Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | polski
Znaleziono 7599 przypisów.
Wiśniowiecka, Gryzelda Konstancja z domu Zamoyska (1623–1672) — żona Jeremiego Wiśniowieckiego, matka Michała Korybuta Wiśniowieckiego. [przypis edytorski]
Wiśniowiecki, Dymitr Jerzy herbu Korybut (1631–1682) — książę, krewny i wychowanek Jeremiego Wiśniowieckiego (1612–1651), w późniejszych latach wybitny polityk, hetman wielki koronny, wojewoda i kasztelan krakowski, wojewoda bełski, starosta wielu ziem na Ukrainie. [przypis edytorski]
Wiśniowiecki, Jeremi Michał herbu Korybut (1612–1651) — książę, dowódca wojsk polskich w walkach z Kozakami; odegrał znaczącą rolę w tłumieniu powstania Chmielnickiego; znany z brutalności i stosowania okrutnych represji; ojciec późniejszego króla polskiego, Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1640–1673). [przypis edytorski]
Wiśniowiecki, Jeremi Michał herbu Korybut (1612–1651) — książę, dowódca wojsk polskich w walkach z Kozakami; ojciec późniejszego króla polskiego, Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1640–1673). [przypis edytorski]
Wiśniowiecki, Jeremi Michał herbu Korybut (1612–1651) — książę, dowódca wojsk polskich w walkach z kozakami; ojciec późniejszego króla polskiego, Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1640–1673). [przypis edytorski]
Wiśniowiecki, Jeremi, zwany Jaremą (1612–165) — książę, dowódca wojsk polskich w walkach z kozakami; odegrał znaczącą rolę w tłumieniu powstania Chmielnickiego; znany z brutalności i stosowania okrutnych represji; ojciec późniejszego króla polskiego, Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1640–1673). [przypis edytorski]
Wiśniowiecki, Jeremi, zwany Jaremą (1612–165) — książę, wojewoda ruski, dowódca wojsk polskich w walkach z Kozakami; odegrał znaczącą rolę w tłumieniu powstania Chmielnickiego; znany z brutalności i stosowania okrutnych represji; ojciec późniejszego króla polskiego, Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1640–1673). [przypis edytorski]
Wiśniowiecki, Michał (zm. 1616) — starosta owrucki, polski magnat; poślubiony z Rainą Mohylanką, ojciec Jeremiego Wiśniowieckiego. [przypis edytorski]
Wiśniowiecki reżet i ja budu; on wiszajet i ja budu (z ukr.) — Wiśniowiecki zabija i ja będę; on wiesza i ja będę. [przypis edytorski]
Wiśniowiec — miasto w zach. części Ukrainy, rezydencja Wiśniowieckich. [przypis edytorski]
Wiśniowski, Sygurd (1841–1892) — polski pisarz, reportażysta, tłumacz, felietonista, podróżnik; w 1862 udał się do Australii, gdzie spędził 10 lat, odwiedzając w tym czasie również Nową Zelandię i Fidżi; w 1873 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie spędził kolejne 10 lat; jego reportaże z podróży do Australii i Ameryki należą do klasyki reporterskiej. [przypis edytorski]
wiśny (daw.) — gibki, giętki, uginający się, elastyczny. [przypis edytorski]
wisać (starop.) — tu: zwisać. [przypis edytorski]
Wis (gw.) — wiesz; mazurzenie i podwyższenie artykulacji głoski e. [przypis edytorski]
wis (gw.) — wiesz. [przypis edytorski]
wisieć — tu: zależeć. [przypis edytorski]
wi sie (gw.) — wie się; rozumie się. [przypis edytorski]
wisielczy humor — bardzo zły humor; zdolność żartowania w dramatycznych sytuacjach. [przypis edytorski]
Wisielec — karta tarota, przedstawiająca człowieka powieszonego głową do dołu, ze skrzyżowanymi nogami. [przypis edytorski]
wisielec — karta tarota, przedstawiająca człowieka powieszonego głową do dołu, ze skrzyżowanymi nogami. [przypis edytorski]
wisielec — tu: osoba, która zasługuje na śmierć przez powieszenie. [przypis edytorski]
wisień — dziś popr. forma D. lm: wiśni. [przypis edytorski]
