Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1296 przypisów.
zbyć (daw.) — pozbyć się. [przypis edytorski]
zbyć (daw.) — stracić coś, pozbyć się czegoś. [przypis edytorski]
zbyć (daw.) — stracić. [przypis edytorski]
zbyć się (daw., gw.) — pozbyć się. [przypis edytorski]
zbyć się (daw.) — pozbyć się. [przypis redakcyjny]
Zbyszków (daw.) — Zbyszkowy, należący do Zbyszka. [przypis edytorski]
zbytek (daw.) — nadmiar. [przypis edytorski]
zbytki (daw.) — figle, żarty. [przypis edytorski]
zbytnica (daw.) — kobieta przesadnie oddana wartościom materialnym. [przypis edytorski]
zbytny (daw.) — skłonny do żartów. [przypis edytorski]
zbyty (daw.) — pozbawiony. [przypis edytorski]
zbywać (daw.) — brakować. [przypis edytorski]
zbywać (daw.) — tu: zostawać; por. o nadwyżce czegoś: zbytek luksusu, zbytek jedzenia. [przypis edytorski]
zćmić (daw.) — tu: przyćmić, osłabić. [przypis edytorski]
z czemeśmy przyszli (daw.) — z czym przyszliśmy. [przypis edytorski]
zdać się (daw., gw.) — przydać się. [przypis edytorski]
zdać się (daw.) — zejść się. [przypis redakcyjny]
Zdaj się!… (daw.) — tu: zdaj się na łaskę, poddaj się. [przypis edytorski]
zdaleka (daw.) — dziś popr.: z daleka. [przypis edytorski]
zdatny (daw.) — przydatny. [przypis edytorski]
zdawać (daw.) — oddawać. [przypis edytorski]
zdawać się (daw.) — tu: mieć ochotę. [przypis edytorski]
zdawa (daw.) — dziś popr. forma: zdaje. [przypis edytorski]
zdawna (daw.) — dziś popr.: z dawna. [przypis edytorski]
zdech (daw.) — skonanie. [przypis edytorski]
zdekoncertować (daw.) — zbić z tropu, zmieszać. [przypis edytorski]
zdetonować się (daw.) — stracić pewność siebie. [przypis edytorski]
zdetonować się (daw.) — zmieszać się, stracić pewność siebie. [przypis edytorski]
zdetonowany (daw.) — onieśmielony. [przypis edytorski]
zdetonowany (daw.) — pozbawiony pewności siebie. [przypis edytorski]
zdezarmować (daw.) — rozbroić. [przypis edytorski]
zdjąć obraz (daw.) — zrobić zdjęcie, sfotografować. [przypis edytorski]
z dobrowoli (daw.) — z własnej woli, dobrowolnie. [przypis redakcyjny]
zdoleć (daw.) — podołać; dać radę. [przypis edytorski]
zdolen (daw.) — dziś: zdolny. [przypis edytorski]
zdolen (daw.) — zdolny; jestem zdolen: mogę, jestem w stanie. [przypis edytorski]
zdolen (daw.) — zdolny. [przypis edytorski]
zdolić (daw.) — dokonać. [przypis edytorski]
zdolić (daw.) — zdołać, potrafić. [przypis edytorski]
zdolić (daw.) — zdołać. [przypis edytorski]
zdolić (daw.) — zdołać. [przypis redakcyjny]
zdradnie (daw.) — zdradziecko. [przypis edytorski]
zdradny (daw.) — dziś: zdradziecki. [przypis edytorski]
zdradny (daw.) — zdradziecki. [przypis edytorski]
zdradziestw (daw.) — zdrad. W wydaniu z 1816 r.: zdradziejstw. [przypis edytorski]
zdrapać (daw.) — [tu:] posiekać. [przypis redakcyjny]
zdrów (daw.) — zdrowy. [przypis edytorski]
z drogi nie uczynić (daw.) — nie zboczyć z prawej drogi, nie wykroczyć, nic złego nie zrobić. [przypis redakcyjny]
zdrożnoście (daw.) — dziś popr.: zdrożności, rzeczy zdrożne, naganne. [przypis edytorski]
zdrożyć (daw.) — zboczyć z drogi. [przypis edytorski]
zdrożyć się (daw.) — zmęczyć się. [przypis edytorski]
z drugą (…) stronę (daw.) — dziś: z drugiej strony. [przypis edytorski]
zdumiały (daw.) — zdumiony. [przypis edytorski]
zdurzyć (daw., gw.) — odurzyć, oszołomić. [przypis edytorski]
zdurzyć (daw.) — odurzyć, oszołomić; oszukać. [przypis edytorski]
zdurzyć (daw.) — oszukać. [przypis edytorski]
zdużać (daw.) — wygrać, przemóc, dać radę. [przypis edytorski]
z dwunastą nawy (daw.) — z dwunastoma okrętami. [przypis edytorski]
zdybać (daw.) — przyłapać; tu: spotkać. [przypis edytorski]
