Maria KonopnickaRzeka
1Za tą głębią, za tym brodem,
Tam stanęła rzeka lodem;
Ani szumi, ani płynie,
Tylko duma w swej głębinie:
5
Gdzie jej wiosna,
Gdzie jej zorza?
Gdzie jej droga
Het do morza?
Oj, ty rzeko, oj, ty sina,
10Lody tobie nie nowina;
Co rok zima więzi ciebie,
Co rok wichry mkną po niebie.
Aż znów przyjdzie
Wiosna hoża
15I popłyniesz
Het do morza.
Nie na zawsze słonko gaśnie,
Nie na zawsze ziemia zaśnie,
20Nie na zawsze więdnie kwiecie,
Nie na zawsze mróz na świecie.
Przyjdzie wiosna,
Przyjdzie hoża,
Pójdą rzeki
25Het do morza!