Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 2892 przypisów.
foreman (ang.) — majster, brygadzista. [przypis edytorski]
foremki s. 244 w. 1 — patrz rozdział XII: „(…) a to po prostu były odtłoczone przez lekturę foremki (…)”. [przypis edytorski]
foremnie (starop.) — kształtnie, zręcznie. [przypis edytorski]
foremnie (starop.) — zgrabnie, ładnie, misternie, akuratnie. [przypis edytorski]
foremny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
foremny — dobrze, proporcjonalnie zbudowany. [przypis edytorski]
foremnymi litery — dziś popr. forma N. lm: foremnymi literami. [przypis edytorski]
forga (daw.) — pióropusz, jaki przypinano w XVI–XVIII w. do szyszaków rycerskich, łbów końskich, tu: stanowiący ozdobę turbana. [przypis edytorski]
forga (daw.) — pióropusz. [przypis edytorski]
for instant (ang.) — do (w celu) natychmiastowego; błyskawicznie. [przypis edytorski]
Forkiady (mit. gr.) — mitologiczne staruchy, siostry Gorgon, usosobienie brzydoty; wg mitu dysponowały jednym okiem i jednym zębem, które w miarę potrzeby wymieniały miedzy sobą. [przypis edytorski]
Forkis (mit. gr.) — bóstwo morskie, syn Gai i Pontosa. [przypis edytorski]
Fork — morski starzec; Forka drużyny: bożki morskie. [przypis edytorski]
Forkus — bożek morski, brat Nereusa. [przypis edytorski]
Forkys (mit. gr.) — syn Gai-Ziemi i Pontosa-Morza, brat Nereusa. [przypis edytorski]
formacja madreporyczna — powstała na podłożu ze szkieletów korali madreporowych. [przypis edytorski]
formacje przejściowe a. pośrednie (daw. geol.) — warstwy geologiczne z okresu pomiędzy „pierwotnymi” skałami ery archaiku a „drugorzędowymi” skałami z mezozoiku. [przypis edytorski]
formalia (daw.) — dane. [przypis edytorski]
formaliter (łac.) — formalnie, legalnie. [przypis edytorski]
formalność — tu: niezbyt ważne wymagania, które należy spełnić. [przypis edytorski]
forma — tu: sposób zachowania. [przypis edytorski]
formen (fonet. ang. foreman) — brygadzista, majster, sztygar. [przypis edytorski]
Formez vos bataillons!.. (fr.) — Zewrzyjcie szyki wraz!; cytat z Marsylianki, tu w tłumaczeniu Edwarda Porębowicza. [przypis edytorski]
forminga a. kitara — starogrecki instrument muzyczny podobny do liry. [przypis edytorski]
forminga — cytara, staroż. instrument strunowy. [przypis edytorski]
forminga — kitara (a. cytara), podobny do liry starogrecki instrument strunowy szarpany. [przypis edytorski]
forminga — kitara, podobny do liry starogrecki instrument strunowy. [przypis edytorski]
forminga — podobny do liry strunowy instrument szarpany. [przypis edytorski]
forminga — rodzaj instrumentu strunowego. [przypis edytorski]
forminga — starogrecka odmiana liry z dużą liczbą strun. [przypis edytorski]
forminga — staroż. instrument szarpany, odmiana kitary, również posiadająca pudło rezonansowe, ale więcej niż kitara strun (ponad 12). [przypis edytorski]
forminga (z gr.) — najstarszy grecki strunowy instrument muzyczny, wymieniany przez Homera, poetę-śpiewaka. [przypis edytorski]
formium — rodzaj szerokolistnej trzciny; len nowozelandzki. [przypis edytorski]
formizm — awangardowy nurt w literaturze i sztuce, łączący inspiracje prymitywizmem, futuryzmem i ekspresjonizmem, funkcjonujący w Polsce w latach 1917–1922. [przypis edytorski]
formosus (łac.) — piękny, przystojny. [przypis edytorski]
Formoza — dziś: Tajwan. [przypis edytorski]
formułki sylogizmu Barbara, Celarent — Barbara, Celarent to początek wierszyka, służącego zapamiętaniu kolejnych trybów wnioskowania logicznego. [przypis edytorski]
fornal (daw.) — daw. najemny robotnik rolny obsługujący konie w folwarku. [przypis edytorski]
fornal (daw.) — najemny robotnik. [przypis edytorski]
fornal (daw.) — pracownik zatrudniony jako woźnica w majątku ziemskim. [przypis edytorski]
fornal — najemny robotnik rolny obsługujący konie w folwarku. [przypis edytorski]
fornal — najemny robotnik rolny. [przypis edytorski]
fornal — najemny robotnik rolny w folwarku, szczególnie zajmujący się końmi. [przypis edytorski]
fornal — robotnik folwarczny zajmujący się końmi. [przypis edytorski]
fornal — robotnik na folwarku, który zajmuje się końmi i wykonuje nimi prace na roli. [przypis edytorski]
fornal — robotnik rolny opiekujący się końmi, woźnica. [przypis edytorski]
fornal — robotnik rolny w folwarku, zwłaszcza obsługujący konie robocze. [przypis edytorski]
fornalski — pochodzący od rzeczownika fornal, który oznacza woźnicę bądź szerzej bezrolnego chłopa. [przypis edytorski]
fornalski — wykonujący pracę na roli. [przypis edytorski]
