Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 67 przypisów.
bachor (pogard.) — dziecko a. dziecko nieślubne, bękart. [przypis edytorski]
bęcwał (pogard.) — głupiec. [przypis edytorski]
bękart (pogard.) — dziecko pozamałżeńskie. [przypis edytorski]
belferzyna (pogard.) — nauczyciel; od: belfer. [przypis edytorski]
bisurmański (daw., pogard.) — muzułmański, dziki. [przypis edytorski]
bisurmański (daw., pogard.) — muzułmański. [przypis edytorski]
bisurmański (daw., pogard.) — muzułmański; tu: turecki a. tatarski. [przypis edytorski]
bisurmanin (daw., pogard.) — muzułmanin, Tatar a. Turek. [przypis edytorski]
bisurmanin (przestarz., pogard.) — muzułmanin. [przypis edytorski]
burek (pogard.) — tu: strażnik. [przypis edytorski]
ces écrivailleurs (fr., pogard.) — ci pisarze; właśc.: te pismaki (fr. pisarz: écrivain) [przypis edytorski]
cham (daw., pogard.) — człowiek niższego stanu, chłop; chamstwo: chłopstwo. [przypis edytorski]
dramidło (pogard.) — kiepski dramat. [przypis edytorski]
dziadak (pogard.) — żebrak, nędzarz. [przypis edytorski]
fagas (daw., pogard.) — służący, lokaj, sługus. [przypis edytorski]
gach (pogard.) — kochanek, zwłaszcza mężatki. [przypis edytorski]
gaur a. giaur (pogard.) — nazwa, którą muzułmanie określali innowiercę. [przypis edytorski]
geszefciarz (pogard.) — sklepikarz, człowiek zajmujący się interesami. [przypis edytorski]
giaur (z tur., pogard.) — niewierny, chrześcijanin. [przypis redakcyjny]
gnom (pogard.) — niski człowiek. [przypis edytorski]
hałastra (pogard.) — banda, zgraja. [przypis edytorski]
hałastra (pogard.) — o ludziach, którzy się głośno zachowują; banda, motłoch. [przypis edytorski]
hołysz (z ukr., pogard.) — biedak. [przypis edytorski]
jołop (pogard.) — człowiek niezbyt bystry. [przypis edytorski]
jucha (gw., pogard.) — tu: drań, łobuz, szelma. [przypis edytorski]
kacap (pogard.) — Rosjanin, Moskal. [przypis edytorski]
kacap (pogard.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
kacap (pogard.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
kałdun (pogard.) — brzuch. [przypis edytorski]
kałdun (reg., pogard.) — brzuch. [przypis edytorski]
kmiotek (pogard.) — chłop, wieśniak. [przypis edytorski]
kołtuństwo (pogard.) — zbiorowość ludzi zacofanych, ciemnych i nietolerancyjnych; także: mentalność i postawa właściwe takim ludziom. [przypis edytorski]
kołtuneria (pogard.) — zbiorowość ludzi zacofanych, ciemnych i nietolerancyjnych; także: mentalność i postawa właściwe takim ludziom. [przypis edytorski]
konował (pogard.) — kiepski lekarz lub weterynarz. [przypis edytorski]
kozłowita (pogard.) — mariawita, wyznawca mariawityzmu: polskiego odłamu katolicyzmu opartego na kulcie Marii (nazwa pochodzi od słów: „Mariae vitam imitantes”, tj. naśladowcy życia Maryi), podążaniu drogą pokory, miłości, czystości i modlitwy; wyznanie powst. na przełomie XIX i XX w., po objawieniu Miłosierdzia Bożego, którego miała dostąpić polska zakonnica Feliksa Kozłowska (zw. Mateczką) w 1893 r. i które zobowiązało ją do podjęcia misji uzdrowienia polskiego duchowieństwa; Mateczkę Kozłowską wspierał w jej działaniach ks. Jan Kowalski; mariawici działali początkowo w ramach kościoła rzymskokatolickiego, zachowując jego zwyczaje i praktyki pobożnościowe, jednak w 1906 r. papież Pius X nałożył na założycieli wspólnoty ekskomunikę. [przypis edytorski]
łapiduch (pogard.) — sanitariusz, pielęgniarz lub lekarz, w szczególności wojskowy. [przypis edytorski]
łyczek (daw., pogard.) — mieszczanin. [przypis edytorski]
łyczek (daw., pogard.) — mieszczanin. [przypis redakcyjny]
łyczkowy (daw., pogard.) — zdrobn. przym. od rzecz. łyk: mieszczanin. [przypis edytorski]
łyk (daw., pogard.) — mieszczanin. [przypis edytorski]
łyk (pogard.) — tu: mieszczuch, mieszczanin. [przypis edytorski]
landszaft (pogard.) — obraz niewielkiej wartości artystycznej (z niem. Landschaft: krajobraz, pejzaż). [przypis edytorski]
Laszka biłoruczka (z ukr., pogard.) — Polka z białymi rękami, arystokratka. [przypis redakcyjny]
moskal a. Moskal (daw., pogard.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
Moskal (daw., pogard.) — Rosjanin; obywatel państwa moskiewskiego, szczególnie urzędnik a. żołnierz. [przypis edytorski]
Moskale (pot., pogard.) — Rosjanie. [przypis edytorski]
Moskal (pogard., daw.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
Moskal (pogard.) — Rosjanin. [przypis edytorski]
pludrak a. pludra (pogard.) — Niemiec. [przypis edytorski]
pohaniec (daw., pogard.) — poganin; tu: muzułmanin, Tatar. [przypis edytorski]
pohaniec (daw., pogard.) — poganin; tu: muzułmanin, Turek a. Tatar. [przypis edytorski]
pohaniec (z rus., daw., pogard.) — poganin. [przypis edytorski]
prostak (pogard.) — ktoś, kto niewiele wie lub nie potrafi się zachować, bo nie zdobył wykształcenia, ogłady. [przypis edytorski]
rogal (pogard.) — rogacz, zdradzony mąż. [przypis edytorski]
rogal (pogard.) — zdradzony mąż. [przypis edytorski]
sobaczy (pogard.) — psi; należący do psa. [przypis edytorski]
sołdat (pogard.) — żołnierz, zwłaszcza rosyjski. [przypis edytorski]
Sowieci (pogard.) — Rosjanie; od ros. nazwy państwa powstałego po rewolucji radzieckiej 1917 r.: Советский Союз (fonet. Sowieckij Sojuz: Związek Radziecki), a. Союз Советских Социалистических Республик (fonet. Sojuz Sowieckich Socjalisticzjeskich Riespublik: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, skrót ros.: CCCP, skrót pol. ZSRR); Związek Radziecki istniał w latach 1922–1991. [przypis edytorski]
swołocz (pogard.) — ludzie budzący odrazę, bydło. [przypis edytorski]
szkop (pogard.) — Niemiec. [przypis edytorski]
szturmak (daw., pogard.) — niezdarna, tępa dziewczyna; popychadło, garkotłuk. [przypis edytorski]
torba (pogard.) — tu: obraźliwie o kobiecie. [przypis edytorski]
trep (środ., pogard.) — żołnierz zawodowy. [przypis edytorski]
wyciruch (pogard.) — prostytutka, brudas. [przypis edytorski]
żargon (daw., pogard.) — tu: w języku jidysz; w międzywojniu używano tego określenia, odmawiając jidysz rangi pełnowartościowego języka. [przypis edytorski]
żargonowy (daw., pogard.) — tu: w języku jidysz. [przypis edytorski]
żołdak (pogard.) — żołnierz. [przypis edytorski]
