ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15623 przypisów.
kutas (daw.) — pompon, frędzel. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — sznurkowa ozdoba w kształcie pędzla. [przypis edytorski]
kutasik (daw., gw.) — frędzel, pompon; element dekoracyjny stroju wykonany ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutasy (daw.) — frędzle; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kuternoga (daw.) — kulawy. [przypis edytorski]
kutnarski (daw.) — podły, kiepskiej jakości. [przypis redakcyjny]
kuty (daw.) — czyny, dzieła. [przypis redakcyjny]
kuty (daw.) — skutki, rzeczy. [przypis edytorski]
ku wam (daw.) — do was. [przypis edytorski]
kwadrans (daw.) — czwarta część godziny, tj. 15 minut; kiedy zegar wybijał cztery kwadranse, oznaczało to pełną godzinę. [przypis edytorski]
kwadrans (daw.) — czwarta część godziny, tj. 15 minut. [przypis edytorski]
kwadrans na czwartą (daw.) — kwadrans po trzeciej. [przypis edytorski]
kwadrans na ósmą (daw.) — dziś: kwadrans po siódmej; siódma piętnaście. [przypis edytorski]
kwadrans na pierwszą (daw.) — kwadrans po dwunastej; piętnaście minut po dwunastej. [przypis edytorski]
kwadrans na szóstą (daw.) — kwadrans po piątej. [przypis edytorski]
kwadryga (daw.) — rydwan zaprzężony w czwórkę koni ustawionych w jednym rzędzie. [przypis edytorski]
k'wam (daw.) — ku wam; do was. [przypis edytorski]
k'wam (daw.) — ku wam, do was. [przypis edytorski]
kwapić (daw.) — spieszyć się. [przypis edytorski]
kwapić się (daw.) — śpieszyć się. [przypis edytorski]
kwapić się (daw.) — spieszyć się; por. skwapliwie: ochoczo, pospiesznie. [przypis edytorski]
kwapić się (daw.) — spieszyć się. [przypis edytorski]
kwapić się (daw.) — spieszyć się. [przypis edytorski]
kwapić się (daw., starop.) — spieszyć się. [przypis edytorski]
kwapiony (daw.) — pospieszny. [przypis edytorski]
kwapliwy (daw.) — pospieszny, pochopny, niecierpliwy; por. daw. kwapić się: spieszyć się. [przypis edytorski]
kwarta (daw.) — tu: dawna miara objętości, równa czwartej części garnca, tj. ok. 1 litra. [przypis edytorski]
kwarter (daw.) — kwatera. [przypis edytorski]
kwas siarczany (daw.) — kwas siarkowy, silnie żrący kwas nieorganiczny. [przypis edytorski]
kwasy (daw.) — kłótnie. [przypis edytorski]
kwaterka (daw.) — miara pojemności, czwarta część kwarty, tj. ok. ćwierć litra. [przypis edytorski]
kwaterka (daw.) — szklanka o pojemności 1/4 litra. [przypis edytorski]
kwef (daw.) — kobiece nakrycie głowy. [przypis edytorski]
kwef (daw.) — tu: nakrycie głowy noszone przez starsze kobiety i wdowy. [przypis edytorski]
kwerele (daw., z łac.) — skargi. [przypis redakcyjny]
kweres (daw.) — zamieszanie, zamęt. [przypis edytorski]
kwestarz (daw.) — członek zakonu żebrzącego, zbierający datki (kwestujący) na utrzymanie klasztoru. [przypis edytorski]
kwestarz (daw.) — tu: ksiądz, którego funkcją jest zbieranie datków na potrzeby zakonu. [przypis edytorski]
kwest (daw.) — tu: zysk, dar, datek. [przypis edytorski]
k wierze niepodobny (daw.) — niewiarygodny. [przypis edytorski]
kwitacyja (daw.) — kwit. [przypis edytorski]
kwitować (daw.) — darować. [przypis redakcyjny]
kwitować z czegoś (daw., iron.) — wcale nie chcieć czegoś; tu: rezygnować. [przypis edytorski]
kwoli a. gwoli komuś/czemuś (daw.) — ze względu na kogoś/coś. [przypis edytorski]
kwoli czemuś (daw.) — dla czegoś, z powodu czegoś. [przypis edytorski]
