Przypisy

cirpi (daw.) — dziś: cierpi. [przypis edytorski]

cirpieć (daw.) — dziś: cierpieć. [przypis edytorski]

ciszkiem (daw.) — po cichu. [przypis edytorski]

ciupas (daw.) — odsyłanie do więzienia. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — człowiek należący do czeladzi obozowej, wojsk. pachołek. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — pachołek. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — pachołek, sługa wojskowy. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — pachołek wojskowy. [przypis edytorski]

ciura (daw.) — sługa w obozie wojskowym. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — mrowie, tłum. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — tłum, gromada. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — tłum, mnóstwo stłoczonych ludzi. [przypis edytorski]

ciżba (daw.) — tłum. [przypis edytorski]

ciżbić się (daw.) — tłoczyć się. [przypis edytorski]

ciżma (daw.) — but, pantofel. [przypis edytorski]

ciżma (daw.) — miękki bucik. [przypis edytorski]

ciż sami (daw.) — konstrukcja z partykułą -że skróconą do -ż w funkcji wzmacniającej; znaczenie: ci sami właśnie. [przypis edytorski]

cknie się (daw.) — smutno jest. [przypis edytorski]

ckno (daw.) — smutno. [przypis edytorski]

cłek (gw., daw.) — człowiek. [przypis edytorski]

cmyntarz (daw.) — dziś: cmentarz. [przypis edytorski]

cnić się (daw., gw.) — tęsknić. [przypis edytorski]

cnić się (daw.) — tęsknić. [przypis edytorski]

cnić się (daw.) — tęsknić za czymś, martwić się, nudzić. [przypis edytorski]

cni się (daw.) — nudzi się, jest tęskno. [przypis edytorski]

cny (daw.) — godny szacunku. [przypis edytorski]

cny (daw.) — pełen cnót, godny szacunku, szlachetny. [przypis edytorski]

cny (daw.) — zacny, dobry. [przypis edytorski]

cóś (daw., reg.) — dziś popr.: coś. [przypis edytorski]

cóż bo (daw.) — co też, cóż więc. [przypis edytorski]

cóż bo (daw.) — w takim przestawnym szyku oznacza: cóż więc, co też. [przypis edytorski]

cóż (…) dzierżysz o owym (daw.) — co myślisz o tym. [przypis edytorski]

Cóżeś zacz? (daw.) — Kim jesteś? [przypis edytorski]

co bych rad widział (daw.) — co bym chętnie widział. [przypis edytorski]

coby dawać pozór (daw.) — żeby pilnować (czy nie idzie wicesekretariusz). [przypis edytorski]

co było odeszło (daw.) — forma daw. czasu zaprzeszłego; znaczenie: co odeszło (dawniej, przedtem). [przypis edytorski]

coć (daw.) — co ci. [przypis edytorski]

coć mówił (daw.) — skrót od: co ci mówił. [przypis edytorski]

co ducha (daw.) — co tchu, jak najszybciej. [przypis edytorski]

co duchu (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]

co najraniej (daw.) — jak najwcześniej; tu: jak najszybciej. [przypis edytorski]

co niebądź (daw.) — tu: trochę. [przypis edytorski]

co o kim trzymać (daw.) — co o kim myśleć. [przypis edytorski]

co rychlej (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]

co rzadka (daw.) — co rzadkie, co się rzadko zdarza. [przypis edytorski]

coście widzieli (daw.) — konstrukcja z ruchoma końcówką czasownika; inaczej: co widzieliście. [przypis edytorski]

cośmy (…) czekali (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: co (…) czekaliśmy. [przypis edytorski]

co się było stało (daw.) — forma daw. czasu zaprzeszłego; znaczenie: co się stało (dawniej, przedtem). [przypis edytorski]

co słusze (daw.) — co wypada; co jest obowiązkiem. [przypis edytorski]

co tylko sił mu staje (daw.) — co tylko sił mu starczy. [przypis edytorski]

co żywo (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]

Co zacz jest? (daw.) — Kto to jest? [przypis edytorski]

cuch (daw.) — zapach. [przypis edytorski]

cudło (daw.) — cudo, dziwo, niezwykłość. [przypis edytorski]

cudny (daw.) — dziwny. [przypis edytorski]

cudzołózca (daw.) — cudzołożnik. [przypis edytorski]

cug (daw.) — cztero- bądź sześciokonny zaprzęg. [przypis edytorski]

cug (daw.) — zaprzęg. [przypis edytorski]

cugowe konie (daw.) — konie ciągnące poszóstną karetę; cug: zaprzęg składający się z sześciu koni jednej maści, zaprzężonych parami. [przypis edytorski]

cukrować (daw.) — słodzić, ozdabiać, umilać. [przypis edytorski]

cukry (daw.) — słodycze. [przypis edytorski]

cwikier (daw.) — binokle; okulary. [przypis edytorski]

cyferblat (daw., z niem.) — tarcza zegara. [przypis edytorski]

cyferka (daw.) — parafka, skrócony podpis zatwierdzającego dokument. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — daw.: liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — daw.: liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — inicjały, monogram. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — liczba, wielkość liczbowa; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — litera; znak. [przypis edytorski]

cyfra (daw.) — monogram. [przypis edytorski]

cyfrę (daw.) — liczba, wielkość liczbowa; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]

cyfry (daw.) — tu: inicjały; pierwsze litery imienia i nazwiska. [przypis edytorski]

cygan (daw.) — piec żelazny z kuchenką do gotowania. [przypis edytorski]

cyganek (daw.) — rodzaj piecyka. [przypis edytorski]

cyklista (daw.) — rowerzysta. [przypis edytorski]

cyklopedia (daw.) — encyklopedia. [przypis edytorski]

cyrkuł (daw.) — dzielnica miasta. [przypis edytorski]

cyrkuł (daw.) — okręg; mała jednostka administracyjna w zaborze rosyjskim, odpowiednik dzisiejszej dzielnicy lub gminy. [przypis edytorski]

cyrkuł (daw.) — okręg; mała jednostka administracyjna w zaborze rosyjskim; odpowiednik dzisiejszej dzielnicy lub gminy. [przypis edytorski]

cyrkuł (daw.) — posterunek policji. [przypis edytorski]