Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 2564 przypisów.
dyciem ją widział (daw., gw.) — przecież ją widziałem. [przypis edytorski]
dydek (daw., gw.) — drobna moneta. [przypis edytorski]
dygować (gw.) — iść; nosić. [przypis edytorski]
dygować (gw.) — nieść coś z trudem, taszczyć. [przypis edytorski]
dygować (gw.) — nosić. [przypis edytorski]
dyrdać (gw.) — biec lub iść szybko drobnymi kroczkami. [przypis edytorski]
dyrdać (gw.) — iść. [przypis edytorski]
dysperak a. desperak (daw., gw.) — człowiek trudny we współżyciu, nieznośny. [przypis edytorski]
dźwiergać (gw.) — wierzgać. [przypis edytorski]
Dźwierza (gw.) — drzwi. [przypis edytorski]
dźwirze (gw.) — drzwi. [przypis edytorski]
dżdża (gw., daw.) — deszcz. [przypis edytorski]
dziadak (gw.) — dziad, nędzarz, żebrak. [przypis edytorski]
dziadak (gw.) — nędzarz, żebrak. [przypis edytorski]
dziatki (daw., gw.) — dzieci. [przypis edytorski]
dziażyć (gw., z lit.) — smagać. [przypis edytorski]
dzicie (gw.) — dziecię, dziecko. [przypis edytorski]
dzięcielina (gw.) — koniczyna. [przypis edytorski]
dzieciamy (gw.) — dziećmi. [przypis edytorski]
dzieciński (daw., gw.) — właściwy dzieciom; dziecięcy; dziecinny. [przypis edytorski]
dzieciński (gw.) — dziecięcy. [przypis edytorski]
dziecka (gw.) — dzieci. [przypis edytorski]
Dzie (gw.) — gdzie. [przypis edytorski]
Dzieś (gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
dzieucha (gw.) — dziewucha, dziewczyna. [przypis edytorski]
dzieusze (gw.) — dziewczynie. [przypis edytorski]
dzieuszy (gw.) — kobiecy. [przypis edytorski]
dziewka (daw., gw.) — dziewczyna, panna; także: córka. [przypis edytorski]
dziewosłąb (gw.) — swat. [przypis edytorski]
dziewuchom paciorków (wiozę) (gw.) — dziewczynom paciorki. [przypis edytorski]
dzisia (gw.) — dzisiaj. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
dzisiok (gw.) — dzisiaj. [przypis edytorski]
fajgiel (gw.) — rubel. [przypis edytorski]
famieliant (gw.) — familiant, członek rodziny. [przypis edytorski]
famielija (gw.) — rodzina. [przypis edytorski]
felezować (gw.) — wywoływać imiennie, sprawdzać obecność. [przypis edytorski]
fertik (gw., z niem. fertig) — gotowe. [przypis edytorski]
fidryganse (daw., gw.) — mizdrzenie się, zaloty; podrygi, łamańce. [przypis edytorski]
filutnie (gw.) — sprytnie. [przypis edytorski]
flisoki (gw.) — flisacy. Flisak, oryl, flis to nazwy mężczyzny zajmującego się w dawnej Polsce flisem, czyli rzecznym transportem (spławianiem) towarów. Często flisem trudnili się sezonowo dorabiający chłopi nadrzecznych wsi. Na przykład tradycje flisaków z Ulanowa nad Sanem są wpisane na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego. [przypis edytorski]
florek (gw.) — chlorek, w znaczeniu: chlorek bielący (podchloryn wapnia), silny utleniacz, stosowany jako środek wybielający i dezynfekcyjny. [przypis edytorski]
fraka (gw.) — ucieczka w gwarze środowiskowej uczniów. [przypis edytorski]
frasobliwie (daw., gw.) — martwiąc się. [przypis edytorski]
frybra (gw.) — gorączka. [przypis edytorski]
frygać (gw.) — rzucać. [przypis edytorski]
fryko (gw.) — zapewne chodzi o lanie. [przypis edytorski]
fujawica a. dujawica (gw.) — zadymka, zawierucha śnieżna. [przypis edytorski]
furów (gw.) — dziś popr. forma D. lm: fur. [przypis edytorski]
