Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1296 przypisów.
zaprzania (daw., gw.) — zaparcia [się]. [przypis autorski]
zaprzeć a. zawrzeć (daw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zaprzeć (daw.) — tu: zablokować. [przypis edytorski]
zaprzeć (daw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zaprzeć (daw.) — zamknąć; tu forma: zaparto: zamknięto. [przypis edytorski]
zaprzeć (daw.) — zamknąć, zablokować. [przypis edytorski]
zaprzeć drzwi (daw.) — zamknąć drzwi. [przypis edytorski]
za przybyciem (daw.) — dziś: po przybyciu. [przypis edytorski]
zaprzysięże (daw.) — zaprzysięgnie. [przypis edytorski]
zapust (daw.) — obecnie raczej forma „zapusty”, oznaczająca karnawałowe ostatki; zapust to także lasek złożony z nowych drzew, młodnik. [przypis edytorski]
zapust (gw.), zapusty (daw.) — ostatnie dni karnawału; ostatki. [przypis edytorski]
zapustny (daw.) — karnawałowy. [przypis edytorski]
zapustny (daw.) — związany z zapustami, tj. hucznie i wesoło obchodzonymi ostatnimi dniami karnawału. [przypis edytorski]
zapusty (daw.) — karnawał, przebierańce. [przypis edytorski]
zapusty (daw.) — karnawał. [przypis edytorski]
zapusty (daw.) — ostatnie dni karnawału; ostatki. [przypis edytorski]
zapusty (daw.) — ostatnie dni karnawału. [przypis edytorski]
zaradzim (daw.) — tu: forma krótsza użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: zaradzimy. [przypis edytorski]
zaranek (daw.) — tu: poranek, początek. [przypis edytorski]
za rano (daw.) — za wcześnie. [przypis edytorski]
zaraz (daw.) — naraz, razem. [przypis edytorski]
zaraz (daw.) — tu: jednocześnie, zarazem. [przypis edytorski]
zarazem (daw.) — od razu. [przypis edytorski]
zardzawiałe (daw.) — dziś: zardzewiałe. [przypis edytorski]
zaród (daw.) — zalążek, zaczątek. [przypis edytorski]
zaród (daw.) — zalążek, zarodek. [przypis edytorski]
zaródź (daw.) — zaczątek, zalążek. [przypis edytorski]
zarówno (daw.) — bez różnicy, jednakowo, tak samo. [przypis edytorski]
zarówno (daw.) — bez różnicy. [przypis edytorski]
zarobnik (daw.) — człowiek wynajmujący się do pracy dla zarobku (niemający wystarczająco wiele własnej ziemi, żeby się wyżywić i utrzymać). [przypis edytorski]
zarość (daw.) — zarosnąć. [przypis edytorski]
zarozumienie (daw.) — dziś: zarozumiałość. [przypis edytorski]
zarozumienie (daw.) — zarozumiałość. [przypis edytorski]
zarwaniec (daw.) — miejsce, gdzie jest pełno zamieszania, ruchu, zamętu. [przypis edytorski]
zarydzał (daw.) — zaczerwienił się. [przypis redakcyjny]
zarzeczywisty (daw.) — nierzeczywisty. [przypis edytorski]
zarzewie (daw.) — tu: żarzące się węgle. [przypis edytorski]
zarznąć (daw.) — dziś popr.: zarżnąć. [przypis edytorski]
zarzutka (daw.) — narzutka, okrycie damskie zarzucane na ramiona. [przypis edytorski]
zarzutka (daw.) — narzutka, okrycie zarzucane na ramiona. [przypis edytorski]
zaścierka (daw.) — zapaska, fartuszek. [przypis edytorski]
zasadka (daw.) — zasadzka. [przypis redakcyjny]
zasadzać się na czymś (daw.) — opierać się na czymś. [przypis edytorski]
zasadzić (daw.) — nasadzić, umieścić na czymś. [przypis edytorski]
zasadzić się (daw.) — zaczaić się. [przypis edytorski]
zasekwestrować (daw.) — nałożyć sekwestr (przekazać majątek osobie pod zarząd lub na przechowanie do czasu rozstrzygnięcia sporu przez sąd). [przypis edytorski]
zasię a. zaś (daw.) — spójnik przeciwstawiający treści komunikowane przez połączone zdania. [przypis edytorski]
zasię a. zasie (daw.) — natomiast, zaś. [przypis edytorski]
