Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 117381 przypisów.
stypa — uczta urządzana po pogrzebie przez bliskich zmarłego. [przypis edytorski]
stypa — uczta urządzana przez rodzinę zmarłego po pogrzebie. [przypis edytorski]
stypa (z łac.) — uczta po ceremonii pogrzebowej. [przypis edytorski]
stypulacje — zobowiązania. [przypis edytorski]
styrać — dziś popr. forma: sterać; wyczerpać, wyniszczyć przez trudy. [przypis edytorski]
styrać — zużyć. [przypis edytorski]
styraks — balsamiczna żywica pozyskiwana ze styrakowców (Styrax), drzew rosnących w Azji Wschodniej. [przypis edytorski]
styrczeć — dziś popr.: sterczeć. [przypis edytorski]
styr — dzis popr.: ster. [przypis edytorski]
Styria — kraina hist. w środkowej Europie, daw. księstwo, od 1278 razem z Austrią stało się podstawą potęgi Habsburgów; ob. w większości na terenie Austrii, częściowo w płn. Słowenii. [przypis edytorski]
Styria (niem. Steiermark, słoweń. Štajerska) — kraina historyczna, dziś w granicach Austrii i Słowenii. [przypis edytorski]
styrmić się (gw.) — regionalizm podhalański: piętrzyć się, układać się w styrmy, tj. w stosy, sterty. [przypis edytorski]
Styr — rzeka na Wołyniu, w pł.-zach. części Ukrainy, dopływ Prypeci; nad Styrem leży miasto Łuck. [przypis edytorski]
styskować (daw.) — skarżyć się, narzekać, utyskiwać. [przypis edytorski]
Suárez, Francisco (1548–1617) — hiszpański jezuita, filozof, teolog, autor wielu dzieł, wykładał w min. w Salamance i Rzymie; uważany za najwybitniejszego scholastyka od czasów Tomasza z Akwinu. [przypis edytorski]
suadibilis (łac.) — taki, którego łatwo namówić, przekonać; ustępliwy. [przypis edytorski]
Suahili a. Waswahili — lud zamieszkujący tereny Afryki Wschodniej, głównie wybrzeża Kenii, Tanzanii i płn. Mozambiku. [przypis edytorski]
Suard, Jean-Baptiste-Antoine (1732–1817) — francuski literat i dziennikarz. [przypis edytorski]
suave mari magno (łac.) — „miło wielkie morze” (wzburzone wichrem obserwować z brzegu, patrząc na trudy żeglarza), cytat z poematu Lukrecjusza O naturze wszechrzeczy (De rerum natura) II, 1–2. [przypis edytorski]
Suave mari magno (łac.) — „Miło wielkie morze” (wzburzone wichrem obserwować z brzegu, patrząc na trudy żeglarza), cytat z poematu Lukrecjusza O naturze wszechrzeczy (De rerum natura) II, 1–2. [przypis edytorski]
subaltern (daw., z łac.) — podwładny; młodszy oficer. [przypis edytorski]
subaltern (daw., z łac.) — podwładny. [przypis edytorski]
sub auspiciis imperatoris (łac.) — pod patronatem cesarza. [przypis edytorski]
sub conditione (łac.) — pod warunkiem. [przypis edytorski]
subdelegat — w czasach absolutystycznych urzędnik, pomagający intendentowi w administrowaniu. [przypis edytorski]
subdiakon — najwyższy rangą z pomocniczych urzędów kościelnych. [przypis edytorski]
sub dio (łac.) — pod gołym niebem. [przypis edytorski]
subhastacja (z łac.) — postępowanie egzekucyjne na mocy wyroku sądu mające na celu sprzedaż dóbr dłużnika na licytacji; wywłaszczenie na mocy wyroku sądowego. [przypis edytorski]
subhastacja (z łac.) — przymusowe wywłaszczenie na mocy wyroku. [przypis edytorski]
subhasta (daw., z łac.) — wyprzedaż, licytacja. [przypis edytorski]
subiacebit (łac.) — będzie podlegać. [przypis edytorski]
subiectum (łac.) — indywiduum. [przypis edytorski]
subiectum (łac.) — obiekt. [przypis edytorski]
subiekcja (daw.) — kłopot, problem, trud. [przypis edytorski]
subiekcja (daw.) — kłopot. [przypis edytorski]
subiekcja (daw., pot.) — kłopot. [przypis edytorski]
subiekcja (daw., z łac.) — kłopot, trud. [przypis edytorski]
subiekcja (daw., z łac. subiectio: podsuwanie) — kłopot, trud. [przypis edytorski]
subiekcja — kłopot. [przypis edytorski]
subiekcja — kłopot, trud. [przypis edytorski]
subiekcja — trud, kłopot. [przypis edytorski]
subiekcja (z łac.) — kłopot. [przypis edytorski]
subiekta (daw., z łac.) — tu: osoby. [przypis edytorski]
subiekt (daw.) — człowiek, indywiduum. [przypis edytorski]
subiekt (daw.) — sprzedawca. [przypis edytorski]
subiekt (daw.) — sprzedawca w sklepie. [przypis edytorski]
subiekt (daw., z łac.) — tu: osoba, jednostka. [przypis edytorski]
subiekt (przestarz.) — sprzedawca. [przypis edytorski]
subiekt (przestarz.) — sprzedawca, sklepikarz. [przypis edytorski]
subiekt (przest.) — sprzedawca, sklepikarz. [przypis edytorski]
subiekt — sprzedawca w sklepie. [przypis edytorski]
subiekt (tu daw.) — sprzedawca, ekspedient. [przypis edytorski]
subiekt (tu daw.) — sprzedawca w sklepie, ekspedient. [przypis edytorski]
subiekt — tu: podmiot. [przypis edytorski]
subiektywny — zgodny z perspektywą osoby formułującej sądy i zależny od jej perspektywy. [przypis edytorski]
