Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 117381 przypisów.
stronny — dziś: stronniczy. [przypis edytorski]
stronny — stronniczy. [przypis edytorski]
strony (daw. reg.) — struny. [przypis edytorski]
strony — dziś popr. forma B.lm: struny. [przypis edytorski]
strony — dziś popr. forma M.lm: struny. [przypis edytorski]
strony — struny. [przypis edytorski]
strony — tu: struny. [przypis edytorski]
stropić (daw.) — wprawić w zakłopotanie. [przypis edytorski]
stropić się (daw.) — zakłopotać się, stracić pewność siebie. [przypis edytorski]
stropić się (daw.) — zmartwić się, stracić pewność siebie. [przypis edytorski]
stropić się — stracić pewność siebie. [przypis edytorski]
stropić się — wpaść w zakłopotanie. [przypis edytorski]
stropić się — zakłopotać się. [przypis edytorski]
stropić się — zmartwić się i stracić pewność siebie. [przypis edytorski]
Stropki — właśc. Sztropko, miejscowość na Węgrzech w pobliżu Humennego. [przypis edytorski]
strop — sklepienie, sufit. [przypis edytorski]
strop — zewnętrzna powierzchnia warstwy skalnej lub jaskini. [przypis edytorski]
stroża (starop.) — straż; postawił strożą: postawił straż. [przypis edytorski]
strucel (gw.) — stróż, dozorca. [przypis edytorski]
strucel (z niem. Strutzel) — dziś popr.: strucla, podłużna słodka bułka drożdżowa, nadziewana powidłami a. masą makową. [przypis edytorski]
struchlały (gw.) — przestraszony. [przypis edytorski]
struchlały — przerażony, pod wpływem wielkiego strachu. [przypis edytorski]
struchlały — przerażony. [przypis edytorski]
struchlały — przestraszony. [przypis edytorski]
struchleć — gw. o roślinach: obumrzeć, zbutwieć. [przypis edytorski]
strucla (z niem.) — podłużna słodka bułka drożdżowa, nadziewana powidłami a. masą makową. [przypis edytorski]
Struga — gra słów, w jęz. ang. prawdziwe nazwisko postaci oznacza bród. [przypis edytorski]
Strug, Andrzej, właśc. Tadeusz Gałecki (1871–1937) — pisarz i publicysta, działacz ruchu socjalistycznego i niepodległościowego. [przypis edytorski]
struga — niewielka rzeczka a. strumień. [przypis edytorski]
struga — niewielka rzeczka lub strumień. [przypis edytorski]
struga — rzeczka, strumyk. [przypis edytorski]
struggle-lifer (ang.) — walczący o życie; zmagający się z życiem; ktoś waleczny skazany na dożywocie. [przypis edytorski]
strugi (daw.) — dziś popr. forma N.lm: strugami. [przypis edytorski]
strugi — dziś popr. forma N. lm.: strugami. [przypis edytorski]
strugiem — dziś w r.ż.: strugą. [przypis edytorski]
strug — stolarskie narzędzie służące do wyrównywania powierzchni drewna. [przypis edytorski]
strukczaszy — dworzanin usługujący władcy przy stole. [przypis edytorski]
strukturalizm — prąd intelektualny w obrębie nauk humanistycznych (m. in. językoznawstwa, nauki o literaturze, antropologii kulturowej, filozofii), opisujący strukturę badanych zjawisk, a nie ich genezę, historię czy funkcje. [przypis edytorski]
struktura — tu dosł. z łac.: budynek, budowla. [przypis edytorski]
struktura — tu dosł. z łac. structura: budynek, budowla. [przypis edytorski]
strumieńmi — dziś popr.: strumieniami. [przypis edytorski]
strumień święty, nad którego brzegiem choroby starte na szmatach wisiały — opis wierzeń: wytarcie się skrawkiem materiału i pozostawienie go nad wodą uważaną za leczniczą miało uwolnić człowieka od choroby. [przypis edytorski]
struny — dziś popr. forma N.lm: strunami. [przypis edytorski]
strupieszałość — martwota, bezruch, zacofanie, zgrzybiałość. [przypis edytorski]
struś amerykański a. pampasowy (biol.) — nandu (Rhea), rodzaj nielotnych ptaków zamieszkujących Amerykę Płd. [przypis edytorski]
struś (Rhea americana) — nandu szare, duży, nielotny ptak, zamieszkujący Amerykę Południową. [przypis edytorski]
strusia — nazwa psa gończego. [przypis edytorski]
Struve, Henryk a. Gąsiorowski, Florian (1840–1912) — polski filozof, psycholog, tłumacz i estetyk. [przypis edytorski]
Struve, Henryk, pseud. Florian Gąsiorowski (1840–1912) — polski filozof, psycholog, tłumacz i estetyk; autor m.in. publikacji filozoficznych: Synteza dwóch światów (1876) oraz Historia logiki jako teorii poznania w Polsce (1911), adwersarz Stanisława Witkiewicza w zakresie dyskusji o estetyce. [przypis edytorski]
Struwe, Piotr Bierngardowicz (1870–1944) — rosyjski polityk, ekonomista i publicysta; współzałożyciel Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji; od 1905 działacz i teoretyk liberalizmu rosyjskiego, jeden z przywódców Partii Konstytucyjno-Demokratycznej (kadetów). [przypis edytorski]
strwagany (daw.) — strwożony. [przypis edytorski]
strwagany — dziś popr.: strwożony. [przypis edytorski]
strwon (neol.) — strata. [przypis edytorski]
strwożonej — przestraszonej. [przypis edytorski]
strwożone — przestraszone. [przypis edytorski]
