Przypisy

rozproszenie pomyłki — popr.: sprostowanie pomyłki. [przypis edytorski]

rozpukł — rozpękł; pękł; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]

rozpuknąć a. rozpuknąć się (daw.) — pęknąć, rozpaść się. [przypis edytorski]

rozpuknąć się (daw.) — pęknąć; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]

rozpuknąć się — pęknąć. [przypis edytorski]

rozpuknąć się — rozpęknąć się. [przypis edytorski]

rozpuścić jak dziadowski bicz — rozpieścić, zepsuć. [przypis edytorski]

rozradzać (starop.) — odradzać coś, odwodzić od czegoś. [przypis edytorski]

rozradzić (starop. forma) — odradzić. [przypis edytorski]

rozraniać — kaleczyć. [przypis edytorski]

rozrania — dziś raczej: rani. [przypis edytorski]

rozrażać — rozpalać, jątrzyć, drażnić. [przypis edytorski]

rozrodzonem — daw. forma N. i Msc. przymiotników i imiesłowów przym. r.n.; dziś tożsama z r.m.: rozrodzonym. [przypis edytorski]

rozrosły potężnymi odnogi — dziś: rozrosły potężnymi odnogami a. rozrośnięty w potężne odnogi. [przypis edytorski]

rozruchać (daw.) — rozruszać; tu: wzburzyć. [przypis edytorski]

rozruchać się (daw.) — rozruszać się. [przypis edytorski]

rozruchać się — dziś popr.: rozruszać się; por. ruch. [przypis edytorski]

rozruchany (daw.) — rozruszany, pobudzony. [przypis edytorski]

rozruch — spór, zamieszanie, walka (por. rozruchy). [przypis edytorski]

rozruszenie (daw.) — zburzenie, zniszczenie. [przypis edytorski]

rozrywać kogoś — tu: dostarczać rozrywki. [przypis edytorski]

rozrzedniała — dziś: zrzedła a. rozrzedziła się. [przypis edytorski]

rozrzewniony — zasmucony. [przypis edytorski]

rozrzucony — tu: zburzony. [przypis edytorski]

rozścielać — tu: rozpościerać. [przypis edytorski]

rozśmiać — dziś popr.: roześmiać. [przypis edytorski]

rozśmiać się — dziś popr.: roześmiać się. [przypis edytorski]

rozśmiać się — dziś: roześmiać się. [przypis edytorski]

rozśmiać się — dziś: roześmiać się, śmiać się. [przypis edytorski]

rozśmiała się — dziś popr.: roześmiała się. [przypis edytorski]

rozśmiał — dziś popr.: roześmiał. [przypis edytorski]

rozśmiał się — dziś popr. forma 3.os. lp. cz. przesz.: roześmiał się. [przypis edytorski]

rozśmiał się — dziś popr.: roześmiał sie. [przypis edytorski]

rozśmiał się szyderczo — w oryg. niem. grinste: wyszczerzył zęby w uśmiechu. [przypis edytorski]

rozśmiany — dziś popr.: roześmiany. [przypis edytorski]

rozśmielić — ośmielić. [przypis edytorski]

rozświt — dziś: świt, brzask. [przypis edytorski]

rozsądek (daw.) — tu: decyzja, orzeczenie, rozstrzygnięcie. [przypis edytorski]

rozsądek (daw.) — tu: wyrok, orzeczenie. [przypis edytorski]

rozsada — młode rośliny wyhodowane z nasion w inspektach, szklarniach lub na rozsadnikach, przeznaczone do wysadzenia na miejsce stałe. [przypis edytorski]

rozsadnik — istota szerząca zło. [przypis edytorski]

rozserdywsia duże (ukr.) — rozgniewał się bardzo. [przypis edytorski]

rozsforować — spuścić ze smyczy. [przypis edytorski]

rozsforowani — nie w sforze, nie w grupie. [przypis edytorski]

rozsiędziona — siedząca szeroko; rozsiadła. [przypis edytorski]

rozsieczą — dziś: rozsieką. [przypis edytorski]

rozsierdzić się — bardzo się rozzłościć. [przypis edytorski]

rozskowyczony — dziś popr.: rozskowytany. [przypis edytorski]

rozsrożony — rozzłoszczony. [przypis edytorski]

rozsrożyć się — o zjawiskach pogodowych: wystąpić z wielką siłą. [przypis edytorski]

rozstanek — rozstanie. [przypis edytorski]

rozstaniemy się — «Gdy nie będziemy już widzieli jeden drugiego», zob. Raszi do 31:49. [przypis edytorski]

