Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 5137 przypisów.
perspikacja (z łac.) — jasnowidztwo, tu raczej: widzenie siebie. [przypis edytorski]
per Stygia, per manes vehor (łac.) — przez manowce Stygii mnie prowadzą; przen.: jestem w piekle. [przypis edytorski]
perswadować (z łac.) — tłumaczyć, przekonywać. [przypis edytorski]
perswazja (daw., z łac. persuasio) — przekonanie, mniemanie. [przypis edytorski]
perswazja (daw., z łac.) — przekonanie, mniemanie. [przypis edytorski]
perturbacyjny (z łac. perturbatio: zaburzenie) — zaburzający, zakłócający normalny przebieg spraw a. ustalony porządek. [przypis edytorski]
perturbacyjny (z łac. perturbatio: zaburzenie) — zaburzający, zakłócający normalny przebieg spraw. [przypis edytorski]
per viam rectam (łac.) — prostą drogą. [przypis edytorski]
per visionem (łac.) — przez widzenie; w wizji (wyrażenie występujące w różnych miejscach w łacińskim przekładzie Biblii, m.in. w Księdze Daniela i Apokalipsie). [przypis edytorski]
perwersja (z łac. perversio: przekręcenie) — wynaturzenie. [przypis edytorski]
peryferia (z łac., lm) — zewnętrzna część czegoś, krańce; odległe od centrum, dzielnice na krańcach miasta. [przypis edytorski]
peryferium (z łac.) — obrót koła. [przypis edytorski]
peryjod, właśc. period (z łac.) — okres. [przypis edytorski]
pessarium a. pesarium (łac.) — wkładka dopochwowa. [przypis edytorski]
petitio principii (łac.) — błąd logiczny uzasadnienia, polegający na użyciu tezy, której należy dowieść, jako przesłanki dowodu. [przypis edytorski]
Petrus (łac.) — Piotr. [przypis edytorski]
philosophus (łac.) — mędrzec, filozof. [przypis edytorski]
Phoebus (łac.; mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
pia desideria (łac.) — pobożne życzenia. [przypis edytorski]
pia desideria (łac.) — pobożne życzenie. [przypis edytorski]
pia fraus (łac.) — dosł.: pobożny podstęp, szlachetne oszustwo; przen.: oszukaństwo, podstęp lub kłamstwo w szlachetnym celu. [przypis edytorski]
pia fraus (łac.) — pobożne oszustwo; obowiązkowe oszustwo. [przypis edytorski]
pia fraus (łac.) — pobożne oszustwo; oszustwo dla dobra wiary. [przypis edytorski]
pia fraus (łac., r.ż.) — pobożne oszustwo; oszustwo dla dobra wiary. [przypis edytorski]
pia mater (łac., anat.) — opona miękka, najgłębsza warstwa błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy; tu: mózg. [przypis edytorski]
pietysta (z łac. pietas: pobożność) — zwolennik pietyzmu, ruchu religijnego w luteranizmie z XVII i XVIII wieku mającego za cel rozbudzanie uczuć religijnych; tu raczej: człowiek głęboko zaangażowany religijnie. Pascal był zwolennikiem jansenizmu, katolickiego pobożnościowego ruchu teologiczno-duchowego rozwijającego się w tym samym okresie co pietyzm, kładącego nacisk na zepsucie natury ludzkiej, niezbędność i wystarczający charakter łaski Bożej do przestrzegania przykazań. [przypis edytorski]
pietystyczny (z łac. pietas: pobożność) — tu zapewne: głęboko religijny; być może: związany pietyzmem, ruchem religijnym w Kościele ewangelickim XVII–XVIII w. mającym za cel rozbudzanie uczuć religijnych. [przypis edytorski]
pietyzm (z łac. pietas: pobożność) — głęboki szacunek, cześć dla jakiejś osoby lub rzeczy. [przypis edytorski]
pietyzm (z łac.) — uwielbienie, okrywanie czegoś czcią. [przypis edytorski]
pileous (łac.) — rodzaj nakrycia głowy. [przypis edytorski]
pinaculum (łac.) — szczyt. [przypis edytorski]
pinxit (łac.) — malował. [przypis edytorski]
pinxit (łac.) — namalował; formuła używana przy podpisywaniu obrazów; Rafael Santi (1483–1520) — wybitny włoski malarz i architekt renesansowy. [przypis edytorski]
Pipa americana (łac.) — żaba surinamska a. grzbietoród amerykański. [przypis edytorski]
piscina (łac.) — sadzawka. [przypis edytorski]
piscis (łac.) — ryba. [przypis edytorski]
pisttaci (łac.) — rząd ptaków, do którego zaliczane są m.in. papugi. [przypis edytorski]
pium desiderium (łac.) — pobożne życzenie. [przypis edytorski]
placet (łac.) — zgoda; przyzwolenie. [przypis edytorski]
placetne (łac.) — zgadza się? [przypis edytorski]
placet (z łac.) — zgoda. [przypis edytorski]
plaudite amici (łac.) — klaszczcie, przyjaciele. [przypis edytorski]
plebeiae conditionis (łac.) — stanu plebejskiego. [przypis edytorski]
plebejusze (z łac. plebs) — w staroż. Rzymie: ogół wolnych obywateli, którzy nie mieli pełni praw politycznych; lud. [przypis edytorski]
plenipotencja (z łac.) — pełnomocnictwo. [przypis edytorski]
plenipotent (z łac.) — pełnomocnik, osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu. [przypis edytorski]
