Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4571 przypisów.
onże — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy on. [przypis edytorski]
onże — on właśnie. [przypis edytorski]
Onże stoi — konstrukcja z partykułą -że w funkcji wzmacniającej i pytającej; znaczenie: czy on stoi. [przypis edytorski]
onże — tenże. [przypis edytorski]
Onże to — czy to on. [przypis edytorski]
On z Czehryna prijichaw. Tam Lachiw riżut (ukr.) — On z Czehryna przyjechał. Tam Polaków zabijają. [przypis edytorski]
onze, douze, treize (fr.) — jedenaście, dwanaście, trzynaście. [przypis edytorski]
o odwrócenie kielicha modli się — nawiązanie do Ewangelii, według której Jezus miał tuż przed uwięzieniem, które w efekcie doprowadziło do jego męczeńskiej śmierci, modlić się do Boga tymi słowami („odwróć ode mnie ten kielich”) o uniknięcie okrutnego losu, który przeczuwał. [przypis edytorski]
O odzyskaniu królestwa polskiego przez Kazimierza, który był mnichem — dodatek po przecinku każe wątpić, czy tytuł pochodzi od kronikarza: legenda o tym, że Kazimierz Odnowiciel był najpierw mnichem, zanim wstąpił na tron, szerzy się od połowy XIII w. (wzmiankowana w Żywocie św. Stanisława); Gall Anonim pisze, że Kazimierz był wychowany w klasztorze, ale nie wspomina, że był zakonnikiem. [przypis edytorski]
oolityczna skała a. oolit (geol.) — skała osadowa zbudowana z kulistych ziaren scementowanych spoiwem; z gr. oon: jajo. [przypis edytorski]
Oo, moja dolo nieszczęsna — po com ja syna zrodziła?! — Iliada XVII 54, lament Tetydy, która przewiduje, że jej syn, Achilles, zginie w walce. [przypis edytorski]
o onych przodkoch naszych, o co je wężowie ogniści kąsali — Lb 21, 6 (była to kara za szemranie przeciwko Mojżeszowi i Bogu). [przypis edytorski]
o onym nędznym królu, o Achabie, który k'woli żenie dał zabić niewinnego człowieka o własną winnicę jego (…) — Krl, 21–22, 38. [przypis edytorski]
opactwo — tu: opactwo benedyktynów w Tyńcu (dziś: w płd.-zach. części Krakowa), najstarszy z istniejących klasztorów w Polsce, znajdujące się na wapiennym Wzgórzu Klasztornym nad Wisłą, ufundowane przypuszczalnie przez Kazimierza I Odnowiciel w 1044, po kryzysie młodego państwa wywołanym pogańskim buntem i czeskim najazdem. [przypis edytorski]
Opactwo — tu: Opactwo Westminsterskie (ang. Westminster Abbey), wielki gotycki kościół w Londynie, tradycyjne miejsce koronacji i pochówku królów Anglii; jego dwie wieże, w stylu neogotyckim, dobudowano w latach 1722–1745. [przypis edytorski]
Opactwo Westminsterskie (ang. Westminster Abbey; The Collegiate Church of St Peter, Westminster) — kolegiata św. Piotra w Westminsterze, należąca do najważniejszych świątyń anglikańskich, obok katedry w Canterbury i katedry św. Pawła w Londynie; założenie opactwa datuje się na rok 1066 za czasów Wilhelma Zdobywcy; miejsce koronacji i pochówku królów Anglii. [przypis edytorski]
Opactwo Westminsterskie (ang. Westminster Abbey) — wielki gotycki kościół w Londynie, tradycyjne miejsce koronacji i pochówku królów Anglii. [przypis edytorski]
opacznie (daw.) — źle, na odwrót. [przypis edytorski]
opacznie — na opak, na odwrót. [przypis edytorski]
opacznie — na opak, odwrotnie niż było. [przypis edytorski]
opaczność — robienie lub rozumienie na opak, odwrotnie, inaczej niż należy. [przypis edytorski]
opaczny — robiony na opak, odwrotnie, inaczej niż należy. [przypis edytorski]
opaczny — tu: fałszywy. [przypis edytorski]
opaczny — tu: przeciwny, odwrotny. [przypis edytorski]
Opadnąć — dziś popr.: opaść. [przypis edytorski]
opadnąć — dziś popr.: opaść. [przypis edytorski]
opak (daw.) — w odwrotną stronę; por.: na opak. [przypis edytorski]
opak (starop.) — na opak, opacznie, odwrotnie. [przypis edytorski]
opałka (gw.) — tu: duża płócienna torba. [przypis edytorski]
opałka — koszyk. [przypis edytorski]
opałka — wiklinowy koszyk bez pałąka. [przypis edytorski]
opalaczył sia (z ros. ополячиться) — o Rosjaninie: upodobnić się do Polaka, spolaczeć, przesiąknąć polską kulturą. [przypis edytorski]
opalizujący — mieniący się kolorami jak opal. [przypis edytorski]
opal — kamień szlachetny o charakterystycznym, mieniącym się połysku; dziś popr. forma D.lm: opali. [przypis edytorski]
opal — kamień szlachetny o charakterystycznym, mieniącym się połysku. [przypis edytorski]
opal — minerał o różnorodnych barwach i mieniącej się, opalizującej powierzchni; opalów — dziś popr. forma D. lm: opali. [przypis edytorski]
opalowe — tu: mieniące się kolorami tęczy jak opal. [przypis edytorski]
opalowy — lśniący, mieniący się kolorami tęczy jak opal. [przypis edytorski]
