Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 9060 przypisów.
Magnus (łac.) — wielki; przydomek Pompejusza. [przypis edytorski]
Maiestas infracta malis (łac.) — majestat zwycięża zło. [przypis edytorski]
maiestas (łac.) — powaga. [przypis redakcyjny]
Maiestatem (łac.) — Majestat. [przypis redakcyjny]
maiorem dei prosperitatem (łac.) — większej pomyślności bożej; parafraza określenia ad maiorem Dei gloriam: na większą chwałę Bożą; Deus (łac.): Bóg. [przypis edytorski]
maiorum gentium (łac.) — większych rodów a. plemion, ludów. [przypis edytorski]
majordomo (ang.), pol. majordomus (z łac.) — zarządca i przełożony służby w rezydencjach. [przypis edytorski]
majordomus (z łac.) — przełożony służby, kierujący domem arystokraty. [przypis edytorski]
makuła (z łac. macula) — plama, przen. hańba. [przypis edytorski]
makuła (z łac. macula) — plama, skaza. [przypis edytorski]
makuła (z łac.) — plama; obelga. [przypis edytorski]
malaciam in malitiam (łac.) — łagodność w złość. [przypis redakcyjny]
mala consilia ordinis intermedia (łac.) — złe rady pośredniego stanu; pośrednim stanem między królem a stanem rycerskim (szlachtą) jest senat. [przypis redakcyjny]
mala ducis avi domum (łac.) — pod złą wróżbą wiedziesz do domu (Horacy, Pieśni I 15, 5); słowa Nereusa ostrzegającego Parysa, że sprowadzenie Heleny do Troi wywoła wojnę i zagładę miasta. [przypis edytorski]
Mala est pluralitas principum, sit ergo unus rex (łac.) — Wielość książąt jest zła, niech będzie zatem jeden król. [przypis edytorski]
malam (…) mortem (łac.) — „Nie śmierć złem jest, lecz owo, co po niej nastąpi” (Augustinus Aurelius, De civitate Dei, I, 11; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
mala nota (łac.) — zła ocena, uwaga; tu B. lp malam notam: złą ocenę. [przypis edytorski]
male cohaerens corpori suo caput (łac.) — głowa źle przylegająca do ciała. [przypis redakcyjny]
Maledicatur autem Satanas, creatura Gehennae (łac.) — Zelżony zaś niech będzie szatan, nędzny pomiot piekła. [przypis redakcyjny]
maleficium taciturnitatis (łac.) — występek (grzech) małomówności. [przypis edytorski]
male … habuit senatum (łac.) — źle usposobiła senat. [przypis redakcyjny]
male olentem (łac.) — cuchnące. [przypis redakcyjny]
male parta (łac.) — źle nabyte. [przypis edytorski]
malevolentia (łac.) — złość. [przypis redakcyjny]
malevoli (łac.) — źli, źle myślący. [przypis redakcyjny]
malevolis consiliis (łac.) — złośliwymi radami. [przypis redakcyjny]
malevolorum conatus (łac.) — źle myślących usiłowania. [przypis redakcyjny]
malo eventu (łac.) — niepomyślnie. [przypis redakcyjny]
malo me [meae] fortunae (…) pudeat (łac.) — „Raczej wolę skarżyć losy, niż wstydzić się zwycięstwa” (Quintus Curtius, Historiae Alexandri Magni, IV, 13; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Malo periculosam libertatem quam quietum servitium (łac.) — Przenoszę niebezpieczną wolność nad spokojną niewolę. [przypis tłumacza]
malum (łac.) — zło, choroba, defekt. [przypis edytorski]
malum (łac.) — zło, nieszczęście, bieda, wykroczenie; tu B. lm mala: nieszczęścia, grzechy. [przypis edytorski]
malum necessarium (łac.) — zło konieczne. [przypis edytorski]
malum necessarium (łac.) — zło konieczne. [przypis edytorski]
