Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 158554 przypisów.
Amalfi — włoska miejscowość i gmina, położona w regionie Kampania. [przypis edytorski]
amalgam a. amalgamat — mieszanina różnych elementów. [przypis edytorski]
amalgamat — mieszanina różnorodnych składników (pierwotnie stop metalu z rtęcią). [przypis edytorski]
amalgamat — stop metalu z rtęcią; przen. mieszanina. [przypis edytorski]
amalgamat — stop metalu z rtęcią, przen. mieszanina. [przypis edytorski]
amalgamat — stop metalu z rtęcią, tu: połączenie. [przypis edytorski]
amalgamiert sich mit dem Herrn nicht körperlich, sondern indentificiert sich mit Ihm geistig (niem.) — nie stapia się z Panem cieleśnie, lecz jednoczy się z Nim duchowo. [przypis redakcyjny]
a malo spiritu ad templum propellebar (łac.) — przez ducha zła zostałem pchnięty ku kościołowi. [przypis edytorski]
Amalryk z Beny (Amaury de Bènes) — uczył w II. połowie wieku XII dialektyki i teologii w Paryżu. [przypis autorski]
Amaltea — koza, karmiąca Zeusa-niemowlę na Krecie. Róg tej kozy, utrącony o drzewo, ozdobiły nimfy zielenią i napełniwszy owocami, podarowały Zeusowi. Wdzięczny bóg obraz rogu umieścił na niebie, a róg oddał nimfom, obdarzywszy go tą cudowną własnością, że się treści jego nigdy przebrać nie miało. Stąd „róg Amalteej”: róg obfitości. [przypis redakcyjny]
Amaltea (mit. gr.) — koza, która karmiła małego Zeusa, kiedy jako niemowlę został ukryty w grocie na Krecie; ułamany róg Amaltei wdzięczny Zeus pobłogosławił, obdarzając go cudowną właściwością stałego napełniania się pożywieniem, stąd „róg Amaltei”: róg obfitości. [przypis edytorski]
Aman a. Haman — postać biblijna ze Starego Testamentu, najwyższy urzędnik króla Persji, Achaszwerosza (Kserksesa), który za nieoddawanie mu pokłonu przez Żyda Mardocheusza planował zabić jego i innych Żydów w Persji; zapobiegła temu królowa Estera; Haman został powieszony; symboliczne bicie Hamana jest elementem obchodów święta Purim. [przypis edytorski]
amancik, którego zaczynała już mieć dosyć, a w którym po tej odpowiedzi rozkochała się na nowo do szaleństwa — wracam zawsze od miss Cornel pełen zachwytu oraz głębokich spostrzeżeń nad namiętnościami ludzkimi oglądanymi w ich nagości. Jej stanowczość w wydawaniu rozkazów służbie nie jest despotyzmem; wynika stąd, iż ona widzi jasno i szybko, co należy czynić. Pogniewana na mnie z początku wizyty, nie myśli już o tym ku końcowi. Objaśnia mi cały mechanizm swej miłości do Mortimera: „Wolę go widzieć w towarzystwie niż sam na sam”. Najgenialniejsza kobieta nie zdobyła się na więcej: ma odwagę być naturalną i nie krępuje się żadną teorią. „Czuję się szczęśliwsza jako aktorka, niż gdybym była żoną para”. Wielka dusza, której przyjaźń powinienem zachować dla dobra mego wykształcenia. [przypis autorski]
amanci — kochankowie. [przypis redakcyjny]
A man covainc'd against his will… (ang.) — Kto zostaje przekonany wbrew swej woli, ten pozostaje przy swoim zdaniu. [przypis edytorski]
Amanio — Mikołaj, współczesny Ariostowi poeta włoski. [przypis redakcyjny]
