Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | potocznie | przestarzałe | przymiotnik | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3030 przypisów.
etażerka — mebel złożony z kilku otwartych półek. [przypis edytorski]
etażerka — ozdobny mebel złożony z umiejscowionych jedna pod drugą półek. [przypis edytorski]
etaż (ros.) — piętro. [przypis edytorski]
et bien (fr.) — dobrze więc. [przypis edytorski]
et caetera a. et caetera (łac.) — i tak dalej. [przypis edytorski]
et caetera — i tam dalej (łac.). [przypis autorski]
et caetera (łac.) — i tak dalej. [przypis edytorski]
et caetera (łac.) — i tak dalej. [przypis redakcyjny]
et caetera (łac.) — i tak dalej; znak &, oznaczający skrócone „et caetera”: w rzeczywistości „&” jest połączeniem liter łac. spójnika et, wyrażenie et caetera zapisuje się skrótowo jako „etc.” lub jako „&c.”. [przypis edytorski]
etcaetery (łac. et caetera) — dodatki. [przypis redakcyjny]
et cantharus (…) me — Horatius, Epistulae I, 5, 23. [przypis tłumacza]
Et casta (…) parentis — Lucretius, De rerum natura, I, 99. [przypis tłumacza]
Et ce fatal amour (…) pas pour lui — „I tę nieszczęsną miłość, którą w sobie przemogłam […] podstęp twój podchwycił i przekonał mnie o niej. Wyznałam ci ją, muszę przy niej obstawać; daremnie byś ty sam o niej zapomniał; to hańbiące wyznanie, do któregoś mnie zmusił, zostanie na zawsze przytomne mej pamięci. Zawsze będzie mi się zdawało, że jesteś niepewny mej wiary; i sam grobowiec, panie, mniej jest dla mnie smutny niż łoże małżonka, który mi wyrządził tę obelgę, zyskał nade mną tę okrutną przewagę i który, gotując mi wieczystą zgryzotę, zmusił mnie, bym się spłoniła od ogni płonących nie dla niego. [Jean Racine; red. WL] Mitrydat, akt IV, sc. 4. [przypis tłumacza]
et certitudine (łac.) — i ubezpieczeniem. [przypis redakcyjny]
et c'est peu dire (fr.) — i to coś mówi. [przypis edytorski]
etc — etc. (łac.) — skrót od et caetera: i tak dalej, i tym podobnie. [przypis edytorski]
et cetera a. et caetera (łac.) — i tak dalej. [przypis edytorski]
et cetera (łac.) — i tak dalej. [przypis edytorski]
et cetra — łac. et caetera: i tak dalej. [przypis edytorski]
et civibus (łac.) — a obywatelom. [przypis redakcyjny]
etc. (łac.) — et caetera: i inne, i tak dalej. [przypis edytorski]
etc. (łac. et caetera) — i tak dalej, i tym podobne. [przypis edytorski]
etc. (łac. et caetera) — skrót od: i tak dalej (a.: i inne). [przypis edytorski]
etc. (łac.) — i tak dalej (skrót od et cetera). [przypis edytorski]
etc. (łac.) — skrót od et caetera: i tak dalej, i tym podobnie. [przypis edytorski]
etc. (łac.) — skrót od et caetera: i tak dalej. [przypis edytorski]
etc. (łac.) — skrót od et caetera: i tak dalej. [przypis edytorski]
etc. (łac.) — skrót od: et caetera, i tym podobne; odpowiednik pol. itp. [przypis edytorski]
etc. (łac.) — skrót od et caetera odpowiadający polskiemu: „itd.” lub „i in.”. [przypis edytorski]
etc. (łac.) — skrót od et caetera odpowiadający polskiemu: itd. lub i in. [przypis edytorski]
etc. (łac.) — skrót od et caetera odpowiadający polskiemu: itd. lub i in. [przypis edytorski]
et comme de raison (fr.) — i z rozsądku. [przypis edytorski]
et compagnie (fr.) — i [jego] towarzysze; i [jego] bractwo. [przypis edytorski]
et Compagnie (fr.) — i spółka. [przypis edytorski]
