Przypisy

Il est beau, n'est-ce pas? (fr.) — Jest piękny, nieprawdaż? [przypis edytorski]

Il est cocu, le chef de gare (fr.) — Naczelnik stacji jest rogaczem; słowa fr. piosenki, powiedzonko do dziś popularne we Francji. W 1925 r. ukazała się komedia o tym tytule, której autorami byli André Mouëzy-Éon i Nicolas Nancey. [przypis edytorski]

il est correct (fr.) — on jest w porządku. [przypis edytorski]

Il est içi — ma foi (fr.) — On tu jest, a to dopiero. [przypis edytorski]

il est indigne des grands coeurs de repandre le trouble, qu'ils ressentent (fr.) — jest niegodziwością wielkich serc szerzyć wśród innych niepokój, który same odczuwają (Clotilde de Vaux). [przypis edytorski]

il est mourru par désespoir — umarł z rozpaczy (błąd w formie czasownikowej, powinno być: il est mort w passé composé a. il mourut w passé simple). [przypis edytorski]

Il est permis de violer l'histoire à la condition de lui faire un enfant (fr.) — Można gwałcić historię pod warunkiem, że się ją obdarzy dzieckiem. [przypis edytorski]

Il est très beau (fr.) — Jest bardzo piękny. [przypis edytorski]

Ilex paraguanensis (łac., bot.) — ostrokrzew paragwajski; jego potoczna hiszpańska nazwa to yerba mate, a portugalska erva-mate. [przypis edytorski]

ile że (daw.) — jako że, ponieważ. [przypis edytorski]

ile że (daw.) — jako że. [przypis edytorski]

ile że (daw.) — ponieważ. [przypis edytorski]

ile że — jako że, ponieważ. [przypis edytorski]

ile, że — jako że, ponieważ. [przypis edytorski]

ileżem razy musiał — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ileż razy musiałem. [przypis edytorski]

ile że (przetarz.) — jako że, ponieważ. [przypis edytorski]

Ileż! niewinnych ofiar pomowionych o czary i inne występki poległo na stosach — dziś popr. wykrzyknik w środku zdania powinien być usunięty; tu: zostawiono ten rodzaj daw. zapisu oddającego stan emocjonalny osoby mówiącej. [przypis edytorski]

il fallait faire bonne mine à mauvais jeu (fr.) — trzeba robić dobrą minę do złej gry. [przypis edytorski]

il fant profiter du moment (fr.) — trzeba wykorzystać moment. [przypis edytorski]

Il faut avoir des opinions. (fr.) — trzeba mieć swoje zdanie. [przypis edytorski]

il faut le défendre (fr.) — nie trzeba na to pozwalać. [przypis edytorski]

Il faut, que jeunesse se passe (fr.) — trzeba, aby młodość przeminęła. [przypis edytorski]

il faut que la jeunesse se passe (fr.) — młodość musi się wydarzyć, przejść; odpowiednik polskiego powiedzenia: młodość musi się wyszumieć. [przypis edytorski]

Il faut, qu'il aille au collège (fr.) — powinien iść do szkoły. [przypis edytorski]

Il faut qu'ils se contrebalancent (fr.) — muszą się równoważyć. [przypis edytorski]

il faut travailler (fr.) — tu: trzeba jechać. [przypis edytorski]

il faut tuer les passions (fr.) — trzeba zabić namiętności. [przypis edytorski]

il fo to prędr (zniekszt. fr. il faut prenre) — trzeba pojąć. [przypis edytorski]

iliackie (…) bitwy — przedstawienia walk podczas woj­ny trojańskiej; przymiotnik iliacki od: Iliada. [przypis edytorski]

iliacki — trojański; z Ilionu. [przypis edytorski]

Iliacos intra muros peccatur et extra (łac.) — Wewnątrz trojańskich murów błądzą i poza nimi (Horacy, Listy, I, 2, w. 16). [przypis edytorski]

Iliada — epopeja opiewająca wojnę Achajów (Greków) z Ilionem (Troją), jej autorstwo przypisuje się Homerowi (VIII w. p.n.e.). [przypis edytorski]

Iliada — epos Homera, w którym bohater, Achilles, odmawia udziału w walce. [przypis edytorski]

Iliada — jeden z najstarszych, obok Odysei, zabytek literatury europejskiej, epos bohaterski starożytnego poety greckiego Homera, datowany na VIII a. VII w. p.n.e., opisujący dzieje wojny trojańskiej. [przypis edytorski]

Iliada nieszczęść — przen.: tyle nieszczęść wskutek wojny trojańskiej, ile opisuje Iliada Homera. [przypis edytorski]

Iliada — powstały w VIII lub VII wiek p.n.e. epos opowiadający o wojnie trojańskiej, którego autorstwo przypisywane jest starogreckiemu epikowi i śpiewakowi Homerowi. [przypis edytorski]

