Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7442 przypisów.
atoli (daw.) — jednak, ale; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, jednakże. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, jednakże; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, lecz. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, lecz; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, natomiast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak; spójnik oznaczający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, wszakże. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednakże, lecz; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednakże, przecież. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednakże. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — lecz, jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — mimo to, wszakże, jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — spójnik wyrażający przeciwieństwo. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — wszakże, jednak. [przypis edytorski]
atoli — jednak. [przypis edytorski]
atoli — jednakże. [przypis edytorski]
atoli — lecz, jednak; daw. spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
Atoli ponieważ przy ich użyciu łatwiej jest niekiedy wykazać przypadkowość w sądach, niż ich empiryczne ograniczenie — idąc za wskazówką E. Adicksa, przestawiłem tu części zdania, ponieważ sens tego wymaga. Powszechnie czyta się w tym miejscu: „Weil es aber im Gebrauche derselben bisweilen leichter ist, die empirische Beschränktheit derselben, als die Zufälligkeit in den Urtheilen (…) zu zeigen”. [przypis tłumacza]
atoli (starop.) — mianowicie. [przypis edytorski]
Atoli właśnie troskliwość, jaką Strumieński otaczał Pawełka (…) — [Komentarz autora z Uwag.] Podobnie [rozdział VIII: „nie zapatrywanie, ale charakter rozstrzyga” itd.]. [przypis autorski]
atol — tym wyrazem oznaczono zrazu gromadę wysp tworzących Archipelag Malediwski, potem wszelkie gromady wysp mające ten sam co i tamte charakter. Są to małe, niskie wyspy ugrupowane na wąskich podstawach madreporycznych, otaczające pewną przestrzeń morza albo większą wyspę i pomiędzy którymi przemknąć się można łodzią, a nawet okrętem. Takie są wyspy Archipelagu Pomotu czyli Niebezpiecznego, Archipelagu Centralnego czyli Mulgrawy. [przypis tłumacza]
atol — wyspa koralowa o kształcie pierścienia. [przypis edytorski]
atomami, które (…) musiały ustąpić (…) teraz znów „elektronom” — w 1897 J.J. Thomson, badając promienie katodowe, odkrył elektrony i doszedł do wniosku, że znajdują się one w każdym atomie. Tym samym obalił tezę, że atomy są najmniejszymi, niepodzielnymi elementami materii. W modelu struktury atomu Thomsona w kulce materii o ładunku dodatnim pogrążone są ujemnie naładowane elektrony. [przypis edytorski]
a to najgorsza — dziś poprawnie: a to najgorsze. [przypis edytorski]
atonalna muzyka — muzyka rezygnująca z centrum tonalnego, w której nie występują zależności pomiędzy poszczególnymi dźwiękami. [przypis edytorski]
a to sen — Faraon pojął, że zakończył się już cały sen i teraz potrzebne jest jego wyjaśnienie, zob. Raszi do 41:7. [przypis edytorski]
Atos — góra w Macedonii. [przypis tłumacza]
ato (starop.) — za to; natomiast. [przypis edytorski]
a tout prix (fr.) — za wszelką cenę. [przypis edytorski]
a to wraża przekonanie — a to przekonuje dobitnie. [przypis edytorski]
A to za krzywdę biorą twoje lata — będąc już w takim wieku, wyrządzasz sobie (ściślej: swojemu wiekowi) krzywdę. [przypis redakcyjny]
A to znowu pod drzwiami mi śpiewać… — ma na myśli piosenki miłosne, śpiewane przez kochanków tzw. pieśni płaczliwe pod drzwiami kochanki (παρακλαυσίθυρα) znane nam z literatury klasycznej, prototypy serenad. Tak np. w komedii Plautowskiej Kurkulionie (w. 117 i nast.) śpiewa młody Fedromus piosenkę do nieczułych rygli zamkniętej bramy, wiążących jego kochankę (por. Plautus, s. 94, 426, 429). Czasem znów na drzwiach wypisywano (nieraz węglem) miłosne, dowcipne lub uszczypliwe wierszyki (epigramy), jako że w tym zwyczaju (z którego wyrosły później paszkwile) lubowali się od dawna południowcy, o czym świadczą dzisiaj graffiti pompejańskie. O tych wierszykach mówi dalej Demifo: „Drzwi by mi zamalowali węglem, wierszydłami” (impleantur elegeorum meae fores carbonibus). [przypis tłumacza]
