Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4738 przypisów.
Tucydydes, właśc. Tukidydes — historyk ateński z V w. p.n.e., autor Wojny peloponeskiej. [przypis edytorski]
tucza — chmura, obłok. [przypis edytorski]
tucza — chmura. [przypis edytorski]
tucza — chmura; szczególnie: ciemna, ciężka chmura burzowa. [przypis edytorski]
tucza (daw.) — chmura burzowa. [przypis edytorski]
tucza (daw.) — deszcz, ulewa. [przypis edytorski]
tucza (daw.) — pokarm. [przypis edytorski]
tu czuć siarkę — zapach siarki symbolizował piekło. [przypis edytorski]
tucz (z ros.) — chmura, tu: burza. [przypis edytorski]
Tudorowie — dynastia władców Anglii rządząca w latach 1485–1603. [przypis edytorski]
tudzież (daw.) — a także, oraz. [przypis edytorski]
tudzież (daw.) — oraz. [przypis edytorski]
tudzież — oraz, również, także. [przypis edytorski]
tückisches Weib (niem.) — złośliwa kobieta. [przypis edytorski]
Türck, Ludwig (1810–1868) — austriacki lekarz neurolog i laryngolog. [przypis edytorski]
Türsteher — Portier. [przypis edytorski]
Tue-la (fr.) — „Zabij ją”; zdanie pochodzi z tekstu Alexandre'a Dumasa (syna) L'Homme-Femme, opublikowanego w 1872 r. [przypis edytorski]
Tu es belle, ma petite (fr.) — Jesteś piękna, moja mała. [przypis edytorski]
Tu es belle, oh! Comme tu es belle, Helene… (fr.) — Och, jesteś piękna! Jaka ty jesteś piękna, Heleno! [przypis edytorski]
tu es chinois (fr.) — jesteś Chińczykiem. [przypis edytorski]
Tu es Dominus et Deus meus (łac.) — Ty jesteś pan i Bóg mój (niedokładny cytat słów Tomasza apostoła, por. J 20, 28). [przypis edytorski]
tu es d'une grossièreté horrible (fr.) — okropny z ciebie grubianin. [przypis edytorski]
Tu es nègre. Décidément nègre (fr.) — Jesteś Murzynem. Zdecydowanie Murzynem. [przypis edytorski]
tu es stupide (fr.) — jesteś głupi. [przypis edytorski]
tu est folle (fr.) — jesteś szalona. [przypis edytorski]
Tu es un brave garçon (fr.) — Jesteś dzielnym chłopcem. [przypis edytorski]
tu fais des folies, Clotilde (fr.) — postępujesz jak szalona, Klotyldo. [przypis edytorski]
Tu felix, Cinna (łac.) — jesteś szczęściarzem, Cinno. [przypis edytorski]
tuf wulkaniczny — lekka, porowata skała złożona gł. z piasków i popiołów wulkanicznych. [przypis edytorski]
Tugendbund (niem. dosł.: związek cnoty) — stowarzyszenie młodzieży założone w 1808 r. w Królewcu w Prusach, stawiające sobie cele samokształcenia naukowego i moralnego, realizujące je w duchu nacjonalizmu niem., antynapoleońskim i antyfrancuskim; w 1809 r. zostało formalnie rozwiązane na żądanie Napoleona I. [przypis edytorski]
Tuhaj-bej, właśc. Arğın Doğan Toğay bey (ok. 1601–1651) — przywódca polityczny i wojskowy Tatarów krymskich; w 1648 wziął udział w powstaniu Chmielnickiego po stronie powstańców przeciw Rzeczypospolitej, zginął w bitwie pod Beresteczkiem. [przypis edytorski]
Tuhaj-bej, właśc. Arğın Doğan Toğay bey (ok. 1601–1651) — przywódca polityczny i wojskowy Tatarów krymskich; w 1648 wziął udział w powstaniu Chmielnickiego po stronie powstańców przeciw Rzeczypospolitej, zginął w bitwie pod Beresteczkiem. [przypis edytorski]
tu — hebr. בזה (baze) dosł. ‘poprzez to, tym’. Josef pokazał mu dokument zaręczyn i kontrakt ślubny (ketubę) jako dowód, że dzieci te pochodzą z legalnego związku a ich matka przyjęła wiarę Israela, zob. Raszi do 48:9. [przypis edytorski]
Tuilerie — dzielnica Paryża między Luwrem a Sekwaną, znana z ogrodów. [przypis edytorski]
