Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 120423 przypisów.
wykopyrtnąć się — przewrócić się. [przypis edytorski]
wykorzeniać (daw.) — tu: niszczyć, gubić. [przypis edytorski]
wykostkować — wygładzić haft z pomocą kostki. [przypis edytorski]
wykoszlawić — dziś popr.: wykoślawić. [przypis edytorski]
wykować (daw.) — wykuć. [przypis edytorski]
wykować (starop. forma) — wykuć. [przypis edytorski]
wykować (starop.) — wykuć; tu: wyrzeźbić, wyryć. [przypis edytorski]
wykować — wykuć. [przypis edytorski]
wykowany (daw.) — wykuty; por. kowal. [przypis edytorski]
wykowany (daw.) — wykuty. [przypis edytorski]
wykowany — dziś: wykuty. [przypis edytorski]
wykpić — wyśmiać. [przypis edytorski]
wykpigrosz (daw.) — wydrwigrosz, człowiek wyłudzający pieniądze. [przypis edytorski]
wykpis, własc. wykpisz (daw. reg.) — szyderca, prześmiewca. [przypis edytorski]
wykpisz (daw. reg.) — szyderca. [przypis edytorski]
wykradzenie — tu: uwiedzenie panny z dobrego domu; porwanie za zgodą panny, a wbrew woli jej rodziny. [przypis edytorski]
wykrawanka — czapka z czworograniastym dnem, obszyta tzw. barankiem, noszona daw. w Wielkopolsce i na Kujawach. [przypis edytorski]
wykręcać — tu: skręcać. [przypis edytorski]
wykrętnik — krętacz, kłamca. [przypis edytorski]
wykrochmalony — o materiale: usztywniony kleistym roztworem mączki kartoflanej zagotowanej z wodą. [przypis edytorski]
wykrot — dziura po korzeniach przewróconego drzewa. [przypis edytorski]
wykrot — dziura po wyrwanych korzeniach drzewa. [przypis edytorski]
wykrot — dziura po wyrwanym z korzeniami drzewie. [przypis edytorski]
wykrot — dziura w ziemi po po wyrwanych korzeniach drzewa. [przypis edytorski]
wykrot — dziura w ziemi po wyrwanym z korzeniami drzewie. [przypis edytorski]
wykrygowany — od czas. krygować się, oznaczającego nienaturalne zachowanie, wdzięczenie się. [przypis edytorski]
wykrygowany — od czas. krygować się, oznaczającego nienaturalne zachowanie, wdzięczenie się, w przesadnym okazywaniu swojej skromności i dobrego wychowania. [przypis edytorski]
wykrzykać (starop. forma) — wykrzykiwać. [przypis edytorski]
wykrzyka (daw.) — krzyczy. [przypis edytorski]
wykrzyka — dziś popr. forma 3 os. lp cz. ter.: wykrzykuje. [przypis edytorski]
wykrzyka — dziś popr. forma 3.os. lp cz.ter.: wykrzykuje. [przypis edytorski]
wykrzyka — dziś popr. forma czas. l. poj. czas. ter.: wykrzykuje (zniekształcone dla rymu). [przypis edytorski]
wykrzyka — dziś popr. forma: wykrzykuje, krzyczy. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wykrzyka — dziś popr. forma: wykrzykuje. [przypis edytorski]
wykrzykasz — wykrzykujesz. [przypis edytorski]
wykrzyka — wykrzykuje. [przypis edytorski]
wykrzyk (daw.) — okrzyk. [przypis edytorski]
wykrzyk — dziś: okrzyk. [przypis edytorski]
wykrzyk — dziś popr.: okrzyk. [przypis edytorski]
wykrzyki — dziś: okrzyki a. wykrzykiwanie. [przypis edytorski]
wykrzyknięcie — tu: odwołanie, protest. [przypis edytorski]
wykrzykować (daw.) — dziś popr.: wykrzykiwać. [przypis edytorski]
wykrzykują — obecnie śpiewa się raczej: „wyśpiewują”. [przypis edytorski]
wykrzywiał się brzydko mamce — w oryginale niem.: schnitt der Amme finstere Gesichter, tj. rzucał mamce posępne (ponure) spojrzenia. [przypis edytorski]
