Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18403 przypisów.
paznokty — dziś popr.: paznokciami. [przypis edytorski]
Pazurkowski — w innej wersji: Chamiec. [przypis edytorski]
Pazyfae (mit. gr.) — królowa Krety, która zakochała się w świętym byku, podarowanym Minosowi przez boga mórz i oceanów Posejdona i urodziła Minotaura. [przypis edytorski]
Pazyfae (mit. gr.) — żona Minosa, króla Krety, która w wyniku klątwy zakochała się w świętym byku i urodziła Minotaura, pół byka, pół człowieka. [przypis edytorski]
Pazyfae (mit. gr.) — żona Minosa, króla Krety, która zakochała się w świętym byku, podarowanym Minosowi przez boga Posejdona, i urodziła Minotaura, pół byka, pół człowieka. [przypis edytorski]
Pazyfae (mit. gr.) — żona Minosa, króla Krety, która zakochała się w świętym byku, podarowanym Minosowi przez boga Posejdona, i urodziła Minotaura, pół byka, pół człowieka. [przypis edytorski]
Pazyfae — patrz o niej przypisek w księdze XII Piekła. [przypis redakcyjny]
Pazyfae — żona króla kreteńskiego, Minosa, rozgorzała z dopuszczenia Posejdona nienaturalną miłością do buhaja. [przypis redakcyjny]
Pazyfae — żona Minosa. [przypis edytorski]
Pazyfy — Pazyfae — żona Minosa. [przypis edytorski]
pazzo (wł.) — szaleniec, półgłówek. [przypis redakcyjny]
p. Branicki — teść poety. [przypis redakcyjny]
p. Brun — w chwili, w której zestawiam te notatki, gościnny Brun przeszło od roku spoczywa w ziemi Złotego Brzegu. Zmarł w Elminie w maju czy kwietniu 1883 r., a więc wkrótce po naszej znajomości. [przypis autorski]
P. Burke, Społeczna historia wiedzy, Warszawa 2016, s. 184. [przypis autorski]
P. Burke, Społeczna historia wiedzy, Warszawa 2016, s. 192. [przypis autorski]
P. Burke, Społeczna historia wiedzy, Warszawa 2016, s. 195. [przypis autorski]
P. Burke, Społeczna historia wiedzy, Warszawa 2016, s. 198. [przypis autorski]
P. Burke, Społeczna historia wiedzy, Warszawa 2016, s. 199. [przypis autorski]
P. Burke, Społeczna historia wiedzy, Warszawa 2016, s. 207. [przypis autorski]
P. Burke, Społeczna historia wiedzy, Warszawa 2016, s. 210. [przypis autorski]
pchać do nosa cuchnący proszek pochodzący z Ameryki — tabakę, czyli sproszkowany tytoń, przeznaczony do zażywania przez nos; tabaka stała się popularna we Francji, odkąd w 1560 ambasador francuski w Hiszpanii przywiózł ją królowej Katarzynie Medycejskiej jako środek leczniczy na trapiące ją migreny. [przypis edytorski]
pchać się do fraka — starać się o posadę państwową (w carskiej Rosji przepisowym strojem urzędników państwowych średniego i wyższego stopnia był frak). [przypis edytorski]
pchać sie — wypędzić się, wypchnąć się. [przypis redakcyjny]
Pchła (gw.) — popchnęła. [przypis edytorski]
Pchłę zabił — Rys ten można by pomówić o komizm zbyt gruby, a jednak obłudnik Tartufe nie jest tu bez świątobliwych wzorów. Złota legenda opowiada o św. Makarym co następuje: Gdy raz św. Makary zabił pchłę, która go gryzła, wypłynęło z niej dużo krwi; powziął żal, iż pomścił własną krzywdę, i wytrwał pół roku całkowicie nagi w pustyni, kąsany bez litości przez muchy i inne zwierzęta. Można pojąć, iż ani obłuda Tartufa ani świętość św. Makarego zarówno nie były w duchu natury i filozofii Moliera. [przypis tłumacza]
pchnąc — dziś popr. forma: pchając. [przypis edytorski]
pchnąłem z alarmem na Eubeję — bezskuteczne, jak i poselstwo na Peloponez. [przypis tłumacza]
pchnął w Letę — tj. w śmierć. [przypis edytorski]
pchnąłżebyś — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy pchnąłbyś. [przypis edytorski]
P. — chodzi o Przemyśl, miasto powiatowe w płd.-wsch. Polsce. [przypis edytorski]
PCK — Polski Czerwony Krzyż, najstarsza polska organizacja humanitarna będąca członkiem Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, założona w 1919 r. [przypis edytorski]
P. Curie i Debierne zauważyli (…), że zjawisko to [wzbudzanie promieniotwórczości] przebiega prawidłowo i zawsze w tenże sam sposób, jeżeli odbywa się w naczyniu zamkniętym — [por.] „Comptes rendus”, 4 marca 1901. [przypis edytorski]
p. Curie i ja zauważyliśmy, że wszystkie ciała stają się promieniotwórczymi, skoro przez pewien czas przebywać będą w sąsiedztwie soli radonośnej (…) — [por.] „Comptes rendus”, 6 listopada 1899. [przypis autorski]
P. Curie umieścił w powietrzu ciekłym rurkę szklaną, zawierającą chlorek baru radonośny (…) — [por.] „Societe de Physique” 2 marca 1900. [przypis autorski]
pczoła — dziś popr.: pszczoła. [przypis edytorski]
pczoła (starop.) — pszczoła. [przypis edytorski]
pczoły — dziś popr.: pszczoły. [przypis edytorski]
pczoły (starop.) — pszczoły. [przypis redakcyjny]
P. Dąbkowski, Polskie prawo prywatne, t. II, Lwów 1911, s. 153, M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 21. [przypis autorski]
P. de N. — słynny kaznodzieja Esprit Fléchier (1632–1710), od r. 1587 biskup w Nimes. [przypis redakcyjny]
