Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 4684 przypisów.
w cale (starop.) — w całości. [przypis redakcyjny]
w cale zostać (starop.) — zostać w całości; pozostać w stanie nienaruszonym. [przypis edytorski]
w co przygodzić się (starop.) — na co przydać się. [przypis redakcyjny]
w cudzem zalecaniu (starop.) — w wymienianiu cudzych zalet, zasług. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — odpoczynek, wypoczynek. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — odpoczynek; wypoczynek. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — tu: na czas, w samą porę. [przypis edytorski]
w czas (starop.) — tu: w pewnym momencie; w stosownym czasie. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — tu: w porę. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — tu: w porę, w odpowiednim czasie. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — tu: zawczasu. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — w porę, wystarczająco wcześnie. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — wypoczynek. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — wypoczynek, wygoda. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — zawczasu. [przypis edytorski]
wczasy (starop.) — dogodności. [przypis redakcyjny]
wczasy (starop.) — wygody; wolne chwile. [przypis redakcyjny]
wczasy (starop.) — wypoczynek. [przypis edytorski]
wcześny (starop.) — przychodzący na czas, zdarzający się we właściwym momencie. [przypis edytorski]
w długą (starop.) — daleko; w długą biegła uciekając: biegiem uciekała daleko. [przypis redakcyjny]
w dobrych ręku (starop.) — daw. forma liczby podwójnej. [przypis edytorski]
w drogęm się zaraz poczęła gotować (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: w drogę poczęłam się zaraz gotować. [przypis edytorski]
wdyszeć, wdyszyć (starop.) — westchnąć, wciągnąć powietrze. [przypis edytorski]
wdzięczniejszy* (starop.) — milszy. [przypis redakcyjny]
wdzięczny* (starop.) — miły, przyjemny. [przypis redakcyjny]
Jan Kochanowski, Treny, Tren III. (Wzgardziłaś mną, dziedziczko moja ucieszona...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren I. (Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren VIII. (Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren VI. (Ucieszna moja śpiewaczko, Safo słowieńska...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren XIII. (Moja wdzięczna Orszulo, bodaj ty mnie była...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren XIV. (Gdzie te wrota nieszczęsne, któremi przed laty...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren X. (Orszulo moja wdzięczna, gdzieś mi się podziała?...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wdzięczny* (starop.) — miły. [przypis redakcyjny]
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń IV (Złota to strzała i krom wszego jadu była...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
w dziesiątku (starop.) — w dziesiątce; wśród dziesięciu. [przypis edytorski]
wedle myśli swojej (starop.) — zgodnie ze swoim zamysłem; tak, jak zaplanował. [przypis edytorski]
wejźrzeć (starop.) — dziś: wejrzeć, spojrzeć. [przypis edytorski]
wejźrzenie (starop.) — wejrzenie, spojrzenie. [przypis edytorski]
wejźrzenie (starop.) — wejrzenie; spojrzenie. [przypis edytorski]
wejźrzenie (starop.) — wejrzenie, spojrzenie; tu: widok. [przypis edytorski]
wemknąć (starop.) — wsadzić. [przypis edytorski]
we śpiączki (starop.) — śpiącego. [przypis redakcyjny]
wespołek (starop.) — nawzajem. [przypis redakcyjny]
we wszystkiem biegu (starop.) — w pełnym biegu. [przypis edytorski]
wezdrżysz nogą (starop.) — zadrżą pod tobą nogi (ze strachu). [przypis edytorski]
wezgłowie (starop.) — poduszka. [przypis tłumacza]
wezwany (starop.) — (tak) nazywany, zwany; (o takim) wezwaniu, imieniu. [przypis edytorski]
w gębie (starop.) — w ustach („gęba” nie ma w języku szesnastowiecznym znaczenia pejoratywnego). [przypis redakcyjny]
wiarować się (starop.) — strzec się, unikać. [przypis redakcyjny]
wichrowaty (starop.) — zawiły. [przypis redakcyjny]
wichruje (starop.) — nie statkuje. [przypis redakcyjny]
widamy (starop.) — forma częstotliwa; dziś: widujemy. [przypis edytorski]