wisien (poet.) — wiśni. [przypis edytorski]
wiskać — prawdopodobnie od iskać, drapać. [przypis edytorski]
wisk (daw.) — wist, gra w karty dla dwóch par, protoplasta brydża. [przypis edytorski]
wiskozymetr — lepkościomierz, przyrząd do pomiaru lepkości cieczy. [przypis edytorski]
Wiskus — prawdopodobnie chodzi o przyjaciela Horacego, również poetę rzymskiego. [przypis edytorski]
wisk — wist, gra karciana, poprzedniczka brydża. [przypis edytorski]
Wisła — najdłuższa polska rzeka (1047 km). [przypis edytorski]
Wisła —najdłuższa polska rzeka; miasto w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim. [przypis edytorski]
Wisła — najdłuższa polska rzeka. [przypis edytorski]
Wisła — najdłuższa rzeka Polski. [przypis edytorski]
Wisła — najdłuższa rzeka w Polsce. [przypis edytorski]
Wisła, Wołga, Arno — rzeki w Polsce, w Rosji i we Włoszech, które stanowiły linie graniczne ofensyw podczas drugiej wojny światowej. [przypis edytorski]
w islamie — tu: w krajach muzułmańskich. [przypis edytorski]
Wisna — właśc. Wisznu, jeden z aspektów Boga w hinduizmie. [przypis edytorski]
Wisnowska, Maria (1861–1890) — polska aktorka teatralna, zastrzelona w Warszawie przez kochanka, oficera gwardii carskiej. Na kanwie tej historii powstało wiele utworów literackich. [przypis edytorski]
wisny (daw.) — elastyczny, giętki, ciągnący się. [przypis edytorski]
w Israelu — w znaczeniu: w klanie Israela. «To co zrobił [Szechem] będzie skazą dla całego potomstwa Israela [czyli Jakuba]», zob. Radak do 34:7. [przypis edytorski]
Wissmann, Herman von (1853–1905) — niemiecki odkrywca i administrator w Afryce; od 1881 współpracownik Niemieckiej Spółki Wschodnioafrykańskiej, latach 1883–1885 w służbie belgijskiego króla Leopolda II, dla którego badał Afrykę Centralną; w 1888 mianowany komisarzem Rzeszy na obszar Niemieckiej Afryki Wschodniej z zadaniem stłumienia antyniemieckiego powstania lokalnej ludności, a następnie gubernatorem (1895–1896) tej kolonii. [przypis edytorski]
wist — daw. gra w karty podobna do brydża, popularna w XVIII i XIX w. [przypis edytorski]
wist — dawna gra w karty podobna do brydża, popularna w XVIII i XIX w. [przypis edytorski]
wist — gra karciana dla czterech osób grających w dwóch parach, wywodząca się z Anglii, niezwykle popularna w XVIII i XIX w.; protoplasta brydża. [przypis edytorski]
wist — gra karciana dla czterech osób, popularna w XVIII i XIX w., poprzednik brydża. [przypis edytorski]
wist — gra karciana dla czterech osób, popularna w XVIII i XIX w., poprzednik brydża. [przypis edytorski]
wist — gra karciana dla dwóch par, popularna w XVIII i XIX w.; poprzednik brydża. [przypis edytorski]
wist — gra karciana, poprzednik brydża. [przypis edytorski]
wist — gra karciana, prekursor brydża. [przypis edytorski]
wist — gra karciana. [przypis edytorski]
wist — gra pełną talią kart, w której uczestniczą dwie pary osób, grające przeciw sobie. [przypis edytorski]
wist — gra pełną talią kart, w której uczestniczą dwie pary osób grające przeciw sobie. [przypis edytorski]
wist — gra pełną talią kart, w której uczestniczą dwie pary osób, grające przeciw sobie; tu: forma przym.: wistowy. [przypis edytorski]
wisus — dawne słowo określające urwisa, psotnika. [przypis edytorski]
wisus (daw.) — urwis. [przypis edytorski]
wisus — urwis. [przypis edytorski]
wiszącemi — daw. forma N. i Msc. lm przymiotników i imiesłowów przym. r.ż. i r.n.; dziś tożsama z r.m.: wiszącymi. [przypis edytorski]
wiszajut (z ukr.) — wieszają. [przypis edytorski]
wiszar (daw.) — nawis skalny. [przypis edytorski]
wiszar (daw.) — skała, urwisko. [przypis edytorski]
wiszar (daw.) — urwisko. [przypis edytorski]
wiszar (daw.) — urwisko, skała. [przypis edytorski]
