Przypisy

įbingęs — įsigalėjęs. [przypis edytorski]

įbingęs — įsigalėjęs. [przypis edytorski]

ἡ δεισιδαιμονία καθάπερ πατρὶ τῷ τυφῷ πείθεται — przypisywane Sokratesowi (Jan Stobaeus, Sermones, XXII). [przypis edytorski]

į grioves — į duobes. [przypis edytorski]

į gūžynę — pas mylimąją. [przypis edytorski]

įjunkti — įprastti, priprasti prie ko nors. [przypis edytorski]

ἡ κοινὴ διάλεκτος, he koine dialektos (gr.: wspólny dialekt) — krótko: koine, określenie powszechnej formy języka greckiego używanej w okresie poklasycznym, od początków epoki hellenistycznej do czasów późnoantycznych (ok. 300 p.n.e. – 300 n.e.); we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego koine służyła jako środek komunikacji między różnojęzycznymi grupami ludzi i stanowiła nieoficjalny, drugi po łacinie język cesarstwa rzymskiego; w koine powstała większość greckiej literatury pięknej i naukowej tego okresu, a także Septuaginta (grecki przekładu Biblii hebrajskiej z III w. p.n.e.) i większość pism wczesnochrześcijańskich, w tym księgi Nowego Testamentu oraz późniejsze pisma teologiczne. [przypis edytorski]

į kalinį — į kalėjimą. [przypis edytorski]

įkapės — drabužiai, kuriais taiso numirėlį. [przypis edytorski]

įkapės — drabužiai, kuriais taiso (su kuriais laidoja) numirėlį. [przypis edytorski]

įmirkusias — čia: permirkusias. [przypis edytorski]

įnamėlė — įnamys, žmogus neturintis nuosavos pastogės. [przypis edytorski]

įnamys — žmogus neturintis nuosavos pastogės. [przypis edytorski]

įnikti — karštai pradėti ką daryti. [przypis edytorski]

Į patį laiką — pačiu laiku. [przypis edytorski]

įpatiškasis — ypatingas. [przypis edytorski]

įpilas — pagalvės arba patalų užvalkalas. [przypis edytorski]

įrietėję — sukietėję. [przypis edytorski]

įsidėjimai — čia: įsitikinimai. [przypis edytorski]

įsitėmyk — įsidėmėk. [przypis edytorski]

įsiteikti — įtikti, patikti. [przypis edytorski]

įsitikėjimą — pasitikėjimą. [przypis edytorski]

įsityžti — įnikti, įgusti ką daryti. [przypis edytorski]

įsivaręs — įsiskolinęs. [przypis edytorski]

įstabu — greitai pastebima. [przypis edytorski]

įstabus — greitai kitų pamatomas, pastebimas. [przypis edytorski]

įstabus — lengvai pastebimas, matomas. [przypis edytorski]

įtalpa — turinys. [przypis edytorski]

įtartis — įtarimas. [przypis edytorski]

įtekmė — įtaka. [przypis edytorski]

įtekmė — įtaka. [przypis edytorski]

įtekmingas — įtakingas. [przypis edytorski]

įtempė girdą — atidžiai klausė; girda - klausa. [przypis edytorski]

įtiestuvė — drobinio audeklo lovos krašto uždangalas, kuriuo uždengiamas palovis [przypis edytorski]

įtimpęs — įsigalėjęs. [przypis edytorski]

įtimpos — čia: įsitempusios žengia. [przypis edytorski]

įturyje — įkarštyje. [przypis edytorski]

į ūmą laiką — greitai. [przypis edytorski]

įvykinti — išpildyti. [przypis edytorski]

įvysti — pamatyti. [przypis edytorski]

įžagti — suteršti. [przypis edytorski]

įžiūrėti — prižiūrėti. [przypis edytorski]

įžodis — įtarimas, apkalba. [przypis edytorski]

įžodžio — įžado, priesaikos. [przypis edytorski]

Iabiang — ang. Yabiang, dziś: Abo, prawy dopływ rzeki Wouri (daw.: Rzeki Kameruńskiej). [przypis edytorski]

Iako Egipską rozgrzeszył Maryię — św. Maria Egipcjanka (ok. 344–ok. 421), prostytutka, która pod wpływem pielgrzymki do grobu Chrystusa przemieniła się w mieszkającą na pustyni pokutnicę. [przypis edytorski]

iakokolwiek — dziś popr.: jakkolwiek. [przypis edytorski]

iambus (łac.) — jamb: staroż. miara wiersza (stopa), złożona z dwóch sylab, krótkiej i długiej. [przypis edytorski]

I am much tired (ang.) — jestem bardzo zmęczony. [przypis edytorski]

I am, whom the name is written over the water (ang.) — „Jestem tym, którego imię zapisane jest na wodzie”; prawdopodobnie ostatnie słowa Johna Keatsa, sentencja wyryta na jego grobie. [przypis edytorski]