amanty — dziś popr. forma B. lm: amantów; amant — kochanek, ukochany. [przypis edytorski]
amant (z łac.) — kochający; kochanek. [przypis edytorski]
amant (z łac.) — kochanek. [przypis edytorski]
amanuensis — sekretarz. [przypis redakcyjny]
amarant — czerwień o lekko fioletowym odcieniu. [przypis edytorski]
amarant — kolor czerwony o lekko fioletowym odcieniu. [przypis edytorski]
amarant — nazwa kwiatu. [przypis redakcyjny]
amarantowych — czerwony o lekko fioletowym odcieniu. [przypis edytorski]
amarantowy — czerwony o lekko fioletowym odcieniu. [przypis edytorski]
amarantowy — różowoczerwony z odcieniem fioletowym. [przypis edytorski]
amaregiata (wł.) — zgorzkniały. [przypis edytorski]
amaritudinis plena (łac.) — pełna goryczy. [przypis redakcyjny]
A. Marvell, XVII-wieczny poeta angielski, cytat za: A. Brigs, P. Burke, Społeczna historia mediów…, s. 30. [przypis autorski]
Amarylis — pasterka, w której wcześniej kochał się Korydon, pasterz z Eklogi II Wergiliusza, zakochany w pięknym Aleksisie. [przypis edytorski]
Amarylis — pasterka wspominana przez Wergiliusza w Bukolikach; informacja podana przez Owidiusza pochodzi z Bukoliki II, 51. [przypis edytorski]
amarylis — roślina ozdobna o lejkowatych kielichach kwiatów, białych z różowym żyłkowaniem, czasem również różowych lub purpurowych. [przypis edytorski]
amarylis — tropikalna roślina ozdobna o lejkowatych kielichach kwiatów. [przypis edytorski]
Amaryllida — postać znana z sielanek Wergilego. [przypis redakcyjny]
Amasenus — dziś: Amaseno, daw. rzeka przepływająca kraj Wolsków i wpadająca do morza między Circei a Terraciną; dziś również miasto i gmina w prowincji Frosinone w Lacjum we Włoszech, w górzystym regionie ok. 100 km na płd.-wsch. od Rzymu. [przypis edytorski]
Amasis (gr.), właśc. Ahmose II (VI w. p.n.e.) — władca starożytnego Egiptu (570–526 p.n.e.), ostatni w wielkich faraonów przed podbojem perskim; podczas swoich rządów promował kulturę grecką; większość informacji o nim pochodzi z dzieła greckiego historyka Herodota (ok. 484–ok. 426 p.n.e.). [przypis edytorski]
Amati, Nicolo (1596–1648) — włoski mistrz lutniczy z Cremony, najwybitniejszy z lutniczego rodu Amatich, nauczyciel Stradivariusa. [przypis edytorski]
amatorowie — dziś popr. forma: amatorzy. [przypis edytorski]
amatorskie roboty rzemieślnicze Hippiasza — Hippiasz z Elidy (V–IV w. p.n.e.) to grecki sofista, poeta, polityk, posiadający rozległą wiedzę z wielu dziedzin; w dialogu Platona Hippiasz Mniejszy Sokrates przypomina, że Hippiasz chwalił się, iż wszystko, co ma na sobie, zrobił własnymi rękami: pierścień, zarzutkę, koszulę, pasek, buty. [przypis edytorski]
amatorstwo — tu: upodobanie, zamiłowanie do czegoś. [przypis edytorski]
amator znaczy niedouk — we Włoszech jest odwrotnie, najpiękniejsze głosy spotyka się wśród amatorów. [przypis autorski]
Amat, Pafos, Idalia; Cytera — miasta na Cyprze, siedziby kultu Wenery; Cytera, wyspa u płd. brzegu Lakonii. [przypis edytorski]
amaurosis — w kopii, w wyd. I, II i III mylnie: „amavrosis”, poprawione przez Czubka. [przypis redakcyjny]