malum supra omne malum (łac.) — nieszczęściem nad wszystkie nieszczęścia. [przypis redakcyjny]
malum terrestre (łac.) — zło przyziemne; tu: choroba ciała. [przypis edytorski]
malus animus (łac.) — tu: złe intencje. [przypis edytorski]
mandantka (z łac.) — osoba dająca komuś mandat (upoważnienie) do pewnych działań. [przypis edytorski]
mandant (z łac., praw.) — mocodawca, osoba powierzająca prawnikowi prowadzenie swoich spraw. [przypis edytorski]
Mandata non bona (łac.) — „Niedobre zlecenia”. [przypis tłumacza]
maneant posteritati pro testimoniis vitae meae (łac.) — pozostały dla potomstwa jako świadectwa życia mego. [przypis redakcyjny]
manebimus adhuc (łac.) — zostaniemy jeszcze. [przypis redakcyjny]
manele (z łac.) — bransolety. [przypis edytorski]
Manent (…) ingentes (łac.) — „Porzucają robotę i potężne mury/ Groźnie sterczące…” (Vergilius, Aeneida, IV, 88; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
manet (łac.) — pozostaje. [przypis edytorski]
manet sine nulla exceptione (łac.) — pozostaje bez żadnego wyjątku. [przypis edytorski]
mania persecutionis acuta (łac.) — silna mania prześladowcza. [przypis edytorski]
manibus date lilia plenis! (łac.) — dawajcie pełnemi rękoma. [przypis redakcyjny]
manipuł (z łac.) — jednostka wojskowa, kompania (60–120 ludzi). [przypis edytorski]
mankament (z łac.) — brak, wada, usterka. [przypis redakcyjny]
mansjonarz (z łac.) — ksiądz, wolny od obowiązków, prócz odprawienia mszy i pacierzy kapłańskich. [przypis redakcyjny]
mansum ex ore daret (łac.) — od ust by sobie odjął. [przypis redakcyjny]
mantylka (z łac. mantellum: okrycie) — rodzaj welonu, szala zarzucanego na głowę i ramiona, wykonanego z koronki a. cienkiej tkaniny. [przypis edytorski]
manualik (daw., z łac.) — podręczna książeczka; podręcznik. [przypis edytorski]
manu, consilio, opere et oratione (łac.) — ręką, radą, czynem i modlitwą. [przypis redakcyjny]
manu militari (łac.) — zbrojnie, z bronią w ręku. [przypis edytorski]
manu propria (łac.) — własnoręcznie. [przypis redakcyjny]
manus (łac.) — ręka. [przypis edytorski]
marcjalnie (daw., z łac. martialis: marsowy) — wojowniczo, groźnie. [przypis edytorski]
Mare (łac.) — morze. [przypis edytorski]
mare nostrum (łac.) — nasze morze. [przypis edytorski]
mare tenebrarum (łac.) — morze ciemności; mit. gr. i rzym. morze okalające zamieszkałe lądy, za którym miały się znajdować krańce świata. [przypis edytorski]
mare tenebrarum (łac.) — morze ciemności, morze mroków; przen.: nieznany bezmiar. [przypis edytorski]
mare tenebrarum (łac.) — morze ciemności [przypis edytorski]
mare tenebrarum (łac.) — morze ciemności. [przypis edytorski]
mare tenebrarum (łac.) — morze mroków. [przypis edytorski]
mare tenebrarum (łac.) — morze niejasności. [przypis edytorski]
mare viriditatis (łac.) — morze zieloności; morze świeżości. [przypis edytorski]
marter (z łac.) — świadek, męczennik. [przypis redakcyjny]
Mar[tii] 8 (łac.) — 8 marca. [przypis edytorski]
Martii (łac.) — marca. [przypis redakcyjny]
Martis arenam (łac.) — Marsowe pole. [przypis redakcyjny]
masculini generis (łac.) — rodzaju męskiego. [przypis edytorski]
massam (łac.) — masę, ogół. [przypis redakcyjny]