et connexiones (łac.) — i związki (myśli). [przypis redakcyjny]
et consensit (łac.) — i przystał na to. [przypis redakcyjny]
et consequenter (łac.) — i wskutek tego. [przypis redakcyjny]
et consortes (łac.) — i towarzysze, i wspólnicy (ci, którzy dzielą z nim los). [przypis edytorski]
et consortes (łac.) — i towarzysze; i wspólnicy. [przypis edytorski]
et continuando recens crimen ob fugam illorum, unius ex vinculis: Joannis Popiel, alterius ex civitate: Joachimi Popiel factam (łac.) — i aby kontynuować niedawny zarzut (crimen) ich ucieczki, jednego, Jana Popiela, z więzów (tj. więzienia), a drugiego, Joachima Popiela, z miasta. [przypis edytorski]
et crimen laesae maiestatis (łac.) — i zbrodnia obrazy majestatu. [przypis redakcyjny]
etc. — skrót łac. et caetera: i tak dalej; tu oznacza to pominięcie dalszych tytułów króla polskiego. [przypis edytorski]
etc. — skrót od et caetera (łac.): dosł. i inne; i tak dalej. [przypis edytorski]
etc. — skrót od łac. et caetera: i inne, i tak dalej, i tym podobne. [przypis edytorski]
etc. — skrót od łac. et caetera: i inne, i tak dalej. [przypis edytorski]
etc. — skrót od łac. et caetera: i inne; i tak dalej. [przypis edytorski]
Et cum non prosunt singula, multa juvant (łac.) — Tam, gdzie jeden nie wskóra, tam wielu poradzi. [przypis tłumacza]
et cum spiritu tuo (łac.) — i z duchem twoim; zwyczajowa odpowiedź na błogosławieństwo a. powitanie: „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. [przypis edytorski]
et cum summo periculo (łac.) — i z wielkim niebezpieczeństwem. [przypis redakcyjny]
Et cuncta (…) Catonis (łac.) — Choć okrąg ziemski Cezar pokona,/ Nie zmoże hardej duszy Katona! (Horatius, Odae, II, 1, 23; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Et cuncta terrarum subacta (łac.) — i cała ziemia podbita; pełniejszy cytat dotyczy podbojów Cezara i brzmi: „Et cuncta terrarum subacta, / Praeter atrocem animum Catonis”, tj.: i całą ziemię podbije oprócz surowej duszy Katona („Choć okrąg ziemski Cezar pokona,/ Nie zmoże hardej duszy Katona!”, Horacy, Ody, Ks. II, Pieśń I, w. 23–24 w tłum. Edmunda Cięglewicza). [przypis edytorski]
et curios sitmulant, sed bacchanalia vivunt (łac.) — udają świętych, a żyją jak rozpustnicy. [przypis tłumacza]
…et d'attendre en paix votre divin secours… (fr.) — „…i oczekiwać w pokoju Twej boskiej pomocy.” [przypis redakcyjny]
Et (…) dedit — Vergilius, Georgica, III, 267. [przypis tłumacza]
et de frigidis et maleficiatis (łac.) — Pod tym tytułem traktuje IV księga Dekretaliów o niezdolnych do małżeńskiej powinności lub czarami urzeczonych w tym kierunku osobach. [przypis tłumacza]
et de profundis (łac.) — i z głębin. [przypis edytorski]
et de quibusdem aliis (łac.) — i o niektórych innych rzeczach. [przypis redakcyjny]
et dissipatae sunt omnes cogitationes eius (łac.) — i unicestwione są wszystkie jej zamiary. [przypis edytorski]
Et dixerunt: Venite et cogitemus contra Jeremiam cogitationes (…) (łac.) — I powiedzieli: Pójdźcie, a wymyślimy co przeciw Jeremiaszowi, bo nie zginie zakon od kapłana ani słowo od proroka. (Jr 17, 18). [przypis tłumacza]
Et dixisti: Absque peccato et innocens ego sum, et propterea avertatur furor tuus a me (…) (łac.) — „A przecież mówisz: Ponieważem niewinną, pewnie odwrócona jest zapalczywość jego ode mnie. Oto Ja w sąd wnijdę z tobą przeto, że mówisz: Nie zgrzeszyłam”. [przypis tłumacza]
