Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 2890 przypisów.
φιλοσοφών πλήθος αδύνατον είναι (gr.) — filozofami tłum być nie potrafi (Platon, Państwo, VI). [przypis edytorski]
φιλοσοφών πλήθος αδύνατον είναι (gr.) — filozofami tłum być nie potrafi. [przypis edytorski]
fąfel — dzieciak, smarkacz. [przypis edytorski]
fabbricha di sete (wł.) — fabryka pragnień. [przypis edytorski]
faber (łac.) — kowal, rzemieślnik. [przypis edytorski]
Faber — niemieckie przedsiębiorstwo produkujące artykuły piśmiennicze, zał. w 1761 przez Kaspara Fabera, od 1900 noszące nazwę Faber-Castell. [przypis edytorski]
Fabijusza — Fabiusza; tu: forma wydłużona (zgodna z daw. wymową) dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]
Fabiola — tu zapewne: postać literacka, bohaterka powieści Fabiola, or the Church of the Catacombs („Fabiola, czyli Kościół katakumb”, 1854), autorstwa angielskiego kardynała katolickiego Nicholasa Wisemana, opowiadającej o młodej patrycjuszce, która przeszła na chrześcijaństwo w czasach prześladowań Domicjana, i będącej po części odpowiedzią na popularną powieść Hypatia, or New Foes with an Old Face („Hypatia, czyli starzy wrogowie z nową twarzą”, 1853), napisaną przez Charlesa Kingsleya, duchownego kościoła anglikańskiego. [przypis edytorski]
Fabius — właśc. Quintus Fabius Maximus (ok. 280–203 p.n.e.), rzymski polityk i generał, słynny ze swej ostrożności, jako wódz podczas wojny punickiej otrzymał przydomek Cunctator, tj. zwlekający. [przypis edytorski]
Fabiusz Kunktator, właśc. Quintus Fabius Maximus (ok. 280–203 p.n.e.) — rzymski polityk i wódz z czasów II wojny punickiej; stosował przeciw Hannibalowi taktykę unikania otwartego starcia, nękając wrogie oddziały i prowadząc wojnę na wyczerpanie, stąd otrzymał przydomek Cunctator, tj. zwlekający. [przypis edytorski]
Fabiusz — Quintus Fabius Maximus Verrucosus Cunctator (ok. 280 p.n.e.–203 p.n.e.) rzymski polityk i wódz z czasów II wojny punickiej, stosował przeciw Hannibalowi taktykę wyczekującą. [przypis edytorski]
Fabre d'Olivet, Antoine (1767–1825) — poeta, pisarz i kompozytor fr., którego hermeneutyczne interpretacje biblijne i filozoficzne miały wpływ na wielu okultystów, takich jak Eliphas Lévi, Gérard Encausse-Papus czy Édouard Schuré; jego najbardziej znane prace dotyczyły języka hebrajskiego i historii rasy ludzkiej, inne stanowiły wykład o muzyce jako sztuce świętej, związanej ściśle z misteriami religijnymi; pozostawił po sobie również komentarze do tzw. Złotych wersów (71 wersów heksametrem daktylicznym) przypisywanych Pitagorasowi. [przypis edytorski]
Fabre, Jean Henri (1823–1915) — francuski humanista, pisarz, poeta i przyrodnik, w tej ostatniej dziedzinie zasłynął jako badacz owadów. [przypis edytorski]
Fabre, Jean Henri Casimir (1823–1915) — fr. humanista, przyrodnik zajmujący się zwłaszcza entomologią, pisarz i poeta, nauczyciel szkolny i pedagog; jego główne dzieło, Souvenirs entomologiques (wyd. 1879–1907), obejmuje 10 tomów, było tłumaczone na 15 języków, również (w wyborze) na polski (Z życia owadów 1916). [przypis edytorski]
Fabrycjusz, Caius Fabricius Luscinus (IV/III w. p.n.e.) — wódz rzymski przez autorów staroż. uważany za wzór prawości i surowości obyczajów; wzmiankowany także w Boskiej komedii Dantego (Czyściec, XX). [przypis edytorski]
fabrykacja — produkcja. [przypis edytorski]
fabryka lubelska — Zakłady Mechaniczne E. Plage i T. Laśkiewicz, w latach 1921–1935 produkowały samoloty Lublin. W 1936 roku znacjonalizowane i przekształcone w Lubelską Wytwórnię Samolotów, która działała do 1939 roku. [przypis edytorski]
fabrykantka aniołków (daw. pot.) — położna zajmująca się zarobkowo nielegalnymi aborcjami. [przypis edytorski]
fabrykant — producent. [przypis edytorski]
