Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 446 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 14301 przypisów.
frybra a. febra (daw.) — gorączka połączona z drgawkami. [przypis edytorski]
frybra (daw.) — febra, gorączka. [przypis edytorski]
frybra (daw.) — febra, gorączka; tu jako wyzwisko. [przypis edytorski]
frybra (daw.) — febra, gorączka; tu: wyzwisko. [przypis edytorski]
fryc (daw.) — nowicjusz, początkujący, debiutant, gapa; por. frycowe (płacić). [przypis edytorski]
fryc (daw.) — nowicjusz, początkujący. [przypis edytorski]
fryc (daw.) — nowicjusz. [przypis edytorski]
frycówka (daw.) — chłosta. [przypis edytorski]
frycować (daw.) — tu: bić, atakować. [przypis edytorski]
Frydrychów figiel (daw.) — podstęp Fryderyka. [przypis edytorski]
fryga (daw.) — bąk (zabawka dziecięca kręcąca się wokół własnej osi). [przypis edytorski]
fryga (daw.) — bąk, zabawka dziecięca. [przypis edytorski]
fryga (daw.) — bąk, zabawka dziecięca. [przypis edytorski]
fryga (daw.) — wirująca zabawka dziecięca, bączek; w przenośni: ktoś zwinny, ruchliwy. [przypis edytorski]
fryga (daw.) — wirująca zabawka dziecięca, podobna do bąka. [przypis edytorski]
fryga (daw.) — zabawka dziecięca: bączek; w przenośni: ktoś zwinny, ruchliwy. [przypis edytorski]
fryga ( daw.) — zabawka podobna do bączka, napędzana przez pociągnięcie nitki, którą jest owinięta i wirująca dzięki temu wkoło własnej osi. [przypis edytorski]
fryjerka (daw.) — kochanka. [przypis edytorski]
fryjor (daw.) — spław wiosenny; przewożenie towarów rzeką na tratwach. [przypis edytorski]
frymarczyć (daw.) — handlować, kupczyć. [przypis edytorski]
frymarczyć (daw.) — kupczyć, handlować. [przypis edytorski]
frymarczyć (daw.) — kupczyć. [przypis edytorski]
frymarczyć (daw.) — targować się, handlować czymś, czym się nie powinno. [przypis edytorski]
frymarka a. frymark (daw.) — kupczenie; handel czymś, czym się nie powinno. [przypis edytorski]
frymark (daw.) — nieuczciwy handel. [przypis edytorski]
fryszt (daw.) — czas wolny, urlop. [przypis edytorski]
fryszt (daw., z niem.) — odłożenie sprawy, zawieszenie broni. [przypis edytorski]
fryszt (daw., z niem.) — tu: rozejm, pokój. [przypis edytorski]
fryz (daw.) — kosmate, grube sukno. [przypis edytorski]
fryzka (daw.) — kołnierz zrobiony z mocno marszczonej tkaniny. [przypis edytorski]
fuga (daw.) — szczelina. [przypis edytorski]
fulminować (daw.; z łac. fulminare: piorunować) — oburzać się, okazywać niezadowolenie; rzucać gromy. [przypis edytorski]
funda (daw.) — fundowanie, opłacenie komuś czegoś, najczęściej słodyczy czy innych drobnych przyjemności. [przypis edytorski]
funda (daw.) — proca. [przypis edytorski]
fundum (daw.) — grunt przy zamku. [przypis edytorski]
fundy (daw.) — fundowanie, opłacenie komuś czegoś (tu zapewne słodyczy czy innych drobnych przyjemności). [przypis edytorski]
fungować (daw.) — sprawować urząd. [przypis edytorski]
furaż (daw.) — pasza dla koni wojskowych. [przypis edytorski]
furda (daw.) — błahostka. [przypis edytorski]
furda (daw.) — bzdura. [przypis edytorski]
furda (daw.) — rzecz błaha; głupstwo. [przypis edytorski]
furdyga (daw.) — więzienie. [przypis edytorski]
furfant (daw.) — oszust. [przypis edytorski]
furfant (daw.) — zarozumialec, blagier, krętacz. [przypis edytorski]
furfant (daw.) — zarozumialec, fanfaron; krętacz, oszust. [przypis edytorski]
furfanteria (daw.) — zarozumiałość, fanfaronada; por. furfant: zarozumialec, fanfaron, ale też krętacz, oszust. [przypis edytorski]
furier (daw.) — dostawca; podoficer odpowiedzialny za zakwaterowanie wojska i dostarczanie żywności. [przypis edytorski]
furor (daw., z łac.) — pasja; gwałtowność. [przypis edytorski]
furt (daw., pot.) — ciągle. [przypis edytorski]