mastykować (z łac.) — żuć, przen.: rozważać. „To gdy zmastykuje” (Wiśniowiecki u Twardowskiego: Wojna domowa, I, 26). Pasek użył jednak słowa gwarowego mastykować: maścić (od mastyka: tłustość, smarowidło); jeszcze dziś można słyszeć: „A to mu wymaścił!”. „Tym bardziej mastykuje” znaczy więc: tym bardziej maści, mówi rzeczy dla ucha nieprzyjemne. [przypis redakcyjny]
Mater Dolorosa (łac.) — Matka Bolejąca; w dziełach plastycznych i muzycznych: przedstawienie Marii jako matki cierpiącej po ukrzyżowaniu Jezusa. [przypis edytorski]
Mater Gloriosa (łac.) — matka pełna chwały, tu określenie Maryi. [przypis edytorski]
materia prima (łac., filoz.) — dosł.: materia pierwsza, pierwotna; podstawowy budulec świata; pojęcie z filoz. Arystotelesa oraz z alchemii. [przypis edytorski]
materias consultationis (łac.) — przedmioty narad. [przypis redakcyjny]
Mater Semita (łac.) — Główna Ścieżka. [przypis edytorski]
mater triumphalis (łac.) — matka triumfalna. [przypis edytorski]
matricida (łac.) — matkobójca. [przypis edytorski]
matrimonii (łac.) — obrońców małżeństwa. [przypis redakcyjny]
matrimonium (łac.) — małżeństwo. [przypis edytorski]
Matrix Admirabilis (łac.) — macierz przedziwna. [przypis edytorski]
matrona (łac.) — małżonka, gospodyni domu; dziś: starsza, przeważnie zamężna kobieta, ciesząca się poważaniem. [przypis edytorski]
matrona (łac.) — w staroż. Rzymie: małżonka, gospodyni domu; dziś: starsza, zwykle zamężna kobieta, która zachowuje się statecznie i dostojnie. [przypis edytorski]
matrona (łac.) — w staroż. Rzymie: małżonka, gospodyni domu. [przypis edytorski]
matrona (łac.) — żona, gospodyni domu; dziś: starsza, przeważnie zamężna kobieta, ciesząca się poważaniem. [przypis edytorski]
matrona stolata (łac.) — dostojna mężatka. [przypis edytorski]
Mavortia signa rubescunt, Floribus et subitis animantur frondibus hastae (łac.) — czerwienieją znaki Marsowe: kwiatami i gałęziami niespodziewanymi ożywiają się włócznie. [przypis redakcyjny]
maxima, cum charitate et minima sanguinis profusione (łac.) — z jak największym miłosierdziem i jak najmniejszym rozlewem krwi. [przypis edytorski]
maxima debetur pueris reverentia (łac.) — dziecku należy się najwyższe poszanowanie, tu: ochrona moralna przed zgorszeniem (cytat z rzym. poety Juwenalisa, Satyry XIV 47). [przypis edytorski]
maximum (…) laudare (łac.) — „To jest największy królewski przywilej,/ że lud zmuszony jest nie tylko cierpieć/ Działalność jego, ale zawsze sławić” (Seneca [Minor], Thyestes, II, 1, 30; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
maximum solatium est vacare culpa (łac.) — największa pociecha nie poczuwać się do winy (Cicero, Ad familiares, 7, 5). [przypis redakcyjny]
mężobójczy (daw., z łac. vir: mąż, obywatel, człowiek) — zabójczy; por. mężobójstwo: zabójstwo. [przypis edytorski]
mea culpa, Deus (łac.) — moja wina, Boże. [przypis edytorski]
mea culpa (łac.) — moja wina. [przypis edytorski]
Mea culpa! (łac.) — Moja wina! [przypis edytorski]
mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa (łac.) — moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina (formuła modlitewna podczas mszy katolickiej w rycie rzymskim wyrażająca żal za grzechy). [przypis edytorski]
