Przypisy

Lecz zawsze bądźcie samym sobie wierne — w późn. wyd. zweryfikowano tłumaczenie, wstawiając przed tym wersem jako wtrącenie w nawiasie następujący: „Wasz trud pół roku niech będzie daremny”. [przypis edytorski]

leda (daw.) — byle. [przypis edytorski]

leda (daw., gw.) — lada, byle. [przypis edytorski]

leda (daw., gw.) — lada. [przypis edytorski]

leda (daw.) — lada, byle. [przypis edytorski]

leda (daw.) — lada. [przypis edytorski]

leda (daw.) — tu: byle. [przypis edytorski]

leda gdzie (starop.) — byle gdzie. [przypis edytorski]

leda (gw.) — lada. [przypis edytorski]

leda jaki (daw.) — byle jaki. [przypis edytorski]

leda jako (daw.) — byle jak. [przypis edytorski]

leda jako (starop.) — byle jak, byle jakoś, jakkolwiek. [przypis edytorski]

leda jako (starop.) — byle jak; łatwo. [przypis edytorski]

Leda (mit. gr.) — córka Testiosa, króla Etolii, żona Tyndara, króla Sparty. Ze związku miłosnego z Zeusem, który chcąc ją uwieść, przybrał postać łabędzia, zrodziła się piękna Helena, małżonka Menelaosa, oraz dwaj synowie, Kastor i Polluks. [przypis edytorski]

Leda (mit. gr.) — córka Testiosa, króla Etolii, żona Tyndara, króla Sparty. Ze związku miłosnego z Zeusem, który chcąc ja uwieść przybrał postać łabędzia, zrodziła się piękna Helena, małżonka Menelaosa, oraz dwaj synowie, Kastor i Polluks. [przypis edytorski]

Leda (mit. gr.) — córka Testiosa, króla Etolii, żona Tyndareusa, króla Sparty. Ze związku miłosnego z Zeusem, który chcąc ją uwieść przybrał postać łabędzia, zrodziła się piękna Helena, małżonka Menelaosa, oraz dwaj synowie, Kastor i Polluks. [przypis edytorski]

Leda (mit. gr.) — córka Testiosa, króla Etolii, żona Tyndareusa, króla Sparty. Ze związku miłosnego z Zeusem, który chcąc ja uwieść przybrał postać łabędzia, zrodziła się piękna Helena, małżonka Menelaosa, oraz dwaj synowie, Kastor i Polluks. [przypis edytorski]

Leda (mit. gr.) — królowa Sparty, uwiedziona przez Zeusa, który przybrał postać łabędzia. Królowa urodziła potem Polideukesa, Helenę i Klitajmestrę (według jednej z wersji mitu wylęgli się oni z jaj). [przypis edytorski]

Leda (mit. gr.) — żona króla Sparty, Tyndareosa, i kochanka Zeusa, który uwiódł ją pod postacią łabędzia. Owocem związku Ledy z Zeusem byli Dioskurowie, którzy wykluli się z jaj: Kastor i Polideukes (Polluks) oraz Helena i Klitajmestra, przy czym Kastor i Klitajmestra byli niekiedy uważani za dzieci Tyndareosa. [przypis edytorski]

Leda (mit. gr.) — żona spartańskiego króla Tyndareusa, kochanka Zeusa, który ją odwiedzał pod postacią łabędzia; owocem związku Ledy z Zeusem byli Dioskurowie, którzy wykluli się z jaj: Kastor i Pollux oraz Helena i Klitajmestra. [przypis edytorski]

Leda (mit. gr.) — żona spartańskiego króla Tyndareusa, kochanka Zeusa, który ją odwiedzał pod postacią łabędzia; owocem związku Ledy z Zeusem byli Dioskurowie, którzy wykluli się z jaj: Kastor i Polideukes (Polluks), oraz Helena i Klitajmestra. [przypis edytorski]

leda nacz (daw.) — na byle co. [przypis edytorski]

le danger ne le mettait pas en colère (fr.) — niebezpieczeństwo nie rozzłościło go. [przypis edytorski]

leda o przyczynę (daw.) — z byle przyczyny. [przypis edytorski]

Leda — w mitologii greckiej królowa Sparty, uwiedziona przez Zeusa, który przybrał postać łabędzia. Królowa urodziła potem Polideukesa, Helenę i Klitajmestrę (według jednej z wersji mitu wylęgli się oni z jaj). [przypis edytorski]

