Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 24263 przypisów.
komitywa — towarzystwo. [przypis redakcyjny]
kommilitionowie — towarzysze. [przypis redakcyjny]
kommonikiem — właśc. komonikiem; od komoń (ukr., ros.): koń; samą jazdą, bez taboru. [przypis redakcyjny]
komorników — urzędników sądowych, rejentów. [przypis redakcyjny]
komornikowstwo — chodzi o urząd komornika granicznego, pomocnika podkomorzego w sprawach granicznych. [przypis redakcyjny]
Komorno — miasto i twierdza nad Dunajem, na pograniczu Słowaczyzny i Węgier. [przypis redakcyjny]
komosić się (daw.) — rzucać, ciskać się. [przypis redakcyjny]
komosić się (z ukr.) — dąsać się, gniewać się. [przypis redakcyjny]
kompaniach — towarzystwach. [przypis redakcyjny]
kompania — towarzystwo, szlachta służąca pod chorągwią. [przypis redakcyjny]
kompania — tu: spółka handlowa. [przypis redakcyjny]
Kompanowski, Przeorowski — oba nazwiska widocznie przez przepisywacza przekręcone; Niesiecki ich nie zna. [przypis redakcyjny]
komparycji — jawienia się osobistego, zapisania sprawy sądowej. [przypis redakcyjny]
kompas — tu: zegar (kompasem nazywano wówczas zegar słoneczny). [przypis redakcyjny]
kompas — zegar słoneczny. [przypis redakcyjny]
kompensować — nagradzać. [przypis redakcyjny]
komplacencja — upodobanie. [przypis redakcyjny]
komplacencja (z łac.) — powodzenie, wzięcie. [przypis redakcyjny]
komplacencyja — upodobanie. [przypis redakcyjny]
komplement — grzeczne zachowanie, skłonność. [przypis redakcyjny]
komplement — raczej: komplet, pełna ilość. [przypis redakcyjny]
komplet — pełną liczbę, przepisaną ilość, potrzebną do prawomocnej uchwały. [przypis redakcyjny]
kompozycją — układem. [przypis redakcyjny]
kompozycyja — układ. [przypis redakcyjny]
kompozyta — umowa o zamianie świadczeń w naturze na kwoty pieniężne. [przypis redakcyjny]
kompozyty — układy, umowy (przemiana dziesięciny wytycznej na pieniężną). [przypis redakcyjny]
kompromis — jednanie, pośrednictwo w sporze. [przypis redakcyjny]
komprymowany — zgęszczony. [przypis redakcyjny]
komput (daw.) — liczba. [przypis redakcyjny]
komput — liczba. [przypis redakcyjny]
komputowego żołnierza — wojska regularnego. [przypis redakcyjny]
komputowe wojsko — stałe wojsko zaciężne w XVII w. [przypis redakcyjny]
komput — poczet, liczba. [przypis redakcyjny]
komput wojska — liczba, regestr; ochotnicy nie należeli do komputu i nie brali zasług tj. żołdu. [przypis redakcyjny]
komput (z łac.) — liczba, rejestr (wojskowy). [przypis redakcyjny]
komu inszemu — tj. diabłu; por. przysłowie: „Ni Bogu świeczki, ni diabłu ożoga”, na nic nie zdatny. Diabła wspominać wobec króla byłoby „niepolitycznie”. [przypis redakcyjny]
Komuna paryska — trwała od 18 marca do 28 maja 1871 roku. [przypis redakcyjny]
komunik — jazda, kawaleria. [przypis redakcyjny]
komunnik a. komunik — konnica. [przypis redakcyjny]
komunnik (częściej komunik) — konnica. [przypis redakcyjny]
komunnik (daw.) — konnica. [przypis redakcyjny]
komunnik — konnica. [przypis redakcyjny]
komunny (daw.) — konny. [przypis redakcyjny]
Komu wiele dano, od tego wiele żądać będą — cytat z Ewangelii św. Łukasza (Łk 12:48). [przypis redakcyjny]
Komu zawżdy nad szyją wisi miecz goły — aluzja do miecza Damoklesa: Damokles, ulubieniec Dionizjosa, tyrana Syrakuz (405–367 r. p.n.e.), gdy zazdrościł władcy szczęśliwego losu został posadzony pod mieczem zawieszonym na końskim włosie, by mógł wczuć się w sytuację władcy w każdej chwili narażonego na nieszczęście. [przypis redakcyjny]
komża (z łac.) — biała koszula, wkładana na odzież przez księży. [przypis redakcyjny]
koń bił się — w znaczeniu: przebijał się. [przypis redakcyjny]
koń — drewniany koń z ukrytymi wewnątrz Grekami. [przypis redakcyjny]
koń maneżowy — wierzchowiec ujeżdżony na maneżu; od maneż: pomieszczenie do nauki konnej jazdy, ujeżdżalnia koni. [przypis redakcyjny]
koński ząb — ludowa nazwa kukurydzy pastewnej. [przypis redakcyjny]
koń stadniczy — żyjący w stadzie, dziki. [przypis redakcyjny]
koncent (daw.) — harmonia. [przypis redakcyjny]
koncent (daw., z łac.) — współbrzmienie, harmonia, muzyka. [przypis redakcyjny]