At quanto meliora monet, pugnantiaque istis… — Ileż więc trafniej, a temu całkiem przeciwnie, nam radzi pełna zasobów natura, bylebyś tylko rozsądnie jej darami szafował, tego, co dobre, nie mieszał, z tym, co trzeba unikać. Wszystko to jedno, czy z własnej winy, czy z winy stosunków cierpisz?… (tłum. Marceli Motty). [przypis edytorski]
Atque adeo (…) leges — Manilius, Astronomica, IV, 907. [przypis tłumacza]
Atque (…) annus (łac.) — „I rok się tak tym samym torem toczy w kółko” (Vergilius, Georgica, II, 402; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Atque (…) armis (łac.) — „Lecz Orodesa zabić, wtedy gdy uciekał,/ Nie uważał za godne i cios z tyłu zwlekał;/ Więc zabiegł mu od czoła i brew w brew uderza,/ I jak mąż, nie jak złodziej, do zwycięstwa zmierza” (Vergilius, Aeneida X, 372; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Atque ita mentitur, sic veris falsa remiscet… (łac.) — tak zaś nam zmyśla, tak prawdę z fałszem zespolić potrafi, że się początek ze środkiem, środek zaś z końcem wżdy zgodzą (Horacy, Sztuka poetycka, tłum. Marceli Motty). [przypis edytorski]
atque iterum (łac.) — i na odwrót. [przypis edytorski]
Atque (…) nefas — Platon, Timajos w tłumaczeniu Cycerona, 2. [przypis tłumacza]
Atque (…) turpis — Ovidius, Metamorphoses, IV, 187. [przypis tłumacza]
atrakcja — tu: przyciąganie. [przypis edytorski]
atrakcyjny — przyciągający. [przypis edytorski]
atrament sympatyczny — substancja używana do ukrywania napisanej wiadomości: bezbarwna po zaschnięciu, widoczna po podgrzaniu lub użyciu odpowiedniego środka chemicznego. [przypis edytorski]
atrapów — dziś popr. forma D.lm: atrap. [przypis edytorski]
Atrarwan — stan kapłański w staroirańskim mazdaizmie. [przypis redakcyjny]
Atratinus, właśc. Lucius Sempronius Atratinus (zm. 7 n.e.) — rzymski polityk i mówca; konsul w 34 p.n.e., zwolennik Marka Antoniusza. [przypis edytorski]
A travers la grande prairie du milieu (fr.) — przez wielką łąkę na środku [parku]. [przypis edytorski]
Atrebacja — Artois. Chodzi o Damiensa, urodzonego w Arras, który 5 stycznia 1757 targnął się na życie Ludwika XV, za co rozszarpano go końmi na placu de Greve. [przypis tłumacza]
atresia vaginae (med.) — atrezja pochwy, zwężenie lub zrośnięcie pochwy albo całkowity jej brak. [przypis edytorski]
Atreus (mit. gr.) — król Myken, mszcząc się na bracie, który uwiódł mu żonę, podał mu potrawkę z jego syna. [przypis edytorski]
Atreus (mit. gr.) — król Myken, ojciec Agamemnona i Menelaosa. [przypis edytorski]
atriensis — sługa stróż atrium. [przypis autorski]
atrium (łac.) — centralne pomieszczenie w domu rzymskim, bez okien, z czworokątnym otworem w dachu, pod którym znajdował się basen na wodę deszczową. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — centralne pomieszczenie w domu rzymskim, bez okien, z otworem w pułapie i basenem na wodę deszczową. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — wewnętrzny dziedziniec lub centralne pomieszczenie w rzymskim domu. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — wewnętrzny dziedziniec lub centralne pomieszczenie w rzymskim domu. [przypis edytorski]
atrium — salon, miejsce przyjęć. [przypis redakcyjny]
A trochę dalej: Gianni, Ganello, (…) Tribaldello — Wszyscy ci trzej zdrajcy swojego kraju. [przypis redakcyjny]
atrofia (biol., med.) — zmniejszenie się; zanik. [przypis edytorski]
atrofia — zmniejszenie się; zanik. [przypis edytorski]
Atrongajos — Ἀθρογγαῖος, w Starożytnościach XVII, X, 7: Ἀθρόγγης. [przypis tłumacza]
Atrophia et anaemia organorum. Mors. (łac.) — Zanik i anemia organów. Śmierć. [przypis edytorski]
atropina — lek powodujący rozszerzanie źrenic. [przypis edytorski]
Atropos (mit. gr.) — jedna z trzech bogiń przeznaczenia i losu każdego człowieka, przedstawianych jako prządki zajmujące się nicią ludzkiego życia; Atropos wyznaczała kres życia każdego z ludzi: gdy nadchodziła chwila śmierci, przecinała nić. [przypis edytorski]
