Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 158554 przypisów.
zostać niepodobna, chyba sławę skazić — To samo czuje w analogicznej scenie Korsarz Byrona. [przypis redakcyjny]
zostać przy słowie (starop.) — dotrzymać słowa. [przypis redakcyjny]
zostać się (daw. a. pot.) — zostać. [przypis edytorski]
zostać się (daw. a. reg.) — dziś popr.: zostać. [przypis edytorski]
zostać się (daw. a. reg.) — zostać. [przypis edytorski]
zostać się — dziś popr. czasownik niezwrotny: zostać. [przypis edytorski]
zostać się — dziś popr. czasownik niezwrotny: zostać. [przypis edytorski]
zostać się — dziś popr.: zostać. [przypis edytorski]
zostać się na goli — prawdop.: zostać na placu boju (dosł.: na gołej ziemi). [przypis edytorski]
zostać w słowie (starop.) — nie dotrzymać słowa, obietnicy. [przypis redakcyjny]
zostającem — daw. forma N. i Msc. lp przymiotników i imiesłowów przym. r.n.; dziś tożsama z r.m.: zostającym. [przypis edytorski]
Zostają tedy jako ogród bez wody i rola bez deszczu, rodzić owoców dobrych nie mogą… — por. J 15, 1–6. [przypis edytorski]
Zostaje księdzem, kto chce, jak za Jeroboama — 3 Krl 12, 31. [przypis tłumacza]
została omyloną — dziś: została omylona. [przypis edytorski]
zostałaś Turczynką — całkowicie się zmieniłaś (Małgorzata ma na myśli zakochanie się, wbrew wcześniej głoszonym poglądom); zwrot oznaczający zupełną przemianę, którego Szekspir używa również w Hamlecie (akt III, scena 2) i Otellu (akt II, scena 3). [przypis edytorski]
został cały Boską opatrznością (starop.) — dzięki boskiej opatrzności pozostał niewzruszony. [przypis edytorski]
zostałeś zabitym — dziś popr.: zostałeś zabity. [przypis edytorski]
został. [przypis redakcyjny]
zostały — tu: pozostały przy życiu, ocalały. [przypis edytorski]
zostali templariusze (…) w najstraszliwszy sposób wytępieni — templariusze, zakon rycerski, założony ok. 1120 w Jerozolimie w celu obrony i eskorty pielgrzymów do Ziemi Świętej; posiadali kilkanaście prowincji w Europie, dzięki licznym nadaniom, przywilejom papieskim i operacjom finansowym zgromadzili wielkie bogactwa, dzięki którym mieli znaczące wpływy polityczne; po upadku Królestwa Jerozolimskiego pozbawieni siedziby templariusze przenieśli się na Cypr, a następnie do Francji. Upadek zakonu spowodowały wysunięte przez króla Francji Filipa IV Pięknego (1268–1314), poważnie zadłużonego u zakonu, oskarżenia o świętokradztwa, herezję, czary i spiskowanie z poganami. Francuska gałąź zakonu została skasowana w 1311 r., jej majątki skonfiskowano, a wielu templariuszy, włącznie z wielkim mistrzem Jakubem de Mollay i najwyższymi dostojnikami, spalono na stosie. Ostatecznie zakon został zawieszony przez papieża w 1317. [przypis edytorski]
Zostań tu — Rada jest pokazać światu, jak ten dziki, nieokiełzany Alcest „jada z ręki”. [przypis tłumacza]
zostanie po mnie ta siła fatalna… — Juliusz Słowacki, Testament mój. [przypis edytorski]
zostawa (daw.) — dziś popr. forma: zostaje. [przypis edytorski]
zostawa — dziś popr. forma 3 os. lp cz.ter.: zostaje. [przypis redakcyjny]
zostawa — dziś popr. forma: zostaje. [przypis edytorski]
zostawa — dziś popr.: zostaje, tj. przebywa. [przypis redakcyjny]
zostawam (starop. forma) — 1.os.lp cz. teraźn.; dziś popr.: zostaję; pozostaję. [przypis edytorski]
zostawa (starop. forma) — 3.os.lp cz. teraźn.; dziś popr.: zostaje. [przypis edytorski]
zostawa (starop. forma) — dziś 3.os. lp: zostaje. [przypis edytorski]
zostawa (starop. forma) — dziś popr.: zostaje. [przypis edytorski]
zostawa (starop. forma) — zostaje. [przypis edytorski]
zostawa (starop. forma) — zostaje; tu: pozostaje. [przypis edytorski]
Zostawcie (z ros.) — dajcie pokój; [niech pani przestanie; red. WL]. [przypis autorski]
zostawiać w kozie (pot.) — karać, zamykając ukaranego w jakimś pomieszczeniu w szkole, w czasie lekcji, a częściej po lekcjach. [przypis edytorski]
