Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | botanika | francuski | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia rzymska | niemiecki | portugalski | potocznie | rosyjski | rodzaj żeński | włoski
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 870 przypisów.
Villette — powieść Charlotte Brontë z 1853 r. [przypis edytorski]
Villiers de L'Isle-Adam, Auguste de (1838–1889) — francuski pisarz tworzący w nurcie naturalizmu, poeta-symbolista. [przypis edytorski]
Villiers de l'Isle Adam, Jean-Marie-Mathias-Philippe-Auguste de (1838–1889) — francuski poeta i dramaturg symbolista oraz pisarz naturalista, znany przede wszystkim dzięki powieściom kryminalnym; przez znaczną część życia borykał się z problemami finansowymi, z których wybawiło go wydanie w 1883 r. Opowieści okrutnych; był również autorem jednego z najważniejszych dramatów symbolistycznych pt. Axël (1885, wyst. 1894). Urodził się w zubożałej rodzinie szlacheckiej pretendującej do miana „starożytnego rodu”, jego ojciec tytułował się margrabią, on sam otrzymał tytuł hrabiego, który nosił z upodobaniem; na łożu śmierci wziął ślub z Marią Dantine, aby przekazać synowi swoje nazwisko. Opiekę nad rodziną i spuścizną literacką powierzył Stefanowi Mallarmému, z którym się przyjaźnił, oraz Huysmansowi. [przypis edytorski]
Villiers de l'Isle Adam, Philipe Auguste (1838–1889) — francuski poeta i dramaturg-symbolista oraz pisarz-naturalista, znany przede wszystkim dzięki powieściom kryminalnym; przez znaczną część życia borykał się z problemami finansowymi, z których wybawiło go wydanie w 1883 r. Opowieści okrutnych; był również autorem jednego z najważniejszych dramatów symbolistycznych pt. Axël (1885, wyst. 1894); przyjaźnił się ze Stefanem Mallarmém. [przypis edytorski]
Villon, François — (1431 a. 1432–po 1463) — śrdw. poeta fr., magister Sorbony, członek organizacji złodziejskiej i awanturnik. Jego doświadczenia z paryskiego półświatka i więzień stały się kanwą poematu Wielki Testament (ok. 1461). [przypis edytorski]
Villon, François (1431 a. 1432–po 1463) — śrdw. poeta fr., magister Sorbony, członek organizacji złodziejskiej i awanturnik; jego doświadczenia z paryskiego półświatka i więzień stały się kanwą poematu Wielki Testament (ok. 1461). [przypis edytorski]
Villon, François (ok. 1431–po 1463) — średniowieczny poeta francuski, magister Sorbony, członek organizacji złodziejskiej i awanturnik; jego doświadczenia z paryskiego półświatka i więzień stały się kanwą poematu Wielki Testament (ok. 1461). [przypis edytorski]
vilyklės — vilionės. [przypis edytorski]
vilyklių — vilionių. [przypis edytorski]
vim publicam, crimen (łac.) — gwałt publiczny, zbrodnia. [przypis edytorski]
vim vitalem (łac.) — siłę życiową. [przypis edytorski]
Vincente Ferrier — Wincenty Ferreriusz (1350–1419), hiszpański dominikanin, wędrowny kaznodzieja, święty Kościoła katolickiego. [przypis edytorski]
Vincent, François Nicolas (1767–1794) — przywódca sankiulotów, sekretarz generalny w ministerstwie wojny, jeden z liderów hebertystów, aresztowany i stracony w marcu 1794 r. [przypis edytorski]
Vinci da, Leonardo (1452–1519) — włoski malarz, rysownik, rzeźbiarz, architekt, anatom, teoretyk sztuki i uczony, uważany za archetyp człowieka renesansu. [przypis edytorski]
Vinci, Leonardo da (1452–1519) — właśc. Leonardo di ser Piero da Vinci — włoski renesansowy malarz, rzeźbiarz, architekt, inżynier, odkrywca, matematyk, anatom, wynalazca, geolog, filozof, muzyk, pisarz. [przypis edytorski]
vindelis — čia: verpimas. [przypis edytorski]
vindelis — verstukas. [przypis edytorski]
Vineyard — zapewne Martha's Vineyard, niewielka wyspa na Atlantyku, u wybrzeży amerykańskiego stanu Massachusetts; do lat 70. XIX w. jeden z ośrodków przemysłu wielorybniczego. [przypis edytorski]
Vingt regards sur L'Enfant Jesus (fr.) — Dwadzieścia spojrzeń na Dzieciątko Jezus, cykl utworów fr. kompozytora Oliviera Messiaena. [przypis edytorski]