et du fer pour travailler (fr.) — i żelaza, żeby pracować. [przypis edytorski]
et ecce plus quam Salomon hic (łac.) — a tu oto więcej [jest mądrości] niż [miał] Salomon (Mt 12, 42). [przypis edytorski]
et e contra (łac.) — i przeciwnie. [przypis edytorski]
Et ego in Arcadia vixi (łac.) — a ja żyłem w Arkadii (tj. beztrosko). [przypis edytorski]
Et ego rogabo Patrem et alium Paraclitum dabit vobis, ut maneat vobiscum in aeternum spiritum veritatis (łac.) — fragment Ewangelii wg św. Jana: „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze, Ducha Prawdy (…)” J 14, 16-17. [przypis edytorski]
etenim (…) consistendi — Cicero, Tusculanae quaestiones [Tusculanae disputationes], IV, 18. [przypis tłumacza]
Eteokl, właśc. Eteokles (mit. gr.) — brat Polinika, Ismeny i Antygony, syn Edypa i Jokasty; jego imię z gr. (Ἐτεοκλῆς) znaczy: „prawdziwie wsławiony”; prowadził ze swym bratem, Polinikiem, spór o tron Teb, wygnał go z miasta i mianował się królem; zginął w pojedynku z Polinikiem, kiedy ten, dochodząc swych praw, próbował zbrojnie odzyskać władzę z pomocą wyprawy siedmiu wodzów przyprowadzonych z Argos przeciw Tebom (każdy z wodzów oblegał jedną z bram miasta; wyprawa stała się tematem m.in. tragedii Ajschylosa Siedmiu przeciw Tebom). Eteokles został uczczony uroczystym pochówkiem jako bohaterski obrońca ojczyzny. [przypis edytorski]
Eteonikos — w r. 410/09 harmosta na wyspie Tazos (blisko Tracji i Macedonii). Po śmierci Kallikratidasa piastował komendę do przybycia nowego admirała. Sprytem i energią nie dopuścił do buntu wojsk na Chios. Występuje i w Anabazie, VII 1. [przypis tłumacza]
Eteonikos — znany z wojny peloponeskiej, w r. 411 spartański harmosta na wyspie Tazos. [przypis tłumacza]
eter — gaz stosowany w XIX w. jako środek znieczulający. [przypis edytorski]
eter — górne warstwy powietrza; w filozofii staroż. subtelna, nieważka materia. [przypis edytorski]
eter (gr. αἰθήρ) — w dawnej filozofii przyrody piąty i najbardziej lotny żywioł, materia świata pozaziemskiego. [przypis edytorski]
eter octowy — eter etylowy, bezbarwna ciecz o ostrym zapachu, szybko się ulatniająca. [przypis redakcyjny]
eter (pot.) — eter dietylowy, łatwopalna ciecz o odurzającym zapachu, mająca właściwości narkotyczne, nasenne i znieczulające. [przypis edytorski]
eter (pot.) — eter dietylowy, łatwopalna ciecz o odurzającym zapachu, mająca właściwości narkotyczne, nasenne i znieczulające; nałogowe wąchanie lub spożywanie eteru to eteromania. [przypis edytorski]
eter (pot.) — eter dietylowy, szybko się ulatniająca ciecz o odurzającym zapachu; stosowany w XIX w. jako środek znieczulający. [przypis edytorski]
et errat (…) adiungitur — Terentius, Adelphi, 1, 40. [przypis tłumacza]
eter — w filozofii przyrody nazwa hipotetycznej substancji, która miała wypełniać puste przestrzenie we wszechświecie. W fizyce teoria eteru powstała pod koniec XIX w. wraz z rozwojem teorii elektromagnetyzmu (jego istnieniem tłumaczono np. rozchodzenie się fal świetlnych w przestrzeni kosmicznej), upadła pod wpływem szczególnej teorii względności Alberta Einsteina. Z czasów panowania koncepcji eteru kosmicznego pochodzą wyrażenia związane z radiem, np. „w eterze” lub „na falach eteru”, w których eter oznacza przestrzeń fal radiowych. [przypis edytorski]
