Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 9060 przypisów.
Mihi sic usus est, tibi opus est facto, fac (łac.) — Ter. Heautont. I, 1., 18; cyt. u Montaigne, Próby I. 27. „Moim zwyczajem jest, jak ci trzeba, to zrób”. [przypis tłumacza]
mikowiec (z łac. micare: błyszczeć) — mika, łyszczyk: rodzaj połyskliwego minerału (z gromady krzemianów). [przypis edytorski]
miles cinctus (łac.) — rycerz pasowany. [przypis edytorski]
miles praeciosus (łac.) — bezcenny żołnierz. [przypis edytorski]
milicja (z łac. militia: służba wojskowa, od miles: żołnierz) — tu: uzbrojone oddziały straży ochotniczej. [przypis edytorski]
militabat pro nobis (łac.) — walczyła za nas. [przypis redakcyjny]
militans (łac.) — walcząca. [przypis redakcyjny]
Milites vero duxerunt Jesum (łac.) — ale żołnierze zabrali Jezusa. [przypis edytorski]
Minatur (…) facit (łac.) — Grozi wojną, a nie toczy jej; tak cały naród polski zwykł czynić. [przypis redakcyjny]
minifundium (z łac.; hiszp. minifundio) — małe gospodarstwo rolne; w przeciwieństwie do latyfundium, ogromnej posiadłości ziemskiej należącej do jednej osoby lub organizacji i stanowiącej podstawę bogactwa i znaczenia politycznego jej właściciela. [przypis edytorski]
minister (daw., z łac.) — osoba czyniąca posługę. [przypis edytorski]
ministerium (łac.) — tu: służba, urząd. [przypis edytorski]
ministri status (łac.) — ministrowie państwa. [przypis redakcyjny]
minores (łac.) — mniejsi. [przypis edytorski]
minor (łac.) — młodszy, mniejszy. [przypis edytorski]
minor (łac.) — mniejszy, młodszy. [przypis edytorski]
minorum gentium (łac.) — niższego rodzaju, mniejszego znaczenia. [przypis edytorski]
minorum i (…) majorum (łac.) — młodszych i starszych. [przypis redakcyjny]
minorum ordinum (łac.) — niższych święceń. [przypis redakcyjny]
minoryci (z łac.) — Zakon Braci Mniejszych, katolicka wspólnota zakonna założona w 1209 przez św. Franciszka z Asyżu; franciszkanie. [przypis edytorski]
minus diligo, posthabeo, non colo, nihil facio (łac.) — mniej kocham, mniejszą przykładam wagę, nie dbam, nic nie robię. [przypis edytorski]
minutissima quaeque arcana (łac.) — najdrobniejsze nawet tajemnice. [przypis redakcyjny]
minutissima stipula (łac.) — drobniutkie ździebełko. [przypis redakcyjny]
mirabile dictu (łac.) — aż dziw powiedzieć. [przypis edytorski]
mirabile dictu (łac.) — aż dziw powiedzieć; rzecz zadziwiająca. [przypis edytorski]
mirabile (łac.) — dziwne. [przypis redakcyjny]
mirabilia (łac.) — cuda, osobliwości. [przypis edytorski]
mirabilia (łac.) — cuda. [przypis redakcyjny]
mirabilia (łac.) — cuda, rzeczy godne podziwu, zdumiewające, osobliwe. [przypis edytorski]
mirabiliter (łac.) — na podziw; wymyslnie. [przypis redakcyjny]
mirabilium (łac.) — cud, rzecz zadziwiająca, osobliwość. [przypis edytorski]
miraculum (łac., r.n.) — cud. [przypis edytorski]
miraculum sigillum mendacii (łac.) — cud (to) oznaka kłamstwa. [przypis edytorski]
mirakulozny (z łac. miraculum: cud) — cudowny. [przypis edytorski]
Misereatur (…) Deus (łac.) — niech się zmiłuje nad tobą Bóg Wszechmogący. [przypis edytorski]
miserere (łac.) — słowo rozpoczynające Ps. 51, będący psalmem pokutnym i żałobnym, zawierającym błaganie do Boga o pomoc. Po polsku incipit tego psalmu brzmi: „Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej”. [przypis edytorski]
miserere (łac.) — zlituj się; początek Psalmu 51 (incipit: „Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej”), należącego do psalmów pokutnych. [przypis edytorski]
Miserere (łac.) — zmiłuj się; łaciński początek pokutnego Psalmu 51 („Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej”). [przypis edytorski]
miserere (łac.) — zmiłuj się. [przypis edytorski]
miserere (łac.) — zmiłuj się; słowo rozpoczynające biblijny Psalm 51, będący psalmem pokutnym i żałobnym, zawierającym błaganie do Boga o pomoc. [przypis edytorski]
miserere (łac.) — zmiłuj się; tu może chodzić o Psalm 51, jeden z psalmów pokutnych, znany też pod tradycyjnie używanym tytułem Miserere, od incipitu (Miserere mei, Deus, tj. zmiłuj się nade mną, Boże). [przypis edytorski]
Miserere mei, Deus (łac.) — „Boże, zmiłuj się nade mną”; fragment pieśni religijnej Miserere, opartej na biblijnym Psalmie 50., do której ok. 1630 r. muzykę skomponował Gregorio Allegri (1582–1652). [przypis edytorski]
Miserere mei, Domine!… (łac.) — Zmiłuj się nade mną, Panie! (początek Psalmu 50). [przypis edytorski]
Miserere mei, Domine! (łac.) — Zmiłuj się nade mną, Panie. [przypis redakcyjny]
miserere mei (łac.) — ulituj się nade mną. [przypis edytorski]
Miserere mei (łac.) — Zlituj się nade mną. [przypis edytorski]
Miserere mei (łac.) — zmiłuj się. [przypis edytorski]