subiekt (z łac., przest.) — sprzedawca, sklepikarz. [przypis edytorski]
sub Iove (łac.: pod Jowiszem) — pod gołym niebem. [przypis edytorski]
sub iugum missi (łac.) — wzięci pod jarzmo. [przypis edytorski]
sub Jove (łac.) — pod Jowiszem. [przypis edytorski]
sub judice (łac.) — w toku, w trakcie rozpatrywania przez sąd. [przypis edytorski]
sublikator — popr.: sublokator. [przypis edytorski]
sublimacja (psychol.) — mechanizm obronny, polegający na tym, że niemożliwy do zrealizowania popęd zaspokaja się za pomocą czynności zastępczych. [przypis edytorski]
sublimacja — w psychologii mechanizm obronny, polegający na tym, że niemożliwy do zrealizowania popęd zaspokaja się za pomocą czynności zastępczych; w szczególności Sigmund Freud uważał, że sztuka stanowi sublimację popędu seksualnego. [przypis edytorski]
sublimat — chlorek rtęciowy, stosowany m. in. jako środek dezynfekcyjny. [przypis edytorski]
sublimat — chlorek rtęciowy, stosowany m.in. jako środek dezynfekcyjny. [przypis edytorski]
sublimat — chlorek rtęci. [przypis edytorski]
Sublimierung (niem.), sublimacja — termin psychologiczny, wprowadzony przez Zygmunta Freuda, określający jeden z mechanizmów obronnych osobowości człowieka. Sublimacja to zastąpienie instynktownych działań (np. niskiego popędu) dążeniem do celów wzniosłych i pożytecznych. [przypis edytorski]
sublokator — osoba, która wynajmuje pokój lub tylko łóżko w czyimś mieszkaniu. Dawniej w biednych rodzinach zdobywano dodatkowe pieniądze, wynajmując komuś choćby kawałek pokoju, niektórzy nie mieli nawet własnych łóżek, tylko spali na rozkładanych leżankach np. w kuchni, a dzieci często sypiały po kilkoro w jednym łóżku. [przypis edytorski]
su (B. lp: susa), właśc. sous (fr.) — daw. drobna moneta fr. [przypis edytorski]
submisja — akceptacja narzuconych warunków; uniżoność, pokora, uległość. [przypis edytorski]
submisja (daw., z łac.) — poddanie się; uległość, pokora, uniżoność. [przypis edytorski]
submisja (z łac.) — pokora, poddanie się. [przypis edytorski]
submitować (daw.) — przedstawiać, oferować; submitować się: ulegać, pokornie się kłaniać. [przypis edytorski]
submitować się (daw., z łac.) — pokornie, uniżenie się kłaniać. [przypis edytorski]
submitować się (daw., z łac.) — ulegać, uniżać się, wykazywać pokorność. [przypis edytorski]
submitować się (daw., z łac.) — ulegać; usprawiedliwiać się. [przypis edytorski]
sub onere (łac.) — pod ciężarem. [przypis edytorski]
subordynacja — podporządkowanie, karność, posłuszeństwo. [przypis edytorski]
subordynacja — podporządkowanie; posłuch. [przypis edytorski]
subordynacja (z łac.) — posłuszeństwo, wierność rozkazom. [przypis edytorski]
Subotów — wieś na Ukrainie, w obwodzie czerkaskim; miejsce pochowania Bohdana Chmielnickiego. [przypis edytorski]
sub poena (łac.) — pod karą. [przypis edytorski]
sub poena praeclusi et perpetui silentii (łac.) — pod karą zablokowania i wiecznego milczenia. [przypis edytorski]
subretka (daw.) — pokojówka. [przypis edytorski]
subretka (daw., z fr.) — pokojówka, służąca. [przypis edytorski]
subretka (daw., z fr.) — pokojówka, służąca; tu: aktorka, która grała sprytne pokojówki w komediach i farsach. [przypis edytorski]
subretka (fr. soubrette) — daw.: pokojówka; także: typ postaci w operze komicznej: sprytna, niestroniąca od intryg służąca. [przypis edytorski]
subretka (z fr.) — aktorka grająca role sprytnej pokojówki. [przypis edytorski]
subretka (z fr.) — pokojówka. [przypis edytorski]
subretka (z fr.) — pokojówka, służąca. [przypis edytorski]
subretka (z fr.) — pokojówka; także: typ postaci sprytnej służącej występującej w komedii. [przypis edytorski]
subretka (z fr. soubrette) — aktorka, która grała sprytne pokojówki w komediach i farsach. [przypis edytorski]
subretka (z fr. soubrette) — pokojówka, służąca; typ postaci wywodzący się z komedii dell'arte, występujący w operetce i operze komicznej. [przypis edytorski]
subretka (z fr. soubrette) — pokojówka; także: typ postaci sprytnej służącej występującej w komedii. [przypis edytorski]
subretka (z fr. soubrette) — postać sprytnej pokojówki. [przypis edytorski]
subretka (z fr.) — typ postaci sprytnej pokojówki w komediach i farsach. [przypis edytorski]
sub rosa (łac.) — dosł.: pod różą; w zaufaniu, w tajemnicy. [przypis edytorski]
sub speciae aeternitatis (łac.) — z punktu widzenia wieczności. [przypis edytorski]
sub specie aeterni (łac.) — pod kątem wieczności; z punktu widzenia wieczności. [przypis edytorski]
sub specie aeternitatis (łac.) — pod kątem wieczności. [przypis edytorski]