eter — w filozofii przyrody nazwa hipotetycznej substancji, która miała wypełniać puste przestrzenie we wszechświecie. W fizyce teoria eteru powstała pod koniec XIX w. wraz z rozwojem teorii elektromagnetyzmu (jego istnieniem tłumaczono np. rozchodzenie się fal świetlnych w przestrzeni kosmicznej), upadła pod wpływem szczególnej teorii względności Alberta Einsteina. [przypis edytorski]
eter — w filoz. przyrody nazwa hipotetycznej substancji, która miała wypełniać puste przestrzenie we wszechświecie. Teoria eteru rozpowszechniła się w XIX wieku (jego istnieniem tłumaczono np. rozchodzenie się fal świetlnych w przestrzeni kosmicznej), upadła pod wpływem szczególnej teorii względności Alberta Einsteina. [przypis edytorski]
eter — wg daw. nauki niedostrzegalna substancja wypełniająca kosmos. [przypis edytorski]
eter — wg dawnych koncepcji hipotetyczny subtelny, lotny żywioł, z którego zbudowane miały być planety i gwiazdy. [przypis edytorski]
eter — wg dawnych koncepcji kosmologicznych niedostrzegalna substancja wypełniająca wszechświat. [przypis edytorski]
eter — w starogreckich koncepcjach przyrody: subtelna, lotna, niedostrzegalna substancja wypełniająca świat pozaziemski, „nadksiężycowy”; piąty żywioł przyrody (obok powietrza, ziemi, ognia i wody). [przypis edytorski]
eteryczny — subtelny, delikatny, lotny, niematerialny, duchowy; od aetheru (gr. αἰθήρ), piątego i najbardziej lotnego żywiołu w filoz. staroż. [przypis edytorski]
Eterze, co światłem zapładniasz świat (mit. gr.) — Eter, syn Erebu (Ciemności) i Nyks (Nocy): bóg światła, uosobienie wyższych rejonów nieba i powietrza górnego (powietrze niższe, aer zamieszkiwali bogowie olimpijscy); w starogreckiej filozofii przyrody eter był piątym elementem (obok powietrza, ziemi, ognia i wody), materią kosmosu, tj. świata pozaziemskiego, „nadksiężycowego”. [przypis edytorski]
Eterze, Zeusa gmachu — z Eurypidesa Melanippe. [przypis tłumacza]
Etes Vous bien, mon Officier? (fr.) — Dobrze panu, panie oficerze? [przypis edytorski]
Etes-vous prophète? (fr.) — Czy pan jest prorokiem? [przypis edytorski]
et felices rerum successus (łac.) — szczęśliwego powodzenia. [przypis redakcyjny]
et felices successus (łac.) — i szczęśliwego powodzenia. [przypis redakcyjny]
Et fit voluntas tua (łac.) — bądź wola twoja. [przypis edytorski]
Et fugit (…) videri — Vergilius, Aeneida, III, 65. [przypis tłumacza]
Et fut occis le vièux qui avoit à nom Aladin avec tous ses hommes (fr.) — I został zabity starzec noszący imię Aladyn ze wszystkimi swymi ludźmi. [przypis autorski]
et gens et mens (łac.) — i ród, i umysł. [przypis redakcyjny]
Et gens (…) virga (łac.) — „I lud Massylii konny, na oklep siedzący,/ Co nie zna wcale siodeł, a kieruje końmi,/ Dotykając łba prętem” (Lucanus, Pharsalia, IV, 682; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Et (…) gladiis (łac.) — „Czyż można/ Zawierzyć wiatrom, dokąd zaniosą nam strzałę?/ Tylko w mieczu potęga, i każdy lud mężny/ Mieczem wojnę rozstrzyga” (Lucanus, Pharsalia, VIII, 384; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Et (…) gloria — Horatius, Odae, III, 26, 2. [przypis tłumacza]
Et habet (…) cinaedos — Martialis, Epigrammata, VII, 58, 9. [przypis tłumacza]
Et (…) habet — Iuvenalis, Satirae VI, 196. [przypis tłumacza]