Fabryka Wyrobów Pozłacanych Plewkiewicz — właśc. Fabryka Wyrobów Metalowych Pozłacanych i Posrebrzanych Plewkiewicz et Co. Mieściła się przy ulicy Czerniakowskiej 180/182. Po wojnie zniszczony budynek rozebrano, obecnie jego dawny teren obejmuje Centralny Park Kultury, zwany także Parkiem Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego. [przypis edytorski]
fabryki fabulistyczne — fabryki opowieści. [przypis edytorski]
fabułami zabawiony — zajmuje się fabułami, zajmuje się bajaniem (opowieściami). [przypis edytorski]
fabuła — tu: bajka (łac. fabula). [przypis edytorski]
façon d'être (fr.) — sposób bycia. [przypis edytorski]
facchin'ach (wł.) — tragarz. Tu: tragarzach. [przypis edytorski]
facchino (wł.) — bagażowy, tragarz. [przypis edytorski]
facchino (wł.) — portier. [przypis edytorski]
face á main (fr.) — okulary na długim trzonku służącym do trzymania w ręku i przysuwania szkieł do oczu w razie potrzeby. [przypis edytorski]
face á main (fr.) — okulary na długim trzonku służącym do trzymania w ręku i przysuwania szkieł do oczu w razie potrzeby. [przypis edytorski]
face-à-main (fr.) — rodzaj okularów z długą rączką do trzymania; lorgnon. [przypis edytorski]
face à main (fr.) — rodzaj okularów z długą rączką do trzymania; lorgnon. [przypis edytorski]
facecista (daw.) — żartowniś; por. facecja. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — dowcip, żart, coś wymyślnego. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, dowcip, anegdota. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, dowcip, anegdota; tu: zabawa. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
facecja (daw.) — żart, wymysł, kaprys. [przypis edytorski]
facecja (przestarz.) — krótkie zabawne opowiadanie; tu: głupstwo. [przypis edytorski]
facecja — żart, dowcip, anegdota. [przypis edytorski]
facecja — żart, dowcip. [przypis edytorski]
facecja — żart. [przypis edytorski]
facecja (z łac. facetia) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
facecja (z łac.) — żart, dowcip; tu: z ironią. [przypis edytorski]
facecja (z łac.) — zabawne opowiadanie. [przypis edytorski]
facecjonista (daw.) — dowcipniś. [przypis edytorski]
facecjonista — żartowniś; por. facecja: żart. [przypis edytorski]
Facelet (a. falcelit) — chusteczka, chusteczka do nosa. [przypis edytorski]
facere (łac.) — robić, czynić. [przypis edytorski]
facetka (gw. warsz.) — lekceważąco o kobiecie eleganckiej, która jednak nie jest damą. [przypis edytorski]
facet z morskiej piany (iron.) — elegancik. [przypis edytorski]
fachte — blies. [przypis edytorski]
Faciamus experimentum in anima vili (łac.) — zróbmy doświadczenie na duszy lichej (daw. o doświadczeniach na zwierzętach). [przypis edytorski]
facilis descensus Averno (łac.) — łatwe jest zejście do (jeziora) Awernu, tj. do podziemnego świata zmarłych (Wergiliusz Eneida VI 126). [przypis edytorski]
Facino Cane, właśc. Bonifacio Cane (1360–1412) — kondotier włoski słynący z okrucieństwa. [przypis edytorski]
facit (łac.) — 3 os. czasu teraźniejszego łac. czasownika facĕre (robić). Zwyczajowo używa się formy czasu przeszłego fecit: zrobił, wykonał (napis na dziełach sztuki obok podpisu artysty), być może Brzozowski w ten sposób nawiązuje do wcześniejszgo cytatu z Biblii. [przypis edytorski]
facit (łac.) — dosł: czyni. [przypis edytorski]
facjata (daw., pot.) — twarz, oblicze. [przypis edytorski]
facjata (daw., pot.) — twarz. [przypis edytorski]
facjata — frontowa ściana kamienicy. [przypis edytorski]
facjata — mieszkanie a. pokój na poddaszu, z oknem wychodzącym z dachu i nakrytym własnym daszkiem; daw., pot.: twarz. [przypis edytorski]
facjatka — mansarda; pomieszczenie w części strychowej budynku, przykryta odrębnym dachem. [przypis edytorski]
facjatka — mieszkanie a. pokój na poddaszu. [przypis edytorski]
facjatka — mieszkanie a. pokój na poddaszu, z oknem wychodzącym z dachu i nakrytym własnym daszkiem. [przypis edytorski]
facjatka — mieszkanie lub pokój na poddaszu. [przypis edytorski]
facjatka — mieszkanie lub pokój na poddaszu, z oknem wychodzącym z dachu i nakrytym własnym daszkiem. [przypis edytorski]
