czapka. [przypis redakcyjny]
szląc (daw.) — śląc. [przypis edytorski]
szlachtus a. szlachtuz (daw.) — rzeźnia. [przypis edytorski]
szlachtuz (daw.) — rzeźnia. [przypis edytorski]
szlachtuz (daw., z niem. Schlachthaus) — rzeźnia. [przypis edytorski]
szlag (daw.) — apopleksja, wylew krwi do mózgu. [przypis edytorski]
szlagoński (daw.) — właściwy szlagonowi; szlagon: bezpośredni w sposobie bycia niewykształcony szlachcic wiejski. [przypis edytorski]
szlagon (daw.) — niewykształcony szlachcic, mieszkający na prowincji. [przypis edytorski]
szlakować (daw.) — śledzić. [przypis edytorski]
szlarka (daw.) — układające się w falbankę lub harmonijkę obszycie brzegu sukni, gorsetu a. czepka. [przypis edytorski]
szlę (daw.) — dziś popr. forma: ślę. [przypis edytorski]
szlem (daw.) — hełm. [przypis edytorski]
szlichtada (daw.) — kulig; zabawa polegająca na przejażdżce saniami, odwiedzaniu wszystkich sąsiadów i przyłączaniu ich do orszaku. [przypis edytorski]
szlichtada (daw., z niem. Schlitten: sanie) — kulig; zabawa polegająca na przejażdżce saniami, odwiedzaniu wszystkich sąsiadów i przyłączaniu ich do orszaku. [przypis edytorski]
szlichtada (daw., z niem. Schlitten: sanie) — rodzaj kuligu, rozrywka polegająca na przejażdżce kilkoma saniami, odwiedzaniu wszystkich domów w sąsiedztwie i przyłączaniu sąsiadów do orszaku. [przypis edytorski]
szlifibruk (daw.) — próżniak, włóczęga miejski. [przypis edytorski]
szlom a. szłom (daw.) — rodzaj hełmu otwartego; szyszak. [przypis edytorski]
szlub (daw.) — dziś: ślub. [przypis edytorski]
szlus (daw., z niem.) — dość. [przypis edytorski]
szmarag (daw.) — szmaragd. [przypis redakcyjny]
szmelcowany (daw.) — o metalu: pokryty gładką, szklistą powłoką zabezpieczającą przed korozją. [przypis edytorski]
szmermel (daw.) — fajerwerk, raca. [przypis edytorski]
szmermel (daw.) — raca, fajerwerk. [przypis edytorski]
szmermel (daw.) — rodzaj sztucznych ogni. [przypis edytorski]
szmermel (daw.) — wężykowaty fajerwerk, raca. [przypis edytorski]
szmuklerski (daw.) — szmuglerski, związany z przemytem. [przypis edytorski]
szmuklerz (daw.) — rzemieślnik zajmujący się wyrobem pasów, taśm i frędzli do obszywania ubrań i tkanin; także: pasamonik. [przypis edytorski]
sznaps (daw.) — wódka. [przypis edytorski]
sznela (daw., z fr. chenille) — dziś: szenila, runowa przędza w postaci puszystych włókien, powstałych przez pocięcie tkaniny na paski i ich skręcenie, używana do wyrobu dywanów. [przypis edytorski]
sznerkiel (daw., z niem. schnörkel) — zawijas, ozdoba architektoniczna w kształcie esowatej linii. [przypis edytorski]
sznurówka (daw.) — gorset. [przypis edytorski]
szołdra (daw.) — pogardliwie o człowieku; świnia. [przypis edytorski]
szołdra (daw.) — solona szynka. [przypis edytorski]
szołdra (daw., z niem.) — pogardliwie o człowieku: świnia. [przypis edytorski]
szołtys (daw.) — dziś: sołtys. [przypis edytorski]
szorc (daw.) — gruba wełniana tkanina, z której wyrabiano spódnice; spódnica z takiej tkaniny. [przypis edytorski]
szor (daw.) — uprząż. [przypis edytorski]
szpaczkować (daw.) — żartować, przedrwiwać. [przypis redakcyjny]
szpakamiś ty karmiony (daw., przysł.) — sprytny. [przypis edytorski]
szpak (daw., pot.) — sprzyciarz. [przypis edytorski]
szpaler (daw.) — tkanina dekoracyjna używana jako obicie ścian. [przypis edytorski]
szparki (daw.) — szybki. [przypis edytorski]
szparko (daw.) — szybko. [przypis edytorski]
szparko (daw.) — szybko, żwawo. [przypis edytorski]
szpencer a. spencer (daw.) — krótka kurtka. [przypis edytorski]
szpera (daw.) — napiwek dla dozorcy otwierającego bramę w nocy. [przypis edytorski]
szperka (daw.) — słonina. [przypis edytorski]
szperka (daw.) — słonina, skwarka. [przypis edytorski]
szpetność (daw.) — brzydota, obrzydliwość fizyczna a. moralna. [przypis edytorski]