k'woli (daw.) — a. kwoli: dla. [przypis edytorski]
kwoli (daw.) — dla. [przypis redakcyjny]
kwoli (daw.) — dla, ze względu na. [przypis edytorski]
kwoli (daw.) — dla, ze względu na, w celu (konstrukcja łącząca się z C.: kwoli czemu). [przypis edytorski]
k'woli (daw.) — dla, z powodu czegoś. [przypis edytorski]
kwoli (daw.) — gwoli; dla, w celu, z powodu. [przypis edytorski]
k woli (daw.) — ze względu na. [przypis edytorski]
kwoli (daw.) — ze względu na. [przypis edytorski]
kwoli drugim (daw.) — ze względu na innych. [przypis edytorski]
kwoli komu (daw.) — ze względu na kogoś. [przypis edytorski]
kwota (daw.) — tu: liczba, liczebność. [przypis edytorski]
k'zbawieniu (daw.) — ku zbawieniu; do zbawienia. [przypis edytorski]
łątka (daw.) — lalka; kukiełka. [przypis edytorski]
łątka (daw.) — lalka, kukiełka. [przypis edytorski]
łątka (daw.) — lalka, marionetka. [przypis edytorski]
łątka (daw.) — lalka, marionetka. [przypis redakcyjny]
łątka (daw.) — lalka. [przypis edytorski]
łątko (daw.) — kukiełka. [przypis edytorski]
łabęć (daw.) — łabędź. [przypis redakcyjny]
łacnie (daw.) — łatwo; pomyślnie, skutecznie. [przypis edytorski]
łacnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
łacniej (daw., gw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
łacniej (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
łacniej (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
łacniejszy (daw.) — łatwiejszy. [przypis edytorski]
łacno (daw.) — bez trudu, łatwo. [przypis edytorski]
łacno (daw., gw.) — łatwo. [przypis edytorski]
łacno (daw.) — łatwo, bez trudu. [przypis edytorski]
łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
łacno (daw.) — łatwo. [przypis redakcyjny]
łacno (daw.) — szybko, łatwo. [przypis edytorski]
łacny (daw.) — łatwy. [przypis edytorski]
ładownemi rzeki uciskał komiegami (daw.) — szyk przestawny, inaczej: uciskał rzeki ładownymi statkami. [przypis edytorski]
ładuga (daw.) — ładunek. [przypis edytorski]
ładunek (pot., daw.) — nabój broni palnej. [przypis edytorski]
ładzić (daw., gw.) — doprowadzać do ładu, porządkować. [przypis edytorski]
ładzić (daw.) — porządkować. [przypis edytorski]
ładzić (daw.) — przygotowywać. [przypis edytorski]
łagiew (daw.) — dzban. [przypis edytorski]
łagiew (daw.) — naczynie podróżne. [przypis edytorski]
łagiew (daw.; z łac. lagena, gr. lagynos) — naczynie do przechowywania i transportowania płynów; mogło być ceramiczne, drewniane, metalowe lub skórzane; rzemieślnik wyrabiający takie naczynia zwany był łagiewnikiem. [przypis redakcyjny]
łagiewka (daw.) — dzbanek a. bukłak. [przypis edytorski]
łajać (daw.) — ostro krytykować. [przypis edytorski]
łajać (daw.) — ostro krytykować, strofować. [przypis edytorski]
łajać (daw.) — złorzeczyć. [przypis redakcyjny]
łakoć (daw.) — przysmak. [przypis edytorski]
łakomiec (daw.) — człowiek łakomy, łakomczuch; chciwiec. [przypis edytorski]
łakomy (daw.) — pożądliwy, chciwy. [przypis redakcyjny]
łakotki (daw.) — łakocie, smakołyki. [przypis edytorski]
łakotki (daw.) — łakocie; smakołyki. [przypis edytorski]
łamca (daw.) — wiarołomca, krzywoprzysięzca; por. kłamca. [przypis edytorski]
łamca przysiąg, wiary (daw.) — krzywoprzysięzca, wiarołomca; por. kłamca. [przypis redakcyjny]
łapaj (daw., pot.) — pies gończy. [przypis edytorski]
łapeć (daw.) — but zrobiony (wyplatany) z łyka (tj. znajdującej się pod korą tkanki drzew i krzewów), słomy, itp. [przypis edytorski]