plenipotent (z łac.) — pełnomocnik. [przypis edytorski]
plenitudo (łac.) — obfitość. [przypis edytorski]
plicae ventriculares (łac., med.) — fałdy przedsionkowe (struny głosowe rzekome), para fałdów błony śluzowej krtani, które w warunkach prawidłowych nie biorą udziału w wytwarzaniu głosu, a jedynie przyczyniają się do działania obronnego krtani. [przypis edytorski]
pluralis (łac.) — gram. liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralis (łac.) — liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralitas (łac.) — większość. [przypis edytorski]
plus est ingenii Romani terminos… (łac.) — znaczniejsze jest, że przesunąłeś o wiele dalej granice geniuszu rzymskiego niż imperium. [przypis edytorski]
pneumonia (z łac. ) — zapalenie płuc. [przypis edytorski]
poema (daw., z łac., r.n.) — poemat. [przypis edytorski]
poenam colli (łac.) — karę gardła (śmierci). [przypis edytorski]
poena peccati (łac.) — kara za grzech. [przypis edytorski]
poena, poenae (łac.) — kara. [przypis edytorski]
Poesis doctrinae, tanquam somnium… (łac.) — poezja jest jak sen nauki. [przypis edytorski]
poetica (łac.) — rzeczy poetyckie. [przypis edytorski]
politycznie (z łac.) — uprzejmie, w sposób cywilizowany; tu: z zachowaniem pozorów. [przypis edytorski]
polityczny (z łac. politicus) — tu: cywilizowany, przestrzegający prawa. [przypis edytorski]
polityczny (z łac. politicus) — uprzejmy, obyczajny. [przypis edytorski]
polityczny (z łac.) — uprzejmy, grzeczny, obyczajny. [przypis edytorski]
polityczny (z łac.) — uprzejmy, grzeczny. [przypis edytorski]
polityka (daw., z łac.) — uprzejmość, dobre obyczaje. [przypis edytorski]
polityka (z łac.) — tu: grzeczność. [przypis edytorski]
polityka (z łac.) — tu: grzeczność, uprzejmość, dobre obyczaje. [przypis edytorski]
polityka (z łac.) — tu: uprzejmość, dobre obyczaje. [przypis edytorski]
polityka (z łac.) — uprzejmość, dobre obyczaje. [przypis edytorski]
Polonia non parit monstra (łac.) — Polska nie rodzi potworów. [przypis edytorski]
Polonus Polono lupus (łac.) — Polak Polakowi wilkiem. [przypis edytorski]
Polonus scripsi Polona lingua et ad Polonum (łac.) — Jako Polak pisałem w polskim języku i dla Polaka. [przypis edytorski]
Polonus sum, Poloni nihil a me alienum puto (łac.) — Polakiem jestem i nic, co polskie, nie jest mi obce. Parafraza sentencji Terencjusza: Homo sum: humanum nihil a me alienum puto, tj. człowiekiem jestem i nic, co ludzkie nie jest mi obce. [przypis edytorski]
pompatice (łac.) — pompatycznie, okazale. [przypis edytorski]
Pomus non cadit absque arbore (łac.) — niedaleko pada jabłko od jabłoni. [przypis edytorski]
pontifex (łac.) — kapłan. [przypis edytorski]
pontifex maximus (łac.) — najwyższy kapłan. [przypis edytorski]
pontyfikalnie (z łac.) — tu: uroczyście. [przypis edytorski]
popularitas (łac.) — popularność, wziętość. [przypis edytorski]
populi (łac.) — lud. [przypis edytorski]
populus (łac.) — lud. [przypis edytorski]
populus romanus (łac.) — lud rzymski. [przypis edytorski]
posesjonat (daw., z łac.) — właściciel nieruchomości miejskiej lub posiadłości wiejskiej. [przypis edytorski]
posesjonat (z łac.) — bogaty szlachcic, posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
posesjonat (z łac.) — posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
pospolita rzecz (z łac. res publica) — rzeczpospolita, państwo. [przypis edytorski]
possesionatus (łac.) — posiadający ziemię. [przypis edytorski]
possessor privilegiatus (łac.) — uprzywilejowany posiadacz. [przypis edytorski]
post coitum omne animal […] triste (łac.) — po stosunku każde zwierzę jest smutne. [przypis edytorski]
post factum (łac.) — po fakcie. [przypis edytorski]
post festum (łac.) — po święcie; po uczcie. [przypis edytorski]
posthumus (łac.) — pośmiertny; o dziecku urodzonym po śmierci ojca: pogrobowiec. [przypis edytorski]
postponować (z łac.) — okazywać brak szacunku, lekceważyć. [przypis edytorski]
postscriptum (łac.) — dopisek do listu. [przypis edytorski]
post scriptum (łac.) — dopisek. [przypis edytorski]
Post tenebras lux (łac.) — po ciemności światło; parafraza słów biblijnej księgi Hioba w tł. Wulgaty (Hi 17, 12): Post tenebras spero lucem (po ciemności mam nadzieję na światło), przyjęta jako dewiza przez wyznawców kalwinizmu w Genewie, następnie stała się dewizą całej reformacji. [przypis edytorski]
potencja (daw., z łac.) — moc, potęga. [przypis edytorski]
potencja (daw., z łac.) — potęga, siła. [przypis edytorski]
potencja (daw., z łac.) — tu: moc. [przypis edytorski]