miserias nostri maximas orbis parens (łac.) — zlitowawszy się nad nami wszechrodzic świata. [przypis redakcyjny]
misericordia (łac.) — miłosierdzie, litość. [przypis edytorski]
Misero (…) nocte (łac.) — „Boś ty zabrała/ Mnie, nędzarzowi, wszystkie, ach, zmysły!/ Odkąd cię tylko Lesbio, zoczyłem,/ Słowa me nieme, myśli me prysły,/ Język drętwieje, w żyłach się toczy/ Płomień i pożar, w uszach mi dzwoni/ Niesamowity dźwięk, a na oczy/ Pada noc mroczna!” (Catullus, Epigrammata, 52, 5; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Miser (…) vitae (łac.) — „Biadaż nam, biada! krzyczą, oto dzień ów wrogi/ Zabrał nam wszystkie nasze dobra i nadzieje!” (Lucretius, De rerum natura, III, 911; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
missale Romanum (łac.) — mszał rzymski; prawdopodobnie oznacza to Przedświt. [przypis redakcyjny]
misterium magnum iniquitatis (łac.) — tajemnica wielkiej niegodziwości. [przypis edytorski]
Mithridates rex ponticus (łac.) — Mitrydates, król Pontu. [przypis edytorski]
mitius (łac.) — grzeczniej, łagodniej. [przypis redakcyjny]
mizeria (z łac.) — bieda, nędza. [przypis edytorski]
mizeria (z łac.) — nędza, bieda, mizerność. [przypis edytorski]
mizeria (z łac.) — tu: bieda, nędza; nieszczęsne położenie. [przypis edytorski]
mizerować (z łac. miser: nieszczęśliwy, biedny) — czynić mizernym, wycieńczać. [przypis edytorski]
mizerykordia (daw., z łac.) — miłosierdzie, litość. [przypis edytorski]
mizerykordia (z łac. misericordia: miłosierdzie) — niewielki miecz, sztylet, służący m.in. do dobijania rannych (stąd jego nazwa). [przypis edytorski]
mizerykordia (z łac.) — tu: litość. [przypis edytorski]
moderacja (z łac.) — powściągliwość. [przypis edytorski]
moderacja (z łac.) — umiarkowanie, wstrzemięźliwość. [przypis edytorski]
moderować (z łac.) — łagodzić, uspokajać, powściągać. [przypis edytorski]
modeste (łac.) — grzecznie. [przypis redakcyjny]
modestia (daw., z łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (łac.) — skromność; tu: umiarkowanie, wstrzęmięźliwość. [przypis edytorski]
modestia (łac.) — skromność, umiarkowanie. [przypis redakcyjny]
modestia (przestarz., z łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (z łac.) — skromność, pokora. [przypis edytorski]
modestia (z łac.) — skromność, pokora. [przypis redakcyjny]
modestia (z łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (z łac.) — umiarkowanie. [przypis edytorski]
modestissime (łac.) — najprzyzwoiciej, najspokojniej. [przypis redakcyjny]
modestius (łac.) — porządniej. [przypis redakcyjny]
modi imaginandi (łac.) — sposoby wyobrażania sobie. [przypis edytorski]
modo geometrico (łac.) — geometrycznie; używa się raczej wyrażenia łac. more geometrico (na wzór geometrii). [przypis edytorski]
modo obligatorio (łac.) — prawem zastawnym. [przypis redakcyjny]
modulamina suspecta (łac.) — melodie podejrzane. [przypis redakcyjny]
modum concludendi (łac.) — sposób zawierania. [przypis redakcyjny]
modus amandi (łac.) — sposób [realizowania] miłości; styl miłości. [przypis edytorski]
modus in rebus (łac.) — sposobu. [przypis redakcyjny]
modus omnium est pulcherrima virtus (łac.) — miara, czyli umiarkowanie piękniejszą nad wszelkie inne jest cnotą. [przypis redakcyjny]
modus operandi (łac.) — sposób działania. [przypis edytorski]
modus procedenti (łac.) — sposób postępowania. [przypis edytorski]
Modus quo corporibus adhaerent spiritus comprehendi ab hominibus (…) (łac.) — „Sposób, w jaki ciała zespolone są z duchem, niepojęty jest ludziom, a wszelako to jest człowiek”. Św. Augustyn, de Civ. Dei [O Państwie Bożym; Red. WL] XXI. 10. [przypis tłumacza]
modus vivendi (łac.) — sposób postępowania (dosł.: życia). [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób życia. [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób życia; tu: zasady współżycia. [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób życia; tu: zasady współżycia. [przypis edytorski]
moesta et errabunda (łac.) — smutna i błądząca. [przypis edytorski]
molestacja (daw., z łac.) — dziś: molestowanie, naprzykrzanie się prośbami. [przypis edytorski]
molestacja (z łac.) — namawianie, naprzykrzanie się. [przypis edytorski]
molestissimus (łac.) — niezmiernie uciążliwy. [przypis edytorski]
molestum (łac.) — uciążliwe. [przypis redakcyjny]
moliri (łac.) — wyrządzić. [przypis redakcyjny]
molle cor (łac.) — miękkie serce; określenie z Owidiusza, Listy znad Morza Czarnego (Epistulae ex Ponto) ks. I, III 32. [przypis edytorski]
molli fugies anhelitu (łac.) — umkniesz z zapartym oddechem (Horacy, Pieśni I 15, 31; tłum. Józef Zawirowski) [przypis edytorski]