opamiętać się — tu: zastanowić się. [przypis edytorski]
opamiętywa — dziś: opamiętuje. [przypis edytorski]
opamiętywa się — dziś popr. forma: opamiętuje się. [przypis edytorski]
o panie — dzis popr. forma Msc. lp: o panu. [przypis edytorski]
O Panie, który kazałeś szumowi morskiemu i szelestowi wietrznych pól… — Juliusz Słowacki, Genesis z Ducha. [przypis edytorski]
opanowywa (daw.) — dziś popr.: opanowuje. [przypis edytorski]
opanowywa — dziś: opanowuje. [przypis edytorski]
oparkanienie — ogrodzenie, parkan. [przypis edytorski]
oparkanionych — ogrodzonych; parkan — ogrodzenie, zwykle drewniane. [przypis edytorski]
opar — para; zapach unoszący się znad rozgrzanej substancji. [przypis edytorski]
oparzel, częściej: oparzelisko a. oparzysko (daw., gw)— bagno, trzęsawisko niezamarzające w czasie zimy. [przypis edytorski]
oparzelisko — bagno, trzęsawisko. [przypis edytorski]
oparzelisko — grząskie, bagniste miejsce, niezamarzające w zimie. [przypis edytorski]
oparzelisko — niezamarzające zimą torfowisko, nad którym unoszą się opary (stąd nazwa). [przypis edytorski]
oparzysty (daw.) — nabrzmiały, opuchnięty. [przypis edytorski]
opaść — tu: spaść, odpaść. [przypis edytorski]
opasać — tu: otoczyć. [przypis edytorski]
opasły — gruby, otyły, tęgi. [przypis edytorski]
opas — pas okalający. [przypis edytorski]
opas — tu: pokarm. [przypis edytorski]
opas — tu: upasiony byk. [przypis edytorski]
opasz się — starożytni zapaśnicy i bokserzy przed walką przywdziewali szerokie pasy. [przypis edytorski]
opas — zwierzę pasione specjalnie dla zwiększenia masy ciała, przeznaczone na ubój. [przypis edytorski]
opat Grzegorz — Gregor Johann Mendel (1882–1884), czeski przyrodnik i zakonnik, prekursor badań nad dziedzicznością. [przypis edytorski]
Opatówek — miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim. [przypis edytorski]
opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym. [przypis edytorski]
o patria (łac.) — ojczyzno. [przypis edytorski]
O patria (wł.) — O ojczyzno. [przypis edytorski]
opatrować (daw.) — dziś popr.: opatrywać. [przypis edytorski]
opatrować (daw.) — zaopatrywać, opiekować się. [przypis edytorski]
opatrować (daw.) — zaopatrywać. [przypis edytorski]
opatrować (starop. forma) — dziś: opatrywać. [przypis edytorski]
opatrowanie a. opatrzowanie (daw.) — zapobieganie, opieka, staranie. [przypis edytorski]
opatrywać (daw.) — tu: zaopatrzyć (w dostatki i bogactwa). [przypis edytorski]
opatrywać — tu: opiekować się, zajmować się. [przypis edytorski]
opatrywał się — zaopatrywał się. [przypis edytorski]
opatrzać (daw.) — zaopatrywać, zabezpieczać. [przypis edytorski]
opatrzać — tu: zaspokajać. [przypis edytorski]
opatrzeć (daw.) — doglądać. [przypis edytorski]
opatrzeć — dziś popr.: opatrzyć. [przypis edytorski]
opatrzenie (daw.) — opieka, dbałość. [przypis edytorski]
opatrznie (daw.) — opatrznościowo. [przypis edytorski]
opatrzność — tu: przygotowanie, przewidywanie. [przypis edytorski]
Opatrznościż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy Opatrzności. [przypis edytorski]
opatrzny — roztropny, przewidujący. [przypis edytorski]
opatrzone potrzebami (daw.) — zaopatrzone i przygotowane. [przypis edytorski]
opatrzony (daw.) — tu: zabezpieczony. [przypis edytorski]
opatrzony (daw.) — wyposażony, zaopatrzony. [przypis edytorski]
opatrzony — tu: zaopatrzony; wyposażony. [przypis edytorski]
Opatrz, Panie, tę wielkość ludu człowiekiem, któryby mógł przed nimi chodzić i wychodzić, a wprowadzać je i wyprowadzać, aby lud Boży nie był jako owca bez pasterza — Niech opatrzy Pan, Bóg duchów wszego ciała, człowieka, któryby był nad tem zgromadzeniem: I mógłby wychodzić i wchodzić przed nimi, a wywodzić je albo wprowadzać; aby lud Pański nie był jako owce bez pasterza. Lb 27,16-17 (Biblia Wujka). [przypis edytorski]
opatrzujecie (daw.) — oparujecie; obdarowujecie. [przypis edytorski]
opatrzyć czym (starop.) — zaopatrzyć w co; zapewnić co. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — przygotować a. naprawić. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — przygotować. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — rozeznać się w czymś. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — tu: przygotować. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — zabezpieczyć. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć, przygotować. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć, zapewnić środki do życia. [przypis edytorski]
opatrzyć kogoś czymś (daw.) — zaopatrzyć kogoś w coś. [przypis edytorski]
opatrzyć się (daw.) — zobaczyć, zorientować się. [przypis edytorski]
