Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 119290 przypisów.
Ateńczycy ofiarę składali przed zarazą — w 430 p.n.e., w początkach wojny peloponeskiej, wybuchła w Atenach epidemia, która w ciągu czterech lat spowodowała śmierć ok. jednej czwartej ludności kraju, m.in. ofiarą zarazy padł Perykles. [przypis edytorski]
Ateńczyk spalił zamek i świątynie — Grecy spalili całe Sardes, wraz ze znaną świątynią bogini Kybele, ale nie zdobyli twierdzy miejskiej; wobec oporu i naciągających nieprzyjaciół wycofali się na wybrzeże, gdzie pod Efezem zostali pokonani przez ścigające ich wojska perskie, wskutek czego Ateńczycy i Eretrejczycy opuścili powstańców. [przypis edytorski]
Atena (mit. gr.) — bogini mądrości i sprawiedliwej wojny; córka Zeusa. [przypis edytorski]
Atena (mit. gr.) — bogini mądrości i sprawiedliwej wojny, w poemacie występuje jako stronniczka Odyseusza. [przypis edytorski]
Atena (mit. gr.) — bogini mądrości, sztuki i wojny sprawiedliwej, córka Zeusa, władcy bogów. [przypis edytorski]
Atena (mit. gr.) — córka Zeusa, bogini mądrości i sprawiedliwej wojny, opiekunka rzemiosł, w szczególności tkactwa i hafciarstwa. [przypis edytorski]
Atena (mit. gr.) — córka Zeusa, bogini mądrości i sprawiedliwej wojny. [przypis edytorski]
Atena Panna — Partenos (Dziewica) to przydomek bogini Ateny jako dziewiczej wojowniczki. [przypis edytorski]
Atena Promachos — Alena Walcząca, monumentalny, liczący sobie 12 metrów posąg Ateny na Akropolu. [przypis edytorski]
atencja (daw.) — dbałość, baczenie, uwaga; szacunek. [przypis edytorski]
atencja (daw.) — uszanowanie. [przypis edytorski]
atencja (daw., z łac. attentio: uwaga) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
atencja (daw., z łac.) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
atencja (daw. z łac.) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
atencja (przestarz., z łac.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]
atencja (przestarz., z łac.) — względy, szczególna uwaga; szacunek, poważanie; czynić, składać atencję: okazywać komuś szacunek w widoczny sposób, składać komuś uszanowanie, przychodzić z wizytą. [przypis edytorski]
atencja — szacunek. [przypis edytorski]
atencja — szacunek, respekt, poważanie. [przypis edytorski]
atencja — szacunek, względy okazywane komuś. [przypis edytorski]
atencja — szczególne względy a. szacunek. [przypis edytorski]
atencja (z łac. attentio: uwaga; przestarz.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]
atencyje (z łac.) — tu: konkury, pretendowanie do ręki panny. [przypis edytorski]
Atene (łac. forma W. lp.) — Ateno. [przypis edytorski]
Ateneum, ang. Athenaeum Club — klub w Londynie dla mężczyzn i kobiet o zainteresowaniach intelektualnych, szczególnie dla mających osiągnięcia w nauce, literaturze lub sztuce, zał. w 1824. [przypis edytorski]
„Ateneum” — warszawskie czasopismo naukowo-literackie, ukazujące się w latach 1876–1901. [przypis edytorski]
atentować (z łac.) — traktować uważnie, tu: zajmować się kimś. [przypis edytorski]
atentowanie (z łac. attentare: napastować, zaczepiać, występować przeciw) — występowanie (w sprawie); tu: reprezentowanie. [przypis edytorski]
a ten — u Cylkowa: 'lubo'; uzasadnienie korekty: uwspółcześnienie. [przypis edytorski]
A teper to i na korowu po francusku kłyczu (ukr.) — A teraz to i na krowę po francusku wołam. [przypis edytorski]
a tergo (łac.) — od tyłu. [przypis edytorski]
a tergo (łac.) — w plecy, z tyłu. [przypis edytorski]
atestacja — poświadczenie, świadectwo, zaświadczenie. [przypis edytorski]
atestat (z łac.) — świadectwo. [przypis edytorski]
atest — tu: zaświadczenie. [przypis edytorski]
ateusz — ateista, człowiek wierzący w nieistnienie Boga. [przypis edytorski]
ateusz — ateista. [przypis edytorski]
ateusz (daw.) — ateista; osoba nie wierząca w istnienie Boga (bogów). [przypis edytorski]
A też błogosławionym będzie — «Abyś nie powiedział: gdyby Jakub nie oszukał swojego ojca nie otrzymałby błogosławieństwa, dlatego [teraz] potwierdził i pobłogosławił go już z własnej woli», zob. Raszi do 27:33. [przypis edytorski]
Ateza — dziś Adyga, rzeka w płn. Włoszech. [przypis edytorski]
atheromatoza (z łac. atheromatosis) — miażdżyca tętnic. [przypis edytorski]
Athos — góra w płd. części półwyspu Athos, w Grecji, zamieszkiwana wyłącznie przez mnichów prawosławnych. [przypis edytorski]
Athos — szczyt górski w płn.-wsch. Grecji, na Płw. Chalcydyckim. [przypis edytorski]
Athribis (gr.) — stolica 10. nomu Dolnego Egiptu, ok. 70 km na północ od Memfis. [przypis edytorski]
atiestat (z ros.) — atest, świadectwo, matura. [przypis edytorski]
atitiuda (z fr. attitude) — postawa. [przypis edytorski]
atłas — błyszcząca tkanina. [przypis edytorski]
atłas — miękka tkanina, która ma jedną stronę błyszczącą, a drugą matową. [przypis edytorski]
atłas — miękka tkanina, która ma jedną stronę błyszczącą, a drugą matową. [przypis edytorski]
atłas — miękka tkanina, której jedna strona jest błyszcząca, a druga matowa. [przypis edytorski]
atłasowy — tu: gładki; atłas: błyszcząco-matowa, wykwintna tkanina. [przypis edytorski]
