Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3717 przypisów.
impertynencko — arogancko, obraźliwie. [przypis edytorski]
impertynencko — niegrzecznie. [przypis redakcyjny]
impertynent — człowiek cechujący się impertynencją: obraźliwym, wyzywającym sposobem zachowania się w stosunku do kogoś. [przypis edytorski]
impertynent — człowiek zachowujący się arogancko, obraźliwie wobec kogoś. [przypis edytorski]
impertynentka — forma żeńska od impertynent: człowiek niegrzeczny [przypis edytorski]
impertynentka — osoba zuchwała i bezczelna, lekceważąca innych. [przypis edytorski]
impet (daw.) — tu: podnieta. [przypis redakcyjny]
impet — nacisk. [przypis redakcyjny]
impet — pęd. [przypis edytorski]
impet — pęd. [przypis redakcyjny]
impet — rozpęd. [przypis redakcyjny]
impet — rozpęd, rozmach. [przypis redakcyjny]
impet — tu: popęd. [przypis redakcyjny]
impet — tu: zamach, uderzenie. [przypis redakcyjny]
impet — tu: zawziętość. [przypis redakcyjny]
impet tu: — zawziętość. [przypis redakcyjny]
impetyczka — osoba porywcza, gwałtownie reagująca. [przypis edytorski]
impetycznie — gwałtownie. [przypis edytorski]
impetyczny — gwałtowny. [przypis edytorski]
impet — zawziętość. [przypis redakcyjny]
Impia tortorum (…) salusque patent — Nikczemny tłum oprawców niesyty krwi niewinnej przez długie czasy dawał tu żer swym szałom. Dziś, gdy ojczyzna pozyskała spokój, dziś, gdy pokruszono pieczarę grabarzy, życie i zbawienie jawią się tam, kędy śmierć złowroga panowała. [przypis redakcyjny]
Impiger (…) coacta — Lucanus, Pharsalia, IV, 798. [przypis tłumacza]
Impius (…) habebit — Vergilius, Aeneida, I, 71. [przypis tłumacza]
Imple facies eorum ignominia; et quaerent nomen tuum Domine (łac.) — napełnij ich twarze hańbą i niech szukają Twego imienia, Panie (Ps 83, 17). [przypis edytorski]
implicite (łac.) — do wydedukowania z kontekstu, domyślnie. [przypis edytorski]
implicite (łac.) — w sposób wynikający z kontekstu, dorozumiany; niejawnie. [przypis edytorski]
implicite — w sposób wynikający z kontekstu, dorozumiany, niejawnie. [przypis edytorski]
impluvium (łac.) — płytki zbiornik wodny w atrium, gromadzący wodę deszczową. [przypis edytorski]
impluvium — nazywał się wielki czworokątny otwór w dachu tej części domu rzymskiego, która zwała się atrium i stanowiła pewnego rodzaju kryty krużganek czy „hall” z wejściami do pokojów i dalszych części domu. Przez impluvium wchodziło światło i ściekała (do znajdującego się na dole compluvium, czyli sadzawki) woda deszczowa. [przypis tłumacza]
impluvium — zagłębienie, gdzie spływała woda z compluvium. [przypis redakcyjny]
imponderabilia — rzeczy istotne, których jednak nie da się dokładnie zmierzyć. [przypis edytorski]
imponderabilia — rzeczy nie dające się dokładnie zmierzyć ani określić, a przy tym istotne. [przypis edytorski]
imponderabilia — rzeczy nieuchwytne, dosł. nie dające się zważyć (tj. dokładnie określić), ale mające wpływ na rzeczywistość a. bieg jakiejś sprawy. [przypis edytorski]
imponderabilia (z łac.) — rzeczy nieuchwytne, dosł. niedające się zważyć (tj. dokładnie określić), ale mające wpływ na rzeczywistość a. bieg jakiejś sprawy. [przypis edytorski]
imponderabilia (z łac.) — rzeczy nieuchwytne, dosł. niedające się zważyć (tj. dokładnie określić), ale mające wpływ na rzeczywistość a. bieg jakiejś sprawy. [przypis edytorski]
imponere (łac.) — wmówić. [przypis redakcyjny]
Imponit (…) honestis — Iuvenalis, Satirae VI, 444. [przypis tłumacza]
imponować komuś — wzbudzać w kimś podziw i szacunek. [przypis edytorski]
imponujący — budzący podziw, szacunek. [przypis edytorski]
imponujący — tu: okazujący swoją wyższość. [przypis edytorski]
Importa di domesticare… (wł.) — Trzeba oswoić się z nowym zamysłem. [przypis tłumacza]
importancja — znaczenie, waga. [przypis edytorski]
importancji — znaczenia, wagi. [przypis redakcyjny]
importancji — znaczenia, ważności. [przypis redakcyjny]
importujące — przynoszące mniej dochodu. [przypis redakcyjny]
importunią — natręctwem, usilnemi prośbami. [przypis redakcyjny]