wiszar (daw.) — urwisko; także: roślina czepna; gęste, splątane, zwieszające się zarośle. [przypis edytorski]
wiszar (daw.) — zarośnięte urwisko górskie. [przypis edytorski]
wiszar — kożuch roślin (czyli pło), trzcin i paproci, porastających torfowisko położone na stromym zboczu; torfowisko wiszące. [przypis edytorski]
wiszar (poet.) — urwisko, przepaść. [przypis edytorski]
wiszar — skała, nawis skalny. [przypis edytorski]
wiszar — skała, urwisko. [przypis edytorski]
wiszar — tu: skała, nawis skalny. [przypis edytorski]
wiszar — tu: urwisko skalne. [przypis edytorski]
wiszar — urwisko. [przypis edytorski]
wiszar — urwisko skalne. [przypis edytorski]
wiszar — urwisko, stromizna; torfowisko wiszące (na stromym zboczu). [przypis edytorski]
wiszar — urwisko, torfowisko wiszące, tu: elementy zamku nadwieszające się nad placem. [przypis edytorski]
wiszar — urwisko (w oryginale niem.: Gehänge). [przypis edytorski]
wiszar — urwisko, występ skalny. [przypis edytorski]
wiszary (poet.) — urwiska a. roślinność czepiająca się kamieni. [przypis edytorski]
wiszar — zbocze a. skała porośnięte gęstą roślinnością. [przypis edytorski]
wisz a. wiszar (starop.) — chwasty, zarośla czepne, pnącza. [przypis edytorski]
wiszczeć (gw.) — krzyczeć, piszczeć. [przypis edytorski]
wiszę głową na dół, z nogami skrzyżowanymi między niebem a ziemią — w pozycji odwzorującej kartę tarota Wisielec. [przypis edytorski]
wiszeń — forma B lm od rzecz. wiśnia. [przypis edytorski]
wiszeńka — wisienka. [przypis edytorski]
wisz (gw.) — dziś popr.: wiesz. [przypis edytorski]
wisz, hadiuka (z ukr.) — wiesz, gadzina. [przypis edytorski]
wisznia (daw.) — dziś: wiśnia. [przypis edytorski]
wisznia (daw.) — wiśnia. [przypis edytorski]
wisznia (daw.) — wiśnia; tu: D.lm wiszeń, dziś: wiśni. [przypis edytorski]
wisznię — dziś: wiśnię. [przypis edytorski]
wiszni (ukr.: wyszni) — wiśnie. [przypis edytorski]
Wisznu — hinduski bóg życia. [przypis edytorski]
Wisznu (rel.) — jeden z hinduskiej trójcy bogów (trimurti), podtrzymujący istnienie wszechświata i panujący w nim ład. [przypis edytorski]
Wisznu — w hinduizmie bóg przenikający wszystko i wszystko w sobie zawierający, związany ze światłem, ogniem i Słońcem. [przypis edytorski]
Wiszów — daw. forma D.; Wiszowy (należący do Wisza), Wisza. [przypis edytorski]
Wiszowi — ludzie Wisza. [przypis edytorski]
wisz pon (gw.) — wiesz pan; wie pan. [przypis edytorski]
witać kosmatą ręką (daw.) — gratulować zawartego małżeństwa. [przypis edytorski]
Witaj, Jutrzenko swobody, za tobą zbawienia Słońce — cytat (z nieco zmienionym szykiem i pisownią) z Ody do młodości Adama Mickiewicza, jej końcowe wersy. Transparent z tymi słowami został umieszczony na warszawskim ratuszu 30 listopada 1830 r., w drugim dniu powstania listopadowego. [przypis edytorski]
Witaj, Rozenkranc, witaj, Gildensternie — król Klaudiusz wraz ze swoją małżonką królową Gertrudą zaprosili do zamku przyjaciół szkolnych Hamleta, Rozenkranca i Gildensterna. Para królewska wierzyła, że ich towarzystwo sprawi, że młody książę wyzbędzie się szaleńczego usposobienia. Mają oni także odkryć przyczynę zmiany w zachowaniu Hamleta. Te dwie postaci, choć tylko drugoplanowe, inspirowały również współczesnych twórców; przykładem może być film Toma Stopparda Rosencrantz & Guildenstern Are Dead (Rozenkranc i Gildenstern nie żyją, 1990), którego tytuł stanowi cytat z Hamleta. [przypis edytorski]
witak — płot z gałęzi. [przypis edytorski]
witalizm — koncepcja zakładająca istnienie w organizmach żywych specyficznej niematerialnej „siły życiowej” (łac. vis vitalis, fr. élan vital), która kieruje procesami życiowymi. [przypis edytorski]
