Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1632 przypisów.
sąpierz (daw.) — przeciwnik, współzawodnik. [przypis edytorski]
sąż (daw.) — tu: czy są (a.: są przecież). [przypis edytorski]
sąż (daw.) — tu: czyż są (a.: są przecież). [przypis edytorski]
sążeń (daw.) — dawna miara długości, określana przez zasięg rozpostartych ramion dorosłego mężczyzny, wynosząca ok. 1,9 m; 390 sążni kwadratowych to ok. 1350 m². [przypis edytorski]
sążeń (daw.) — dawna miara długości, określana przez zasięg rozpostartych ramion dorosłego mężczyzny, wynosząca ok. 1,9 m; tu w znaczeniu: sążeń kwadratowy (kwadrat o boku 40 sążni stanowił 1 morgę): 200 sążni kwadratowych to ok. 720 m². [przypis edytorski]
sążeń (daw.) — jednostka długości, równa szerokości rozpostartych ramion dorosłego mężczyzny, tj. niecałe 2 m. [przypis edytorski]
sążnisty (daw.) — długi (od sążnia, dawnej miary długości). [przypis edytorski]
sabota (daw.) — drewniak, rodzaj obuwia. [przypis edytorski]
saczek (daw.) — mały sak, woreczek. [przypis edytorski]
sadniwy (daw.) — o koniu: mający rany przetarte w skórze przez uprząż. [przypis edytorski]
sadyba (daw.) — osiedle. [przypis edytorski]
sadyba (daw.) — osiedle, siedziba. [przypis edytorski]
sadyba (daw.) — siedziba, osiedle. [przypis edytorski]
sadzić się (daw.) — prześcigać się. [przypis edytorski]
sadzony (daw.) — dziś: wysadzany, inkrustowany. [przypis edytorski]
sajeta (daw.) — cienka, delikatna tkanina; kosztowne sukno. [przypis edytorski]
sajeta (daw.) — cienka, kosztowna tkanina. [przypis edytorski]
sajeta (daw.) — cienka, kosztowna tkanina wełniana. [przypis edytorski]
sajeta (daw.) — cienkie sukno. [przypis edytorski]
sak (daw.) — worek podróżny. [przypis edytorski]
sak (daw.) — worek, torba podróżna. [przypis edytorski]
sak (daw.) — worek, tu: mieszek, woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
sak (daw.) — worek, tu: woreczek na przybory do szycia. [przypis edytorski]
sakiewka (daw.) — woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
sakpalto (daw.) — lekki płaszcz męski, noszony głównie wiosną lub latem. [przypis edytorski]
sakryfikować (daw., z łac.) — złożyć ofiarę, poświęcić. [przypis edytorski]
salt (daw.) — skok, pląs. [przypis edytorski]
salutować (daw.) — pozdrawiać, witać. [przypis edytorski]
salwator (daw., łac. salvator) — zbawca, wybawiciel. [przypis edytorski]
salwator (daw., z łac.) — zbawca, wybawiciel. [przypis edytorski]
salwować (daw.) — ratować. [przypis edytorski]
salwować się (daw.) — ratować się. [przypis edytorski]
salwować (z łac., daw.) — ratować. [przypis edytorski]
salwowan (daw., z łac.) — salwowany (daw. krótka forma przym.), uratowany. [przypis edytorski]
sam a sam (daw.) — sam na sam. [przypis redakcyjny]
sam (daw.) — chodź tu. [przypis edytorski]
sam (daw.) — tam; tutaj. [przypis edytorski]
sam (daw.) — tam, tutaj. [przypis edytorski]
sam (daw.) — tutaj, tędy. [przypis edytorski]
sam (daw.) — tutaj, tędy; używane orzeczeniowo: sam a. sam tu: chodź, podejdź. [przypis edytorski]
sam (daw.) — tutaj; używane orzeczeniowo: sam a. sam tu: chodź, podejdź. [przypis edytorski]
sam, dziewczęta (daw.) — chodźcie, dziewczęta; przykład wykorzystania daw. konstrukcji zdania przyzywającego, por. np. sam tu: chodź tu itp. [przypis edytorski]
samić (daw.) — konstrukcja z partykułą ci skróconą do -ć w funkcji wzmacniającej; znaczenie: sami wszakże, sami przecież. [przypis edytorski]
sam już w tym będę (daw.) — sam tego dopilnuję. [przypis edytorski]
samka (daw.) — samica, kobieta. [przypis edytorski]
samka (daw.) — samica. [przypis edytorski]
sam nie zwie (daw.) — sam się nie dowie. [przypis edytorski]
samochcąc (daw.) — z własnej woli. [przypis edytorski]
samochcąc (daw.) — z własnej woli. [przypis edytorski]
samochód-elektrolux (daw.) — dosł. samochód-odkurzacz, czyli zamiatarka ssąca, pojazd komunalny do czyszczenia ulic, wyposażony w obrotowe szczotki oraz dmuchawę zasysającą zgarnięte zanieczyszczenia do kontenera. [przypis edytorski]
samoczwart (daw.) — sam z trzema towarzyszami. [przypis edytorski]
samoczwart (daw.) — we czterech. [przypis edytorski]