rozstawne konie — świeże, niezmęczone konie umieszczane dawniej w pewnych odległościach w karczmach lub innych punktach na trasie, żeby umożliwić podróżnym wymianę zmęczonych wierzchowców lub zwierząt w zaprzęgu i dzięki temu szybsze przebycie drogi. [przypis edytorski]

rozstawnymi końmi — metoda podróżowania, polegająca na przesiadaniu się na świeże, niezmęczone konie, rozmieszczone uprzednio w karczmach lub innych punktach na trasie. [przypis edytorski]

rozstawuje — dziś popr. forma: rozstawia. [przypis edytorski]

rozstrzał (pot.) — rozstrzelanie. [przypis edytorski]

rozstrzelić się — rozproszyć się. [przypis edytorski]

rozstrzeń sercowa — kardiomiopatia rozstrzeniowa, przerost serca przy jednoczesnym jego osłabieniu. [przypis edytorski]

rozstrzygła — dziś popr.: rozstrzygnęła. [przypis edytorski]

rozstrzygła — rozcięła (od: strzyc, czyli ciąć). [przypis edytorski]

rozstrzygł — dziś: rozstrzygnął. [przypis edytorski]

rozstrzygnienie — dziś popr.: rozstrzygnięcie. [przypis edytorski]

rozstrzyżony — pozbawiony święceń. [przypis edytorski]

rozsuć się (daw.) — rozsypać się. [przypis edytorski]

rozszafować (daw.) — rozdzielić, zarządzić. [przypis edytorski]

rozszarpano jest (starop. forma) — jest rozszarpane; zostało rozszarpane (ciało). [przypis edytorski]

rozszczelina (neol.) — połączenie: szczelina i rozpadlina. [przypis edytorski]

rozszczepany — dziś: rozszczepiony. [przypis edytorski]

rozszerzać — tu: rozpowszechniać. [przypis edytorski]

rozszerzon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]

roztacza — tu: coś roztoczonego, rozproszonego. [przypis edytorski]

roztargać się — tu: podrzeć się, rozedrzeć się. [przypis edytorski]

roztarty w gwiazdy kryształ chrupał nam pod butem — prawdopodobnie aluzja do nocy kryształowej, pogonu dokonanego w nazistowskich Niemczech w nocy z 9 na 10 listopada 1938. [przypis edytorski]

roztasować — tu: rozpakować. [przypis edytorski]

roztasować — ulokować się gdzieś. [przypis edytorski]

roztętniały — dziś: roztętniony. [przypis edytorski]

rozterka (daw.) — spór, konflikt. [przypis edytorski]

rozterka (daw.) — spór. [przypis edytorski]

rozterka — rozdarcie; sprzeczność. [przypis edytorski]

rozterka — tu w dawnym znaczeniu: spór, konflikt. [przypis edytorski]

rozterk (daw.) — spór, konflikt. [przypis edytorski]

rozterk (daw.) — spór. [przypis edytorski]

rozterki — tu: nieporozumienia, sprzeczne zdania a. interesy. [przypis edytorski]

rozterku — dziś r.ż. w D. lp.: rozterki. [przypis edytorski]

roztłoczyć — rozdeptać, rozbić na miazgę. [przypis edytorski]

roztłuce (gw.) — roztłucze. [przypis edytorski]

roztlewać (daw.) — rozżarzyć się. [przypis edytorski]

roztocza — rozciągająca się przestrzeń, płaszczyzna. [przypis edytorski]

roztocze — tu: coś, co się szeroko roztacza, ogrom. [przypis edytorski]

roztocze — tu: ogrom, coś co się szeroko rozpościera. [przypis edytorski]

roztoczony (daw.) — zepsuty, zgniły; por. daw. toczyć: rozkładać od wewnątrz, pożerać itp. [przypis edytorski]

roztocz — szeroko roztaczający się obszar, zwłaszcza morski. [przypis edytorski]

roztocz — tu: ogrom, coś co się szeroko rozpościera. [przypis edytorski]

roztoczyć — rozgryźć, zniszczyć. [przypis edytorski]

Roztok — właśc. Roztoka, potok będący dopływem Białki, wypływający z Wielkiego Stawu w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. [przypis edytorski]

roztopniał — dziś: roztopił się a. stopniał. [przypis edytorski]

roztopolony (neol.) — otoczony topolami. [przypis edytorski]

roztropność — cnota, która pozwala rozeznać w każdych okolicznościach prawdziwe dobro i wybierać właściwe środki prowadzące do celu; rozwaga. [przypis edytorski]

roztruchan (daw.) — kielich, naczynie do picia. [przypis edytorski]

roztruchan (daw.) — tu: puchar. [przypis edytorski]