wykształceńszy — dziś popr.: bardziej wykształcony. [przypis edytorski]
wykształcić — tu: uformować. [przypis edytorski]
wy, które Pismo bogami zowie — w Ps 81, 6; cytowane w J 10, 34. [przypis edytorski]
Wy kuda? (ros.) — wy dokąd? [przypis edytorski]
wykusz (archit.) — część budynku kryta osobnym daszkiem. [przypis edytorski]
wykusz — część budynku wystająca z fasady, a zaczynająca się na pewnej wysokości nad ziemią. [przypis edytorski]
wykusz — element budynku wystający ze ściany i zawierający pomieszczenie. [przypis edytorski]
Wykute z brązu 3, 5-metrowe serce lasowiackie można oglądać na rynku w Baranowie Sandomierskim. Stało się ono nie tylko atrakcją turystyczną. Barbara Sroczyńska dodaje komentarz: „A na rynku tutaj w Baranowie Babcia Hania Rzeszutowa [czyli Anna Rzeszut z Zespołu Obrzędowego „Lasowiaczki” z Baranowa Sandomierskiego — przyp. red.] tam ze swoijim kolegą odszukały to w zapiskach gdzieś czy legendach, i na to pamiątke jest na rynku postawiune serce lasowiackie. I młode pary, teraz jak ślub biorą, to sie zdarza, że przychodzo zakładajo kłódke na tym serduszku wieszajo, to na pamiątke, ze zamykajo swoją miłość i chcą być razem do końca życia ji tam robio se zdjęcia. Turyści też, jak przyjeżdżajo, to se robio zdjęcia. Jest legenda w skrócie napisana i można przeczytać”. [przypis edytorski]
wykwint — dziś: wykwintność. [przypis edytorski]
wykwitują — dziś popr. forma: wykwitają. [przypis edytorski]
wyłączniej — tu: przeważnie, najczęściej. [przypis edytorski]
wyłabudać się (daw.) — wydostać się, wyzwolić się. [przypis edytorski]
wyładowywa — dziś popr.: wyładowuje. [przypis edytorski]
wyładzić (daw.) — przygotować. [przypis edytorski]
wyłajać — ostro kogoś zganić. [przypis edytorski]
wyłajać — skrzyczeć. [przypis edytorski]
wyłajać — skrzyczeć. [przypis edytorski]
Wyłamawszy zamku bramy, Twardowski błądził wśród gmachów — fragment utworu A. Mickiewicza Dziady. Widowisko, część I. Patrz: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/dziady-dziady-widowisko-czesc-i.html#f230. [przypis edytorski]
wył — domyślnie: w piekle. [przypis edytorski]
wyłóg — wywinięta i obszyta innym materiałem klapa marynarki. [przypis edytorski]
wyłogi — wywinięta klapa ubrania, dla ozdoby pokryta innym materiałem. [przypis edytorski]
wyłożony (daw.) — o koniu: ze zdjętą uprzeżą. [przypis edytorski]
wyłożyć (daw.) — tu: wyprzęgać, zdejmować uprząż z konia. [przypis edytorski]
wyłożyć — tu: wyjaśnić. [przypis edytorski]
wyłupał (starop. forma) — złupił; tu: okradł. [przypis edytorski]
wyłupywać się (gw.) — wyróżniać się. [przypis edytorski]
wyłuszczyć (daw.) — wyjaśnić, wytłumaczyć. [przypis edytorski]
wylądowuje — dziś: ląduje. [przypis edytorski]
wylać się — wypowiedzieć (szeroko), wynurzyć, zwierzyć. [przypis edytorski]
wylane wzajem dla siebie — chodzi o wylewność uczucia. [przypis edytorski]
wylanie (przestarz.) — wylewność, żywiołowa szczerość, serdeczność. [przypis edytorski]
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część druga
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wylan na — wylany na coś, podatny na coś. [przypis edytorski]
wylany (daw.) — dziś: wylewny. [przypis edytorski]
