Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4640 przypisów.
ontogenia — nauka o rozwoju osobniczym. [przypis edytorski]
ontologia — dział filozofii, nauka o bycie, istnieniu i jego sposobach. [przypis edytorski]
ontologia (filoz.) — nauka o bycie. [przypis edytorski]
On to powiadomił mnie… — w październiku 1762 Rousseau został zawiadomiony o śmierci pani Warens (zmarła 29 lipca). [przypis edytorski]
on (tu daw.) — ten, ów. [przypis edytorski]
on (tu daw.) — ten. [przypis edytorski]
on — tu: ksiądz. [przypis edytorski]
on — tu: ów, ten. [przypis edytorski]
on — tu: ten, ów. [przypis edytorski]
onuca — pas tkaniny do owijania stopy. [przypis edytorski]
onuca — prostokątny kawałek tkaniny do owijania stopy, chroniący przed zimnem i otarciami od obuwia; dziś onuce zastąpione zostały przez skarpety. [przypis edytorski]
onuca — tkanina lniana (późn. bawełniana) w kształcie kwadratu a. prostokąta, którą owijano stopy, by chronić je przed zimnem i otarciami od obuwia; dziś onuce zastąpione zostały przez skarpety. [przypis edytorski]
onuce — tkanina lniana (późn. bawełniana) w kształcie kwadratu a. prostokąta, którą owijano stopy, by chronić je przed zimnem i otarciami od obuwia; dziś onuce zastąpione zostały przez skarpety. [przypis edytorski]
onuczki — dziś popr.: onucki, onuce; onuca to prostokątny kawałek tkaniny do owijania stopy, chroniący przed zimnem i otarciami od obuwia; dziś onuce zastąpione zostały przez skarpety. [przypis edytorski]
onus, oneris (łac.) — ciężar, obciążenie; tu M. lm onera: ciężary, obciążenia. [przypis edytorski]
onus probandi (łac.) — ciężar dowodu. [przypis edytorski]
On veut que les malheureux soient parfaits (fr.) — Żąda się od nieszczęśliwych, aby byli doskonali. [przypis edytorski]
On… Wódz Narodu! — nawiązanie do postaci Józefa Piłsudskiego. [przypis edytorski]
on, w onym (daw.) — ten, w tym. [przypis edytorski]
On w stolicy owłada dział mur… — Juliusz Słowacki, Kordian (część Przygotowanie). [przypis edytorski]
ony chrześcijany Piotr ś. nazwał kapłaństwem królewskim — 1 P 2, 9. [przypis edytorski]
onych — tamtych. [przypis edytorski]
onych — tych. [przypis edytorski]
onychże — tamtych to. [przypis edytorski]
ony (daw.) — dziś: te, owe. [przypis edytorski]
ony (daw.) — dziś: te. [przypis edytorski]
ony (daw.) — dziś: tych, onych. [przypis edytorski]
ony (daw.) — ten, ów. [przypis edytorski]
ony (daw.) — te, owe. [przypis edytorski]
ony — dziś: one. [przypis edytorski]
ony (gw.) — oni. [przypis edytorski]
ony (gw.) — on. [przypis edytorski]
onyks — kamień półszlachetny o naprzemianległych warstewkach białych i czarnych lub ciemnobrunatnych. [przypis edytorski]
onyks — pasiasty kamień półszlachetny. [przypis edytorski]
onymć — konstrukcja z partykułą wzmacniającą „-ć”; znaczenie: tym właśnie. [przypis edytorski]
onym — tym. [przypis edytorski]
ony (starop.) — dziś: one. [przypis edytorski]
ony (starop. forma) — te, one [okręty]. [przypis edytorski]
ony (starop. forma) — te, owe [mowy]. [przypis edytorski]
ony (starop. forma) — te, owe. [przypis edytorski]
ony (starop. forma) — te. [przypis edytorski]
ony (starop.) — te, owe. [przypis edytorski]
ony (starop.) — te. [przypis edytorski]
onże — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy on. [przypis edytorski]
onże — on właśnie. [przypis edytorski]
Onże stoi — konstrukcja z partykułą -że w funkcji wzmacniającej i pytającej; znaczenie: czy on stoi. [przypis edytorski]
onże — tenże. [przypis edytorski]
Onże to — czy to on. [przypis edytorski]
On z Czehryna prijichaw. Tam Lachiw riżut (ukr.) — On z Czehryna przyjechał. Tam Polaków zabijają. [przypis edytorski]
onze, douze, treize (fr.) — jedenaście, dwanaście, trzynaście. [przypis edytorski]
o odwrócenie kielicha modli się — nawiązanie do Ewangelii, według której Jezus miał tuż przed uwięzieniem, które w efekcie doprowadziło do jego męczeńskiej śmierci, modlić się do Boga tymi słowami („odwróć ode mnie ten kielich”) o uniknięcie okrutnego losu, który przeczuwał. [przypis edytorski]
O odzyskaniu królestwa polskiego przez Kazimierza, który był mnichem — dodatek po przecinku każe wątpić, czy tytuł pochodzi od kronikarza: legenda o tym, że Kazimierz Odnowiciel był najpierw mnichem, zanim wstąpił na tron, szerzy się od połowy XIII w. (wzmiankowana w Żywocie św. Stanisława); Gall Anonim pisze, że Kazimierz był wychowany w klasztorze, ale nie wspomina, że był zakonnikiem. [przypis edytorski]
oolityczna skała a. oolit (geol.) — skała osadowa zbudowana z kulistych ziaren scementowanych spoiwem; z gr. oon: jajo. [przypis edytorski]