importunów — natrętów. [przypis redakcyjny]
Importunus (…) Quaercus — Horatius, Odae IV, 13, 9. [przypis tłumacza]
importuny (z łac.) — natręty. [przypis redakcyjny]
Impossible de comprendre… vous concevez (fr.) — niemożliwe do pojęcia… pan rozumie. [przypis edytorski]
Impossible de comprendre, vous concevez (fr.) — Nie sposób tego pojąć, rozumie pan. [przypis edytorski]
impossible (fr.) — niemożliwe. [przypis edytorski]
impossible (fr.) — niemożliwe. [przypis redakcyjny]
impostor — osoba podszywająca się pod kogoś, udająca kogo innego, niż jest w istocie. [przypis edytorski]
impostor — oszust podszywający się pod inną osobę. [przypis edytorski]
impostura — udanie, kłamstwo. [przypis redakcyjny]
impotens (łac.) — słaby, omdlały, niezdolny do działania; niepanujący nad sobą, gwałtowny, rozpasany. [przypis edytorski]
impresaria — organizator występów danego artysty, sportowca. [przypis edytorski]
impresario — organizator występów, przedstawień itd. [przypis edytorski]
impresjonista — tu: osoba kierująca się wrażeniami. [przypis edytorski]
Impresjonizm, coraz bardziej zagłębiający się w szczegóły psychiczno-wrażeniowe (…) chce powrócić do czystej, naturalnej ludowej poezji — S. Słoński, Nasi moderniści, „Ateneum” 1899, t. II, s. 446. [przypis autorski]
impresjonować — wywierać wrażenie, zwracać uwagę. [przypis edytorski]
impressions (ang.) — wrażenia. [przypis edytorski]
impreza (daw.) — przedsięwzięcie, zamiar. [przypis edytorski]
impreza (daw.) — tu: przedsięwzięcie, zamysł, zamiar. [przypis edytorski]
impreza (daw.) — widowisko a. przedsięwzięcie. [przypis edytorski]
impreza (daw. z wł.) — przedsięwzięcie. [przypis edytorski]
impreza (daw., z wł.) — przedsięwzięcie. [przypis edytorski]
impreza (daw., z wł.) — przedsięwzięcie. [przypis redakcyjny]
impreza (daw., z wł.) — przedsięwzięcie, zamiar. [przypis redakcyjny]
impreza — przedsięwzięcie. [przypis redakcyjny]
impreza — sprawa, przedsięwzięcie, wyprawa, bitwa. [przypis redakcyjny]
imprezę inną biorę — powziąłem inny zamiar; impreza (z wł.): zamiar, plan, przedsięwzięcie. [przypis redakcyjny]
imprimatur — oficjalna zgoda kościelna na druk książki. [przypis edytorski]
imprimatur — pozwolenie drukowania. [przypis tłumacza]
imprimis (ang. z łac.) — przede wszystkim, po pierwsze. [przypis edytorski]
improduktyw (z fr.) — człowiek nieproduktywny, niczego nie tworzący. [przypis edytorski]
impromptu — improwizacja. [przypis edytorski]
improvisatore (wł.) — improwizator. [przypis edytorski]
Improwizacja Konrada (…), Pielgrzymstwo — Dziady cz. III i Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego Mickiewicza. [przypis edytorski]
Improwizacja półśpiewem czytanym — wiersz W Weronie Cypriana Norwida. [przypis edytorski]
improwizacyj — dziś D. lm: improwizacji. [przypis edytorski]
impudens, impurus, inverecundissimus (łac.) — bezwstydny, nieczysty, najnieobyczajniejszy (tj. w najwyższym stopniu pozbawiony verecundia: skromności, poczucia przyzwoitości itp.). [przypis edytorski]
impune (łac.) — bezkarnie. [przypis edytorski]
impuris (łac.) — nieczysty. [przypis edytorski]
imputabler —(lat.) zurechenbarer. [przypis edytorski]
imputować — sugerować, wmawiać. [przypis edytorski]
imść a. imć— skrót zwrotu grzecznościowego: jego miłość. [przypis edytorski]
im się (starop. forma) — chwyć się. [przypis redakcyjny]
Im Sommer (niem.) — latem. [przypis edytorski]
im (starop. forma) — dziś N.lp r.m. od „on”: nim. [przypis edytorski]
im (starop. forma) — N.lp zaimka; dziś: nim. [przypis edytorski]
im summa cum invidia (łac.) — z najwyższym niezadowoleniem. [przypis redakcyjny]
imti ant kvotimo — pradėti klausinėti, tardyti. [przypis edytorski]
imti mierą — matuoti. [przypis edytorski]
im — tj. chęciom. [przypis redakcyjny]
im — tu: nim, zanim. [przypis edytorski]
im ultro (łac.) — sami, bez przymusu. [przypis redakcyjny]
im unbemerkten Hintergrunde (niem.) — na niezauważalnym tle. [przypis edytorski]
imunizować — uodpornić. [przypis edytorski]