zostawiają swe upierzenie pośród tych ostów a pokrzyw — francuskie przysłowie: jeter le froc aux orties, oznaczające porzucenie habitu. [przypis tłumacza]
zostawiam przy życiu was, synowie, których mi bogowie dali — w tym kryje się myśl, że Cyrusowi żadnego dziecka śmierć nie zabrała. [przypis tłumacza]
zostawiem (daw. gw.) — dziś popr.: zostawimy. [przypis edytorski]
Zostawił (…) ciotkę — Annę Jagiellonkę, wdowę po Batorym. [przypis autorski]
zostawiłem był — forma daw. czasu zaprzeszłego. [przypis edytorski]
zostawił od wypadku — tu: zostawił na wszelki wypadek. [przypis edytorski]
zostawił (…) pięćdziesiąt okrętów (…) wypłynąwszy ze stu dwudziestoma — Kallikratidas miał 170 okrętów, 140 własnych i 30 pojmanych ateńskich. Ciekawe, że nie ma wzmianki o 10 okrętach zabranych Diomedontowi i jeszcze jednym okręcie Konona, porwanym wówczas, kiedy usiłował przesłać do Aten wieści o sobie. [przypis tłumacza]
zostawili — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: jeśli zostawi. [przypis edytorski]
zostawiliśmy to przyjaźniejszéj chwili albo szczęśliwszemu poszukiwaczowi — Hrabia Adam Plater, wiosną bież[ącego roku] 1859, wykopał w Kiernowie kilka sztuk starożytuej zbroi, oręża itd. [przypis autorski]
zostawim (daw. forma) — dziś 1 os. lm: zostawimy. [przypis edytorski]
zostawiony jest własnemu przemysłowi — zdany sam na siebie. [przypis edytorski]
zostawować (daw.) — zostawiać. [przypis edytorski]
zostawować — dziś popr.: zostawiać. [przypis edytorski]
zostawowała (starop. forma) — zostawała. [przypis edytorski]
zostawował (starop. forma) — dziś: zostawiał. [przypis edytorski]
zostawował (starop. forma) — zostawiał. [przypis edytorski]
zostawowały (starop. forma) — dziś 3.os. lm: zostawiały. [przypis edytorski]
zostawuiąc (daw.) — dziś: zostawiając. [przypis edytorski]
zostawując (daw. forma) — dziś: zostawiając. [przypis edytorski]
zostawując (daw. forma) — zostawiając. [przypis edytorski]
zostawując — dziś popr.: zostawiając. [przypis edytorski]
zostawując — dziś popr.: zostawiając. [przypis redakcyjny]
zostawując — dziś: zostawiając. [przypis edytorski]
zostawują — dziś popr.: zostawiają. [przypis edytorski]
zostawują — zostawiają. [przypis edytorski]
zostawuję — dziś popr.: zostawiam. [przypis edytorski]
zostawuję — dziś: zostawiam. [przypis edytorski]
zostawuje (daw.) — dziś popr. forma 3 os.lp: zostawia. [przypis edytorski]
zostawujem — dziś popr. forma 1.os. lm cz.ter.: zostawiamy. [przypis edytorski]
zostawujemy (daw.) — dziś popr.: zostawiamy. [przypis edytorski]
zostawuje (starop. forma) — dziś 3.os. lp: zostawia. [przypis edytorski]
zostawuje (starop. forma) — dziś: zostawia. [przypis edytorski]
zostawuje (starop. forma) — zostawia. [przypis edytorski]
zostoi — ostanie się, zostanie. [przypis redakcyjny]
zostoi — zostanie, utrzyma. [przypis edytorski]
z ostrzeżeniem, że w pobliżu znajdują się Moskale przygotowani do bitwy. Ostrzeżenie okazało się prawdziwym — Moskale otrzymali wiadomości dniem wpierw, że 20 czerwca powstańcy będą przechodzili Wisłę pod Szczucinem. Uświadomieni byli o tym przez Merkla, dyrektora policji w Krakowie. Ożegalski, Wspomnienia krwawych czasów, str. 262. Dr. Stella-Sawicki, Udział Galicji w powstaniu styczniowym. [przypis autorski]
z oszczepy — dziś popr. forma N. lm: z oszczepami. [przypis edytorski]
Z otchłani — Z. Kossak, Z otchłani, Księgarnia W. Nagłowskiego, 1946. [przypis redakcyjny]
z otwartymi ramiony — dziś popr. forma N.lm: (…) ramionami. [przypis edytorski]
z otwartymi ramiony — dziś popr. forma: z otwartymi ramionami. [przypis edytorski]
z otwartymi usty — dziś popr. forma N.lm: (…) ustami. [przypis edytorski]
z (…) otwartymi usty — dziś popr. forma N.lm: z (…) ustami. [przypis edytorski]