p. de Roche — dr Jan de Roche, lekarz, kolega i przyjaciel ojca Reeve'a, uproszony przez niego w testamencie, aby się wdową i synem jego opiekował. [przypis redakcyjny]
PD — prawdopodobnie literówka autora, chodzi raczej o SD (socjaldemokrację), lewicowy ruch społeczny wywodzący się z ruchu robotniczego. [przypis edytorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property…, 1996, s. 202. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property, Aldershot, 1996, s. 15. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property, Aldershot, 1996, s. 199. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property, Aldershot, 1996, s. 212. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property, Aldershot, 1996, s. 221. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property, Aldershot, 1996, s. 22. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property, Aldershot, 1996, s. 42. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property…, s. 202. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property…, s. 202. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property…, s. 203. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property…, s. 220. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property…, s. 223. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property…, s. 25–27. [przypis autorski]
P. Drahos, A philosophy of intellectual property…, s. 25. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism…, s. 125, S. K. Sell, Private power, public law…, s. 8. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism…, s. 22. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism…, s. 23, L. Bento, Toward an International Law of Piracy Sui Generis: How the Dual Nature of Maritime Piracy Law Enables Piracy to Flourish, 29 „Berkeley J. Int'l Law” 399 (2011), http://scholarship.law.berkeley.edu/bjil/vol29/iss2/1 (10.12.2013), s. 402. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism…, s. 23. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism…, s. 30, D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 50; Ch. May, S. K. Sell, Intellectual property rights. A critical history, London 2006, s. 88, G. Petri, Transition from guild regulation…, s. 110. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 111. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 113. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 118-122. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 11. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 121. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 123. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 126. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 145. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 14. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 176. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 182. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 29. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 2. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 32. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 36. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 63. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 64. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 76. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s. 77. [przypis autorski]
P. Drahos, J. Braithwaite, Information feudalism. Who owns the knowledge economy, London 2002, s.78. [przypis autorski]
pęcak a. pęczak — kasza z całych ziaren jęczmienia lub pszenicy. [przypis edytorski]
pęcełek (reg.) — węzełek, przen. dziecko, tu raczej: zarodek. [przypis edytorski]
péché originel (fr.) — grzech pierworodny. [przypis edytorski]
pęcina — część kończyny konia nad kopytem. [przypis edytorski]
pęcina — część kończyny znajdująca się nad kopytem. [przypis redakcyjny]
pęczak — gruba kasza z całego ziarna zboża (jęczmienia), pozbawionego łuski. [przypis edytorski]
pęcz (daw.) — pąki pokrywające krzew lub drzewo. [przypis edytorski]
pęcze a. pęcza — dziś: pąki. [przypis edytorski]
pęcze — dziś: pąki, pączki. [przypis edytorski]
pęcze — dziś raczej: pąki (kwiatów, tu: róż). [przypis edytorski]
pęcze — pąki, pączki. [przypis edytorski]
pęcze — pąki. [przypis edytorski]
pędem Farysa — Farys, rycerz u Arabów Beduinów. [przypis autorski]
pędrak — małe dziecko. [przypis edytorski]
pędrak (żart.) — małe dziecko. [przypis edytorski]
Pędźcie… — monolog Julii oparty został na bardzo popularnej w czasach Shakespeare'a pieśni weselnej (tzw. epithalamion). [przypis redakcyjny]
pędź (…) wzdłuż brzegu — wzdłuż wybrzeża Morza Czarnego, mijając kraj koczowniczych ludów scytyjskich. [przypis edytorski]
pędzą po suknach wytoczone słonie — w bilard grano kulami z kości słoniowej. [przypis edytorski]
pędzić jak w sto koni — pędzić z ogromną prędkością, z pośpiechem. [przypis edytorski]