zasię a. zasie (daw.) — tu: wara! precz! [przypis edytorski]
zasię (daw.) — a, zaś. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — dziś: zaś. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — natomiast. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — natomiast, zaś. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — precz. [przypis edytorski]
zasię (daw.; starop.) — zaś, natomiast; na odwrót, przeciwnie. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — wara, precz. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — zaś, jednak. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — zaś; natomiast. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — zaś, natomiast. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — zaś, natomiast. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — zaś. [przypis edytorski]
zasię (daw.) — zaś, znów, z powrotem; na odwrót. [przypis edytorski]
zasię tobie (daw.) — nic ci do tego, trzymaj się z daleka. [przypis edytorski]
zasięże (daw.) — sięgnie. [przypis edytorski]
zasie a. zasię (daw.) — zaś, natomiast. [przypis edytorski]
zasie (daw.) — zaś; natomiast. [przypis edytorski]
zasiekać (daw.) — tu: zabić zwierzę np. szablą. [przypis edytorski]
zaskoczym im (daw.) — przetniemy im drogę. [przypis edytorski]
zasłoniony (daw.) — dziś popr. forma: zasłonięty. [przypis edytorski]
zasłoniony (daw.) — dziś: zasłonięty. [przypis edytorski]
zasługa (daw.) — wypłata, wynagrodzenie za wykonaną pracę. [przypis edytorski]
zasługa (daw.) — zapłata za służbę. [przypis edytorski]
zasługować (daw.) — dziś popr.: zasłużyć. [przypis edytorski]
zaspać pogodę (daw.) — przeoczyć dogodny czas. [przypis edytorski]
zaspa (daw.) — pagórek z piasku usypany przez wiatr, wydma. [przypis edytorski]
zaspokojenie (daw.) — przywrócenie spokoju; uciszenie, uspokojenie. [przypis edytorski]
za sprawunkami (daw.) — na zakupy. [przypis edytorski]
zasreszyć się (daw.) — rozprzęgnąć się, rozproszyć. [przypis redakcyjny]
zasromać (daw.) — zawstydzić. [przypis edytorski]
zasromać się (daw.) — zawstydzić się. [przypis edytorski]
zasromany (daw.) — zawstydzony. [przypis edytorski]
zasromiony (daw.) — zawstydzony. [przypis edytorski]
zastąpić od spasi (daw.) — przeszkodzić (aby nie wypasali). [przypis redakcyjny]
zastanawiać (daw.) — powstrzymać, zatrzymać, zastopować. [przypis edytorski]
zastanawiać (daw.) — stawać. [przypis edytorski]
zastanawiać (daw.) — tu: zatrzymywać, stopować, skłaniać do stanięcia. [przypis edytorski]
zastanawiać się (daw.) — zatrzymywać się. [przypis edytorski]
zastanawiać się (daw.) — zatrzymywać się; stawać. [przypis edytorski]
zastanawiać się (daw.) — zatrzymywać się, stawać, ustawać. [przypis edytorski]
zastanowić (daw.) — bronić się. [przypis edytorski]
zastanowić (daw.) — tu: zatrzymać, powstrzymać, zastopować. [przypis edytorski]
zastanowić (daw.) — tu: zatrzymać. [przypis edytorski]
zastanowić (daw.) — zatrzymać; sprawić, że ktoś stanie. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — bronić się. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — stanąć, przystanąć. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — stanąć, zatrzymać się. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — zatrzymać się. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — zatrzymać się; stanąć. [przypis edytorski]
zastanowienie (daw.) — stanięcie, zatrzymanie się. [przypis edytorski]
za starzyśmy już (daw.) — skrót od: za starzy już jesteśmy. [przypis edytorski]