furunkuł (daw.) — czyrak, zapalenie ropne torebki włosa i gruczołu łojowego wywołane przez gronkowce. [przypis edytorski]
fusta (daw.) — okręt. [przypis edytorski]
futbal (daw., z ang. football) — piłka nożna, piłka do gry w futbol. [przypis edytorski]
futbal (daw., z ang. football) — piłka nożna. [przypis edytorski]
fuzja (daw.) — długolufowa, ręczna broń palna. [przypis edytorski]
fuzja (daw.) — strzelba myśliwska. [przypis edytorski]
fuzja (daw.) — strzelba. [przypis edytorski]
fuzja (daw.) — tu: długolufowa ręczna broń palna z zapalnikiem skałkowym. [przypis edytorski]
gać (daw.) — grobla z faszyny. [przypis edytorski]
gach (daw., gw.) — kochanek [przypis edytorski]
gach (daw., gw.) — kochanek. [przypis edytorski]
gach (daw.) — kochanek. [przypis edytorski]
gach (daw.) — kochanek, tu: zalotnik. [przypis edytorski]
gach (daw.) — zalotnik; dziś pogard.: kochanek. [przypis edytorski]
gach (daw.) — zalotnik; dziś pogardl.: kochanek, uwodziciel. [przypis edytorski]
gad (daw.) — tu: małe zwierzęta, robactwo bądź szkodniki. [przypis edytorski]
gadzina (daw., gw.) — tu: zwierzęta. [przypis edytorski]
gadzina (daw., gw.) — zwierzę. [przypis edytorski]
galancki (daw.) — przym. od rzecz. galant; tu: odznaczający się wyszukaną uprzejmością, szczególnie w stosunku do kobiet. [przypis edytorski]
galancko (daw.) — ładnie, elegancko, zgrabnie. [przypis edytorski]
galant (daw.) — mężczyzna odznaczający się wyszukaną uprzejmością. [przypis edytorski]
galant (daw.) — mężczyzna o wyrafinowanych manierach. [przypis edytorski]
galantnie (daw.) — ładnie, porządnie. [przypis edytorski]
galar (daw.) — rzeczny statek wiosłowy. [przypis edytorski]
galera (daw.) — okręt wojenny lub statek handlowy o niskich burtach, z dwoma lub trzema żaglami, poruszany głównie wiosłami; tu: wymierzana kara polegająca na ciężkiej pracy przy wiosłowaniu na galerze. [przypis edytorski]
galić (daw., reg.) — czyhać. [przypis edytorski]
galifety a. galife (daw.) — spodnie do wysokich butów, podobne do bryczesów; od nazwiska fr. generała Gastona de Galliffet. [przypis edytorski]
galonowy (daw.) — lokaj, służący w odpowiedniej liberii. [przypis edytorski]
gamracja (daw.) — nierząd. [przypis edytorski]
gamracja (daw.) — rozpusta. [przypis edytorski]
gamracki (daw.) — nierządny. [przypis edytorski]
gamrat (daw.) — amant, kochanek, rozpustnik, darmozjad. [przypis edytorski]
gamrat (daw.) — kochanek. [przypis edytorski]
gamrat (daw.) — pieczeniarz: człowiek nawykły żywić się cudzym kosztem, lubiący wygodnie żyć z cudzej pracy; darmozjad. [przypis edytorski]
gamratka (daw.) — kobieta lekkich obyczajów. [przypis edytorski]
gamratka (daw.) — nierządnica. [przypis edytorski]
gamratka (daw.) — prostytutka, kobieta lekkich obyczajów. [przypis edytorski]
gamratka (daw.) — prostytutka. [przypis edytorski]
gamuła (daw.) — osoba bezmyślna, gamoń. [przypis edytorski]
gap (daw.) — gapa, człowiek nierozgarnięty, nieuważny, taki, który coś przegapia. [przypis edytorski]
gardło (daw.) — kara śmierci. [przypis edytorski]
gardlany (daw.) — gardłowy; tu: karany śmiercią; domagający się kary śmierci. [przypis edytorski]
gardziel (daw.) — r.m., tj. ten gardziel; dziś popr.: r.ż., tj. ta gardziel. [przypis edytorski]
garło (daw.) — dziś popr.: gardło. [przypis edytorski]
garson (daw.) — chłopak na posyłki albo kelner. [przypis edytorski]
garson (daw.) — kelner lub boy hotelowy. [przypis edytorski]
garson (daw.) — kelner. [przypis edytorski]
gaskonada (daw.) — pyszałkowatość, samochwalstwo. [przypis edytorski]
gaszek a. gach (daw.) — kochanek. [przypis edytorski]
gaszek (daw.) — kochanek. [przypis edytorski]
gaszek (daw.) — zdrobnienie od gach, tj. kochanek. [przypis edytorski]