Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 45 przypisów.
baćkory (z węg.) — papucie. [przypis edytorski]
bekiesa a. bekiesza (z węg.) — futro długie węgierskim krojem. [przypis redakcyjny]
bekiesza (z węg.) — daw. strój męski, płaszcz podszyty futrem, wcięty w talii, ozdobiony szamerunkiem. [przypis edytorski]
bekiesza (z węg.) — daw. strój męski, płaszcz podszyty futrem, wcięty w talii, ozdobiony szamerunkiem. Źródłosłów węgierski odwołuje się do nazwiska Kaspra Bekiesza, dowódcy węgierskiego w służbie Rzeczypospolitej. [przypis edytorski]
bekiesza (z węg.) — długi, obszerny płaszcz podszyty futrem. Źródłosłów węgierski odwołuje się do nazwiska Kaspra Bekiesza, dowódcy węgierskiego w służbie Rzeczypospolitej. [przypis edytorski]
bekiesza (z węg.) — rodzaj długiego płaszcza podszytego futrem, szamerowanego i zapinanego na pętlice z ozdobnego sznura. [przypis edytorski]
cyga (z węg.) — bąk. [przypis edytorski]
czardasz (z węg.) — ludowy taniec węgierski o zmiennym tempie. [przypis edytorski]
czuja a. czucha (z węg.) — suknia długa futrem podszyta, szuba. [przypis redakcyjny]
czyn (starop.; z węg. csin: fortel, podstęp) — [tu:] machina wojenna. [przypis redakcyjny]
deresz (z węg.) — koń maści czarnej lub czerwonej, pomieszanej z białą (szronek). [przypis redakcyjny]
deresz (z węg.) — tu: mętny, słaby trunek, lura. [przypis redakcyjny]
dołmona (z węg. dolmany) — szata zwierzchnia na zbroi. [przypis redakcyjny]
dołoman (z węg. dolmany) — szata zwierzchnia na zbroi. [przypis redakcyjny]
dołoma (z węg. dolmany) — szata zwierzchnia na zbroi. [przypis redakcyjny]
Eljen Magyar! (węg.) — niech żyją Węgry! [przypis redakcyjny]
Fiume (wł., węg.) — ob. Rijeka, duże miasto portowe nad Adriatykiem, w płn.-zach. Chorwacji. [przypis edytorski]
gas (z węg.) — strach, bieda, zguba. [przypis redakcyjny]
hajduk (węg.) — w wojsku polskim XVI i XVII w. szeregowiec piechoty węgierskiej, z czasem służba nadworna ubrana z węgierska; tu: w znaczeniu przenośnym. [przypis redakcyjny]
hajduk (z węg.) — chłopiec usługujący, pachołek ubrany w specjalny, obcisły strój kroju węgierskiego. [przypis redakcyjny]
hajduk (z węg.) — członek służby lub straży przybocznej, lokaj. [przypis edytorski]
hajduk (z węg. hajdú) — zbrojny służący, lokaj. Nazwa stosowana w Polsce w XVIII w. wobec lokajów, zazwyczaj noszących węgierskie stroje, służących na dworach magnackich. Źródłosłów węgierski odnosi się do węgierskiej grupy etnograficznej zamieszkującej Hajduság, region geograficzny wchodzący w skład Kraju Zacisańskiego. Drugie znaczenie odnosi się do węgierskiego żołnierza piechoty. [przypis edytorski]
hajduk (z węg.) — lokaj. [przypis redakcyjny]
hajduk (z węg.) — służący. [przypis edytorski]
hajduk (z węg.) — służący ubrany na wzór piechoty węgierskiej. [przypis edytorski]
hajduk (z węg.) — żołnierz tzw. piechoty węgierskiej, straż piesza. [przypis redakcyjny]
hajduk (z węg.) — zbrojny służący, lokaj. [przypis edytorski]
husarze (z węg. huszár) — wyborowa jazda polska, odznaczająca się zbytkownym strojem i kosztownym uzbrojeniem ze skrzydłami u pleców; uzbrojenie husarzy stanowiły: szabla u boku, koncerz pod kolanem, młot do rozbijania zbroi nieprzyjacielskiej, kopia o długości 8,5 łokcia (tj. ok. 5 m) oraz pistolety. [przypis redakcyjny]
karwasz (z węg.) — naramienniki metalowe. [przypis redakcyjny]
karwasz (z węg.) — tutaj: wyłóg, mankiet rękawicy. [przypis redakcyjny]
katanka (z węg.) — kurtka. [przypis edytorski]
katona (z węg.) — żołnierz. [przypis redakcyjny]
kopieniak (daw., z węg. köpenyeg) — peleryna, płaszcz bez rękawów. [przypis edytorski]
korbacz (z węg.) — rodzaj bata na krótkim trzonku; za jego pomocą wymierzana była chłosta. [przypis edytorski]
kuczma (z węg.) — rozczochrane włosy; czapka futrzana. [przypis redakcyjny]
łogosz (starop., z węg. lógós) — koń obok wprzężony; łagoszem spięte cztery jednoroszcze: [wprzęgnięte] wpobocz. [przypis redakcyjny]
magierka (z węg.) — czapka węgierska, okrągła, wysoka. [przypis redakcyjny]
puszkarnia (daw., z węg. puska: karabin) — zakład pracy puszkarza, tj. rzemieślnika zajmującego się artylerią. [przypis edytorski]
puszkarz (z węg.) — artylerzysta a. konstruktor armat. [przypis edytorski]
puszkarz (z węg. puskás) — tu: artylerzysta. Źródłosłów węgierski oznacza żołnierza uzbrojonego w karabin. [przypis edytorski]
puszka (z węg.) — armata. [przypis edytorski]
puszta (węg.) — węgierski step. [przypis edytorski]
rokosz (z węg.) — zbrojny opór, powstanie. [przypis redakcyjny]
szałas (z węg.) — namiot polny, buda naprędce sklecona. [przypis redakcyjny]
szyszak (daw. szłom; z węg. sisak, z niem. Zischägge) — typ hełmu otwartego. [przypis edytorski]