fornicaria (łac.) — kobieta lekkich obyczajów; tu B. lp. fornicariam: kobietę lekkich obyczajów. [przypis edytorski]
fornir — okleina, zwykle w postaci cienkiej warstwy drewna z widocznym zarysem słojów. [przypis edytorski]
Foroneus (mit. gr.) — syn boga rzecznego Inachosa i nimfy Melii, brat Io; założyciel pierwszego miasta, Argos, pierwszy władca Peloponezu; wg mitów z Peloponezu miał być w ogóle pierwszym z ludzi. [przypis edytorski]
forpoczta (daw.) — oddział wojska wysłany w celach wywiadowczych przed nadciągającymi głównymi siłami. [przypis edytorski]
forpoczta — straż przednia. [przypis edytorski]
forpoczta — wojskowy oddział zwiadowczy lub wysunięte stanowisko posterunkowe. [przypis edytorski]
Forra! Forra! (daw.) — precz! [przypis edytorski]
Forres — miasto w Szkocji. [przypis edytorski]
for — rzeczownik występujący w języku polskim raczej w lm: fory, tj. uprzywilejowane warunki stworzone dla słabszego przeciwnika w celu wyrównania jego szansy na zwycięstwo. [przypis edytorski]
forsą (z fr.) — siłą, przemocą; por.: forsować. [przypis edytorski]
forsa (daw.) — siła, przewaga; przemoc. [przypis edytorski]
forsa (daw.) — tu: siła, przewaga. [przypis edytorski]
forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]
forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]
forsan dominatio vestra loąuitur latine? (łac.) — może waszmość pan mówi po łacinie? [przypis edytorski]
Forsan et haec olim meminisse iuvabit — być może kiedyś przyjemnie będzie wspominać i to wydarzenie (Wergiliusz, Eneida). [przypis edytorski]
forsa (z łac.) — przewaga, przemoc. [przypis edytorski]
forsa (z łac.) — tu: siła. [przypis edytorski]
forsa (z łac.) — tu: trud, wysiłek, przeciwność. [przypis edytorski]
forsa (z łac, wł.) — tu: moc, siła. [przypis edytorski]
Fors Clavigera — seria pamfletów politycznych Johna Ruskina. [przypis edytorski]
Forse era ver, ma non pero credibile (wł.) — Może to prawda, ale nie wiarygodna (Ariosto, Orland szalony, pieśń I, strofa 56). [przypis edytorski]
forse (wł.) — może. [przypis edytorski]
forsowny — intensywny. [przypis edytorski]
forspan (z niem.) — woźnica. [przypis edytorski]
Forster, Albert Maria (1902–1952) — Gaulaiter czyli szef okręgu NSDAP na terenie Wolnego Miasta. Po roku 1933 organizator przyłączenia Gdańska do Trzeciej Rzeszy, odpowiedzialny za powstanie obozu koncentracyjnego Stutthof i masowe egzekucje. Po II wojnie skazany w Polsce na karę śmierci. [przypis edytorski]
forszneidunek (z niem. schneiden: ciąć) — krajanie, cięcie; tu: rzeźbienie. [przypis edytorski]
forszpan (daw.) — stangret powożący z konia, woźnica. [przypis edytorski]
forszpany — tu w znaczeniu: podwoda, wozy. [przypis edytorski]
forszpan — zaprzęg. [przypis edytorski]
forszpan (z niem. Vorspann) — podwoda: obowiązek dostarczenia przez ludność środka transportu (wozu z zaprzęgiem) na rzecz władz lub wojska (daw. także dworu), również: taki wóz wraz z woźnicą. [przypis edytorski]
forsztat a. furstat — daw. rodzaj wzorzystej tkaniny jedwabnej zdobionej haftem. [przypis edytorski]
forszus (z niem.) — zaliczka. [przypis edytorski]
forta — dziś popr.: furta; w klasztorze służy do regulacji kontaktu zakonników ze światem zewnętrznym. [przypis edytorski]
fortalicja — mała warownia. [przypis edytorski]
fortalicja — ogólna nazwa budowli pełniącej funkcje i posiadającej cechy obronne. [przypis edytorski]
fortalicja (z łac.) — budowla obronna lub umocniony dwór szlachecki. [przypis edytorski]
fortalicja (z łac. fortalicium) — niewielka budowla o cechach obronnych: dwór na wzniesieniu, strażnica z wieżą a. zameczek. [przypis edytorski]
fortalicje (z łac.) — umocnienia, fortyfikacje. [przypis edytorski]
fortancerka — fordanserka, płatna partnerka do tańca, pracująca w lokalach rozrywkowych. [przypis edytorski]
fortancerz (przest.) — fordanser: płatny partner do tańca, pracujący w lokalach rozrywkowych. [przypis edytorski]
Fort Bema — osiedle w obecnej dzielnicy Bemowo w Warszawie. [przypis edytorski]
fort consolé (fr.) — bardzo pocieszony. [przypis edytorski]
forteca — budowla obronna. [przypis edytorski]
fortel (daw.) — podstęp. [przypis edytorski]
fortelem (daw.) — podstępem; przy użyciu podstępu; podstępnie. [przypis edytorski]
fortelić — robić fortele, tj. wymyślne sztuczki; działać podstępem. [przypis edytorski]
fortelmi — dziś popr. forma N.lm: fortelami (tj. podstępami). [przypis edytorski]
fortelnica — kobieta skłonna do robienia forteli; fortel: żart, wybryk. [przypis edytorski]
fortelnie (daw.) — przebiegle, podstępnie. [przypis edytorski]
fortelny (daw.) — podstępny. [przypis edytorski]
