Przypisy

stelisko (gw.) — trzonek topora. [przypis edytorski]

stergnąć (gw.) — zdrętwieć, umrzeć. [przypis edytorski]

stoim (daw., gw.) — skrócona forma czasownika 1 os. lm; dziś: stoimy. [przypis edytorski]

stoim (gw.) — stoimy. [przypis edytorski]

stojałbym (gw.) — stałbym. [przypis edytorski]

stojał (gw.) — stał. [przypis edytorski]

stojało (gw.) — stało. [przypis edytorski]

stojas (gw.) — stoisz. [przypis edytorski]

stoperczyć (gw.) — rozpierać się; tu: stroszyć, wystawiać. [przypis edytorski]

straśnie (gw.) — strasznie. [przypis edytorski]

strasno (gw.) — straszna. [przypis edytorski]

strucel (gw.) — stróż, dozorca. [przypis edytorski]

struchlały (gw.) — przestraszony. [przypis edytorski]

stryk (daw., gw.) — stryj, brat ojca; używane także jako zwrot grzecznościowy do osób starszych. [przypis edytorski]

strząść się (gw.) — zmęczyć się. [przypis edytorski]

strzylo (gw.) — strzela. [przypis edytorski]

sturmark (gw.) — szturmak, dawna krótka strzelba z lufą rozszerzoną u wylotu. [przypis edytorski]

styrmić się (gw.) — regionalizm podhalański: piętrzyć się, układać się w styrmy, tj. w stosy, sterty. [przypis edytorski]

sucysko (gw.) — suczysko (forma augmentatywna od: suka). [przypis edytorski]

sukiencyja (gw.) — sukcesja, dziedzictwo. [przypis edytorski]

swach (gw.) — swat. [przypis edytorski]

swarzyć (gw.) — gniewać się, krzyczeć. [przypis edytorski]

swobodno (daw., gw.) — dziś: swobodnie. [przypis edytorski]

swocyk (gw.) — zdrobn. od: swok (swak), tj. mąż ciotki. [przypis edytorski]

swynia (gw.) — świnia. [przypis edytorski]

swywolić (daw., gw.) — swawolić, bawić się. [przypis edytorski]

syćko (gw.) — wszystko. [przypis edytorski]

syćko (gw.) — wszystko, tu: ciągle. [przypis edytorski]

Sydy doma, ta ne rypajsia (z gw. ukr.) — siedź w domu i nie ruszaj się (nie wychylaj się; nie męcz się). [przypis edytorski]

sygnaturka (gw.) — najmniejszy dzwon kościelny. [przypis edytorski]

syroka (gw.) — szeroka. [przypis edytorski]

syrowe (gw.) — surowe. [przypis edytorski]

syrso (gw.) — szersza. [przypis edytorski]

syscy (gw.) — wszyscy. [przypis edytorski]

szabaśnik (gw.) — obudowana część kuchni, wykorzystywana do pieczenia lub przechowywania ciepłych potraw. [przypis edytorski]

szczęście (gw.) — przymiotno, roślina z rodziny astrowatych. [przypis edytorski]

szczęśliwieśta dojechali? (gw.) — czy szczęśliwie dojechaliście? [przypis edytorski]

szczelania (gw.) — strzelanina. Uproszczono wymowę grupy spółgłoskowej strz- i dlatego brzmi ona ­­szcz-. [przypis edytorski]

szczelubina (gw.) — szczelina, szpara. [przypis edytorski]

szczerk (gw.) — bród na rzece, którego dno pokryte jest żwirem lub grubym piaskiem. [przypis edytorski]

szczescie (gw.) — szczęście. Zanik nosowości głoski ę. [przypis edytorski]

szczoki (gw.) — policzki. [przypis edytorski]

szczupać (gw.) — o kurach: macać, tj. sprawdzać, czy kura niedługo złoży jajko. [przypis edytorski]

szelestuszka (gw.) — tobołki polne, gatunek z rodziny kapustowatych. [przypis edytorski]

szkacina (gw., z białorus. skacina) — bydlę. [przypis edytorski]

szkodować (gw.) — żałować. [przypis edytorski]