atłas — tkanina z jednej strony gładka, z drugiej szorstka. [przypis edytorski]
Atlant wielki — Ocean Atlantycki. [przypis edytorski]
Atlantyda — mityczna wyspa, będąca alegorią państwa o idealnym ustroju; opisana przez Platona w dialogu ”Kritias”. [przypis edytorski]
Atlantyda — mityczna wyspa, po raz pierwszy opisana przez Platona w dialogach Timajos i Kritias, zamieszkała przez rozwiniętą cywilizację, zniszczona przez trzęsienie ziemi i pochłonięta przez morze. [przypis edytorski]
Atlantyda — mityczna wyspa zamieszkała przez rozwiniętą cywilizację; wedle legendy została zniszczona przez trzęsienie ziemi i zatonęła. [przypis edytorski]
Atlantyda — mityczna wyspa zamieszkała przez rozwiniętą cywilizację, zniszczona przez trzęsienie ziemi i pochłonięta przez morze. [przypis edytorski]
Atlantyda — wspomniane przez Platona w Timajosie mityczne królestwo o wysoce rozwiniętej cywilizacji, unicestwione przez klęski żywiołowe, trzęsienia ziemi i potopy, które spowodowały zatonięcie Atlantydy. [przypis edytorski]
Atlantyk a. Ocean Atlantycki — drugi co do wielkości ocean na Ziemi. [przypis edytorski]
Atlantyk a. Ocean Atlantycki — drugi pod względem wielkości ocean na Ziemi. [przypis edytorski]
Atlas — gigant, który za karę za udział w walce przeciw bogom olimpijskim z wyroku Zeusa dźwigał na barkach sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
Atlas — łańcuch górski w płn.-zach. Afryce, na płn. od Sahary. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — gigant, który za karę za udział w walce przeciw bogom olimpijskim z wyroku Zeusa dźwigał sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — gigant, który za karę za udział w walce przeciw bogom olimpijskim z wyroku Zeusa dźwigał sklepienie niebieskie; tu przen.: podpora. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — gigant, który za udział w walce przeciw bogom olimpijskim z wyroku Zeusa za karę dźwigał sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — gigant, który z wyroku Zeusa dźwigał na barkach sklepienie niebieskie wznoszące się ponad Ziemią. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — jeden z tytanów, skazany na dźwiganie na barkach sklepienia niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — jeden z tytanów, skazany na dźwiganie na barkach sklepienia niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — tytan (bóg z pokolenia olbrzymów), który z wyroku Zeusa dźwigał na barkach sklepienie niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — tytan podtrzymujący na swoich barkach sklepienie niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit.gr.) — tytan podtrzymujący sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — tytan skazany przez Zeusa na dźwiganie sklepienia nieba w płn–zach. Afryce. [przypis edytorski]
Atlas — pasmo górskie w płn.-zach. Afryce, na zachodnich krańcach świata znanego starożytnym Grekom. [przypis edytorski]
Atlas — pasmo górskie w płn.-zach. Afryce, rozciągające się od wybrzeży Oceanu Atlantyckiego do zatoki Mała Syrta u wybrzeży Tunezji. [przypis edytorski]
Atlas — tu: pasmo górskie w Afryce płn., ciągnące się wzdłuż zach. wybrzeży Morza Śródziemnego; niegdyś sławny z lasów cedrowych i cyprysowych. [przypis edytorski]
atleta — silny człowiek. [przypis edytorski]
atma, atman (z sanskr.) — jaźń; indywidualny boski pierwiastek duchowy tkwiący w każdej żywej istocie. [przypis edytorski]
atman — w indyjskiej filozofii i religiach: jaźń, istota indywidualnej świadomości. [przypis edytorski]
Atma (sanskr.) — tu: dusza wszechświata. [przypis edytorski]
Atmosfera miast — rozdział ten został opublikowany jako artykuł pt. Atmosfera miast (fragment z „Niemytych dusz”) w dwumiesięczniku literackim „Skawa” nr 1 z grudnia 1938 r. (s. 6–9). [przypis edytorski]
a tobie ad Apollinem (…) ta dla Merkurego — tłumaczenie uzupełnione wg późniejszego wydania o te dwa fragmenty. [przypis edytorski]
a tobie zasie — a ty się nie wtrącaj. [przypis edytorski]
a tociem (…) patrzała (gw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: przecież patrzałam. [przypis edytorski]
atoli — chociaż, a jednak; daw. spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, ale. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, ale; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, jednakże. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, jednakże; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, lecz. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, lecz; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, natomiast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak; spójnik oznaczający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, wszakże. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednakże, lecz; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednakże, przecież. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednakże. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — lecz, jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — mimo to, wszakże, jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