strwożon — strożony, przestraszony. [przypis edytorski]
strwożyć — przestraszyć. [przypis edytorski]
strycharstwo — wyrób ceramiki budowlanej, cegielnictwo. [przypis edytorski]
strycharz (z niem. Ziegelstreicher) — ceglarz, rzemieślnik wyrabiający cegły. [przypis edytorski]
strycha — strzecha. [przypis edytorski]
strychnina — silnie toksyczna substancja uzyskiwana z nasion drzew tropikalnych, stosowana m.in. jako trutka na szczury; powoduje skurcze mięśni i śmierć przez uduszenie; dawniej używana w medycynie w bardzo małych dawkach, zwykle w postaci azotanu, jako środek pobudzający w zaburzeniach krążenia i oddychania. [przypis edytorski]
strychnina — silnie toksyczna substancja uzyskiwana z roślin (drzew o łac. nazwie gatunkowej strychnos), stosowana m.in. jako trutka na szczury; połknął strychniny dziś popr. forma: (…) strychninę. [przypis edytorski]
strychować (daw.) — strzelać. [przypis edytorski]
strychulec (daw.) — deszczułka do wygładzania cegieł, tu przen.: coś, co wyrównuje. [przypis edytorski]
strychulec (daw.) — deszczułka służąca do wyrównywania cegły; przen.: coś, co ujednolica i zaciera różnice. [przypis edytorski]
strychulec (daw.) — miara, wzorzec (dosł.: deseczka do uklepywania i wyrównywania zboża w miarce). [przypis edytorski]
strychulec — deseczka do wyrównywania wierzchu naczynia służącego jako miara materiałów sypkich (jak mąka, piasek itp.). [przypis edytorski]
strychulec — deseczka służąca do wyrównywania wierzchu naczynia służącego do miary materiałów sypkich (jak mąka, piasek itp.) [przypis edytorski]
strychulec — deseczka służąca do zgarniania nadmiaru towarów sypkich, np. zboża, z wierzchu naczynia służącego jako miara; podciągać pod jeden strychulec: mierzyć jedną miarą. [przypis edytorski]
strychulec — deseczka służąca do zgarniania nadmiaru towarów sypkich z wierzchu naczynia do ich odmierzania. [przypis edytorski]
strychulec — deszczułka zrównująca. [przypis edytorski]
stryflaste buty — buty ze sztylpami, obramowaniem u góry cholewy. [przypis edytorski]
Strygon — Ostrzyhom, pierwsza historyczna stolica Węgier, gdzie miały miejsce m.in. chrzest i koronacja św. Stefana. [przypis edytorski]
stryja — Dita, tj. Plutona, który był jej mężem, ale zarazem stryjem, jako brat Jowisza i ojciec Prozerpiny. [przypis edytorski]
stryja na Pradze komisarzem od mostu — komisarzem wybudowanego w 1775 mostu łyżwowego (opartego na na płaskodennych łodziach), łączącego wówczas Warszawę z Pragą przy wylocie ul. Bednarskiej, był Kazimierz Kijański. [przypis edytorski]
stryjanka — stryjenka; żona stryja. [przypis edytorski]
stryjeczny — brat stryjeczny, kuzyn. [przypis edytorski]
Stryjeńska, Zofia (1891–1976) — polska malarka i graficzka, reprezentantka art déco, zajmująca się także projektowaniem i scenografią; żona Karola Stryjeńskiego. [przypis edytorski]
Stryjeński, Karol (1889–1932) — architekt, profesor krakowskiej ASP, działacz Towarzystwa Tatrzańskiego; zaprojektował mauzoleum Jana Kasprowicza i Wielką Krokiew w Zakopanem. [przypis edytorski]
Stryjeński, Kazimierz (1853–1912) — tłumacz, wydawca. [przypis edytorski]
stryj — Janusz (1612–1655) i Bogusław (1620–1669) byli braćmi stryjecznymi, tu słowo „stryj” podkreśla być może różnicę wieku i opiekuńczy stosunek Janusza do Bogusława. [przypis edytorski]
stryj mój — Jan Pasek. [przypis edytorski]
stryk (daw., gw.) — stryj, brat ojca; używane także jako zwrot grzecznościowy do osób starszych. [przypis edytorski]
stryk (daw.) — stryj. [przypis edytorski]
stryk — stryczek; sznur do wieszania skazańców. [przypis edytorski]
strymoński — od nazwy rzeki Strymon w Tracji. [przypis edytorski]
strymoński — od nazwy Strymon w Tracji. [przypis edytorski]
strząść się (gw.) — zmęczyć się. [przypis edytorski]
strzałą niemężnej ręki prędką objeżdżon — dogoniony szybką strzałą wypuszczoną przez niemężną rękę; Achilles zginął ugodzony w piętę zatrutą strzałą przez Parysa, który poza tym nie odznaczył się w boju z Grekami szczególnym męstwem. [przypis edytorski]
strzałami ładowny — pełen strzał. [przypis edytorski]
strzałami na zdrajcę puszczali — strzelali do zdrajcy. [przypis edytorski]
strzałów — dziś popr. forma D. lm.: strzał. [przypis edytorski]
strzały (daw.) — dziś popr. forma N.lm: strzałami. [przypis edytorski]
strzały — dziś popr. forma N.lm: strzałami. [przypis edytorski]
strzępa — dziś popr. forma: strzępu. [przypis edytorski]
strzępie — dziś popr. forma: strzępy. [przypis edytorski]
strzępki (starop.) — wstążki. [przypis edytorski]
Strzępy, strzępy, strzępy, strzępy, / Ożarły się syto sępy! — cytat z Legionu autorstwa Stanisława Wyspiańskiego. [przypis edytorski]
strzecha — dach kryty słomą lub trzciną. [przypis edytorski]
strzecha — dach kryty słomą. [przypis edytorski]