Leda — w mitologii gr. królowa Sparty; kochanka Zeusa, który na tę okazję zmienił się w łabędzia. [przypis edytorski]

lederwerki (z niem.) — części umundurowania wykonane ze skóry. [przypis edytorski]

Le diable amoureux (fr.) — zakochany diabeł. [przypis edytorski]

Lednicki, Aleksander (1866–1934) — polski działacz społeczny i polityczny, adwokat i filantrop, wolnomularz, polityk Imperium Rosyjskiego (współzałożyciel i członek Komitetu Centralnego Partii Konstytucyjno-Demokratycznej). [przypis edytorski]

Ledóchowski, Mieczysław (1822–1902) — arcybiskup gnieźnieńsko-poznański w l. 1866–85; za zwalczanie tzw. „ustaw majowych” więziony w r. 1874. [przypis edytorski]

le docteur (fr.) — lekarz; doktor. [przypis edytorski]

le duc d'Alba réside actuellement en Angleterre (fr.) — książę Alba mieszka obecnie w Anglii. [przypis edytorski]

ledwe (starop.) — dziś ledwie; ledwe do tego nie przyjdzie: o mało nie dojdzie do tego. [przypis edytorski]

ledwe (starop.) — ledwie. [przypis edytorski]

ledwie co — tu: o mało co; prawie. [przypis edytorski]

Ledwiem dał rady! — dziś z B. lp: ledwie dałem radę. [przypis edytorski]

Ledwiem ją oderwał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ledwie ją oderwałem. [przypis edytorski]

ledwiem namówił (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: „ledwie namówiłem”. [przypis edytorski]

ledwiem odrzekł — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ledwie odrzekłem. [przypis edytorski]

ledwiem osuszył i rozgrzał — inaczej: ledwie się osuszyłem i rozgrzałem (forma skrócona, a przy tym konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]

ledwiem się nie udusił — ledwie się nie udusiłem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]

ledwiem (…) skończył — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ledwie skończyłem. [przypis edytorski]

ledwiem (…) wyrzekł — przykład ruchomej końcówki fleksyjnej czasownika; inaczej: ledwie wyrzekłem. [przypis edytorski]

ledwiem zdążył (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ledwie zdążyłem. [przypis edytorski]

ledwie nie — prawie, niemal. [przypis edytorski]

ledwie nie publiczna — prawie że publiczna, niemal powszechnie znana. [przypis edytorski]

ledwie — tu: dopiero. [przypis edytorski]

ledwie więc (starop.) — tu: niemal jak. [przypis edytorski]

ledwo kiedy — mało kiedy; rzadko. [przypis edytorski]

ledwom nie zginął — ledwo nie zginąłem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]

ledwom pana dogonił — inaczej: ledwo pana dogoniłem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]

ledwom się (…) pokazała — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: ledwo się (…) pokazałam. [przypis edytorski]

ledwom ułożył się — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ledwo ułożyłem się. [przypis edytorski]

ledwom wypowiedział — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ledwo wypowiedziałem. [przypis edytorski]

ledwom (…) zadał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ledwo zadałem. [przypis edytorski]

ledwo nie całego — niemal całego. [przypis edytorski]

ledwo nie — niemalże, prawie. [przypis edytorski]

ledwo że nie cały dwór księcia składał — stanowił niemal cały dwór księcia. [przypis edytorski]

ledwy (daw.) — dziś: ledwie. [przypis edytorski]

ledwy (daw.) — ledwo. [przypis edytorski]

ledžinga — pačiūža. [przypis edytorski]

ledzie — dziś popr. forma N.lp: lodzie. [przypis edytorski]

ledzie (starop. forma) — (po) lodzie. [przypis edytorski]

Leeds — miasto w północnej Anglii; ważny ośrodek przemysłowy w okresie rewolucji przemysłowej. [przypis edytorski]

Lee, Robert Edward (1807–1870) — amerykański generał, dowódca wojsk Konfederacji Południa w czasie wojny secesyjnej. [przypis edytorski]

Leers, Johann von (1902–1965) — jeden z „ekspertów” od rasizmu w Trzeciej Rzeszy, twórca pseudonaukowych teorii na temat judaizmu. Wydał 27 antysemickich książek. Po wojnie mieszkał w Argentynie, potem w Egipcie, gdzie przeszedł na islam i został zatrudniony w służbie dyplomatycznej. [przypis edytorski]

Leeuvenhoek, Antonie, van (1632–1723) — holenderski mikrobiolog, budowniczy mikroskopów i odkrywca bakterii. [przypis edytorski]