Iliada — słynny starogrecki epos, którego autorstwo przypisywane jest Homerowi (ok. VIII w p.n.e.) [przypis edytorski]

Iliadek (…) tłum — procesja błagalna Trojanek. [przypis edytorski]

Iliadki — Trojanki. [przypis edytorski]

Ilia, kapłanka-królowa — Rea Sylwia, bohaterka legend rzym.; córka króla miasta Alba Longa, Numitora, zmuszona do złożenia ślubów czystości, została westalką, kapłanką wiecznego ognia Westy; jednak ze związku z bogiem wojny, Marsem, urodziła bliźnięta, Romulusa i Remusa. [przypis edytorski]

Ilidże — w dzisiejszej pisowni tureckiej: Ilıca, miejscowość ok. 15 km na zach. od Erzurum. [przypis edytorski]

ilijoński — należący do Troi (Ilionu). [przypis edytorski]

ilijoński — trojański (od Ilion — Troja). [przypis edytorski]

I like you (ang.) — Lubię pana. [przypis edytorski]

ilioński — trojański. [przypis edytorski]

Ilion — Troja. [przypis edytorski]

Ilion — Troja; tu forma wydłużona: Ilijon (zgodna z daw. wymową) dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]

Iliria — staroż. kraina na wsch. wybrzeżu Adriatyku, obejmująca tereny obecnej Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Serbii i Albanii. [przypis edytorski]

Iliria — utworzone w 1809 r. przez Napoleona królestwo złożone m.in z Dalmacji, Gorycji, Triestu oraz części Chorwacji. [przypis edytorski]

ili (ros.) — czy. [przypis edytorski]

Iliryjczyk — mieszkaniec Ilirii, krainy historycznej na terenie dzisiejszej Serbii, Bośni, Czarnogóry i Chorwacji. Iliryzmem nazywał się ruch dążący do rozwoju kultury i zjednoczenia południowych Słowian. [przypis edytorski]

iliryjski — przym. od Iliria: staroż. kraina na wsch. wybrzeżu Adriatyku, obejmująca tereny obecnej Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Serbii i Albanii. [przypis edytorski]

Ilissos — rzeka opływająca Ateny od południa. [przypis edytorski]

Ilissos — rzeka opływająca w starożytności Ateny od płd., za murami miejskimi. [przypis edytorski]

Ilissos — rzeka w Attyce, wypływająca z gór Hymetu i okrążająca od płd. Ateny. [przypis edytorski]

Ilissos — rzeka w Attyce, wypływająca z gór Hymetu i okrążająca od południa Ateny. [przypis edytorski]

Ilissus a. Ilissos — rzeka opływająca Ateny od płd. [przypis edytorski]

Ilium — Ilion; Troja. [przypis edytorski]

Ilium (łac.) a. Ilion (gr.) — poetycka nazwa Troi, od imienia jej założyciela, Ilosa; w literaturze średniowiecznej, u Chaucera (Troilus and Criseyde) i Lydgate'a (Troy Book): nazwa zamku trojańskiego, rezydencji Priama. [przypis edytorski]

Ilium — Troja; por. tytuł epopei Homera o wojnie trojańskiej: Iliada. [przypis edytorski]

Ilja Muromiec — bohater ruskich legend (bylin, poematów ludowych), jeden z trzech wojów, odpowiedników zachodnioeuropejskich rycerzy (obok Aloszy Popowicza i Dobryni Nikiticza); był synem chłopa, urodzonym w okolicach Muromia, w młodości po ciężkiej chorobie stracił zdolność chodzenia, został cudownie uzdrowiony przez dwóch pielgrzymów w wieku 33 lat; od olbrzyma Swiatogora, przy jego skonaniu, otrzymał nadludzką siłę; wyruszył wówczas służyć księciu kijowskiemu Włodzimierzowi i wyzwolić Kijów; sam obronił miasto Czernihów przed Tatarami, za co dostał tytuł szlachecki; w Lesie Briańskim zabił zabijającego podróżnych swoim przeraźliwym gwizdem potwora Sołowieja-Razbojnika. [przypis edytorski]

Il l'abhorre (fr.) — Nie znosi jej. [przypis edytorski]

illacja — zastrzeżenie. [przypis edytorski]

Il l'adore! (fr.) — Uwielbia ją! [przypis edytorski]

illegalny — nielegalny. [przypis edytorski]

Illiberia, właśc. Illiberis — rzym. nazwa daw. miasta w pobliżu późniejszej Grenady; kolonia grecka Elibyrge (Elybirge) założona w V w. p.n.e., opanowana przez Kartaginę, później przez Rzymian, w okresie wizygockim znana jako Elwira, w czasach kalifatu Kordoby stolica prowincji, po rozpadzie kalifatu na pocz. XI w. została porzucona na rzecz łatwiejszej do obrony Grenady. [przypis edytorski]