Tuilerie — ogrody i istniejące do 1871 r. założenie pałacowe, położone między Luwrem a Sekwaną. [przypis edytorski]
Tuilerie — paryskie ogrody i istniejący do 1871 pałac, położone między Luwrem a Sekwaną. [przypis edytorski]
Tuileries — dzielnica Paryża między Luwrem a Sekwaną, znana z ogrodów. [przypis edytorski]
Tuileries — nieistniejący pałac władców francuskich, położony w Paryżu, spłonął w 1871 podczas Komuny Paryskiej. [przypis edytorski]
Tuillerie — dzielnica w Paryżu, między Luwrem, Placem Zgody i Sekwaną. [przypis edytorski]
tu i owdzie — dziś popr.: tu i ówdzie. [przypis edytorski]
tuizm — neologizm od łac. tu: ty. [przypis edytorski]
Tu jest Ameryka albo nigdzie! — odniesienie do słów Horacego (Listy I, XVII, w. 39): Tu jest lub nigdzie to, czego szukamy (Hic est aut nusquam quod quaerimus). [przypis edytorski]
Tu już wpakowali nas na wielki statek — linia kolejowa docierała wówczas do tylko Niżnego Nowogrodu, odcinek do Kazania był jeszcze w budowie. [przypis edytorski]
Tukaj — tytułowy bohater ballady Mickiewicza, zawiera pakt z diabłem i szuka wiernego przyjaciela, który podejmie się w razie jego śmierci pociąć ciało na ćwierci i nasmarować przywracającym do życia wywarem. [przypis edytorski]
tukao — właśc. tukan, gatunek dużego ptaka z rodziny tukanowatych. [przypis edytorski]
Tukidydes (ok. 480–ok. 400 p.n.e.) — historyk grecki, Ateńczyk, autor dzieła Wojna peloponeska; przyjęte przez niego zasady rzetelności, krytycznego podejścia do źródeł, bezstronności i nieodwoływania się do czynników nadnaturalnych w wyjaśnianiu przyczyn wydarzeń stały się standardami historiografii. [przypis edytorski]
Tukidydes, syn Melezjasza (V w. p.n.e.) — ateński arystokrata o twardych zasadach moralnych, przywódca opozycji konserwatywnej; zaatakował program Peryklesa, zgodnie z którym fundusze Ateńskiego Związku Morskiego, przeznaczone na stworzenie wspólnej obrony przed atakiem Persji, zostały użyte na wzniesienie w Atenach monumentalnych budowli (m.in. Partenonu); poddany procedurze ostracyzmu, został wygnany z Aten (ok. 442). [przypis edytorski]
Tukidydes, właśc. Tucydydes — historyk ateński z V w. p.n.e, autor Wojny peloponeskiej. [przypis edytorski]
Tukidydes z Aten (ok. 480–ok. 400 p.n.e.) — grecki historyk, autor dzieła Wojna peloponeska; przyjęte przez niego zasady rzetelności, krytycznego podejścia do źródeł, bezstronności i nieodwoływania się do czynników nadnaturalnych w wyjaśnianiu przyczyn wydarzeń stały się standardami historiografii. [przypis edytorski]
Tu kończy się komedia Szekspira. W pierwotnej sztuce, którą on obrobił, następujący znajduje się — komentarz J. I. Krawszewskiego. [przypis edytorski]
tuk — reginalizm poznański: szpik kostny. [przypis edytorski]
tuk — szpik kostny. [przypis edytorski]
tułactwo — wygnanie, błąkanie się, emigracja. [przypis edytorski]
Tułacz — Żyd wieczny tułacz, 10-tomowa powieść Eugène Sue (właśc. Marie-Joseph Seue) (1804–1857), wyd. 1844–1845. [przypis edytorski]
tułała się — hebr. תעה (taa): ‘błąkać się, błądzić, zbłądzić’. Midrasz interpretuje to jako jej powrót do bałwochwalstwa, zob. Raszi do 21:14. Z tego powodu, że „tułała się w pustyni”, skończyła się jej woda, «gdyby szła prostą drogą, to wody, której dał jej Abraham, wystarczyłoby jej aż do gospody», zob. Raszbam do 21:14. [przypis edytorski]
Tuła — miasto w europejskiej części Rosji, ok. 200 km na płd. od Moskwy; w XIX w. ośrodek jubilerstwa oraz produkcji samowarów. [przypis edytorski]