samodzierczy a. samodzierżczy (daw.) — tyrański, jedynowładczy, władający absolutnie. [przypis edytorski]
samodzierczy a. samodzierżczy (daw.) — tyrański, jedynowładczy, związany z władzą absolutną. [przypis edytorski]
samodzierczy a. samodzierżczy (daw.) — związany władzą absolutną, jedynowładztwem, tyranią. [przypis edytorski]
samodzierstwo (daw.) — władza absolutna, jedynowładztwo. [przypis edytorski]
samodzierż (daw.) — jedynowładca, samodzierżca, władca absolutny. [przypis edytorski]
samopas (daw.) — bez opieki. [przypis edytorski]
samopas (daw.) — bez opieki, w pojedynkę. [przypis edytorski]
samopas (daw.) — sam jeden. [przypis edytorski]
samopiąt (daw.) — w pięć osób; sam z czterema towarzyszami. [przypis edytorski]
samopięć (daw.) — sam z pięcioma towarzyszami; w sześciu. [przypis edytorski]
samopięt, samodziesięć (daw.) — w pięciu, w dziesięciu; sam z czterema lub dziewięcioma towarzyszami. [przypis edytorski]
samosam (daw.) — samotnie, w pojedynkę. [przypis edytorski]
samosiódm (daw.) — w siedem osób; sam z sześcioma towarzyszami. [przypis edytorski]
samosześć (daw.) — w sześć osób (najczęściej: osoba mówiąca albo gł. bohater opowieści z pięcioma towarzyszami). [przypis edytorski]
samosześć (daw.) — w sześciu ludzi. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — (przysłówek: jak?) z dwoma towarzyszami i sam trzeci. [przypis redakcyjny]
samotrzeć (daw.) — sam w towarzystwie dwóch osób; we trzech. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — sam, z dwoma towarzyszami. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami. [przypis redakcyjny]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami, tj. we trzech. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami; we trójkę. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami; we trójkę. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — sam z dwoma towarzyszami; we trzech. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — tylko w trzy osoby. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — we trzech. [przypis edytorski]
samotrzeć (daw.) — w trzy osoby. [przypis edytorski]
samotrzeci (daw.) — dwaj towarzysze i sam trzeci [przypis redakcyjny]
samotrzeci (daw.) — dwaj towarzysze i sam trzeci. [przypis redakcyjny]
samotrzeci (daw.) — sam z dwoma towarzyszami. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z kimś drugim (wtórym), w dwie osoby. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z kimś, we dwóch; przysłówek oznaczający wykonywanie jakiejś czynności przez dwie osoby; samotrzeć — sam z dwoma towarzyszami, we trzech; samoczwór — sam z trzema towarzyszami, we czterech; samopiąt — sam z czterema towarzyszami, w pięciu; samoszóst — sam z pięcioma towarzyszami, w sześciu itd. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z kimś wtórym, w dwie osoby. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z kimś wtórym, we dwóch. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z towarzyszem; we dwóch. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — sam z towarzyszem; we dwóch (we dwie, we dwoje). [przypis edytorski]
samowtór (daw., starop.) — we dwóch. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — w dwie osoby. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — w dwie osoby; sam z jednym towarzyszem. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — w dwie osoby; sam z jednym towarzyszem; tu: w cztery oczy, bez świadków. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — w dwie osoby; sam z kimś drugim. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — we dwóch: osoba, o której mowa wraz z osobą towarzyszącą. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — we dwóch. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — we dwóch, sam z kimś drugim, tu: pojedynek. [przypis redakcyjny]
samowtór (daw.) — we dwójkę. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — we dwoje. [przypis edytorski]
samowtór (daw.) — z jednym towarzyszem, sam [jest] wtóry; [we dwóch z towarzyszem; red. WL]. [przypis redakcyjny]
sam tu (daw.) — chodź tu; podejdź. [przypis edytorski]
sam tu! (daw.) — chodź tu! podejdź! [przypis edytorski]