furt (gw.) — znowu, jeszcze raz, ponownie. [przypis edytorski]
gać (gw.) — materiał służący do okładania ścian domu. [przypis edytorski]
gach (daw., gw.) — kochanek. [przypis edytorski]
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
gach (daw., gw.) — kochanek [przypis edytorski]
gach (starop., gw.) — kochanek. [przypis edytorski]
gadzina (daw., gw.) — tu: zwierzęta. [przypis edytorski]
gadzina (daw., gw.) — zwierzę. [przypis edytorski]
gajdok (gw.) — ziemniak. [przypis edytorski]
galancie (gw.) — porządnie, elegancko. [przypis edytorski]
galancie (gw.) — porządnie; elegancko. [przypis edytorski]
galancie (gw.) — porządnie. [przypis edytorski]
galancie (gw.) — tu: bardzo. [przypis edytorski]
galanto (gw.) — elegancko, porządnie. [przypis edytorski]
galanty (gw.) — elegancki, porządny. [przypis edytorski]
galanty (gw.) — ładny, porządny. [przypis edytorski]
galanty (gw.) — porządny, ładny, elegancki. [przypis edytorski]
gańba (gw.) — hańba, też: wstyd. [przypis edytorski]
gapa (gw.) — wrona lub gawron. [przypis edytorski]
gapa (gw.) — wrona. [przypis edytorski]
garło (gw.) — dziś popr.: gardło. [przypis edytorski]
Gdowiec, gdowa (gw.) — wdowiec, wdowa. [przypis edytorski]
gdybych (gw.) — gdybym. [przypis edytorski]
gdy się stary (…) wybrali (gw.) — forma grzecznościowa czasownika w lm w odniesieniu do rzeczownika lp; dziś: gdy stary wybrał się. [przypis edytorski]
gdziem zawżdy robił (gw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: gdzie zawżdy robiłem (tj. gdzie zawsze pracowałem). [przypis edytorski]
gdzieściś (gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
gdziesik (gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
gdzieta (gw.) — gdzież tam. [przypis edytorski]
gdzie zaś! (gw.) — gdzie tam, skądże. [przypis edytorski]
gędźba (daw., gw.) — śpiew. [przypis edytorski]
gędzić (daw., gw.) — opowiadać. [przypis edytorski]
gędzić (daw., gw.) — rozmawiać, opowiadać. [przypis edytorski]
giezło a. gzło (gw.) — koszula lub prześcieradło, okrywające zmarłego. [przypis edytorski]
giry (gw.) — nogi. [przypis edytorski]
git (gw.) — dobrze. [przypis edytorski]
głupość (gw.) — głupstwo, głupota. [przypis edytorski]
glamać (gw.) — mlaskać. [przypis edytorski]
gleń (gw.) — duża kromka, pajda. [przypis edytorski]
glon chleba (gw.) — kromka chleba. [przypis edytorski]
glonek (gw.) — kawałek. [przypis edytorski]
glon (gw.) — pajda, kromka. [przypis edytorski]
gniłka (gw.) — zgniły owoc a. ulęgałka; tu przen.: stara panna; kobieta zgorzkniała i bezdzietna lub zepsuta, „upadła”. [przypis edytorski]
godali (gw.) — gadali, mówili. [przypis edytorski]
godny (gw.) — popr. forma Msc. lp.: godnej. [przypis edytorski]
godos (gw.) — gadasz, mówisz. [przypis edytorski]
godownik (gw.) — weselnik, gość weselny; por. daw. gody: wesele. [przypis edytorski]
Gody (daw., gw.) — święta Bożego Narodzenia albo okres od Bożego Narodzenia (25 grudnia) do Trzech Króli (6 stycznia). [przypis edytorski]
gody (daw., gw.) — święto; wesele. [przypis edytorski]
gołkiem i piechty chodzić (gw.) — chodzić boso na piechotę. [przypis edytorski]
gorąc (gw.) — gorąco. [przypis edytorski]
gorącożółty (gw.) — pomarańczowy. [przypis edytorski]
gorzałka (daw., gw.) — wódka. [przypis edytorski]
gorzeć (daw., gw.) — palić się, płonąć. [przypis edytorski]