wylany (daw.) — dziś: wylewny, skłonny do objawiania swoich uczuć. [przypis edytorski]
wylany (daw.) — ofiarny, życzliwy, serdeczny. [przypis edytorski]
wylany (daw.) — wylewny, ochoczy, serdeczny. [przypis edytorski]
wylany (daw.) — wylewny, serdeczny. [przypis edytorski]
wylany — dziś popr.: wylewny. [przypis edytorski]
wylany — dziś raczej: wylewny; otwarty na działanie czegoś. [przypis edytorski]
wylany — dziś: wylewny. [przypis edytorski]
wylany na zbrodnie (daw.) — podatny na zbrodnie. [przypis edytorski]
wylany — tu: hojny. [przypis edytorski]
wylatać (rzad.) — wylatywać. [przypis edytorski]
wylata (daw. forma) — dziś: wylatuje. [przypis edytorski]
wylata — dziś popr. forma 3 os. lp cz.ter.: wylatuje. [przypis edytorski]
wylata — dziś popr: wylatuje. [przypis edytorski]
wylata — dziś popr.: wylatuje. [przypis edytorski]
wylatał — dziś popr. forma: wylatywał. [przypis edytorski]
wylazła — w innych wydaniach drukowano w klamrze słowo „łysnęła”; zmieniono za wydaniem: J. Słowacki, Dzieła wszystkie, red. Juliusz Kleiner, Wrocław 1960, t. XII, cz. 1, s. 259. [przypis edytorski]
wylęgać — kierować procesem wylęgania się jakiejś nowej istoty; doprowadzać do wylęgu. [przypis edytorski]
wylęgnione — wylęgnięte; te, które się wylęgły. [przypis edytorski]
wylęże — dziś popr.: wylęgnie. [przypis edytorski]
wyleci jak kruk — chodzi tu o generała Jana Krukowieckiego (1772–1850), odznaczonego Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari, Orderem Obojga Sycylii, Komandora Legii Honorowej. Rozpoczynał karierę w wojsku austr., a kontynuował w armii fr. i armii Księstwa Warszawskiego, brał udział w kampaniach napoleońskich (został ranny pod Smoleńskiem), po Kongresie Wiedeńskim pozostał w wojsku Królestwa Polskiego. Po wybuchu powstania listopadowego dowodził wojskami powstańczymi m.in. w zwycięskiej bitwie pod Białołęką, jednakże jego niesubordynacja wobec rozkazów gen. Chłopickiego w rozgrywającej się tego samego dnia (25 II 1831) bitwie pod Olszynką Grochowską przesądziła prawdopodobnie o klęsce Polaków. Następnie Krukowiecki został gubernatorem Warszawy, a pod koniec powstania przewodniczył Rządowi Narodowemu, a faktycznie również był wodzem wojsk powstańczych. Konserwatysta (ideowo zajmował stanowisko przeciwstawne wobec poglądów np. Lelewela czy Mochnackiego), był przeciwny prowadzeniu dalszej walki z Rosją, zajął się raczej pertraktacjami z Paskiewiczem dotyczącymi warunków kapitulacji, nie przygotował właściwie obrony Warszawy. Krukowiecki nie opuścił jednak, jak sugerują słowa dramatu „rycerzy ginących”. Po kapitulacji Warszawy pozostał w mieście, a po upadku powstania przebywał na zesłaniu w Jarosławiu i Wołogdzie do 1834 r. Następnie powrócił do Królestwa, by do końca życia zajmować się już tylko gospodarowaniem w majątku żony. [przypis edytorski]
wyleczył cały lud z ukąszenia małych wężów, jedynie ukazując się na na końcu laski — podczas wędrówki przez pustynię na polecenie Boga Mojżesz wykonał miedzianego węża i umieścił go na drzewcu, a każdy ukąszony Izraelita, który spojrzał na niego, nie umierał od jadu (Lb 21, 8–9). [przypis edytorski]
wylegać — wychodzić. [przypis edytorski]
wylega się — dziś: wyleguje się. [przypis edytorski]