Amaury (pseud.), właśc. Ernest-Félix Socquet (1849–1916) — francuski aktor. [przypis edytorski]
amautas — Filozofowie indiańscy. [przypis autorski]
Amazarak — (znany również jako Amezjarak, Amazarek, Semjaza, Szamjaza, Szemhazaj) w tradycji judaistycznej i chrześcijańskiej upadły anioł, który nauczył rzemiosła czarnoksiężników i zielarzy. Jest jednym z przywódców dwustu aniołów, którzy zstąpili z nieba na ziemię i współżyli z ludzkimi kobietami, płodząc gigantów, co stało się jedną z przyczyn decyzji Boga o zniszczeniu ludzkości przez potop. Wg Zoharu Amazarak pojął za żonę jedną z córek Adama i Ewy i miał z nią synów. [przypis edytorski]
Amazing Marriage — tytuł jednej z powieści Jerzego Mereditha. [red. WL]. [przypis redakcyjny]
Amazjasz — król Judy, panujący ok. 796–792 p.n.e. [przypis edytorski]
amazońskie lico — twarz bez zarostu, więc jak kobieca; Amazonki były legendarnym plemieniem kobiet-wojowniczek. [przypis edytorski]
amazonka (daw.) — tu: damski strój jeździecki. [przypis edytorski]
amazonka — kobieta uprawiająca jazdę konną; od nazwy mitycznego plemienia kobiet-wojowniczek. [przypis edytorski]
amazonka — kobieta-wojowniczka w mitologii greckiej a. kobieta jeżdżąca konno. [przypis edytorski]
Amazonka (mit. gr.) — kobieta należąca do plemienia wojowniczek znad Morza Czarnego; przen.: kobieta uprawiająca jazdę konną. [przypis edytorski]
Amazonka — przedstawicielka mitycznego plemienia wojowniczek. [przypis edytorski]
Amazonka — rzeka w Ameryce Południowej; według niektórych źródeł jest to najdłuższa rzeka na świecie. [przypis edytorski]
amazonka — tu: długa suknia używana przez kobiety jako strój do jazdy konnej. [przypis edytorski]
amazonka — tu: kobieta uprawiająca jazdę konną. [przypis edytorski]
amazonka — tu: strój kobiecy do jazdy konnej. [przypis edytorski]
amazonka — tu: strój kobiecy do jazdy konnej. [przypis redakcyjny]
Amazonki (mit. gr.) — plemię kobiet-wojowniczek. [przypis edytorski]
Amazonki (mit. gr.) — plemię kobiet-wojowniczek; wg różnych opowieści miały zamieszkiwać wybrzeża M. Czarnego, Trację lub podnóża Kaukazu. [przypis edytorski]
Amazonki (mit. gr.) — plemię kobiet-wojowniczek; wg różnych opowieści miały zamieszkiwać wybrzeża M. Czarnego, Trację lub podnóża Kaukazu. Z Amazonkami walczyli greccy herosi: Bellerofont, Herakles i Tezeusz. Pod koniec wojny trojańskiej przybyły na odsiecz Troi; ich przywódczyni, Pentezilea, poległa w walce Achillesem. [przypis edytorski]
Amazonki (mit. gr.) — plemię wojowniczych kobiet. [przypis edytorski]
Amazonki (mit. gr.) — plemię wojowniczych kobiet. [przypis edytorski]
Amazonki (mit. gr.) — plemię wojowniczych kobiet; tu przen. amazonka: dzielna kobieta. [przypis edytorski]
Amazonki (mit. gr.) — plemię wojowniczych kobiet; tworzyły społeczność wyłącznie kobiecą; z potomstwa, pochodzącego z krótkotrwałych związków z mężczyznami, wychowywały jedynie dziewczęta, żeby podtrzymać ród. [przypis edytorski]
amazonki — tu: kobiety jeżdżące konno. [przypis redakcyjny]
Amazonki — w mitologii greckiej plemię wojowniczych kobiet; miały one rzekomo usuwać dziewczętom pierś, bowiem przeszkadzała w używaniu łuku. [przypis edytorski]