Leeuwenhoek, Antoni van (1632–1632) — holenderski przedsiębiorca i przyrodnik, nazywany ojcem mikrobiologii: zajmował się konstrukcją pierwszych mikroskopów oraz obserwacjami pod mikroskopem; w 1673 jako pierwszy odkrył, badał i opisał mikroorganizmy. [przypis edytorski]

Le fameux rimeur? (fr.) — Sławnym rymotwórcą? [przypis edytorski]

Lefèvre, Robert (1755–1830) — francuski malarz-portrecista. [przypis edytorski]

Lefebvre-Desnouettes, Charles (1773–1822) — francuski generał, uczestnik wojen rewolucyjnej Francji i wojen napoleońskich. [przypis edytorski]

Lefebvre, François Joseph (1755–1820) — francuski wojskowy, generał wojen napoleońskich; marszałek Francji (od 1804). [przypis edytorski]

L'effet sera merveilleux (fr.) — Rezultat będzie wspaniały. [przypis edytorski]

„Le Figaro” — francuska gazeta wydawana w Paryżu; powstała w 1826 jako tygodnik satyryczny; obecnie jeden z największych i najstarszy z dzienników francuskich. [przypis edytorski]

„Le Figaro” — fr. gazeta, założona w 1826 w Paryżu, od 1866 ukazująca się jako dziennik; ob. jeden z największych i najstarszy z dzienników francuskich. [przypis edytorski]

lefoszówka — rodzaj dubeltówki; dwulufowa broń palna skonstruowana w 1832 r. w Paryżu Casimira Lefaucheux, od którego nazwiska pochodzi określenie tego rodzaju broni. [przypis edytorski]

le foyer, l'alcôve conjugale (fr.) — domowe ognisko, sypialnia małżeńska. [przypis edytorski]

Le Français est excessivement riche (fr.) — Francuzi są niezmiernie (lub: nadmiernie) bogaci. [przypis edytorski]

legać — dziś: leżeć. [przypis edytorski]

legacja (daw.) — poselstwo, misja poselska; tu: placówka dyplomatyczna. [przypis edytorski]

legacja (daw.) — poselstwo. [przypis edytorski]

legacja (z łac.) — poselstwo. [przypis edytorski]

legał (daw.) — forma dla czynności wielokrotnej; znaczenie: zwykł leżeć, leżał wielokrotnie. [przypis edytorski]

le galant de la mouche (fr.) — amant (gach) muszki. [przypis edytorski]

Leganés — miasto w Hiszpanii, 11 km na południe od Madrytu. [przypis edytorski]

legar — podkład pod ciężkie przedmioty, zazwyczaj wykonany z belek drewnianych; tu: umocowana do pokładu podstawa, na której umieszcza się szalupę okrętową. [przypis edytorski]

legart a. legawiec (daw.) — leniuch, domator. [przypis edytorski]

legata, imieniem Walona, biskupa belowaceńskiego — w oryg. łac.: legatus, Valo nomine, Belvacensis episcopus; Walo a. Gwalo, biskup Beauvais (płn. Francja) w l. 1100–1104, jako legat papieski bawił w Polsce zapewne wiosną 1003 r. [przypis edytorski]

legatorka — powiernica. [przypis edytorski]

legat — poseł, wysłannik. [przypis edytorski]

legat — przedstawiciel papieża. [przypis edytorski]

legat — spadek; tu: suma zapisana w testamencie służącemu przez pana. [przypis edytorski]

legat — spadek, zapis w testamencie. [przypis edytorski]

legat — tu: dziedzictwo. [przypis edytorski]

legat — tu: rzeczy zapisane w spadku. [przypis edytorski]

legat — tu: wysokiej rangi oficer rzymski wyznaczony przez wodza, dowodzący pojedynczym legionem; pod nieobecność wodza mógł także dowodzić całą armią. [przypis edytorski]

legat — w staroż. Rzymie: wysłannik, przedstawiciel, ambasador a. dowódca wojsk wyznaczony przez władzę zwierzchnią; legatowi towarzyszyło trzech liktorów; tu: adiutant wodza. [przypis edytorski]

legat — zapis testamentowy dla instytucji lub osoby niebędącej spadkobiercą. [przypis edytorski]

legat — zapis testamentowy dla osoby niebędącej spadkobiercą. [przypis edytorski]

legat — zapis testamentowy dla osoby niebędącej spadkobiercą. [przypis edytorski]