Ianiculum — wzgórze w Rzymie, na prawym brzegu Tybru. [przypis edytorski]

i ani go okiem — i znika; i nie widać go. [przypis edytorski]

i ani się biedak nie domyśla — dziś popr.: i ani się biedak domyśla. [przypis edytorski]

ianitor (łac.) — odźwierny. [przypis edytorski]

I Apostoł miecza się królewskiego bać każe — por. Rz 13, 4. [przypis edytorski]

I. Archibald Niemiły — w wersji angielskiej ten rozdział figuruje jako trzeci (więcej informacji w nocie redakcyjnej). [przypis edytorski]

I Armia Wojska Polskiego — armia gen Berlinga, utworzona 29 lipca 1944 na mocy dekretu Krajowej Rady Narodowej z sił polowych I Armii Polskiej w ZSRR sformowanej 16 marca 1944, operacyjnie podporządkowana dowódcom frontów Armii Czerwonej, szlak bojowy zakończyła w maju 1945 wyjściem na brzeg Łaby i szturmem części swoich oddziałów na Berlin. [przypis edytorski]

Iasius — brat Dardana, miał z nim ciągnąć do wyspy Samotraki. [przypis edytorski]

ibbur — w pewnych odłamach mistyki żydowskiej słowo to oznacza w uproszczeniu wzmocnienie duszy żyjącego człowieka przez tymczasowo łączącą się z nią inną sprawiedliwą duszę przebywającą poza ciałem. Zwykle wynika to z potrzeby spełnienia przez duszę bezcielesną jakiejś misji. [przypis edytorski]

I będziecie jako wdowa osierociała, wy, coście drugie narody rządzili. I będziecie ku pośmiechu i urąganiu nieprzyjaciołom swoim — por. Lm 1, 1 i 7. [przypis edytorski]

I będzie wam złość wasza jako mur porysowany wysoki, który, gdy się nie spodziejecie, upadnie. I jako garncarska flasza, mocno uderzona… — Iz 30, 13–14. [przypis edytorski]

I beg your pardon (ang.) — proszę wybaczyć; bardzo przepraszam. [przypis edytorski]

ibercjerek (z niem. Überzieher) — lekkie palto. [przypis edytorski]

Iberowie — nieznanego pochodzenia lud, zamieszkujący w starożytności południowe i wschodnie wybrzeże Półwyspu Iberyjskiego; w III w. p.n.e. podbici na krótko przez Kartagińczyków, następnie przez Rzymian. [przypis edytorski]

iberski — dziś popr.: iberyjski, przym. od: Iberia, staroż. nazwa dzisiejszej Hiszpanii. [przypis edytorski]

Iberyjczycy — mieszkańcy prowincji rzymskiej położonej na terenach dzisiejszej Hiszpanii. [przypis edytorski]

Ibid. — skrót od łac. ibidem: tamże. [przypis edytorski]

Ibikos (VI w. p.n.e.) — grecki poeta liryczny, autor pieśni chóralnych i liryków erotycznych. [przypis edytorski]

Ibilis — nazwa diabła u muzułmanów. [przypis edytorski]

Ibir-Sybir — Syberia. [przypis edytorski]

ibis — gatunek dużego ptaka z rzędu pelikanowych. [przypis edytorski]

ibis — ptak brodzący, czczony w starożytnym Egipcie. [przypis edytorski]

ibis — ptak brodzący o długim, wygiętym dziobie, czczony w starożytnym Egipcie. [przypis edytorski]

ibis — ptak o długich nogach i dziobie, z rodziny pelikanowatych; jego nazwa może być pochodzenia egipskiego. [przypis edytorski]

…i błagał wszystkich Achajów, dwóch zaś Atrydów najbardziej… — Iliada I 15–16. [przypis edytorski]

Iblis — przywódca zbuntowanych dżinnów, odpowiednik szatana. [przypis edytorski]

Ibn Adhari, właśc. Ibn Idhari (XIII–XIV w.) — marokański historyk, autor dzieła Al-Bayan al-Mughrib (1312), kroniki muzułmańskiej Afryki Płn. i Płw. Iberyjskiego. [przypis edytorski]

I bolsz nie hreszy (białorus.) — i nie grzesz więcej. [przypis edytorski]

Ibrahim Pasza (1789–1848) — egipski wódz i polityk, syn wicekróla Egiptu Muhammada Alego; jako dowódca armii egipskiej zwyciężył wahhabitów, podbił Sudan; w 1824 mianowany przez sułtana namiestnikiem Morei (Peloponezu); w lipcu 1824 przybył do Grecji z 63 okrętami, setką okrętów transportowych i 16.000 żołnierzy; tłumił powstanie greckie ze szczególnym okrucieństwem. [przypis edytorski]

Ibsen, Henrik (1828–1906) — dramatopisarz norweski. [przypis edytorski]