atrybucja (daw.) — uprawnienie komuś przysługujące; kompetencja, zakres władzy. [przypis edytorski]
atrybucje — uprawnienia komuś przysługujące. [przypis edytorski]
atrybucje — uprawnienia komuś przysługujące. [przypis redakcyjny]
atrybut — cecha, przymiot. [przypis redakcyjny]
Atryda (mit. gr.) — potomek Atreusa, króla Myken; tu: jego wnuk Orestes, syn Agamemnona, który mszcząc śmierć ojca, zabił matkę i jej kochanka, po czym w tułaczce wraz z przyjacielem Pyladesem dotarł do Taurydy. [przypis edytorski]
Atryda — przydomek Agamemnona (syn Atreusa). [przypis edytorski]
Atryda ściął tu setki głów — w oryg. С Атридом спорил там Пилад: „Z Atrydą spierał się tam Pylad” (który ofiarował się poświęcić życie dla uratowania przyjaciela, ale Orestes odrzucił jego propozycję). [przypis edytorski]
Atryda — syn Atreusa; tu: Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryda — syn Atreusa (tu: Agamemnon). [przypis edytorski]
Atryda — syn Atreusa, tu: Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryda — syn Atreusa (tu: Menelaos). [przypis edytorski]
Atryda — tu: Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryd młodszy — Menelaos. [przypis edytorski]
Atryd — przydomek Agamemnona (syn Atreusa). [przypis edytorski]
Atryd — przydomek Menelaosa (syn Atreusa), król Sparty; jego żona Helena została porwana przez Parysa, co doprowadziło do wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
Atryd — przydomek Menelaosa (syn Atreusa). [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa (Agamemnon bądź Menelaos). [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa (Agamemnon lub Menelaos). [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa, tj. Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa (tu: Agamemnon). [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa, tu Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa (tu: Menelaos). [przypis edytorski]
Atrydy — synowie Atreusa, tj. Agamemnon i Menelaos. [przypis edytorski]
Atrydzi — Agamemnon i Menelaos, synowie Atreusa. [przypis edytorski]
Atrydzi (mit. gr.) — Menelaos i Agamemnon jako synowie Atreusza. [przypis redakcyjny]
Atrydzi (mit. gr.) — Menelaos i Agamemnon, synowie Atreusza, obciążeni klątwą za zbrodnie ojca, popełnione w czasie walki o tron mykeński. Żonę Menelaosa, piękną Helenę, uwiódł i uwiózł do Troi Parys. Agamemnon został zamordowany przez niewierną żonę po powrocie z wojny trojańskiej, pomściła go córka Elektra i syn Orestes. [przypis edytorski]
Atrydzi (mit. gr.) — potomkowie Atreusa, króla Myken; ród przeklęty przez bogów z powodu bratobójstwa, którego dopuścili się Atreus i Tyestes na swym przyrodnim bracie Chryzipposie; historię rodu znaczą najokrutniejsze zbrodnie popełniane w łonie rodziny; Atrydami byli m.in. Agamemnon i Menelaos, mąż Heleny Trojańskiej. [przypis edytorski]
Atrydzi (mit. gr.) — potomkowie Atreusza (a. Atreusa), należeli do nich m.in. Agamemnon i Menelaos, mąż Heleny Trojańskiej; ród przeklęty z powodu bratobójstwa, którego dopuścili się Atreusz i Tyestes (a. Tiestes) na swym przyrodnim bracie Chrysipposie (Chryzypie); ich historię znaczą najokrutniejsze zbrodnie popełniane w łonie rodziny; Atreusz (ojciec Agamemnona i Menelaosa), będąc królem Myken, zemścił się na Tyestesie za uwiedzenie żony, podając mu w czasie uczty potrawę przygotowaną z ciał jego synów; sam zginął za to z ręki brata zamordowanych dzieci, Egista. [przypis edytorski]
Atrydzi (mit. gr.) — synowie Atreusa: Agamemnon i Menelaos. [przypis edytorski]
Atrydzi — potomkowie Atreusa, tu: jego synowie, Agamemnon i Menelaus. [przypis edytorski]
Atrydzi — potomkowie Atreusa, w tym Agamemnon, który poświęcił swoją córkę Ifigenię, by uzyskać przychylność bogów dla greckiej wyprawy przeciw Troi. Czyn ten rozpoczął serię dokonywanych z zemsty zabójstw w obrębie rodziny. [przypis edytorski]
Atrydzi — synowie Atreusa, Agamemnon i Menelaos, bohaterowie Iliady Homera. [przypis edytorski]