facjatka — mieszkanie na poddaszu. [przypis edytorski]
facjatka — pokój na poddaszu. [przypis edytorski]
facjatka — pomieszczenie na poddaszu z oknem na dachu. [przypis edytorski]
facjenda (daw.) — spekulacja, interes. [przypis edytorski]
facjenda (daw., z łac.) — interes. [przypis edytorski]
facjenda — interes, kalkulacja, spekulacja. [przypis edytorski]
facjenda — spekulacja handlowa. [przypis edytorski]
facka (daw.) — policzek, uderzenie otwartą dłonią w twarz. [przypis edytorski]
facolet a. facelet (daw., z wł.) — chustka, szczególnie chustka do nosa. [przypis edytorski]
facsimile — tu znajdowała się reprodukcja z tekstem franc. oraz z ilustracją przedstawiająca trzech wisielców. [przypis edytorski]
facta ficta (łac.) — fakty zmyślone; fakty (czyny, dzieła) stworzone (fałszywe, skłamane, obłudne). [przypis edytorski]
factory (ang.) — fabryka. [przypis edytorski]
factotum (łac. fac totum: rób wszystko) — zaufana osoba, wypełniająca wszelkie polecenia. [przypis edytorski]
factotum (łac. fac totum: rób wszystko) — zaufana osoba, wypełniająca wszelkie polecenia. [przypis edytorski]
factotum (łac.) — osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]
factotum (łac.) — służący lub inna osoba wykonująca wiele różnych czynności. [przypis edytorski]
factotum (łac.) — totumfacki; osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]
factotum wyrosło — w odniesieniu do zaczerpniętego z łaciny rzeczownika rodzaju nijakiego factotum (totumfacki) autorka konsekwentnie stosuje czasowniki również w formie nijakiej. [przypis edytorski]
factum brutum (łac.) — ciężki (tępy, tu: nieopracowany) czyn. [przypis edytorski]
factum (łac.) — czyn, dzieło, postępowanie, fakt. [przypis edytorski]
facyendować — robić interesy; spekulować. [przypis edytorski]
Fa dieci lire, signore (wł.) — Po dziesięć lirów, proszę pana. [przypis edytorski]
Faenza — miasto we Włoszech, w regionie Emilia-Romania, położone w pobliżu Rawenny, słynące od średniowiecza z wyrobów fajansowych, którym miasto użyczyło swej nazwy. [przypis edytorski]
faeton — czterokołowy sportowy powóz. [przypis edytorski]
Faeton — Faeton, jako bają poetowie, był syn Słońca, u którego raz uprosił, że mu dopuścił wóz swój wieść; ale iż nie umiał, konie się rozbiegały, zaczem się świat zagorzał; przeto Jupiter zrzucił go na dół do rzeki Eridanu. To dla tego zmyślono, aby się nikt tego nie poważył sprawować, czemu nie sprosta (przypis źródła). [przypis edytorski]
Faeton — koń z rydwanu Jutrzenki, imię znaczy: Jaśniejący. [przypis edytorski]
faeton — lekki czterokołowy powóz. [przypis edytorski]
faeton — lekki otwarty powóz konny bez drzwiczek. [przypis edytorski]
faeton — lekki powóz używany do spacerów. [przypis edytorski]
Faeton (mit. gr.) — syn boga słońca Heliosa; na jego prośbę ojciec pozwolił mu przez jeden dzień powozić rydwanem słońca; kiedy Faeton ruszył w drogę, okazało się, że nie potrafi kontrolować koni, które poniosły i zjechały z ustalonej trasy; ponieważ światu groziło spalenie, Zeus zmuszony był zabić Faetona piorunem. [przypis edytorski]
Faeton (mit. gr.) — syn boga słońca Heliosa oraz Okeanidy Klimene, której mężem był śmiertelnik, król Etiopii, Merops. Na prośbę Faetona Helios pozwolił mu przez jeden dzień powozić rydwanem słońca. Kiedy Faeton ruszył w drogę, okazało się, że nie potrafi kontrolować koni, które poniosły i zjechały z ustalonej trasy. Ponieważ światu groziło spalenie, Zeus zmuszony był zabić Faetona piorunem. [przypis edytorski]
Faeton (…) popalił wszystko na ziemi i sam zginął od pioruna — ponieważ światu groziło spalenie, Zeus zmuszony był zabić Faetona piorunem. [przypis edytorski]
faeton — ptak wodny, będący bardzo zwinnym lotnikiem. [przypis edytorski]
faeton — tu: niezadaszony pojazd konny, najczęściej dwuosobowy. [przypis edytorski]
F.A — First Arts; dyplom wykształcenia niższego. [przypis edytorski]