Tuła — miasto w Rosji środkowej, ok. 200 km od Moskwy, w XIX w. stolica guberni, ważny ośrodek metalurgii i przemysłu zbrojeniowego, słynna także z produkcji samowarów. [przypis edytorski]
tułowu — dziś popr. forma D. lp: tułowia. [przypis edytorski]
tułowu — dziś: tułowia. [przypis edytorski]
tułowy — dziś popr. forma: tułowia. [przypis edytorski]
tułowy — tułowia (lm od: tułów); tu przen.: ciała. [przypis edytorski]
tułub (daw.) — ciało, trup, zwł. bezgłowy. [przypis edytorski]
tułub — futro, zwł. owcze. [przypis edytorski]
tułub (ros. тулуп) — kożuch, szuba; tu: sutanna, ornat. [przypis edytorski]
tułub (ros. тулуп, z tur. tulup: skóra, futro) — kożuch. [przypis edytorski]
tułup — długi kożuch z rękawami. [przypis edytorski]
tułup (z ros. тулуп: szuba, długie futro) — tu: okrycie zimowe, palto. [przypis edytorski]
tulać (gw.) — turlać. [przypis edytorski]
Tu las był rzadszy (…) — fragm. IV księgi Pana Tadeusza A. Mickiewicza zatytułowanej Dyplomatyka i łowy. [przypis edytorski]
tu l'as voulu (fr.) — chciałeś tego. [przypis edytorski]
Tu l'as voulu (fr.) — chciałeś tego. [przypis edytorski]
tulec a. tuł (starop.) — także: tula, tuleja; kołczan. [przypis edytorski]
tulić — tu: tulić się. [przypis edytorski]
Tullus Hostilius — legendarny trzeci król Rzymu. [przypis edytorski]
Tullus Hostiliusz (673–642 p.n.e) — legendarny trzeci król Rzymu, zdobywca Alba Longa, znany z bogactwa. [przypis edytorski]
Tully — Marcus Tullius Cicero (106 BC–43 BC), Roman politician, philosopher, renowned orator and writer. [przypis edytorski]
Tuluza — miejscowość i gmina we Francji, stolica regionu Oksytania. [przypis edytorski]
tumak — kuna leśna, niewielki ssak drapieżny z rodziny łasicowatych. [przypis edytorski]
tuman — chmura, kłęby gęstego dymu, mgły lub oparów. [przypis edytorski]
Tuman czy co? — zastanawia się, czy dobrze widzi, czy coś mu wzroku nie mami; tuman: mgła a. kurzawa. [przypis edytorski]
tuman (daw.) — mgła. [przypis edytorski]
tumanić (pot.) — zwodzić, oszukiwać, ogłupiać kogoś. [przypis edytorski]
tuman — kłąb czegoś sypkiego (np. płatów śniegowych) lub lotnego (pary wodnej) unoszący się w powietrzu i powodujący jego nieprzejrzystość. [przypis edytorski]
tuman — kłęby czegoś sypkiego (np. płatów śniegowych) lub lotnego (pary wodnej) unoszące się w powietrzu i powodujące jego nieprzejrzystość; poet.: mgła, opary. [przypis edytorski]
tuman — mgła, opary; kłąb czegoś sypkiego (np. kurzu) lub lotnego (pary wodnej) unoszący się w powietrzu i powodujący jego nieprzejrzystość. [przypis edytorski]
tuman — mgła. [przypis edytorski]
tuman (poet.) — gęsta mgła; opary. [przypis edytorski]
tuman — tu: kłąb. [przypis edytorski]
tuman — tu: mgła. [przypis edytorski]
tuman — unoszący się w powietrzu kłąb kurzu bądź kropel wody. [przypis edytorski]
tuman — unoszący się w powietrzu kłąb kurzu lub kropel wody. [przypis edytorski]
tumany — kłęby. [przypis edytorski]
tuman (z ros.) — mgła; „puszczać tuman” znaczy tu „kłamać”. [przypis edytorski]
tum (archit.) — średniowieczna nazwa katedry lub kolegiaty. [przypis edytorski]
tum — budynek kościelny wyższej rangi, katedra lub kolegiata, wybudowana w okresie średniowiecza. [przypis edytorski]
tum (daw.) — kościół katedralny. [przypis edytorski]
tum (daw.) — kościół, świątynia, katedra. [przypis edytorski]
tum (daw.) — kościół, świątynia. [przypis edytorski]
tum (daw.) — średniowieczny kościół katedralny lub kolegiata. [przypis edytorski]
tum (daw.) — świątynia. [przypis edytorski]