vin rouge (fr.) — czerwone wino. [przypis edytorski]
Vinschgau a. Val Venosta — dolina w Alpach, w północnych Włoszech, w regionie Trydent-Górna Adyga. [przypis edytorski]
Vintimille, Charles Gaspard Guillaume de (1655–1746) — fr. duchowny, biskup Marsylii (1692–1708), arcybiskup Aix (1708–1729), następnie arcybiskup Paryża (1729–1746). [przypis edytorski]
vinto — 2–5 asmenų kortų žaidimas. [przypis edytorski]
vinum hungaricum (łac.) — wino węgierskie. [przypis edytorski]
viola d'amore (wł.) — altówka miłości. [przypis edytorski]
violenter (łac.) — przemocą. [przypis edytorski]
Viollet-le-Duc, Eugène Emmanuel (1814–1879) — francuski architekt, historyk sztuki i konserwator; wolnomularz; zajmował się badaniami i konserwacją architektury średniowiecznej; od 1863 r. profesor Szkoły Sztuk Pięknych (École des Beaux Arts) w Paryżu; autor opracowań słownikowych dotyczących architektury średniowiecza. [przypis edytorski]
Viollis, Andrée (1870–1950) — francuska dziennikarka i pisarka, działaczka antyfaszystowska i feministyczna; wyróżniła się w dziennikarstwie informacyjnym i reportażach. [przypis edytorski]
virago, hic mulier (łac.) — silna kobieta, baba-chłop, herod-baba. [przypis edytorski]
virago (łac.) — mężyca; kobieta o fizycznych lub psychicznych cechach męskich. [przypis edytorski]
virago (łac.) — wojownicza kobieta. [przypis edytorski]
viralinė — atskiras virtuvės priestatas ar pastatas, vasaros virtuvė. [przypis edytorski]
virbas — čia: verba. [przypis edytorski]
Virbius (mit. rzym.) — bóg a. heros utożsamiany z Hippolytosem (Hipolitem), oskarżonym przez macochę Fedrę o gwałt i zabitym przez własne konie; na prośbę Artemidy został przywrócony do życia i ukryty w świętym dębowym gaju Artemidy w pobliżu italskiej wsi Nemi, zwanej też Arycją lub też poślubić Atenkę o imieniu Arycja. [przypis edytorski]
Virchovas – Rudolfas Virchovas, vokiečių gydytojas, antropologas, biologas. [przypis edytorski]
Virchow, Rudolf (1821–1902) — antropolog niemiecki: jeden z twórców współczesnej anatomii patologicznej; dyrektor instytutu patologii w Berlinie, od r. 1856 współwydawca Sammlung gemeinverstandlicher wissenschaftlicher Vortrage (Zbiór popularnych rozpraw naukowych). [przypis edytorski]
Virchow — wspomniany Prusak to Rudolf Virchow (1821–1902), uważany za jednego z twórców współczesnej medycyny opartej na podstawach naukowych. [przypis edytorski]
Virgilius mówi — Wergiliusz, Ekloga 4. [przypis edytorski]
virgini intactae (łac.) — nietkniętej dziewicy (D. lp). [przypis edytorski]
virgo (łac.) — dziewica. [przypis edytorski]
virgo magna (łac.) — dosł. wielka dziewica, westalka, która mogła darować życie idącemu obok niej skazańcowi. [przypis edytorski]
virgo polona (łac.) — dziewica polska. [przypis edytorski]
viri bonae famae, nobiles, bene possessionati (łac.) — ludzie dobrej reputacji, szlachetni i majętni. [przypis edytorski]
viribus unitis (łac.) — jak jeden mąż. [przypis edytorski]
viribus unitis (łac.) — wspólnymi siłami. [przypis edytorski]
viribys unitis (łac.) — wspólnymi siłami. [przypis edytorski]
vir incomparabilis (łac.) — mąż niezrównany. [przypis edytorski]
vir incomparabilis (łac.) — mąż niezrównany. [przypis edytorski]
vir iniquus (łac.) — człowiek niesprawiedliwy, wrogi, nieprzychylny. [przypis edytorski]
virintoji — degtinė. [przypis edytorski]
vir (łac.) — mężczyzna; bohater; od tego wyrazu pochodzi też łac. słowo virtus: odwaga, męstwo. [przypis edytorski]
vir molestissimus (łac.) — mąż niezmiernie uciążliwy, uprzykrzony. [przypis edytorski]
vir Romanus (łac.) — mężczyzna rzymski, Rzymianin. [przypis edytorski]
vir sapit, qui pauca loquitur (łac.) — mądry człowiek, co mówi niewiele. [przypis edytorski]
vir tenax propositi (łac.) — mąż stały w swym postanowieniu. [przypis edytorski]