szpica (daw., r.ż.) — szpic, ostra końcówka czegoś. [przypis edytorski]
szpicrózga (daw.) — szpicruta, giętki pręt, zazwyczaj obciągnięty skórą, używany przy jeździe konnej. [przypis edytorski]
szpiegowie (daw.) — dziś popr. M. lm: szpiedzy. [przypis edytorski]
szpiklerz (daw.) — spichlerz. [przypis edytorski]
szpona (daw., r.ż.) — dziś popr.: szpon (r.m.); daw. D. lm: szpon, dziś D. lm: szponów. [przypis edytorski]
szpona, spona (daw.) — spinka, klamra, zapięcie. [przypis edytorski]
szprync (daw.) — figiel. [przypis edytorski]
szprync (daw.) — skok. [przypis edytorski]
szrężogą, właśc. śreżoga (daw.) — zwarzenie się liści lub kwiatów na skutek zimna. [przypis edytorski]
sztaba (daw.) — dziób, przednia część statku. [przypis edytorski]
sztabsoficer (daw.) — oficer dowodzący w armii rosyjskiej. W dawnym wojsku nazwy stopni wojskowych były jednocześnie określeniami pełnionych funkcji: wyższe funkcje obejmowali oficerowie będący formalnie dowódcami oddziałów, podczas gdy faktyczne dowództwo sprawowali jako ich zastępcy tzw. sztabsoficerowie. [przypis edytorski]
sztabsoficer (daw.) — oficer dowodzący; w dawnym wojsku nazwy stopni wojskowych były jednocześnie określeniami pełnionych funkcji: wyższe funkcje obejmowali oficerowie będący formalnie dowódcami oddziałów, podczas gdy faktyczne dowództwo sprawowali jako ich zastępcy tzw. sztabsoficerowie. [przypis edytorski]
sztambuch (daw.) — pamiętnik, do którego przyjaciele wpisują wiersze i aforyzmy na pamiątkę. [przypis edytorski]
sztokada (daw.) — szpada. [przypis redakcyjny]
sztok (daw.) — stok, źródło. [przypis redakcyjny]
sztraf (daw.) — grzywna; kara pieniężna. [przypis edytorski]
sztraf (daw.) — grzywna. [przypis edytorski]
sztraf (daw., z niem.) — kara pieniężna; grzywna. [przypis edytorski]
sztrych (daw.) — linia, kreska. [przypis edytorski]
sztrych (daw., z niem.) — linia, kreska. [przypis edytorski]
sztubacki (daw.) — uczniowski. [przypis edytorski]
sztuba (daw.) — szkoła. [przypis edytorski]
sztuba (daw., z niem.) — szkoła. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) — gimnazjalista lub uczeń szkoły średniej. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) — uczeń gimnazjum albo szkoły średniej. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) — uczeń gimnazjum lub szkoły średniej. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) —uczeń. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) — uczeń. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) — uczeń w szkole. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) — uczniak. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) — uczniak, uczeń gimnazjum lub szkoły średniej. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) — uczniak, uczeń. [przypis edytorski]
sztubak (daw.) — uczniak, uczeń w szkole. [przypis edytorski]
sztuciec (daw.) — zbiór podręcznych narzędzi lub przyborów w pudełeczku; puzderko lub futerał na takie przybory; dziś: jeden z przyborów do jedzenia (nóż, widelec, łyżka), zwykle w lm: sztućce. [przypis edytorski]
sztuciec (daw.) — zbiór podręcznych narzędzi lub przyborów w pudełeczku; puzderko lub futerał na takie przybory. [przypis edytorski]
sztuczkowy (daw.) — o elemencie ubrania: szyty ze „sztuczki”, czyli z niewielkiego kawałka beli materiału; dziś o spodniach: w szaro-czarne prążki lub wąskie paski, niebędące częścią garnituru. [przypis edytorski]
sztucznie (daw.) — artystycznie, kunsztownie, umiejętnie; zgodnie z zasadami jakiejś sztuki (rzemiosła). [przypis edytorski]
sztucznie (daw.) — artystycznie, kunsztownie; zgodnie z zasadami jakiejś sztuki (rzemiosła). [przypis edytorski]
sztucznie (daw.) — kunsztownie, umiejętnie, ze znajomością sztuki. [przypis edytorski]