koncent — zgodny okrzyk. [przypis redakcyjny]
koncent (z łac.) — harmonia, melodia, śpiew. [przypis redakcyjny]
konceptach — pomysłach. [przypis redakcyjny]
koncept z kalendarza — osiemnastowieczne, szczególnie saskie jeszcze kalendarze, jedyna lektura ciemnej prowincjonalnej szlachty, podawały bałamutne wiadomości, prognostyki pogody, przepowiednie wypadków historycznych i klęsk żywiołowych. Pełne były również niewybrednych żartów i konceptów. [przypis redakcyjny]
koncerz — długi miecz. [przypis redakcyjny]
koncerz — miecz prosty i szeroki do pchnięć z konia. [przypis redakcyjny]
koncerz — miecz. [przypis redakcyjny]
koncha — muszla; tu: ozdoba z drogich kamieni. [przypis redakcyjny]
koncha — wyobraża figurę kręgów piekielnych szerszych w obwodzie, a zwężonych u spodu. [przypis redakcyjny]
koncypient jurysta (z łac.) — praktykant adwokacki. [przypis redakcyjny]
koncypowali — układali. [przypis redakcyjny]
koncyrz — właśc. koncerz: długi, prosty miecz używany przez polską husarię. [przypis redakcyjny]
kondekorowany — ozdobiony, udekorowany. [przypis redakcyjny]
kondemnata — myśl: „Ponieważ nie otrzymałeś w trybunale kondemnaty na Myszkowskim, więc starasz się mu w inny sposób szkodzić, rujnując margrabię”. [przypis redakcyjny]
kondemnata (z łac.) — termin prawny oznaczający nieposłuszeństwo w stawieniu się przed sądem, po odebraniu pozwu, w terminie rozprawy. Otrzymanie kondemnaty czyni ukaranego niezdolnym do wszelkich funkcji publicznych. [przypis redakcyjny]
kondemnaty — wyroki potępiające. [przypis redakcyjny]
kondemnaty — wyroki skazujące. [przypis redakcyjny]
kondemnaty — zaoczne wyroki. [przypis redakcyjny]
kondescencja (z łac.) — zjazd sądu na grunt, na miejsce sporu. [przypis redakcyjny]
kondescensje — sądy zjazdowe w dawnej Polsce; por. objaśnienie w dalszym ciągu tekstu. [przypis redakcyjny]
kondescensje — urzędników grodzkich. [przypis redakcyjny]
Kondeusz, książę de Luynes (…) — wyliczeni tu są przedstawiciele arystokracji francuskiej, dworzanie Ludwika XIV. [przypis redakcyjny]
Kondeusz — tu: ks. Enghien, syn Kondeusza, kandydat do tronu pol. [przypis redakcyjny]
kondolencja — mowa żałobna. [przypis redakcyjny]
kondycją (forma B.lp r.ż.) — warunek. [przypis redakcyjny]
kondycja — stan, stanowisko społeczne. [przypis redakcyjny]
kondycja — warunek. [przypis redakcyjny]
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis redakcyjny]
kondycje (łac. conditio) — warunki. [przypis redakcyjny]
kondyktową — [B.lp r.ż.] umowną, polubowną. [przypis redakcyjny]
kondymentami — zaprawami. [przypis redakcyjny]
kondyment (daw.) — przyprawa. [przypis redakcyjny]
kondymenty (lm) — przyprawy. [przypis redakcyjny]
kondyment (z łac.) — przyprawa. [przypis redakcyjny]
kondys, kondysek — nazwy gatunku psa, a zarazem przytyk do imienia księcia Kondeusza. [przypis redakcyjny]
kondys (starop.) — pies podwórkowy. [przypis redakcyjny]
Koneczny, Feliks —- aluzja do artykułu dra Feliksa Konecznego, redaktora „Świata słowiańskiego”, pt. Teoria Grunwaldu. („Przegląd Powszechny”, 1910, lipiec). Artykuł ten znany był autorowi z przedruku w „Widnokręgach” z dn. 10 sierpnia 1910. Z. X–XII. Wzmianka o nim powtarza się jeszcze w Pamiętniku we wpisie z dnia 3 II. [red. WL]. [przypis redakcyjny]
koneksja — stosunek. [przypis redakcyjny]
koneksje — złączenie, związek. [przypis redakcyjny]
koneksjom — związkom, pokrewieństwom. [przypis redakcyjny]
koneser — znawca. [przypis redakcyjny]
Konfederaci — zobacz przypisek w Introdukcji. [przypis redakcyjny]
Konfederacja Dysydentów — w r. 1767, zawiązana z poduszczenia rosyjskiego; sama przez się bezsilna; znaczenie jej wynikało jedynie stąd, że, odwoławszy się do współwierczych dworów o opiekę, dała im pozór mieszania się do spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej na żądanie jej własnych obywateli. [przypis redakcyjny]
Konfederacja jest w Polsce tym, czym była w Rzymie dyktatura — por. Wstęp. [przypis redakcyjny]
Konfederacja Radomska — pod wodzą Karola Radziwiłła. [przypis redakcyjny]
konferencja — rozmowa. [przypis redakcyjny]
konferować — tutaj: zdawać na kogo, udzielać. [przypis redakcyjny]