szkopek (gw.) — drewniane wiadro, używane podczas dojenia krów. [przypis edytorski]

szły w kolano (gw.) — sięgały kolan. [przypis edytorski]

szmalec (gw.) — smalec. [przypis edytorski]

sznapa (gw., z niem. Schnaps) — wódka. [przypis edytorski]

sznytek (gw., z niem.) — porcja napitku, szklaneczka. [przypis edytorski]

szponder (gw.) — żebro. [przypis edytorski]

sztraf a. śtraf (gw.) — kara pieniężna. [przypis edytorski]

szubrasto (gw.) — szubrawstwo, grupa ludzi nieuczciwych i podłych. [przypis edytorski]

szulak (gw.) — jastrząb. [przypis edytorski]

szutka (gw.) — żart. [przypis edytorski]

Szwab (gw.) — tu: Niemiec. [przypis edytorski]

szwarny a. śwarny (gw.) — ładny. [przypis edytorski]

szyćkiego (gw.) — wszystkiego. [przypis edytorski]

szyćkie (gw.) — wszystkie. [przypis edytorski]

szyćko (daw., gw.) — wszystko. [przypis edytorski]

szyćko (gw.) — wszystko. [przypis edytorski]

szyderować (gw.) — szydzić. [przypis edytorski]

szydliwy (gw.) — szyderczy. [przypis edytorski]

tać (gw.) — przecież. [przypis edytorski]

ta gdzie (gw.) — gdzie tam, skądże. ta (gw. ukr.) — tu: a, ale. [przypis edytorski]

tag ludzie (gw.) — tak ludzie. Udźwięcznienie spółgłoski k na końcu wyrazu, dlatego że po niej następuje dźwięczna spółgłoska l w wyrazie ludzie. [przypis edytorski]

ta (gw.) — tam. [przypis edytorski]

ta (gw.) — tu: też, wcale. [przypis edytorski]

taj coże (gw.) — to i cóż, no i co. [przypis edytorski]

taj (gw.) — i; no i. [przypis edytorski]

takek (gw.) — tak żem. [przypis edytorski]

Taki znam! taki nie znam! (gw.) — jednak znam! jednak nie znam! [przypis edytorski]

tam i sam (daw., gw.) — tu i tam. [przypis edytorski]

tam i sam (dw., gw.) — tu i tam. [przypis edytorski]

tarasić (gw.) — deptać, tratować. [przypis edytorski]

Targać (gw.) — odrywać. [przypis edytorski]

taż (gw.) — toż. [przypis edytorski]

tchnąć (gw.) — tknąć. [przypis edytorski]

tęga (gw.) — siła; tu: duszność. [przypis edytorski]

tęgom (gw.) — tęgą; mocną. [przypis edytorski]

tebe lipsze (z gw. ukr.) — lepiej ci. [przypis edytorski]

tebi (z gw. ukr.) — zniekształcone: tobie. [przypis edytorski]

Tebś (gw.) — tyś. [przypis edytorski]

tela drugie (gw.) — drugie tyle, dwa razy tyle. [przypis edytorski]

tela (gw.) — tyle. [przypis edytorski]

tela (gw.) — tyle, tak dużo. [przypis edytorski]

tela (gw.) — tylu, tak wielu. [przypis edytorski]

telo, co byś sie wyniosła (gw.) — tak jakbyś się wyniosła. [przypis edytorski]

tem (gw.) — tym. [przypis edytorski]

temu (gw.) — dlatego. [przypis edytorski]

tera (gw.) — teraz. [przypis edytorski]

tero wis (gw.) — teraz wiesz. [przypis edytorski]

tłuczka (gw.) — maselnica, urządzenie do ręcznego wytwarzania masła. [przypis edytorski]

tobie nimas (gw.) — ciebie nie ma. [przypis edytorski]

toć (daw., gw.) — przecież. [przypis edytorski]

toć (daw., gw.) — przecież; to przecież. [przypis edytorski]

tok (gw.) — klepisko, podłoga z ubitej gliny. [przypis edytorski]

tołkować (gw.) — tłumaczyć. [przypis edytorski]

Tom (gw.) — tą. Gwarowa asynchroniczna wymowa samogłoski nosowej. [przypis edytorski]