Virtuti Militari — łac.: męstwu wojennemu, najwyższe polskie odznaczenie wojskowe, ustanowione w 1792 r. [przypis edytorski]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciwko. [przypis edytorski]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciwko; tu w znaczeniu figury tanecznej. [przypis edytorski]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciw. [przypis edytorski]
vis à vis (fr.) — naprzeciw. [przypis edytorski]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciw; tu: osoba siedząca naprzeciw, po drugiej stronie stołu. [przypis edytorski]
vis-á-vis (fr.) — naprzeciw; tu: osoba siedząca naprzeciw, po drugiej stronie stołu. [przypis edytorski]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciw; tu: towarzyszenie po przeciwnej stronie stołu. [przypis edytorski]
vis-à-vis (wym.: [wizawi], z fr.: twarzą w twarz) — naprzeciwko; osoba mieszkająca naprzeciwko. [przypis edytorski]
visagalė — visagalybė. [przypis edytorski]
visai atsidėkite ant mūsų — pasikliaukite mumis. [przypis edytorski]
vis armata (łac.) — siła zbrojna. [przypis edytorski]
vis armata, raptus puellae (łac.) — przemoc, porwanie panny. [przypis edytorski]
Vischer, Peter Starszy (ok. 1460–1529) — niemiecki mistrz odlewnictwa, rzeźbiarz, twórca słynnego grobu św. Sebalda w Norymberdze. [przypis edytorski]
vis comica (łac.) — siła komiczna (zdolność pobudzania innych do śmiechu). [przypis edytorski]
Visconti, Bernabo (1323–1385) — od 1354 r. współrządca państwa Mediolanu, wraz z braćmi Matteo II i Galeazzo. [przypis edytorski]
Visconti, Filippo Maria (1392–1447) — książę Mediolanu, ostatni z rodu Viscontich. [przypis edytorski]
Visconti, Giovanni Maria (1388–1412) — drugi książę Mediolanu, brat Filipa Marii; znany ze swoich psów, które szkolił, aby rozszarpywały ludzi; zamordowany przez spiskowców. [przypis edytorski]
Visé, Jean Donneau de (1638–1710) — francuski dziennikarz, historyk królewski, założyciel pisma „Mercure galant” (1672), poświęconego literaturze i sztuce. [przypis edytorski]
vis ėjo stipryn ir tobulyn — darėsi stipresnis ir tobulesnis. [przypis edytorski]
vis intertiae (łac.) — siła bezwładu. [przypis edytorski]
Visitors Entrance (ang.) — wejście dla odwiedzających. [przypis edytorski]
viską į draugią maišė — čia: viską kartu grojo. [przypis edytorski]
vis (łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]
vis maior (łac.) — siła wyższa. [przypis edytorski]
vis major (łac.) — siła wyższa. [przypis edytorski]
vis medicatrix naturae (łac.) — uzdrawiająca moc natury, słowa przypisywane Hipokratesowi (gr. νόσων φύσεις ἰητροί). [przypis edytorski]
Vis — model pistoletu, produkowany w Polsce od r. 1936. [przypis edytorski]
visotinyčia — visuomenė, švietiškasis pasaulis. [przypis edytorski]
vistariškas — istoriškas. [przypis edytorski]
vis tiek man — nerūpi. [przypis edytorski]
visuotinajai — dabar: vistuonei. [przypis edytorski]
vita activa (łac.) — życie aktywne. [przypis edytorski]
vita activa (łac.) — życie aktywne, życie czynne. [przypis edytorski]
vita contemplativa (łac.) — życie kontemplacyjne. [przypis edytorski]
vita contemplativa (łac.) — życie kontemplacyjne; życie poświęcone rozmyślaniom. [przypis edytorski]
vita contemplativa (łac.) — życie kontemplacyjne; życie poświęcone rozmyślaniu. [przypis edytorski]
Vitae lampadae traditae (łac.) — nieście pochodnię życia. [przypis edytorski]
Vitam impendere vero! (łac.) — życie poświęcić dla prawdy, z Satyr Juwenalisa, dewiza J. J. Rousseau. [przypis edytorski]
vitam impendere vero (łac.) — zapłacić życiem za prawdę; opłacić prawdę życiem (cytat z Satyry IV Juwenala). [przypis edytorski]
vitare (łac.) — omijać, unikać. [przypis edytorski]
vitare (łac.) — unikać. [przypis edytorski]
Vita sancti Allexii rikmice (łac.) — żywot świętego Aleksego (pisany) rytmem (tj. wierszowany); ostatni wyraz zniekształcony, powinno być prawdopodobnie: rhytmicae. [przypis edytorski]
vitelicet — właśc. videlicet, łac.: to jest, to znaczy. [przypis edytorski]
Vitelli, Niccolo (1414–1486) — wł. dowódca wojsk. z Citta di Castello w Peruggi, walczył z papieżami próbującymi zawładnąć tym miastem. [przypis edytorski]