z ouvrierami (z fr.) — robotnikami. [przypis redakcyjny]
z owąd — od tego właśnie; stąd, dlatego. [przypis edytorski]
zowąd — stamtąd. [przypis edytorski]
zową — dziś popr. forma 3 os. lm: zwą. [przypis edytorski]
zową — dziś popr. forma: zwą a. zowią. [przypis edytorski]
zową (starop. forma) — zwą; nazywają. [przypis edytorski]
zową — wzywają. [przypis edytorski]
z owego nieśmiertelnego tysiąca, co pod wodzą Garibaldiego zdobywał Sycylię — w maju 1860 Giuseppe Garibaldi na czele tysiąca ochotników wyprawił się przeciwko Królestwu Obojga Sycylii i w ciągu czterech miesięcy obalił rządy Burbonów, co przyczyniło się do zjednoczenia Włoch. [przypis edytorski]
z owemi wysokiemi — formy N.lm zaimka i przymiotnika odnoszących się do rzeczowników niemęskoosobowych (tu: lasy). [przypis edytorski]
zowią (daw.) — dziś popr.: nazywają. [przypis edytorski]
zowie (daw.) — nazywa. [przypis edytorski]
zowiemy (starop. forma) — zwiemy; nazywamy. [przypis edytorski]
zowie się gminnym wyrazem: kiepska — gminnym, tj. pospolitym lub wulgarnym, ponieważ przymiotnik „kiepski” pochodzi od wyrazu „kiep”, oznaczającego głupca: w dawnej polszczyźnie to słowo, oznaczające pierwotnie kobiece genitalia, było poważną obelgą. [przypis edytorski]
zowie się — nazywa się. [przypis edytorski]
zowie (starop. forma) — dziś 3.os.lp: zwie (tj. nazywa). [przypis edytorski]
zowie — tu: wzywa. [przypis edytorski]
z ozdoby — dziś popr. forma N. lm: z ozdobami. [przypis edytorski]
Z pałaców sterczących dumnie (…) Dosyć domku pustelnika — Z Szyllera [swobodny przekład końcowego fragmentu wiersza Friedricha Schillera Der Jungling am Bache (Młodzieniec nad potokiem) spopularyzowanego jako piosenka do muzyki Franza Petera Schuberta; red. WL]. [przypis autorski]
z palcami na pętli rzemiennej — oszczep do rzucania był zaopatrzony w pętlę. [przypis tłumacza]
z Panem Jezusem — tj. z sakramentem. [przypis edytorski]
z panią Ignacową — Baranowską. [przypis redakcyjny]
Z paralipomenów do aktu V (Loeper, wydanie Hompla, XII. 232; Strehlke, Paralipomena do „Fausta” Goethego str. 133 i n.) wynika, że Goethe miał zamiar rzecz tak przedstawić, ażeby diabeł na tamtym jeszcze świecie procesował się o prawo do duszy Fausta, że jednak proces ten przegrał wskutek interwencji Chrystusa, namiestnika państwa. — Sam on zresztą mówi bardzo wyraźnie, że w całym pojęciu końca powodował się wyobrażeniami kościelnymi o Odkupieniu. (Rozmowy z Eckermannem, 6 czerwca 1831). Wiersze: „Od zła ocalon już na wieki/ Cnych duchów świata członek szczery;/ Zbawcze my zawsze mamy leki/ Dla tych, co w górne dążą sfery./ A jeśli jeszcze miłość święta/ Zabierze udział w zbożnym dziele,/ Anielskie przyjmą ich panięta,/ Radosne sprawią im wesele. —” Otóż wiersze te nazywa poeta kluczem do ocalenia Fausta, zupełnie zgodnie z naszymi wyobrażeniami religijnymi, według których „dostąpić możemy zbawienia nie tylko dzięki naszej własnej sile, ale za pośrednictwem łaski bożej». Wynikałoby z tego, że własnego sądu Fausta o tym, co życiu nadaje wartość, nie mamy prawa tak bez niczego uważać za sąd poety: tylko usilna praca nadaje wartość życiu. Wielki badacz Goethe nie mógł zapewne tak przemawiać. W całym życiu i we wszystkich jego czynnościach, w wesołym używaniu i w skrzętnym tworzeniu, w kontemplacji i twórczym czynie spoczywa wartość bytowania ziemskiego. I w życiu Fausta nie można skreślić ani jednego z tych czynników, żadnemu z nich nie można wyłącznej przypisywać wartości, jakkolwiek on sam w każdym momencie życia dopatruje się wartości absolutnej w czynniku, w danej chwili predominującym — jest to przymiotem uczucia w przeciwieństwie do refleksji. [przypis autorski]
z partesa stąpać — stąpać wyniośle, uroczyście. [przypis edytorski]
z Paru (…) kamień — marmur paryjski; wysoko ceniony w Grecji i Rzymie. [przypis edytorski]