Ibsen, Henrik (1828–1906) — norweski dramatopisarz, autor sztuk romantycznych (Peer Gynt), realistycznych (Nora), w ostatnich dramatach nawiązujący do symbolizmu. [przypis edytorski]

Ibsen, Henrik (1828–1906) — norweski dramatopisarz, reżyser, dyrektor teatru, autor m.in. dramatów Dzika kaczka, Nora czyli dom lalki, Peer Gynt. [przypis edytorski]

Ibsen, Henrik (1828–1906) — norweski dramaturg, czołowy przedstawiciel nurtu krycznorealistycznego w Skandynawii; jego Komedia miłości z 1862 wywołała skandal ze strony mieszczaństwa. [przypis edytorski]

Ibsen, Henrik (1828–1906) — wybitny dramaturg norweski, krytyk społeczeństwa mieszczańskiego; autor m.in. dramatów Dzika kaczka, Nora, czyli dom lalki. [przypis edytorski]

Ibsen, Henrik (1828–1906) — wybitny dramaturg norweski, krytyk społeczeństwa mieszczańskiego. [przypis edytorski]

Ibsen, Henrik Johan (1828–1906) — dramaturg norweski. [przypis edytorski]

Ibsen, Henryk (1828–1906) — dramaturg norweski, początkowo tworzący utwory oparte na motywach historycznych, legendach i sagach skandynawskich, później podjął tematykę społeczno-obyczajową w duchu realizmu i naturalizmu; autor m.in. dramatów Nora czyli dom lalki oraz Dzika kaczka. [przypis edytorski]

Ibsen, Henryk (1828–1906) — dramaturg norweski, początkowo tworzący utwory oparte na motywach historycznych, legendach i sagach skandynawskich, później podjął tematykę społeczno-obyczajową w duchu realizmu i naturalizmu (Nora czyli dom lalki 1879, Dzika kaczka 1884, Brand 1865). [przypis edytorski]

Ibsen, Henryk (1828–1906) — dramaturg norweski, początkowo tworzący utwory oparte na motywach historycznych, legendach i sagach skandynawskich (Grób Hunów 1850, Peer Gynt 1867); następnie podjął tematykę społeczno-obyczajową w duchu realizmu i naturalizmu, w późnej twórczości wprowadzał do swych sztuk elementy symbolizmu; od 1857 r. kierował Norweskim Teatrem Kristiania, później przebywał na emigracji we Włoszech i w Niemczech, zmarł w Christianii, będącej dziś dzielnicą Oslo; oprócz wymienionych, do najbardziej znanych jego dzieł należą dramaty Nora czyli dom lalki (1879) i Dzika kaczka (1884). [przypis edytorski]

Ibsen, Henryk (1828–1906) — dramaturg norweski. Początkowo tworzył utwory oparte na motywach historycznych, legendach i sagach skandynawskich, później podjął tematykę społeczno-obyczajową w duchu realizmu i naturalizmu oraz symbolizmu. Dzieła: Grób Hunów, Nora czyli dom lalki, Dzika kaczka. [przypis edytorski]

Ibsen, Henryk (1828–1906) — dramaturg norweski. Początkowo tworzył utwory oparte na motywach historycznych, legendach i sagach skandynawskich, później podjął tematykę społeczno-obyczajową w duchu realizmu i naturalizmu oraz symbolizmu. Dzieła: Grób Hunów, Nora czyli dom lalki, Dzika kaczka, Kobieta morska. [przypis edytorski]

Ibsen, Henryk (1828–1906) — norweski dramatopisarz, reżyser, dyrektor teatru, autor m.in. dramatów Dzika kaczka, Nora czyli dom lalki, Peer Gynt. [przypis edytorski]

Ibsen, Henryk (1828–1906) — wybitny dramaturg norweski, krytyk społeczeństwa mieszczańskiego; autor m.in. dramatów Nora czyli dom lalki (1879), Upiory (1881), Dzika kaczka (1884). [przypis edytorski]

I była chwila ciszy. I powietrze stało głuche, milczące, jakby z trwogi oniemiało — Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, ks. X, w. 12. [przypis edytorski]

I była chwila ciszy. I powietrze stało się głuche, milczące, jakby z trwogi oniemiało — fragment utworu Pan Tadeusz, autorstwa Adama Mickiewicza (1798–1855). [przypis edytorski]

i by lampa (…) zagaśnie — tu: i niby lampa (…) zagaśnie. [przypis edytorski]

i całe owo dziesięcioro praw bożych — w tym miejscu na marginesie poniższego wywodu znajduje się adnotacja: „Prawa Tablic”. [przypis edytorski]

I całus, i policzek ozwały się razem — fragment utworu Pan Tadeusz, autorstwa Adama Mickiewicza (1798–1855). [przypis edytorski]

I can't get out (ang.) — nie mogę wyjść. [przypis edytorski]

I can't help smiling (ang.) — nie mogę się powstrzymać od uśmiechu. [przypis edytorski]