Amazonki — w mitologii greckiej plemię wojowniczych kobiet. [przypis edytorski]
Amazonki — wojownicze plemię kobiet (porównaj Dahomej), mieszkały nad Pontem (Morze Czarne). W mitycznych czasach najechały Attykę konno: Tezeusz, heros ateński, zmógł je i wygnał. [przypis tłumacza]
Amazonki (…) z groźną Pentezileą (mit. gr.) — Amazonki miały być plemieniem kobiet-wojowniczek, córek boga Aresa; wg różnych wersji mitu miały zamieszkiwać wybrzeże Morza Czarnego, Trację, centralną Scytię na lewym brzegu Dunaju bądź płn. wybrzeże Azji Mniejszej u podnóża Kaukazu; Pentezilea, ich przywódczyni, przybyła na czele Amazonek na odsiecz Troi i tam poległa w walce Achillesem. [przypis edytorski]
Amazon tu plemię rozsiadło się obozem — Amazonki napadły Ateny, żeby uwolnić swoją królową, wywiezioną i poślubioną przez Tezeusza, zostały jednak pokonane. [przypis edytorski]
Amazys a. Ahmose II (VI w. p.n.e.) — władca starożytnego Egiptu z XXVI dynastii, panujący w latach 570–526 p.n.e., znany głównie z Dziejów greckiego historyka Herodota. [przypis edytorski]
ambaje (daw.) — bzdury. [przypis edytorski]
ambaje (z łac.) — bzdury. [przypis redakcyjny]
ambaje — zmyślenia, bzdury. [przypis edytorski]
ambaras (daw.) — kłopot, przykrość. [przypis edytorski]
ambaras (daw.) — kłopot. [przypis edytorski]
ambaras — daw. kłopot sprawiany przez jakąś osobę lub rzecz albo trudna, przykra sytuacja. [przypis edytorski]
ambaras (daw.) — trudność, kłopot. [przypis edytorski]
ambaras (daw.) — trudność, kłopot. [przypis edytorski]
ambaras — kłopotkiwa sytuacja. [przypis edytorski]
ambaras — kłopot. [przypis edytorski]
ambarasować (daw.) — niepokoić, kłopotać, fatygować. [przypis edytorski]
ambarasować (daw.) — sprawiać kłopot; wprawiać w zakłopotanie. [przypis edytorski]
ambaras (przestarz.) — kłopot sprawiany przez jakąś osobę albo trudna, przykra sytuacja. [przypis edytorski]
ambaras (przestarz.) — kłopot, trudności, tarapaty. [przypis edytorski]
ambaras (przestarz.) — kłopot, trudności, tarapaty. [przypis edytorski]
ambarasujący — kłopotliwy. [przypis edytorski]
ambary — spichrze. [przypis autorski]
ambasada — tu: poselstwo, misja. [przypis edytorski]
ambasada (z franc.) — tu: poselstwo, polecenie. [przypis redakcyjny]
ambasadora (daw.) — wysłannik. [przypis edytorski]
ambasador — główny przedstawiciel władz jakiegoś państwa, reprezentujące je poza jego granicami. [przypis edytorski]
ambasador — Poseł, który imieniem [tj. w imieniu; red. WL] wdzięcznych czytelników wręczył Rabelemu, świeżo upieczonemu proboszczowi z Meudon, flaszkę w formie brewiarza. Tego rodzaju flaszki były wówczas bardzo rozpowszechnione. [przypis tłumacza]
Amberg — miasto w Niemczech, w Bawarii. [przypis edytorski]
ambetować (z fr. embêter) — denerwować, zawracać głowę. [przypis edytorski]
ambicjant — osoba ambitna, z dużym poczuciem własnej godności. [przypis edytorski]
ambicja — O tej zob. Przyp. do Tw. 29. [przypis redakcyjny]
ambicji — ze względu na rytm czytamy czterosylabowo (am-bi-cy-ji). [przypis edytorski]
