Przypisy

płomię (daw., gw.) — płomień. [przypis edytorski]

płomię (daw.) — płomień. [przypis edytorski]

płomię (daw.) — płomień; tu: rumieniec. [przypis edytorski]

płonić się (daw.) — czerwienić się. [przypis edytorski]

płonić się (daw.) — czerwienić się; zwracać uwagę swoją czerwoną barwą. [przypis edytorski]

płonić się (daw.) — rumienić się. [przypis edytorski]

płonka (daw.) — młode drzewko owocowe; tu przen. [przypis edytorski]

płonka (daw.) — roślina, która nie owocuje. [przypis edytorski]

płonny a. płony (daw.) — bezowocny, jałowy. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — jałowy, bez znaczenia. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — jałowy, nic nieznaczący. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — jałowy, pozbawiony znaczenia; tu: błahy. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — jałowy. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — jałowy, pusty. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — nieurodzajny. [przypis edytorski]

płony a. płonny (daw.) — jałowy, bezcelowy. [przypis edytorski]

płony (daw.) — bezpłodny, jałowy. [przypis edytorski]

płony (daw., gw.) — jałowy, bezowocny; tu: niepożywny. [przypis edytorski]

płony (daw.) — jałowy, bezużyteczny. [przypis edytorski]

płony (daw.) — jałowy; daremny; dziś: płonny. [przypis edytorski]

płony (daw.) — jałowy, próżny. [przypis edytorski]

płony (daw.) — jałowy. [przypis edytorski]

płony (daw.) — nieurodzajny, daremny, płonny. [przypis edytorski]

płony (daw.) — nieurodzajny, mizerny, słaby. [przypis edytorski]

płosa (daw., gw.) — działka ziemi uprawnej, pole. [przypis edytorski]

płowy (daw.) — o włosach: jasny. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — dogadzać; dawać zadowolenie. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — działać na korzyść. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — krzewić się. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — mieć powodzenie; mieć się dobrze; mieć znaczenie; popłacać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — opłacać się, służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — opływać w dostatki, pozostawać w dobrobycie. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — popłacać, przynosić korzyści. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — przynosić korzyść. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — przynosić korzyść. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — rozkrzewić się. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć, działać dobroczynnie, wspomagać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć komuś, działać na czyjąś korzyść. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć, sprzyjać, dogadzać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — sprzyjać, dobrze czynić, pracować dla dobra czegoś a. kogoś. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — sprzyjać, tu: przydawać się. [przypis edytorski]

płużyć komu a. czemu (daw.) — służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć komu (daw.) — służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć komuś (daw.) — służyć komuś, sprzyjać, działać na czyjąś korzyść. [przypis edytorski]

plaga (daw.) — zwykle w lm: uderzenie batem lub kijem; baty. [przypis edytorski]

plagi (daw.) — bicie, rózgi. [przypis edytorski]

plagi (daw.) — uderzenia batem, kijem, rózgą itp. [przypis edytorski]

plagi (daw.) — uderzenia, zwł. batem. [przypis edytorski]

planeta (…) pozbawiony (daw.) — dziś r.ż.: ta planeta. [przypis edytorski]

planety tego (daw., r.m.) — dziś popr. D. lp: planety tej (r.ż.). [przypis edytorski]

plantacje (daw.) — planty: teren w mieście sztucznie obsadzony drzewami, krzewami i inną zielenią, służący do przechadzek i wypoczynku. [przypis edytorski]

planta (daw.) — plan. [przypis edytorski]

plażyć (daw., gw.) — odpowiadać, służyć, wychodzić na dobre. [przypis edytorski]

plażyć (daw., gw.) — podobać się, służyć, iść na zdrowie. [przypis edytorski]

plażyć (daw.) — podobać się. [przypis edytorski]

plebański (daw.) — księży, proboszczowski. [przypis edytorski]

plecyma (daw.) — dziś popr. forma: plecami. [przypis edytorski]

plecyma (daw.) — dziś popr. forma: (za) plecami. [przypis edytorski]

plecyma (daw., gw.) — dziś popr.: plecami. [przypis edytorski]

pleczysty (daw.) — o szerokich plecach, dobrze zbudowany. [przypis edytorski]

plejzerowany (daw.) — ranny, zraniony. [przypis edytorski]

plemić (daw.) — wydawać plony, rodzić, płodzić, rozmnażać; plemić się: plenić się, mnożyć się. [przypis edytorski]

plenność (daw.) — zdolność do wydawania dużego plonu, płodność. [przypis edytorski]

plenny (daw.) — owocny. [przypis edytorski]

pleskać (daw.) — klaskać. [przypis edytorski]

pletnia (daw.) — pleciony bicz z bydlęcej skóry, narzędzie chłosty; tu: ilość uderzeń pletnią. [przypis edytorski]

pletnia (daw.) — pleciony bicz z bydlęcej skóry. [przypis edytorski]

pletnie (daw.) — baty. [przypis edytorski]

pleurezja (daw.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]

plewka (daw., gw.) — błonka. [przypis edytorski]

plika (daw.) — dziś popr.: plik. [przypis edytorski]

plikę (daw.) — dziś r.m.: plik. [przypis edytorski]

plon (daw.) — łup. [przypis edytorski]

plucha (daw.) — flejtuch, brudas. [przypis edytorski]

pluch, właśc. plucha (daw.) — flejtuch, brudas. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — krótkie spodnie. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — rodzaj krótkich spodni. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie; czerwone pludry — pogardliwe określenie żołnierzy; w XIX w. mundury wojskowe miały jeszcze jaskrawe kolory. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie; szczególnie: krótkie, sięgające do kolan lub do połowy ud spodnie z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki, element daw. dworskiej mody męskiej. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie; zwykle sięgające do kolan lub tuż za kolano. [przypis edytorski]

pludry (daw., z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. [przypis edytorski]

pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. [przypis edytorski]

plugawiec (daw.) — osoba budząca wstręt zachowaniem lub wyglądem. [przypis edytorski]

plugawy (daw.) — budzący wstręt swoim wyglądem. [przypis edytorski]

plumaż (daw., z fr. plumage) — upierzenie, pióra. [przypis edytorski]

pluśnij wiosłem a puść się (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: pluśnij wiosłem i puść się. [przypis edytorski]

pluta (daw.) — szaruga, dżdżysta pogoda. [przypis edytorski]

plwać (daw.) — dziś popr.: pluć. [przypis edytorski]

plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]

plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]

pnącz (daw.; lm: pnącze) — dziś popr.: pnącze, lm: pnącza. [przypis edytorski]

pójdźcie (daw.) — dziś w zdaniu rozkazującym: chodźcie tu. [przypis edytorski]

pójdź (daw.) — chodź. [przypis edytorski]

pójdź sam (daw.) — chodź tu. [przypis edytorski]

pójdźże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

pójdziem (daw.) — dziś: pójdziemy. [przypis edytorski]