zdybać (daw.) — spotkać. [przypis edytorski]
zdybać się (daw.) — spotkać się. [przypis edytorski]
zdyfamować (daw.) — zniesławić, oczernić. [przypis edytorski]
zdym (daw.) — zdejmij. [przypis edytorski]
zdziać (daw.) — tu: pozbawić. [przypis edytorski]
zdziej mi kabat, nuże (daw.) — zdejmij mi kabat (tj. podomkę, bluzę), prędko. [przypis edytorski]
zdzierżyć (daw., gw.) — wytrzymać. [przypis edytorski]
zdzierżyć (daw.) — tu: dotrzymać. [przypis edytorski]
zdzierżyć (daw.) — wytrzymać. [przypis edytorski]
zdziewać (daw.) — zdejmować. [przypis edytorski]
zęboma (daw.) — dziś: zębami. [przypis edytorski]
ze czterech deszczek w czołnie (daw.) — szyk przestawny: w czółnie z czterech deseczek, tj. w trumnie. [przypis edytorski]
zedrzeć pypeć (daw.) — dać nauczkę. [przypis redakcyjny]
zejść (daw.) — wzejść; tu forma imiesłowowa: groch zeszły, czyli taki, który wzrósł. [przypis redakcyjny]
zejść (daw.) — wzejść, wyrosnąć; tu: forma 3 os. lp cz. przesz. rodz. m.: zeszedł. [przypis edytorski]
zejść (daw.) — wzejść, wzrosnąć; tu forma 3 os. lp. czasu dokonanego: zeszedł. [przypis redakcyjny]
zejść kogoś (daw.) — najść kogoś, odwiedzić nieoczekiwanie; nagle nadejść i zastać kogoś przy czymś, zaskoczyć, przyłapać. [przypis edytorski]
zejść kogoś (daw.) — najść kogoś, odwiedzić nieoczekiwanie; tu forma 3. os. lp cz. przeszł.: zeszedł nas. [przypis edytorski]
zelant (daw.) — gorliwy, starający się; por. zelota, zelator. [przypis edytorski]
zelant (daw.) — gorliwy wyznawca; dziś: zelota. [przypis edytorski]
zelant (daw., z łac.: zelans, zelantis) — gorliwy, starający się wyznawca; por. zelota. [przypis edytorski]
zelżywość (daw.) — obelga. [przypis edytorski]
zelżywość (daw.) — obelga, zniewaga. [przypis edytorski]
zelżywość (daw.) — zniewaga. [przypis edytorski]
zelżywy (daw.) — obraźliwy. [przypis edytorski]
zelżywy (daw.) — skłonny do obrażania. [przypis edytorski]
zemdleć (daw.) — osłabnąć. [przypis edytorski]
zemdlenie (daw.) — osłabienie. [przypis edytorski]
zemdlić (daw.) — osłabić. [przypis edytorski]
zemsty na właściciela (daw.) — dziś popr.: na właścicielu. [przypis edytorski]
zeń (daw.) — tu: z niego, jak on. [przypis redakcyjny]
zendowie (daw.) — wyznawcy zaratusztrianizmu (zoroastryzmu), religii irańskiej, której charakterystyczną cechą jest wiara w istnienie dwóch walczących ze sobą pierwiastków: dobra (światła) i zła (ciemności), oraz kult ognia; świętą księgą zaratusztrianizmu jest Awesta, zwana dawniej Zendawestą, co oznacza faktycznie komentarze (Zend) do Awesty. Zendami nazywano także ogólnie irańskich Ariów. [przypis edytorski]
zendzki (daw.) — taki jak w Zendaweście; dziś: awestyjski; Zendawesta a. Awesta: święta księga zawierająca teksty religijne wyznawców zaratusztrianizmu (zoroastryzmu), dualistycznej religii irańskiej, której charakterystyczną cechą jest wiara w istnienie dwóch równorzędnych, walczących ze sobą pierwiastków: dobra (światła) i zła (ciemności). Nazwa Zendawesta oznacza faktycznie komentarze (Zend) do Awesty. [przypis edytorski]
zepsieć (daw.) — spodleć, podupaść. [przypis edytorski]
zepsowany (daw., starop.) — dziś popr. forma: zepsuty. [przypis edytorski]
Ze psy sie (…) goni (daw.) — goni się z psami. [przypis edytorski]
zesiąść (daw.) — dziś popr.: zsiąść. [przypis edytorski]
zeskamotować (daw.) — zręcznie coś sprzątnąć, ukryć (też: ukraść), zwł. za pomocą sztuczki kuglarskiej. [przypis edytorski]
zeskamotowany (daw., z fr. escamoter) — zręcznie ukryty. [przypis edytorski]
zesłaniec (daw.) — wysłannik, posłaniec. [przypis edytorski]
zespolon (daw.) — skrócona forma r.m.; dziś tylko: zespolony. [przypis edytorski]