widamy (starop.) — widzimy, widujemy (czynność wielokrotna). [przypis edytorski]
widzęć (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
widzieć co do chwały (starop.) — dostrzegać coś wartego pochwały, godnego pochwalenia, komplementowania. [przypis edytorski]
widziem (starop.; W. lm) — widzimy, oglądamy. [przypis redakcyjny]
więcej chcą li (starop.) — jeśli chcą więcej. [przypis edytorski]
więc (starop.) — a dalej, następnie. [przypis redakcyjny]
więc (starop.) — zatem. [przypis edytorski]
więcszy (starop.) — większy. [przypis edytorski]
więtsza (starop.) — większa; co jeszcze więtsza: co więcej. [przypis edytorski]
więtszy daleko (starop.) — o wiele większy. [przypis edytorski]
więtszy (starop.) — większy. [przypis edytorski]
więźnie przedniejsze (starop.) — przedniejszych (tj. ważniejszych (wybitnych) więźniów. [przypis edytorski]
wiece (starop.) — [tu:] sądy. [przypis redakcyjny]
wiec (starop.) — rodzaj pierwotnego sejmu. Wiece były pierwszymi zgromadzeniami ustawodawczymi. [przypis edytorski]
wiecznożywy (starop.) — nieśmiertelny. [przypis edytorski]
wiedma (starop.) — wiedźma. [przypis edytorski]
wiekom wiecznie (starop.) — po wiek wieków, na wiek wieków. [przypis redakcyjny]
wiek ostateczniejszy (starop.) — starość. [przypis edytorski]
wielce (starop.) — bardzo. [przypis redakcyjny]
wielcy (starop.) — oboczna forma pisowni występująca w staropolszczyźnie XVI w. u Reja: wieldzy (M.lm od: wielgi; dziś: wielki). [przypis edytorski]
wieleć a. wielić (starop.) — rozkazywać; tobie wielę: rozkazuję ci. [przypis edytorski]
wieliki (starop.) — wielki. [przypis edytorski]
wielmi (starop.) — wielce; bardzo. [przypis edytorski]
wielmi (starop.) — wielce. [przypis edytorski]
wierciadło (starop.) — zwierciadło. [przypis redakcyjny]
wierci się (starop.) — [tu:] unosi [się]. [przypis redakcyjny]
wierę byś (starop.) — zapewne byś. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — doprawdy, istotnie. [przypis edytorski]
wierę (starop.) — istotnie, rzeczywiście. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — naprawdę. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — [tu:] już. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — zaiste. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — zaprawdę, doprawdy. [przypis edytorski]
wierę (starop.) — zaprawdę. [przypis edytorski]
wierę (starop.) — zaprawdę. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — zaprawdę, zaiste; słusznie. [przypis edytorski]
wierzący [list] (starop.) — [tu:] wierzytelny; [uwierzytelniający]. [przypis redakcyjny]
wierzgnąć (starop.) — zbuntować się. [przypis redakcyjny]
wierzone ledwie (starop.) — takie, w które z trudem można uwierzyć. [przypis edytorski]
wierzyć też i diabeł (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą ci, skróconą do -ć; inaczej: wierzy ci też i diabeł; znaczenie: przecież i diabeł wierzy. [przypis edytorski]
wierzy gardła swego (starop.) — powierza swoje życie. [przypis edytorski]
wierzże (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
wieść obiesić (starop.) — prowadzić na szubienicę; prowadzić, żeby go powiesić. [przypis edytorski]
wieśne (starop.) — wiejskie. [przypis redakcyjny]
wiesiele (starop.) — wesele. [przypis edytorski]
wiesioł był (starop.) — był wesoły. [przypis edytorski]
wież (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; inaczej: wie też, wie tylko. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — błazen, głupiec. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — głupiec, szaleniec. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — szaleniec, głupiec. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — szaleniec; początkowo: chory na padaczkę, epileptyk, który podczas ataku choroby zwykł padać na ziemię i w sposób niekontrolowany wić się całym ciałem. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — tu: głupiec, szaleniec. [przypis edytorski]
winować kogo (starop.) — winić kogo, obarczać kogo winą. [przypis edytorski]
winować (starop.) — obciążać winą, oskarżać. [przypis edytorski]
winować (starop.) — winić; nieba winuje: wini nieba; obarcza winą nieba. [przypis edytorski]
winszować czego (starop.) — gratulować czego. [przypis edytorski]