Oo, moja dolo nieszczęsna — po com ja syna zrodziła?! — Iliada XVII 54, lament Tetydy, która przewiduje, że jej syn, Achilles, zginie w walce. [przypis edytorski]
o onych przodkoch naszych, o co je wężowie ogniści kąsali — Lb 21, 6 (była to kara za szemranie przeciwko Mojżeszowi i Bogu). [przypis edytorski]
o onym nędznym królu, o Achabie, który k'woli żenie dał zabić niewinnego człowieka o własną winnicę jego (…) — Krl, 21–22, 38. [przypis edytorski]
opactwo — tu: opactwo benedyktynów w Tyńcu (dziś: w płd.-zach. części Krakowa), najstarszy z istniejących klasztorów w Polsce, znajdujące się na wapiennym Wzgórzu Klasztornym nad Wisłą, ufundowane przypuszczalnie przez Kazimierza I Odnowiciel w 1044, po kryzysie młodego państwa wywołanym pogańskim buntem i czeskim najazdem. [przypis edytorski]
Opactwo — tu: Opactwo Westminsterskie (ang. Westminster Abbey), wielki gotycki kościół w Londynie, tradycyjne miejsce koronacji i pochówku królów Anglii; jego dwie wieże, w stylu neogotyckim, dobudowano w latach 1722–1745. [przypis edytorski]
Opactwo Westminsterskie (ang. Westminster Abbey; The Collegiate Church of St Peter, Westminster) — kolegiata św. Piotra w Westminsterze, należąca do najważniejszych świątyń anglikańskich, obok katedry w Canterbury i katedry św. Pawła w Londynie; założenie opactwa datuje się na rok 1066 za czasów Wilhelma Zdobywcy; miejsce koronacji i pochówku królów Anglii. [przypis edytorski]
Opactwo Westminsterskie (ang. Westminster Abbey) — wielki gotycki kościół w Londynie, tradycyjne miejsce koronacji i pochówku królów Anglii. [przypis edytorski]
opacznie (daw.) — źle, na odwrót. [przypis edytorski]
opacznie — na opak, na odwrót. [przypis edytorski]
opacznie — na opak, odwrotnie niż było. [przypis edytorski]
opaczność — robienie lub rozumienie na opak, odwrotnie, inaczej niż należy. [przypis edytorski]
opaczny — robiony na opak, odwrotnie, inaczej niż należy. [przypis edytorski]
opaczny — tu: fałszywy. [przypis edytorski]
opaczny — tu: przeciwny, odwrotny. [przypis edytorski]
Opadnąć — dziś popr.: opaść. [przypis edytorski]
opadnąć — dziś popr.: opaść. [przypis edytorski]
opak (daw.) — w odwrotną stronę; por.: na opak. [przypis edytorski]
opak (starop.) — na opak, opacznie, odwrotnie. [przypis edytorski]
opałka (gw.) — tu: duża płócienna torba. [przypis edytorski]
opałka — koszyk. [przypis edytorski]
opałka — wiklinowy koszyk bez pałąka. [przypis edytorski]
opalaczył sia (z ros. ополячиться) — o Rosjaninie: upodobnić się do Polaka, spolaczeć, przesiąknąć polską kulturą. [przypis edytorski]
opalizujący — mieniący się kolorami jak opal. [przypis edytorski]
opal — kamień szlachetny o charakterystycznym, mieniącym się połysku; dziś popr. forma D.lm: opali. [przypis edytorski]
opal — kamień szlachetny o charakterystycznym, mieniącym się połysku. [przypis edytorski]
opal — minerał o różnorodnych barwach i mieniącej się, opalizującej powierzchni; opalów — dziś popr. forma D. lm: opali. [przypis edytorski]
opalonych — u Cylkowa:'zwarzonych'; uzasadnienie korekty: uwspółcześnienie i uniknięcie dwuznaczności. [przypis edytorski]
opalowe — tu: mieniące się kolorami tęczy jak opal. [przypis edytorski]
opalowy — lśniący, mieniący się kolorami tęczy jak opal. [przypis edytorski]
opamiętać się — tu: zastanowić się. [przypis edytorski]
opamiętywa — dziś: opamiętuje. [przypis edytorski]
opamiętywa się — dziś popr. forma: opamiętuje się. [przypis edytorski]
o panie — dzis popr. forma Msc. lp: o panu. [przypis edytorski]
O Panie, który kazałeś szumowi morskiemu i szelestowi wietrznych pól… — Juliusz Słowacki, Genesis z Ducha. [przypis edytorski]
opanowywa (daw.) — dziś popr.: opanowuje. [przypis edytorski]
opanowywa — dziś: opanowuje. [przypis edytorski]
oparkanienie — ogrodzenie, parkan. [przypis edytorski]
oparkanionych — ogrodzonych; parkan — ogrodzenie, zwykle drewniane. [przypis edytorski]
opar — para; zapach unoszący się znad rozgrzanej substancji. [przypis edytorski]
oparzel, częściej: oparzelisko a. oparzysko (daw., gw)— bagno, trzęsawisko niezamarzające w czasie zimy. [przypis edytorski]
oparzelisko — bagno, trzęsawisko. [przypis edytorski]
oparzelisko — grząskie, bagniste miejsce, niezamarzające w zimie. [przypis edytorski]
oparzelisko — niezamarzające zimą torfowisko, nad którym unoszą się opary (stąd nazwa). [przypis edytorski]
oparzysty (daw.) — nabrzmiały, opuchnięty. [przypis edytorski]
opaść — tu: spaść, odpaść. [przypis edytorski]
opasać — tu: otoczyć. [przypis edytorski]
opasły — gruby, otyły, tęgi. [przypis edytorski]