Illiers — miejscowość we Francji, w pobliżu Chartres; ob. Illiers-Combray. [przypis edytorski]

Illium — Troja, miasto opisane w Iliadzie, rządzone przez króla Priama. [przypis edytorski]

Illmo Sr. A. de A. F., chefe da commissao de Terras de Itajahy (port.) — „Szanowny Pan A. de A. F., szef do spraw kolonizacji w Itajahy” (Illmo, skrót od: ilustríssimo). [przypis edytorski]

Illmo Sr. V. de P. chefe da commissao de Terras de Blumenau (port.) — Szanowny Pan A. de A. F., szef do spraw kolonizacji w Blumenau (Illmo, skrót od: ilustríssimo). [przypis edytorski]

illuminizm — dziś w tym znaczeniu: iluminatyzm, idee charakteryzujące iluminatów. [przypis edytorski]

illusion à décrire (fr.) — iluzja do opisania. [przypis edytorski]

illustre confrère (fr.) — sławny kolega. [przypis edytorski]

ILLUSTRIS AC GENEROSE DOMINE… — list przetłumaczony w Dodatku IV. [przypis edytorski]

illustris (łac.) — oświecony. [przypis edytorski]

illustrissima (wł.) — najznakomitsza. [przypis edytorski]

illustrissimus princeps (łac.) — najjaśniejszy książę. [przypis edytorski]

Il me dit qu'il est un homme libre, citoyen du monde (fr.) — Mówi mi, że jest wolnym człowiekiem, obywatelem świata. [przypis edytorski]

Ilmen — jezioro na płd. od Petersburga, w pobliżu którego leży Nowogród Wielki. [przypis edytorski]

Il m'ordonne des remèdes, je ne les prends point et je gueris (fr.) — On mi przepisuje lekarstwa, ja ich nie zażywam i wracam do zdrowia (tłum. T. Boy-Żeleński). [przypis edytorski]

Il n'aime pas les femmes. Le sais-tu? (fr.) — Nie lubi kobiet. Czy wiesz? [przypis edytorski]

il n'avait point de lit dans son appartement, tant il était exact a coucher dans celui de la reine (fr.) — nie miał łóżka w swej komnacie, więc skrupulatnie sypiał u królowej (cytat z książki Charlesa de Brosses Lettres familières écrites d'Italie). [przypis edytorski]

Il ne faut pour chercher midi à quatorze heures (fr.) — nie trzeba analizować wszystkiego, zadręczać się. [przypis edytorski]

Il ne nous attendra pas longtemps (fr.) — Nie będzie na nas długo czekać. [przypis edytorski]

ilnijapa do razgawor (zniekszt. fr. i ros.: Il n'y a pas du розговор) — nie ma rozmowy. [przypis edytorski]

ilnijapa (zniekszt. fr. il n'y a pas) — nie ma. [przypis edytorski]

il nostro amore per Alfredo (wł.) — naszej miłości do Alferda. [przypis edytorski]

Il n'y a pas des sots si incommodes que ceux qui ont de l'esprit! (fr.) — Nie ma bardziej nieznośnych głupców niż inteligentni głupcy (François de La Rochefoucauld, Maksymy i rozważania moralne). [przypis edytorski]

il n'y a qu'un pas (fr.) — jest nie więcej niż krok. [przypis edytorski]

iloczas — różnicowanie czasu wymowy głosek i wyróżnianie w języku samogłosek długich i krótkich; iloczas występował w staroż. grece i łacinie, stanowił postawę poezji antycznej. [przypis edytorski]

Iloczyn liczb skrajnych w proporcji równy jest iloczynowi środkowych — szkolna reguła wyrażająca zależność arytmetyczną: jeśli $a\; :\; b\; =\; c\; :\; d$, to $a\; ·\; d\; =\; b\; ·\; c$. [przypis edytorski]

ilość członków — dziś popr.: liczba członków. [przypis edytorski]

ilość książek — popr.: liczba książek. [przypis edytorski]

ilość ludzi — dziś popr.: liczba ludzi. [przypis edytorski]

ilość — popr.: liczba (chodzi o ludzi, a więc obiekty policzalne). [przypis edytorski]

ilość spraw — dziś popr.: liczba spraw. [przypis edytorski]

iloście — dziś popr.: ilości. [przypis edytorski]

Ilos — syn Trosa, jeden z przodków Trojan. [przypis edytorski]

ilot a. ilota — popr.: helota, niewolnik państwowy w staroż. Sparcie; helotami stawali się mieszkańcy krajów podbitych przez Spartę. [przypis edytorski]

ilota — popr.: helota, niewolnik państwowy w staroż. Sparcie; helotami stawali się mieszkańcy krajów podbitych przez Spartę. [przypis edytorski]